Warszawa, dnia 17.01. 2005 r.

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Kancelaria Senatu
ul. Wiejska 4/6/8
00-902 Warszawa

Szanowny Panie Marszałku

w odpowiedzi na pismo Pana Senatora Józefa Sztorca z dnia 16 grudnia 2004 r., wyjaśniam, że za najniższe wynagrodzenie, o którym mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 18 maja 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków udzielania pomocy przedsiębiorcom zatrudniającym osoby niepełnosprawne (Dz.U. Nr 114, poz. 1194, ze zm.) należy przyjąć, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776, ze zm.) minimalne wynagrodzenie za pracę obowiązujące w grudniu roku poprzedniego ustalane na podstawie ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz.U. nr 200, poz. 1679).

W obecnym stanie prawnym: rozliczenia łącznego dofinansowania do wynagrodzeń osób niepełnosprawnych i finansowania składek na ubezpieczenia społeczne uzyskanych po akcesji na podstawie art. 25 ust. 2, 3 lub 3a lub art. 26a ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych dokonuje się zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 maja 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków udzielania pomocy przedsiębiorcom zatrudniającym osoby niepełnosprawne (Dz.U. Nr 114, poz. 1194, z późn. zm.).

Zgodnie z § 1 tego rozporządzenia, pracodawca stosując w/w przepisy z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia KE nr 2204/2002, rozlicza pomoc, którą uzyskał:

• wyłącznie na podstawie art. 25 ust. 2, 3 lub 3a ustawy,

• wyłącznie na podstawie art. 26a ustawy

zarówno na podstawie art. 25 ust. 2, 3 lub 3a , jak i art. 26a ustawy.

Z poważaniem

MINISTER

z up.

Leszek Stanisław Zieliński