Nawiązując do pisma z dnia 3 lutego 2004 r., o sygn. BPS/DSK-043-47-04, przekazującego oświadczenie złożone przez Senatora RP Pana Józefa Sztorca podczas 55. posiedzenia Senatu RP w dniu 29 stycznia 2004 r. w sprawie zagrożeń wynikających z liberalizacji przepisów w zakresie działalności agencji i firm ochroniarskich, uprzejmie przedstawiam następujące informacje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 pkt 2 lit. c ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. Nr 114, poz. 740 z późn. zm.) - banki oraz przedsiębiorstwa wytwarzające, przechowujące bądź transportujące wartości pieniężne w znacznych ilościach podlegają obowiązkowej ochronie przez specjalistyczne uzbrojone formacje (SUFO) lub odpowiednie zabezpieczenie techniczne.

W świetle art. 5 ust. 3 ww. ustawy, szczegółowe wykazy banków podlegających obowiązkowej ochronie sporządza Prezes Narodowego Banku Polskiego. W chwili obecnej obowiązkowej ochronie podlega ok. 4000 placówek bankowych (spośród 14 500). Kierownicy tych placówek mają obowiązek uzgadniania z właściwymi terytorialnie komendantami wojewódzkimi Policji, planów ochrony (vide art. 7 ust. 1). Komendant wojewódzki Policji - przy uzgadnianiu planu ochrony - bierze pod uwagę potencjalny stan zagrożenia jednostki oraz wymagania określone w obowiązujących przepisach prawa (vide art. 7 ust. 3). Do kierownika banku należy natomiast wybór firmy ochrony osób i mienia oraz powołanie wewnętrznej (bankowej) służby ochrony (WSO).

Jednoczenie uprzejmie informuję, iż na szczeblu centralnym nie jest prowadzona szczegółowa ewidencja w zakresie liczby przestępstw rabunkowych z udziałem pracowników ochrony osób i mienia. Niemniej jednostki terenowe Policji odnotowują przypadki współpracy pracowników banków i osób odpowiedzialnych za ich bezpieczeństwo ze środowiskami przestępczymi, jak również zdarzenia, w których bezpośredni udział biorą pracownicy agencji ochrony osób i mienia - np. dokonują rozbojów.

Podkreślenia wymaga fakt, iż ani organy Policji, ani organ koncesyjny nie mają możliwości wywierania wpływu na decyzje instytucji zobowiązanych do zapewnienia ochrony obiektów przez wyspecjalizowaną firmę ochrony (utworzenia wewnętrznej służby ochrony). Ustawodawca zagwarantował swobodę wyboru w tym zakresie kierownikom obiektów podlegających obowiązkowej ochronie.

Odnosząc się do kwestii ewentualnych zmian legislacyjnych w zakresie działalności firm ochrony osób i mienia, uprzejmie informuję, iż w chwili obecnej w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji trwają prace zmierzające do nowelizacji ustawy o ochronie osób i mienia.

Przedmiotowy projekt zwiększa wymagania dotyczące kwalifikacji pracowników ochrony, w tym rozszerza obowiązek posiadania licencji pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia na pracowników ochrony wykonujących zadania w obiektach użyteczności publicznej.

Przewidziano także sankcję karną wobec pomiotu wykonującego usługi w zakresie ochrony osób i mienia za zatrudnianie osób bez wymaganej licencji i wykonywania zadań ochrony, wymagających takiej licencji. Sankcja obejmuje również osoby wykonujące wymienione wyżej czynności bez licencji.

Omawiany projekt zwiększa ponadto uprawnienia Policji odnośnie nadzoru nad realizacją świadczenia usług w zakresie ochrony osób i mienia w obiektach, w których działają wewnętrzne służby ochrony oraz podlegających obowiązkowi ochrony. Nałożono m.in. na wojewodę obowiązek każdorazowego powiadamiania właściwego miejscowo komendanta wojewódzkiego Policji oraz kierownika jednostki, o umieszczeniu obszaru, obiektu lub urządzenia w ewidencji obszarów, obiektów i urządzeń podlegających obowiązkowej ochronie oraz o wykreśleniu go z ewidencji.

Upoważniono Prezesa Narodowego Banku Polskiego, Krajową Radę Radiofonii i Telewizji oraz zainteresowanych ministrów lub kierowników urzędów centralnych do prowadzenia - dla jednostek organizacyjnych podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych - regulaminów ogólnych warunków wykonywania ochrony obszarów, obiektów i urządzeń ważnych dla obronności, interesu gospodarczego Państwa, bezpieczeństwa publicznego i innych ważnych interesów Państwa, podlegających obowiązkowej ochronie przez specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne lub odpowiednie zabezpieczenie techniczne oraz transportów podlegających obowiązkowej ochronie.

W projektowanych przepisach, na ministra właściwego do spraw wewnętrznych nałożono obowiązek zatwierdzania regulaminów ogólnych warunków ochrony wymienionych wyżej obszarów, obiektów, urządzeń i transportów na wniosek Prezesa Narodowego Banku Polskiego, Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji oraz zainteresowanych ministrów lub kierowników urzędów centralnych.

Ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych przyznano możliwość upoważnienia, oprócz Komendanta Głównego Policji, także komendantów wojewódzkich Policji do przeprowadzania kontroli działalności specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych.

W chwili obecnej w Komendzie Głównej Policji trwają prace legislacyjne zmierzające do zmiany rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 14 października 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i wymagań jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 129, poz. 858). Przedmiotowy projekt znajduje się na etapie uzgodnień wewnątrzresortowych.

Z szacunkiem

Minister

z up. Tadeusz Matusiak

Podsekretarz Stanu