Warszawa, dnia 10.09. 2003 r.

W odpowiedzi na ww. oświadczenie senatorskie, przesłane przez Pana Marszałka (przy piśmie z dnia 13 sierpnia 2003 r., znak: BPS/DSK-043-348/03) do Pana Marka Pola Wiceprezesa Rady Ministrów, Ministra Infrastruktury, w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie - uprzejmie przedstawiam następujące wyjaśnienia:

Zatem, osoby ze średnim wykształceniem technicznym posiadające uprawnienia budowlane do projektowania w specjalności architektonicznej uzyskane na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 20 lutego 1975 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz.U. Nr 8, poz. 46 z późn. zm.) mają prawo wykonywać swoje funkcje zgodnie z treścią decyzji o ich nadaniu.

Dokonując jednak interpretacji uprawnień budowlanych uzyskanych w oparciu o przepisy ww. rozporządzenia należy brać pod uwagę wszystkie zmiany prawne do powyższego rozporządzenia, w tym dokonane w 1991 r. Dotyczą one z mocy prawa wszystkich osób, które uzyskały uprawnienia budowlane na jego podstawie. Jest to zgodne z dosłownym brzmieniem § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 18 lipca 1991 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz.U. Nr 69, poz. 299).

Wynika to z faktu, iż zmiana w rozporządzeniu nie spowodowała żadnych dodatkowych ograniczeń w uprawnieniach już uzyskanych w oparciu o te przepisy, a jedynie zmienił się sposób zdefiniowania tego ograniczenia. Obowiązujące wówczas przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe (Dz.U. Nr 14, poz. 84), rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 czerwca 1974 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów prawa lokalowego (Dz.U. z 1974 r. Nr 26, poz. 152 i z 1980 r. , Nr 15, poz. 52), a także przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93), określały zakres inwestowania przez osoby fizyczne.

Zgodnie z powyższym, powierzchnia użytkowa domu jednorodzinnego nie mogła przekraczać wielkości 110 m². Zatem, domy wielorodzinne i samodzielne lokale mieszkalne, które przekraczały określone ww. przepisami maksymalne wielkości powierzchni użytkowej, nie mogły być przedmiotem własności osobistej i na budowę takich domów nie mogły być wydawane pozwolenia na budowę dla osób fizycznych.

W wyniku reform politycznych i gospodarczych zniknęły sztucznie ustanowione bariery prawne umożliwiające tym samym wszystkim podmiotom na równych prawach podejmowanie działań inwestycyjnych w budownictwie i od tego momentu osoba fizyczna dysponująca odpowiednim kapitałem, mogła wybudować dowolny obiekt budowlany, o dowolnej kubaturze. W takiej sytuacji dalsze utrzymywanie dotychczasowego podziału całkowicie utraciło swoje pierwotne uzasadnienie i był podstawą wprowadzenia zmiany sposobu ograniczania nadawanych uprawnień budowlanych.

Powyższe potwierdził Pan w swoim piśmie pisząc: "Ponadto po roku 1975 w budownictwie osób fizycznych były realizowane obiekty form specjalistycznych i różnych obiektów dla osób fizycznych przekraczające kubaturę 1000 m³". Zatem, konieczna wydawała się zmiana konkretyzująca ograniczenie uprawnień osób z wykształceniem średnim. Zasadą ogólną w sprawach nadawania uprawnień budowlanych w czasie obowiązywania rozporządzenia z 1975 r., było nadawanie uprawnień w pełnym zakresie osobom z wykształceniem wyższym odpowiednim dla wnioskowanej specjalności uprawnień budowlanych i nadawanie uprawnień w ograniczonym zakresie osobom z wykształceniem średnim.

Na podstawie powyższego, należy przyznać, że stosowany do 1991 r. termin "budownictwo osób fizycznych", jest tożsamy z pojęciem "budownictwo jednorodzinne, zagrodowe oraz inne budynki o kubaturze do 1000 m³", wprowadzonym ww. zmianą. Natomiast, osoby posiadające uprawnienia budowlane do projektowania w ograniczonym zakresie, uzyskane na podstawie rozporządzenia z 1975 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, będące członkami izby inżynierów budownictwa, uprawnione są do projektowania w dotychczasowym zakresie. Zatem, bezzasadny jest zarzut o ograniczeniu, czy odebraniu osobom z wykształceniem średnim prawa do projektowania.

Z wyrazami szacunku

Marek Bryx