Warszawa, 21.07. 2003 r.

W odpowiedzi na pismo z dnia 4 czerwca 2003 roku w sprawie oświadczenia złożonego przez senatora Józefa Sztorca, podczas 41. posiedzenia Senatu RP w dniu 29 maja 2003 roku, dotyczącego wymienienia kroków przedsięwziętych przez Urząd Komitetu Integracji Europejskiej, mających na celu pomoc klubom sportowym i umożliwienie dalszego uprawiania sportu przez dzieci i młodzież, po wstąpieniu Polski do Unii Europejskiej, pragnę przedstawić następujące uwagi:

W dotychczasowym przepisach prawa Unii Europejskiej obszar sportu nie został objęty kompetencją ustawodawczą Wspólnoty. Przepisy Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską nie przewidują żadnych bezpośrednich uregulowań zezwalających Komisji na podejmowanie działań w tym zakresie. Należy jednak zauważyć, że wiele działań podejmowanych przez Wspólnotę ma zasadniczy wpływ na obszar sportu. Sport jako działalność rządzona prawami ekonomii podlega bowiem regulacjom zawartym w przepisach prawa Unii Europejskiej dotyczących rynku wewnętrznego. Obszary takie jak konkurencyjność i polityka audiowizualna, swobodny przepływ osób i pracowników, polityka socjalna, a przede wszystkim rynek wewnętrzny mają bardzo duży wpływ na organizacje sportowe i rozwój sportu. Komisja Europejska wielokrotnie jednak wskazywała, iż w sprawach kluczowych dla jego dziedzin, takich jak transfery zawodowych piłkarzy, prawa telewizyjnych transmisji wydarzeń sportowych czy też roli agentów sportowych, przepisy prawa wspólnotowego powinny brać pod uwagę społeczną funkcję, jaką ma spełniać sport w Europie. Ww. dziedziny nie dotyczą jednak ani infrastruktury, ani samych rozgrywek piłkarskich. Kwestie te pozostają dalej poza kompetencją Wspólnoty. Nie angażowanie się Wspólnoty w obszar sportu zostało wyraźnie sformułowane w odpowiedzi Komisji na pisemne pytanie E-3370/01 zadane przez Toine Manders, dotyczące licencji dla klubów piłkarskich (Dz. Urz. WE nr C 160 E. 04.07.2002). Komisja wypowiadając się na ten temat podkreśliła, że zdaje sobie sprawę z istniejących problemów, jednakże nie zamierza podjąć żadnych kroków, gdyż podjęcie odpowiednich środków w celu harmonizowania zasad zarządzania klubami europejskimi należy do kompetencji właściwych władz państwowych poszczególnych państw członkowskich oraz organizacji sportowych.

Należy zauważyć, iż jedynymi kwestiami związanymi z infrastrukturą boisk i przebiegiem meczy piłkarskich uregulowanymi w prawie wspólnotowym są względy bezpieczeństwa, które muszą zapewnić organizatorzy tych wydarzeń. W pkt 8 Uchwały w sprawie chuligaństwa i swobodnego przepływu kibiców piłki nożnej (Dz. Urz. WE nr C 166, 10.06.2996), władze publiczne państw członkowskich zostały zobowiązane do zapewnienia bezpieczeństwa na stadionach poprzez zapewnienie w szczególności osobnych sektorów dla kibiców rywalizujących drużyn, odpowiedniej kontroli sprzedaży biletów, przestrzegania zakazu wnoszenia na stadion używek alkoholowych lub narkotyków, a także niebezpiecznych przedmiotów. Dokładniejsze wymogi dotyczące zapewnienia bezpieczeństwa na stadionach zostały wymienione w Załączniku nr 2 do Uchwały Rady z dnia 6 grudnia 2001 roku dotyczącej podręcznika z instrukcjami dla międzynarodowej współpracy policyjnej i przedsiębranych środków mających na celu zapobieganie i kontrolę przemocy i zakłóceń w trakcie meczy piłkarskich o charakterze międzynarodowym, w których zaangażowane jest przynajmniej jedno państwo członkowskie (Dz. Urz. WE nr C 22, 24.01.2002). Załącznik ten określa wymagania jakie powinny zostać spełnione przez organizatora piłkarskiej imprezy sportowej dotyczące m.in. standardów bezpieczeństwa stadionu, zatrudnienia osób odpowiadających za bezpieczeństwo i porządek, polityki biletowej i ich kontroli. Należy jednak zaznaczyć, iż wymienione powyżej uregulowania nie mają charakteru wiążącego, a jedynie są formą zaleceń kierowanych do państw członkowskich. Na poparcie powyższych twierdzeń można przytoczyć odpowiedź Komisji na pisemne pytanie nr P-1661/00, zadane przez Christophera Heaton-Harrisa, w sprawie rozgrywek piłkarskich Euro 2000 (Dz. Urz. WE nr C 072 E, 06.003.2000), w której stwierdzono, iż zapewnienie bezpieczeństwa widzom i zawodnikom podczas meczy rozgrywanych w ramach Euro 2000 leży w kompetencji władz krajowych oraz organizacji sportowych.

Odnosząc się do obowiązku dostosowywania przepisów polskiego prawa do ustawodawstwa Unii Europejskiej należy zauważyć, iż Europejska Federacja Związków Piłkarskich UEFA nie jest instytucją wspólnotową, a obowiązek dostosowywania się do wydawanych przez nią przepisów wynika z przynależności Polskiego Związku Piłki Nożnej do tej organizacji. Na potwierdzenie można przytoczyć odpowiedź Komisji na pisemne pytanie nr 3604/98 zadane przez Marco Cellai dotyczące bezpieczeństwa podczas meczu odbywającego się w dniu 3 listopada 1998 roku. Komisja stwierdziła, iż skoro mech odbywa się w ramach rozgrywek UEFA, żadna z instytucji wspólnotowych nie ma kompetencji do ingerowania w sprawy, będące wyłączną odpowiedzialnością organizacji sportowej, chyba że zostałoby pogwałcone prawo wspólnotowe.

Ponadto pragnę zauważyć, iż Urząd Komitetu Integracji Europejskiej nie posiada kompetencji i możliwości pomocy istniejącym piłkarskim klubom sportowym oraz dzieciom i młodzieży uprawiającej tę dziedzinę sportu. Głównymi zadaniami Urzędu jest koordynacja procesów dostosowawczych prawa polskiego do prawa Unii Europejskiej, do którego nie należą przepisy wydawane przez UEFA. Ponadto należy zauważyć, iż Urząd Komitetu Integracji Europejskiej nie posiada inicjatywy legislacyjnej.

Z up. Sekretarza Komitetu

Integracji Europejskiej

Podsekretarz Stanu