Warszawa, 2003-03-25

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej
WARSZAWA

Obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących został wprowadzony art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) - a więc wynika on wprost z ustawy. Obowiązek ten dotyczy podatników dokonujących sprzedaży na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej oraz osób fizycznych prowadzących działalność w formie indywidualnych gospodarstw rolnych - niezależnie od tego, czy działalność ta jest opodatkowana, czy też zwolniona od podatku. Taką decyzję podjął Parlament jeszcze w 1993 r. uchwalając ustawę określającą zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Po wejściu Polski do Unii Europejskiej usługi w zakresie przewozu osób i ładunków taksówkami nie będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, gdyż przepisy VI Dyrektywy nie przewidują zwolnień w tym zakresie. Dlatego też niezbędne jest wprowadzenie rozwiązań umożliwiających prawidłową realizację obowiązków przez tę grupę podatników. Z uwagi na konieczność opodatkowania świadczenia usług przewozu osób i ładunków taksówkami, koniecznym jest wprowadzenie obowiązku ewidencjonowania obrotu. Rozliczanie podatku od towarów i usług opiera się na składaniu miesięcznej deklaracji podatkowej, w której przedstawiane rozliczenia wynikają z prowadzonej ewidencji realizowanych w okresie rozliczeniowym obrotów. Kasa rejestrująca jest urządzeniem, które ewidencjonuje dane odnośnie w/w obrotów, wylicza kwoty podatku należnego oraz w specjalnych drukowanych raportach odpowiednio grupuje i sumuje te dane w ten sposób, że mogą być one wykorzystywane przy sporządzaniu deklaracji VAT-7. Kasa rejestrująca jest urządzeniem, które przede wszystkim jest wprowadzane w związku z rozliczeniami podatku od towarów i usług. Ułatwi ona w dużym stopniu podatnikom świadczącym usługi w zakresie przewozu osób taksówkami prowadzenie ewidencji niezbędnej do rozliczeń z budżetem państwa podatku od towarów i usług oraz zapewni kontrolę nad prawidłowością tych rozliczeń.

Zgodnie z wymogami dyrektyw, podatnicy muszą prowadzić ewidencję umożliwiającą prawidłowe rozliczanie podatku, a co za tym idzie ewidencję umożliwiającą kontrolę tego rozliczenia. Natomiast rodzaj ewidencji spełniający te wymogi, państwa członkowskie określają indywidualnie. W Polsce, jak wskazano powyżej, rodzaj takiej ewidencji przy wykonywaniu między innymi usług na rzecz osób fizycznych określił Parlament jeszcze w 1993 r. Poszczególne państwa stosują tu różne praktyki. W niektórych państwach Unii Europejskiej (np. Grecja, Włochy) wprowadzono obowiązek stosowania kas rejestrujących w zakresie podatku od towarów i usług. W innych krajach stosowane są również ścisłe wymogi ewidencji, chociaż nie zawsze nazywane kasą rejestrującą.

PODSEKRETARZ STANU

Jan Czekaj