Kilka tygodni temu Senat Rzeczypospolitej Polskiej znowelizował ustawę o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej. Senat podjął postanowienie, aby ustanowić 2 maja Dniem Orła Białego. Senatorowie w dyskusji nad ustawą wykazywali zróżnicowane stanowisko odnośnie do możliwości umieszczania symboli Rzeczypospolitej Polskiej na przedmiotach przeznaczonych do obrotu handlowego. W konsekwencji Senat uznał, że symbole narodowe, w tym wizerunek Orła Białego, mogą być umieszczane na przedmiotach przeznaczonych do handlu, ale wyłącznie w formie stylizowanej lub artystycznie przetworzonej.

I oto pojawiła się kolejna artystyczna prowokacja przedstawiająca nagą kobietę ze skrzydłami i ogonem Orła Białego. Stylizacja ta - zdaniem "prowokatorów", a według niektórych "cieszących się dużą sławą artystów" - ma uświetnić nasze wejście do Unii Europejskiej poprzez "uczłowieczenie" narodowego godła. Owi prowokatorzy przyznają, że decyzję o "uczłowieczeniu" godła Rzeczypospolitej Polskiej podjęli świadomie, po przeprowadzeniu sondażu, który wykazał, że większość badanych wyraziła "uprzejmą" zgodę, a niektórzy tylko mają zarzuty, że... została wybrana zła modelka. Pośród nich jest jeden ze współczesnych artystów - bodajże Starowieyski - który usiłuje przekonać, że do tradycji cywilizacji europejskiej należały takie "żarty", więc niech nikt nie próbuje się obrażać, bo to trąci ciemnogrodem.

Wizerunek Orła Białego zdobił i zdobi ordery i odznaczenia, pieczęcie i sztandary, chorągwie i dokumenty, pomniki i monety. Pieczęciami z jego podobizną posługiwali się polscy władcy i królowie: Leszek Biały, Władysław Łokietek, Kazimierz Wielki, Stefan Batory i Jan Sobieski. Zawsze symbolizował narodową dumę, moc i siłę. Proporce z jego wizerunkiem powiewały w zwycięskich bitwach. Odznaczenia z jego podobizną zdobiły piersi bohaterów i otaczane były największym szacunkiem jako relikwie, świadectwa heroizmu wielu pokoleń. Nie możemy, nie wolno nam akceptować i godzić się z zuchwałą prowokacją i deprecjacją wartości, za które nasi dziadowie i ojcowie przelewali krew i poświęcali życie.

Nasze milczenie, a tym samym "uprzejma" zgoda na pseudoartystyczne ekscesy, będzie poczytane jako brak szacunku i grzech zaniedbania. Wstydzę się za moich rodaków, którzy w celowy i zamierzony sposób prowokują, uderzając w wartości, które dla innych są świętością, raniąc uczucia, które utrzymują innych w dobrej kondycji psychicznej, moralnej, duchowej. Wstydzę się za tych, którzy wykorzystując prawo do przysługującej im wolności, zniewalają innych świadomą prowokacją, by zranić, podeptać, zniweczyć, ośmieszyć świat, który pozostał innym jako nadzieja i ostoja.