Zbliża się nowy rok szkolny, a sytuacja w oświacie ciągle się pogarsza: alarmują o tym nauczyciele, interweniują dyrekcje szkół, protestują samorządy. Jako senator okręgu pilskiego otrzymuję w tej sprawie listy ze stanowiskami i apelami z całej Wielkopolski, których ton jest jeden: wielkopolska oświata jest na granicy bankructwa. Taką tezę sformułował między innymi zjazd przedstawicieli członków Stowarzyszenia Gmin i Powiatów Wielkopolskich, a potwierdziły ją badania ankietowe przeprowadzone w stu trzydziestu dziewięciu gminach województwa. Wynikają z tych badań następujące wnioski.

Po pierwsze, środki przekazywane samorządom w bieżącym roku w ramach subwencji oświatowej nie pokrywają bieżących kosztów prowadzenia szkół. Wydatki osobowe stanowią bowiem 86-88% tych kosztów i, pomimo zamrożenia wynagrodzeń w sferze budżetowej, konsumują całość subwencji oświatowej. Dzieje się tak, mimo że Wielkopolska ma obecnie najbardziej racjonalną sieć szkół w całym kraju.

Po drugie, od gmin i powiatów nie można wymagać dalszego dofinansowywania zobowiązań budżetu państwa. Obecnie wydatki na oświatę pochłaniają ponad 50% dochodów gmin. Finansowane w ten sposób są przede wszystkim inwestycje i remonty.