Minister Infrastruktury przekazał odpowiedź na oświadczenie senatora Henryka Stokłosy, złożone na 7. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 7):
Warszawa, 2002.02.28
Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzecz
Szanowny Panie Marszałku,
W odpowiedzi na oświadczenie Pana Senatora Henryka Stokłosy złożone w dniu 30 stycznia br. podczas 7 posiedzenia Senatu RP w sprawie zajęcia stanowiska odnośnie udziału podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w kosztach budowy, modernizacji oraz utrzymania dróg publicznych, przedstawiam następujące stanowisko w tej kwestii:
Przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1986 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o drogach publicznych (Dz.U. Nr 6, poz. 33 ze zmianami), regulujące to zagadnienie, wydane w wykonaniu art. 15 ust. 3 ustawy o drogach publicznych, utraciły moc w związku z art. 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych (Dz.U. Nr 123, poz. 780), k
tórym zostało zmienione brzmienie delegacji wynikającej z ust. 3 art. 15.Resort przygotował projekt odrębnego rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie szczegółowych zasad udziału podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w kosztach budowy, modernizacji oraz utrzymania dróg publicznych. Projekt nie został przyjęty przez Komisję Prawniczą, która uznała, że jest niedostosowany do dzisiejszych uwarunkowań, uznaniowy i mało precyzyjny.
Zdaniem resortu brak jest możliwości wykonania delegacji z uwagi na to, ż
e- przepis jest niezgodny z art. 217 Konstytucji, który stanowi m.in., że nakładanie podatków i innych danin publicznych (a taką jest właśnie forma uczestnictwa w kosztach budowy, modernizacji i utrzymania dróg publicznych) następuje w drodze ustawy,
- o ile określenie udziału w kosztach utrzymania byłoby możliwe poprzez wyliczenie średniego kosztu utrzymania 1 km drogi danej kategorii, to w przypadku budowy określenie stawki jest mało realne ponieważ wiąże się z prognozowaniem na przyszłość,
- sprecyzowanie stawki w przypadku części całości kosztów budowy, w jakiej obciążenie ruchem drogowym wywołane działalnością przedsiębiorcy uczestniczy w prognozowanym ogólnym obciążeniu drogi jest praktycznie niemożliwe,
- określenie ogólnych kryteriów i pozostawienie możliwości określenia stawek do decyzji zarządu drogi w drodze uznania administracyjnego jest niewłaściwe,
- obciążenie kosztami godziłoby w zasadę równego traktowania wszystkich użytkowników dróg publicznych ponieważ zarząd drogi nie jest w stanie wskazać wszystkich, których należałoby obciążyć udziałem.
W związku z powyższym przepis praktycznie pozostałby martwy, gdyż trudno zindywidualizować poszczególne elementy, zwłaszcza obciążenie ruchem drogowym danego odcinka drogi powyżej ustalonej normy udziału (ponad 20%) w pełnym jego obciążeniu ruchem drogowym.
Z dotychczasowej praktyki stosowania tego przepisu wynika, że w większości przypadków obciążenia przedsiębiorców przez zarząd drogi kosztami udziałów, zostały wniesione skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego, który uchylał decyzje zarządu drogi, skutkiem czego zarządy dróg zamiast uzyskiwać kwotę udziału na utrzymanie drogi, musiały ponosić koszty postępowania sądowego.
Z uwagi na nieskuteczność tego przepisu szczególnie pod kątem pozyskiwania funduszy na drogi (forma decyzji administracyjnej daje możliwość wniesienia odwołania, co skutkuje wstrzymaniem wykonania decyzji) i faktycznymi stratami ponoszonymi przez zarząd drogi w związku z uchyleniem takich decyzji przez Naczelny Sąd Administracyjny, jak również sprzeciwem Polskiej Izby Gospodarczej Transportu Samochodowego i Spedycji opiniującej ww. projekt skłaniam się raczej do rezygnacji z wykonania delegacji i skreślenie art. 15 przy najbliższej nowelizacji ustawy o drogach publicznych.
Z wyrazami szacunku
Z upoważnienia
MINISTRA INFRASTRUKTURY
Mieczysław Muszyński
Podsekretarz Stanu