Warszawa, dnia 14 marca 2005 r.

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku,

Odpowiadając na oświadczenie - w części dotyczącej prokuratury - złożone przez Senatora Adama Bielę oraz Senator Zofię Skrzypek-Mrowiec na 76 posiedzeniu Senatu w dniu 3 lutego 2005 roku w sprawie Pani Marty P., przekazane Ministrowi Sprawiedliwości-Prokuratorowi Generalnemu pismem z dnia 10 lutego 2005 r. sygn. BPS/DSK-043-41/05 - uprzejmie przedstawiam, co następuje.

Wymienione oświadczenie kwestionuje ustalenia poczynione w toku dwóch postępowań karnych prowadzonych przez Prokuraturę Rejonową Częstochowa-Północ w Częstochowie pod sygnaturą akt 2 Ds. 482/04 oraz 4 Ds. 968/04, które zainicjowała Pani Marta P.

Akta tych postępowań zostały zbadane przez Prokuraturę Apelacyjną w Katowicach.

Pierwsze z nich dotyczyło podrobienia księgi wieczystej rep. hip. 989/III t. II prowadzonej w Wydziale Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w Częstochowie, dotyczącej nieruchomości położonej przy ulicy Chłopickiego 262 w Częstochowie, tj. przestępstwa z art. 270 § 1 k.k.

Postanowieniem z dnia 10 września 2004 r. w sprawie tej Prokurator Rejonowy w Częstochowie odmówił wszczęcia dochodzenia.

Na podstawie okoliczności ujawnionych w toku postępowania sprawdzającego stwierdzić należy, iż brak jest podstaw - wbrew zarzutom Marty P. - do kwestionowania zasadności tej decyzji.

Marta P. wskazała bowiem, że niezgodność uzyskanych przez nią odpisów księgi wieczystej polega na pominięciu aktu notarialnego, sporządzonego w dniu 5 lipca 1941 r., na podstawie którego Antoni T. sprzedał na rzecz Jana B. 1/5 część niepodzielonej nieruchomości. Brak zatem wpisu w księdze wieczystej Jana B. jako współwłaściciela 1/5 nieruchomości wymieniona uznała za przerobienie księgi wieczystej.

Z ujawnionej dokumentacji, a w szczególności z postanowienia Urzędu Hipotecznego z dnia 11 lipca 1941 r. wynika, że zawieszono postępowanie dotyczące wpisu Jana B. jako współwłaściciela 1/5 nieruchomości objętej przedmiotową księgą wieczystą.

W tych warunkach oraz wobec braku zainteresowania uprawnionych osób w dokonaniu wpisu zgodnie z rzeczywistym stanem prawnym, osoby te zostały pominięte w dziale II księgi wieczystej. Twierdzenie wymienionej o popełnieniu w tym zakresie przestępstwa, którego ustawowe znamiona są określone w art. 270 § 1 k.k., jest zatem nietrafne.

Podnieść należy, iż Sąd Rejonowy w Częstochowie podzielił stanowisko Prokuratora Rejonowego Częstochowa-Północ w Częstochowie i postanowieniem z dnia 14 lutego 2005 roku nie uwzględnił zażalenia Marty P. na decyzję o odmowie wszczęcia dochodzenia i utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

Drugie z wymienionych postępowań (sygn. akt 4 Ds. 968/04) dotyczyło przekroczenia uprawnień przez Geodetę Miejskiego w Częstochowie poprzez wydanie decyzji wywłaszczeniowej z dnia 31 grudnia 1988 r., tj. o przestępstwo z art. 231 § 1 k.k. oraz przerobienie na przełomie lutego i marca 1989 r. w Częstochowie decyzji wywłaszczeniowej z dnia 31 grudnia 1989 roku, wydanej przez tego geodetę, tj. przestępstw z art. 270 § 1 k.k.

Postanowieniem z dnia 7 września 2004 r. Prokurator Rejonowy Częstochowa-Północ w Częstochowie umorzył przedmiotowe śledztwo, a postanowieniem z dnia 9 grudnia 2004 r. Sąd Rejonowy w Częstochowie nie uwzględnił zażalenia Marty P. na to postanowienie, z uwagi na stwierdzenie ujemnej przesłanki procesowej z art. 17 § 1 pkt 6 k.p.k., tj. przedawnienia karalności czynu z art. 231 § 1 k.k. oraz z art. 270 § 1 k.k. i w tych warunkach brak jest podstaw do kontynuowania tego postępowania przygotowawczego.

Jednocześnie uprzejmie informuję, że Prokuratura Apelacyjna w Katowicach - w ramach pozakarnych działań prokuratury - dokonała analizy prawidłowości postępowania administracyjnego, przeprowadzonego z wniosku Marty P. z dnia 30 stycznia 2004 r., skierowanego do Wojewody Śląskiego.

Wniosek ten skierowano w oparciu o art. 156 § 1 pkt 2, 5 i 6 k.p.a. i dotyczył stwierdzenia nieważności trzech niżej wymienionych decyzji wywłaszczeniowych:

- decyzji kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miejskiego w Częstochowie z dnia 31 grudnia 1988 r. nr GG II 8221/155/88 w przedmiocie wywłaszczenia i ustalenia odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość położoną w Częstochowie przy ul. Sikorskiego 134;

- decyzji kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miejskiego w Częstochowie z dnia 31 grudnia 1988 r. nr GG II 8221/148/88 o wywłaszczeniu nieruchomości położonej w Częstochowie przy ul. Bialskiej 65a, oznaczonej na mapie geodezyjnej nr 82 jako działka nr 11 o pow. 0,862 ha i ustalenia odszkodowania (zmienionej w wyniku wznowienia postępowania decyzją kierownika Urzędu Rejonowego w dniu 3 marca 1995 r. nr GKG IV 7221-1-29/93/95);

- decyzji kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miejskiego w Częstochowie z dnia 21 listopada 1989 r. nr GG II 82221/210a/88/89), dotyczącej wywłaszczenia i ustalenia odszkodowania za nieruchomość położoną w Częstochowie przy ul. Bialskiej 65, zmienionej po wznowieniu postępowania decyzją kierownika Urzędu Rejonowego w Częstochowie GKG IV 7221-1-28/93/95 z dnia 15 marca 1995 r.

Nadto wymieniona wniosła o wstrzymanie wykonania decyzji nr 1331 U.A.:B. 17331-3/58/03 z dnia 10 listopada 2003 r. wydanej przez Urząd Miasta Częstochowy Wydział Urbanistyki i Administracji Architektoniczno-Budowlanej, a dotyczącej pozwolenia na budowę jednorodzinnych budynków mieszkalnych w zabudowie szeregowej na terenie działki nr 12/1 i 12/3.

Pierwsze dwie z wymienionych decyzji administracyjnych zostały zaskarżone przez Martę P. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, gdzie oczekują na rozpoznanie.

Trzecia decyzja aktualnie oceniana jest przez Ministra Infrastruktury w następstwie zażalenia Marty P.

Niezależnie od powyższego ustalono, że przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gliwicach wdrożone zostało ze skargi Pani Marty P. postępowanie sądowe sygn. akt II S.A./KA/483/04. Skarżąca zaskarżyła decyzję Wojewody Śląskiego z dnia 20 czerwca 2004 r. nr RR/C-AG. II/ZJ/7111/29/04 utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta Częstochowy nr 292 z dnia 27 kwietnia 2004 r. o zatwierdzeniu projektu budowy i udzielającą pozwolenia na budowę wyżej wymienionego zespołu budynków mieszkalnych jednorodzinnych z garażami w zabudowie szeregowej.

Sprawa ta nie została do tej pory rozpoznana.

Ponieważ z przytoczonych wyżej danych wynika, że kwestionowane decyzje administracyjne aktualnie poddane zostały kontroli właściwych sądów administracyjnych oraz naczelnego organu administracji państwowej, stąd uznano, że brak jest podstaw prawnych do równoległego badania tych spraw przez prokuraturę.

Z poważaniem

Karol Napierski