Kontrakt na obecny rok negocjowano w marcu 2002 r. W wyniku owych negocjacji podpisano wstępne porozumienie opiewające na tysiąc dwieście sześćdziesiąt koronarografii oraz czterysta dwadzieścia angioplastyk. Na podstawie porozumienia rozplanowano liczbę zabiegów na cały rok. Zarejestrowano na konkretne terminy kilkuset pacjentów, przeprowadzono przetargi na niezbędny sprzęt diagnostyczny i terapeutyczny. Do momentu otrzymania pod koniec maja bieżącego roku umowy z Ministerstwa Zdrowia wykonano około pięciuset dwudziestu koronarografii i stu dziewięćdziesięciu angioplastyk.

Jednakże przysłana umowa w zaskakujący sposób odbiegała od proponowanej w marcowym protokole liczby zabiegów. Zakontraktowano w niej odpowiednio: dwieście koronarografii i sto angioplastyk. Po interwencji dyrekcji SSM kontrakt zwiększono do czterystu koronarografii, pozostając przy liczbie stu angioplastyk. Należy z całym naciskiem podkreślić, iż są to liczby mniejsze niż liczba procedur wykonanych w pracowni do momentu przedstawienia umowy przez Ministerstwo Zdrowia.

W związku z zaistniałą sytuacją istnieje realne zagrożenie zawieszenia działalności pracowni hemodynamicznej. Już w tej chwili jej kierownictwo zostało zmuszone do odwołania terminów badań oczekujących pacjentów. Taki stan rzeczy naraża wielu chorych na wielomiesięczne oczekiwanie na badanie angiograficzne w placówkach spoza naszego regionu. Pacjenci ci niejednokrotnie odczekali już miesiące w kolejkach w pracowniach bydgoskich. Otwarcie pracowni w Toruniu dało im nadzieję i realną szansę na szybkie zdiagnozowanie i terapię. W obecnej chwili skazani są na oczekiwanie na badanie w odległych ośrodkach "od początku" kolejki.

O tym, że ów problem nie odnosi się do zaledwie kilku przypadków, lecz dotyczy sporej części naszej społeczności świadczy cytowana wcześniej liczba wykonanych badań i zabiegów. Zamknięcie pracowni odetnie dostęp do nowoczesnych metod diagnostycznych i terapeutycznych wielu zagrożonym lub dotkniętym chorobą wieńcową potrzebującym, którzy ufając zapewnieniom o wyrównywaniu szans na leczenie, poparli koalicję SLD-UP w wyborach.

Pragnę także nadmienić, iż wielu doświadczonych specjalistów kardiologii inwazyjnej z różnych ośrodków poświęciło swój czas, aby przekazać swe umiejętności personelowi lekarskiemu tej pracowni. Obok przeszkolonych lekarzy specjalistycznego szpitala miejskiego z pracownią na stałe współpracują doświadczeni hemodynamiści z zewnątrz, co umożliwia ciągłe doszkalanie i doskonalenie umiejętności całego zespołu, a także podnosi poziom bezpieczeństwa i komfort badania pacjenta. Zamknięcie pracowni uniemożliwi kontynuację szkolenia i zwiększanie kwalifikacji personelu.

Należy także wspomnieć o ogromnym nakładzie finansowym związanym z zainicjowaniem działalności pracowni hemodynamicznej. Powstała ona za zgodą Ministerstwa Zdrowia po wcześniejszej wizycie konsultanta krajowego do spraw kardiologii inwazyjnej. W kosztach powstania placówki partycypowało Ministerstwo Zdrowia, Urząd Miasta i Gminy Toruń, Specjalistyczny Szpital Miejski w Toruniu oraz Fundacja Wspierania Szpitala Miejskiego. Przeprowadzono generalny remont pomieszczeń, dostosowując je do potrzeb pracowni, zakupiono najnowocześniejszy sprzęt angiograficzny i hemodynamiczny, przeszkolono personel. W sumie koszt uruchomienia pracowni hemodynamicznej opiewa na około 5 milionów zł. Mimo to po zaledwie kilku miesiącach działalności, istnieje realna groźba zamknięcia pracowni.

Liczę, iż przedstawione argumenty będą podstawą do ponownego przeanalizowania potrzeb zdrowotnych mieszkańców województwa kujawsko-pomorskiego i powrotu do pierwotnie uzgodnionej liczby koronarografii i koronaroplastyk w pracowni hemodynamicznej w Toruniu.