Minister Obrony Narodowej przekazał wyjaśnienie w związku z oświadczeniem senator Ewy Serockiej, złożonym na 53. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 54):
Warszawa, 2004-02-03
Pan
Longin Pastusiak
Marszałek
Szanowny Panie Marszałku,
Odpowiadając na oświadczenie Pani Senator Ewy Serockiej złożone podczas 53. posiedzenia Senatu RP w dniu 9 stycznia 2004 r. w sprawie nierównego traktowania wobec prawa pracowników cywilnych i wojskowych zatrudnionych w 7 Szpitalu Marynarki Wojennej z Przychodnią Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w Gdańsku, uprzejmie proszę o przyjęcie następujących wyjaśnień.
Na wstępie chciałbym zaznaczyć, że w resorcie Obrony Narodowej działają:
- Samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej będące na własnym rozrachunku, czyli pokrywające z posiadanych środków i uzyskiwanych przychodów koszty działalności i zobowiązań oraz posiadające własny system wynagrodzeń;
- Publiczne zakłady opieki zdrowotnej funkcjonujące w formie jednostki budżetowej lub jej części - finansowane z budżetu państwa, tj. z budżetu Ministerstwa Obrony Narodowej, z którego utrzymuje się między innymi wszystkie istniejące wojskowe izby chorych i ambulatoria oraz opłaca wyna
grodzenie zatrudnionych w nich pracowników.Ponadto pragnę nadmienić, że w ramach reorganizacji wojskowej służby zdrowia, która dostosowuje posiadaną bazę lecznicą do potrzeb sił zbrojnych, wydzielono siedem szpitali, w których pozostawiono stanowiska wojskowe dla realizacji zadań mobilizacyjnych oraz przedsięwzięć zabezpieczających funkcjonowanie obwodów profilaktyczno-leczniczych. W tej liczbie jest również 7 Szpital Marynarki Wojennej z Przychodnią w Gdańsku - Oliwie.
W publicznych zakładach opieki zdrowotnej działających w formie jednostki budżetowej lub jej części, obowiązującym przepisem płacowym dla cywilnych pracowników służby zdrowia jest rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 8 czerwca 1999 r. w sprawie zasad wynagradzania praco
wników publicznych zakładów opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 52, poz. 545 z późn. zm.) wydane na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408 z późn. zm.). Natomiast w stosunku do żołnierzy zawodowych stosuje się przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 693). Powoduje to sytuację funkcjonowania dwóch systemów wynagradzania lekarzy.Inny jest również tryb udzielania urlopów, w stosunku do lekarzy wojskowych stosuje się ustawę z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz.U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55 z późn. zm.), zaś wobec lekarzy cywilnych ustawę z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94).
Przekazując powyższe wyjaśnienia żywię nadzieję, iż uzna je Pan Marszałek za wyczerpujące.
Łączę wyrazy szacunku
Jerzy Szmajdziński