Warszawa, dnia 29 czerwca 2005 r.

Pan
Longin Hieronim Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku,

nawiązując do przesłanego przy piśmie Nr BPS/DSK-043-248/05 z dnia 25 maja 2005 r. oświadczenia senatora Wojciecha Saługi złożonego podczas 81 posiedzenia Senatu RP w dniu 19 maja 2005 r. w sprawie dotyczącej wyeliminowania kradzieży m.in. elementów infrastruktury kolejowej przez osoby sprzedające złom przedstawiam informację o podjętych inicjatywach w przedmiotowej sprawie.

Do głównych działań podjętych w Spółce PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. w zakresie ograniczenia kradzieży i dewastacji elementów infrastruktury kolejowej należy zaliczyć:

1. Zainicjowanie zmiany wprowadzonej do ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach dotyczącej obowiązku legitymowania osób dokonujących sprzedaży złomu.

2. Włączenie jednostek administracji państwowej oraz samorządów do działań na rzecz poprawy bezpieczeństwa, w tym zapobiegania kradzieżom i dewastacjom urządzeń infrastruktury kolejowej w Spółce. Dyrektorzy Zakładów Linii Kolejowych zostali zobowiązani do zwrócenia się do rad gmin/powiatów/miast o wydanie przepisów porządkowych dotyczących skupu metali nieżelaznych oraz do przekazania tym radom oraz straży gminnej/miejskiej "Albumu fotograficzno-opisowego kradzionych i dewastowanych urządzeń sterowania ruchem kolejowym", natomiast części fotograficznej tego albumu do wszystkich punktów złomu metali nieżelaznych funkcjonujących na terenie ich działania.

3. Powołanie na podstawie porozumienia zawartego między PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. a Komendą Główną Policji, Komendą Główną Straży Granicznej i Komendą Główną Żandarmerii Wojskowej: Centralnego Zespołu ds. Bezpieczeństwa na Obszarach Kolejowych oraz zespołów ds. bezpieczeństwa na szczeblu wojewódzkim, których zadaniem jest podejmowanie środków zaradczych w zakresie kradzieży urządzeń i elementów infrastruktury kolejowej.

4. Obligatoryjne organizowanie po każdej kradzieży kontroli punktów skupu odpadów z metali usytuowanych zarówno na terenach kolejowych jak i poza nimi w ramach podpisanych porozumień o współpracy z Policją, Żandarmerią Wojskową. Strażą Graniczną, Strażą Miejską, Urzędami Skarbowymi. W rejonach tych nasilane są również kontrole drogowe pojazdów, przeprowadzane przez funkcjonariuszy Policji.

5. Monitorowanie przez Straż Ochrony Kolei i Policję miejsc szczególnie zagrożonych kradzieżami elementów infrastruktury kolejowej. Wspólne organizowanie działań antykradzieżowych, poprzez obchody linii kolejowych i obserwacje miejsc najbardziej narażonych na kradzieże.

6. Prowadzenie ścisłej współpracy Straży Ochrony Kolei z maszynistami oraz drużynami konduktorskimi w zakresie szybkiego przepływu informacji o osobach postronnych przebywających w pobliżu torów, mogących dokonać kradzieży lub dewastacji infrastruktury kolejowej. Szybkość przepływu informacji wpływa na efekty działań funkcjonariuszy SOK.

7. Wykorzystywanie możliwości monitorowania rejonów będących w polu widzenia telewizji przemysłowej zabudowywanej na przejazdach kolejowych oraz na posterunkach stwierdzania końca pociągów, dla ujawnienia ewentualnych kradzieży i dewastacji. Zarejestrowane w pamięci systemu nagrania stanowią istotny materiał w zakresie ustalania sprawców kradzieży lub dewastacji.

8. Opracowanie w 2000 roku "Programu działań mających na celu skuteczniejszą ochronę urządzeń sterowania ruchem kolejowym i elektroenergetycznych przed kradzieżami".

Realizacja ww. programu dla najbardziej narażonej na kradzieże i dewastacje infrastruktury kolejowej, przynosi wymierne korzyści - zmniejszenie ilości i wartości skradzionych elementów.

9. Systematyczne przekazywanie przez Rzecznika Prasowego Spółki PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. do środków masowego przekazu informacji o zagrożeniach wynikających z kradzieży i dewastacji elementów infrastruktury kolejowej, w tym o zagrożeniach dla bezpieczeństwa prowadzenia ruchu kolejowego, oraz o podejmowanych przez Spółkę działaniach mających ograniczyć ten proceder.

Działania podejmowane na rzecz poprawy sytuacji w zakresie kradzieży infrastruktury kolejowej dają powoli, ale wymierne efekty zarówno w zakresie ilości zaistniałych wydarzeń (spadek ilości), jak i wykrywalności oraz ilości zatrzymanych sprawców i zastosowanych sankcjach.

Problemem w prowadzonych działaniach jest jednak fakt, że duża liczb spraw rozstrzygana jest w Sądach Grodzkich z uwagi na małą wartość skradzionych urządzeń lub elementów, czy znikomą społeczną szkodliwość czynu i kończy się umorzeniem lub karą niewspółmierną do spowodowanego zagrożenia. Nie jest brany pod uwagę fakt, że każdorazowe naruszenie prawidłowości działania urządzeń sterowania ruchem kolejowym czy to w wyniku kradzieży, czy dewastacji powoduje niebezpieczeństwo dla prowadzenia ruchu pasażerskiego i towarowego oraz poważne, realne zagrożenie spowodowania katastrofy kolejowej.

W tym przypadku potrzebna jest zmiana przepisów karnych zaostrzająca kwalifikację prawną czynów i wysokość sankcji wobec sprawców kradzieży.

Z poważaniem

Z upoważnienia

MINISTRA INFRASTRUKTURY

Jan Ryszard Kurylczyk

Sekretarz Stanu