Warszawa, dnia 2003.02.26

1. Obowiązek identyfikacji zwierząt gospodarskich od 1 stycznia 2003 r. wprowadzony został ustawą o zmianie ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnych oraz niektórych ustaw z dnia 25 lipca 2001 r. (Dz. U. nr 129 poz. 1438).
2. Jednocześnie w związku z sugestiami organizacji hodowców zmierzającymi do ograniczenia kosztów systemu identyfikacji świń w § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 grudnia 2002 r. w sprawie oznakowania owiec, kóz, świń oraz jeleni i danieli utrzymywanych w warunkach fermowych, paszportów koni, prowadzenia rejestru i ksiąg rejestracji (Dz. U. z 2002 r. Nr 225, poz. 1883), w przypadku zwierząt przeznaczonych do uboju do końca czerwca 2003 roku dopuszcza się tatuowanie grzbietu lub małżowiny usznej numerem identyfikacyjnym zwierzęcia.
3. W celu dalszego uproszczenia systemu identyfikacji w ustawie z dnia 8 stycznia 2003 r. zmieniającej ustawę o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej, która została skierowana do podpisu Prezydenta, w przypadku świń innych niż hodowlane, kierowanych bezpośrednio do uboju, dopuszcza się wytatuowanie numeru identyfikacyjnego stada. Ma to również istotne znaczenie wobec faktu, że z rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości opłat za czynności związane z oznakowaniem zwierząt (Dz. U. z 2002, Nr 225, poz. 1884), nie przewiduje pobierania przez ARiMR opłat za nadanie numeru identyfikacyjnego.
4. Wyżej wymienione przepisy nie nakładają obowiązku posiadania przez właścicieli, szczególnie w przypadku małych stad zwierząt, urządzeń do ich tatuowania, można korzystać w tym celu z tatuownic zakupionych przez grupę producentów. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa mając na uwadze dalsze usprawnienie działania systemu znakowania planuje zakupy tatuownic w celu powierzenia ich sołtysom, którzy będą je udostępniać producentom.
5. Wymóg zaopatrzenia zwierząt przy wprowadzaniu na rynek w świadectwa zdrowia, wystawiane przez Powiatowego Lekarza Weterynarii, obowiązuje od 1 stycznia 2003 r. i wynika z art. 7 ust. 14 pkt 4 oraz ust. 15 ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 66, poz. 752 z późn. zm.). Wysokość opłat za badanie zwierząt rzeźnych przeznaczonych do obrotu wraz z wystawieniem świadectwa zdrowia określa rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 9 lipca 1998 r. w sprawie wysokości opłat za badania i inne czynności wykonywane przez Inspekcję Weterynaryjną (Dz. U. Nr 94, poz. 597 i z 1999 r. Nr 5, poz. 37). W nowym rozporządzeniu w sprawie wysokości opłat za badania i inne czynności wykonywane przez Inspekcję Weterynaryjną, opublikowanym 19.02.2003 r. (Dz. U. Nr 29, poz. 246), przewidziano zmniejszenie stawek za badania mając na względzie trudną sytuację rolników. Nowe stawki wynoszą:

Postępujący proces harmonizacji polskiego prawa z regulacjami Unii Europejskiej niezbędny w okresie przedakcesyjnym rodzi niewątpliwie wiele niedogodności dla rolników. Pragnę jednak zapewnić Pana Marszałka, że Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi wspólnie z Agencją Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa będzie, w ramach istniejących możliwości prawnych i organizacyjnych, podejmować wszelkie możliwe działania dla rozwiązywania występujących problemów.

Z wyrazami szacunku

J. Jerzy Pilarczyk