Minister Infrastruktury przekazał odpowiedź na oświadczenie senatora Janusza Lorenza, złożone na 78. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 83):
Warszawa, dnia 04 kwietnia 2005 r.
Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej
Szanowny Panie Marszałku!
W związku z otrzymanym przy piśmie z dnia 24 marca br., znak: BPS/DSK -043-130/05 oświadczeniem złożonym przez Pana Senatora Janusza Lorenza podczas 78 posiedzenia Senatu RP w dniu 17 marca 2005 r. w sprawie zmiany sposobu naliczania kwoty dodatków mieszkaniowych wypłacanych przez gminy, uprzejmie informuję Pana Marszałka, że na identyczne wystąpienie Senatora skierowane do Ministra Krzysztofa Opawskiego udzielona została odpowiedź, której kopię przekazuję.
Z poważaniem
Z upoważnienia
MINISTRA INFRASTRUKTRURY
Andrzej Bratkowski
Podsekretarz Stanu
Warszawa, dnia 30 marca 2005 r.
Pan
Janusz Lorenz
Senator
Rzeczypospolitej Polskiej
Odpowiadając na pismo Pana Senatora z dnia 14 marca br., w sprawie zmiany sposobu naliczania kwoty dodatków mieszkaniowych wypłacanych przez gminy, uprzejmie wyjaśniam, co następuje.
Począwszy od stycznia 2004 r. zmianie uległy zasady finansowania wypłat dodatków mieszkaniowych. Wypłata tego świadczenia jest obecnie zadaniem własnym gmin, w całości finansowanym z ich dochodów. Jednocześnie zwiększono gminom wysokość dochodów własnych, poprzez podniesienie ich udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT) i z podatku dochodowego od osób prawnych (CIT).
Należy także dodać, że w wyniku zmian dotyczących art. 6 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. nr 71, poz. 734 z późn. zm.), nadano uprawnienia radom gmin by w drodze uchwały mogły podwyższyć lub obniżyć (do 20 punktów procentowych) wskaźniki, ograniczające wysokość dodatku mieszkaniowego łącznie z ryczałtem (w wysokości 70% wydatków przypadających na normatywną powierzchnię zajmowanego lokalu mieszkalnego). Oznacza to, że w zależności od uchwały rady gminy maksymalna wysokość wypłacanych dodatków mieszkaniowych może kształtować się w przedziale od 50 do 90% wydatków.
Natomiast odnośnie kwestii dotyczącej nadpłat po rozliczeniu mediów dostarczanych do lokali uprzejmie przedstawiam następujące stanowisko.
Zgodnie z definicją dochodu zawartą w art. 3 ust. 3 ww. ustawy o dodatkach mieszkaniowych, za dochód uważa się wszelkie przychody po odliczeniu kosztów ich uzyskania oraz po odliczeniu składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, chyba że zostały już zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Do dochodu nie wlicza się dodatków dla sierot zupełnych, zasiłków pielęgnacyjnych, zasiłków okresowych z pomocy społecznej, jednorazowych świadczeń pieniężnych i świadczeń w naturze z pomocy społecznej oraz dodatku mieszkaniowego.
Oznacza to, że do dochodu należy zaliczyć zwroty z tytułu rozliczeń za centralne ogrzewanie lub podgrzanie wody oraz zużycia wody, jeżeli są one należne w okresie trzech miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku o przyznanie dodatku.
Jednocześnie należy zauważyć, iż zasady rozliczania kosztów za dostawę ciepła i wody określone są w odrębnych ustawach.
Zasady ustalenia cen ciepła oraz prowadzenia rozliczeń z odbiorcami ciepła są regulowane przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz.U. Nr 54, poz. 348 ze zm.). W przypadku odbiorców, którzy są właścicielami budynków wielolokalowych lub ich zarządcami ponoszone przez nich opłaty za dostarczane do budynku ciepło stanowią koszty zakupu ciepła podlegające rozliczeniu w opłatach za ciepło pobieranych od użytkowników lokali, zgodnie z art. 45a ust. 2 tej ustawy.
Natomiast wysokość opłat powinna być ustalana w taki sposób, aby zapewniała wyłącznie pokrycie ponoszonych przez odbiorcę kosztów zakupu ciepła (art. 45a ust. 4).
Zgodnie z art. 45a ust. 5 analogiczne zasady jak wyżej stosuje się, jeżeli ciepło dostarczane jest z własnych źródeł.
Zatem zaliczki na centralne ogrzewanie powinny być ustalane na poziomie zbliżonym do faktycznych kosztów ponoszonych przez odbiorcę, co oznacza, że nie powinny mieć miejsca znaczące nadpłaty.
Informuję ponadto, że umowę na dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków z przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym zawiera zarząd lub zarządca nieruchomości wspólnej, zgodnie z art. 6 ust. 5 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz.U. Nr 72, poz. 747).
Art. 27 ust. 1 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków stanowi, że ilość wody dostarczonej do nieruchomości ustala się na podstawie wskazania wodomierza głównego, a tylko w przypadku jego braku stosuje się przeciętne normy zużycia.
Sprawę rozliczenia ilości pobranej wody, wykazanej przez wodomierz główny w budynkach wielolokalowych pozostawiono w gestii zarządców (właścicieli) budynków, ze względu na zróżnicowaną sytuację w zakresie opomiarowania wodomierzami poszczególnych lokali. Lokale mogą bowiem być nieopomiarowane, opomiarowane częściowo lub całkowicie.
Generalną zasadą stosowaną przy formułowaniu zasad rozliczenia pobranej wody w obrębie budynku jest całkowite rozliczenie wskazań wodomierza głównego - co wynika z zapisu art. 27 ust. 1 ustawy.
W przypadku całkowitego braku wodomierzy lokalowych, wskazanie wodomierza głównego należy podzielić przez ilość osób korzystających z wody.
W przypadku całkowitego opomiarowania zużycia wody w budynku wodomierzami lokalowymi, zużycie wynikające ze wskazań tych wodomierzy należy powiększyć o rozliczenie różnicy wskazań wodomierza głównego i sumy wskazań wodomierzy lokalowych (przyczyną jej powstawania są dopuszczalne przepisami błędy przychodów pomiarowych oraz nierejestrowane przecieki) jak również o rozliczenie wody zużytej na wspólne cele (mycie klatek schodowych, podlewanie trawników, płukanie instalacji grzewczych).
W świetle powyższego nie widzę potrzeby zmiany rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 2001 r. w sprawie dodatków mieszkaniowych (Dz.U. Nr 156, poz. 1817), z uwagi m.in. na fakt, że ewentualne nadpłaty wliczone do dochodu mają wpływ na pomniejszenie kwoty wypłacanych dodatków mieszkaniowych.
Należy także dodać, że identyczne zasady ustalania wydatków dla celów obliczania dodatku mieszkaniowego jak określone w ww. rozporządzeniu obowiązują od początku funkcjonowania systemu dodatków mieszkaniowych tj. ponad 10 lat.
Z upoważnienia
MINISTRA INFRASTRUKTURY
Andrzej Bratkowski
Podsekretarz Stanu