Pismem z dnia 9 grudnia ubiegłego roku zwróciłem się do Pana, bardzo zaniepokojony zamiarem wyłączenia z budżetu Agencji Nieruchomości Rolnych środków skierowanych na tworzenie miejsc pracy i pomocy środowiskom postpegeerowskim w związku z restrukturyzacją państwowej gospodarki rolnej. Otrzymana 14 stycznia bieżącego roku od ministra finansów Andrzeja Raczki odpowiedź nie spełniła moich oczekiwań, wobec czego 29 stycznia bieżącego roku ponownie poprosiłem o zapewnienie, że rząd będzie pamiętał o potrzebach społeczeństwa postpegeerowskiego i domagałem się gwarancji, że fundusze przeznaczone na pomoc, przekazane przez agencję, będą rozdysponowywane przez ministra we współpracy z agencją. Stanowisko moje wynika z doświadczenia, które mówi, że tylko będąc niejako wewnątrz środowiska borykającego się z problemami, można mu skutecznie pomóc.

Wbrew stanowisku ministra finansów, centralizacja tych zadań, czy też przekazanie ich samorządom bez wystarczających środków na ich realizację, oznaczać będzie jeszcze gorszą sytuację byłych pracowników pegeerów i ich rodzin. Ośrodki pomocy społecznej, mimo najlepszej woli, nie dysponują aparatem pozwalającym miarodajnie ocenić sytuację, tak by uniknąć udzielania pomocy tym, którzy jej faktycznie nie potrzebują.

Konsekwentnie twierdzę, że powierzenie tych zadań Agencji Nieruchomości Rolnych było dobrą decyzją, czego dowodem są liczne, funkcjonujące na przekór wszystkiemu gospodarstwa, przekwalifikowani rolnicy, kształcąca się młodzież i coraz większy odsetek dzieci, które nie kończą edukacji na szkole podstawowej. Potrzeba pomocy wciąż jednak jest ogromna. W mojej opinii, a także w opinii większości przedstawicieli środowisk rolniczych, agencja realizowała to zadanie bardzo dobrze.