Zarówno ze świadectw, które otrzymywałem podczas moich osobistych wizyt w samorządach powiatowych, jak też z informacji otrzymanych od przewodniczącego Komisji Kultury Związku Powiatów Polskich, a także  z publikacji prasowych, wiadomo mi o absurdzie, którego ofiarą stały się logika i porządek w przekazywaniu powiatom środków na prowadzenie instytucji kultury.

Zapewne w pośpiechu reformy administracyjnej nie zróżnicowano zasad ustalania dochodów powiatów, którym przekazano obowiązek prowadzenia instytucji kultury, i powiatów pozbawionych tego obowiązku. W ten sposób spośród trzystu siedemdziesięciu trzech samorządów powiatowych ta urawniłowka skrzywdziła sto siedemdziesiąt dwa powiaty posiadające placówki kultury, zaś z nieuzasadnionych względów nagrodziła pozostałe dwieście jeden takich, które nie przejęły żadnych instytucji tego typu, a mimo to uzyskiwały i uzyskują na ten cel dochody z budżetu państwa.

W związku z powyższym proszę o podanie mi informacji na temat zasadności prawnej wskazanych tu niedoskonałości oraz o udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy resort finansów nosi się z zamiarem wprowadzenia bardziej sprawiedliwego podziału środków budżetowych na dotacje dla powiatów prowadzących placówki kultury i pozostałych powiatów.