Pani Marszałek! Szanowni Państwo!

Ja chcę się zwrócić z tej trybuny do koleżanek i kolegów senatorów, także koleżanek posłanek i kolegów posłów, jeśli przypadkiem mnie usłyszą. Korzystam z formy oświadczenia, bo nie widzę innej skutecznej możliwości kontaktowania się z kolegami w sprawie, o której chcę powiedzieć, chociaż to też nie ma, jeśli zważyć na liczbę obecnych na sali, wielkiego sensu. Niemniej jednak powiem to, co chciałabym powiedzieć.

Jesteśmy w przededniu święta 3  maja, rocznicy chwalebnego uchwalenia Konstytucji 3 Maja, niezwykle budującego w naszej historii wydarzenia, i wkrótce po dramatycznych przeżyciach, które nas Polaków bardzo zjednoczyły, związanych ze śmiercią i pogrzebem Ojca Świętego. W związku z tymi dwoma wydarzeniami chciałabym, w przededniu tego święta, przypomnieć o idei budowy Świątyni Opatrzności, bo myślę, że to jest dobry moment.

Ta świątynia to nie ma być jeszcze jeden kościół Archidiecezji Warszawskiej ani tym bardziej piramida ku czci prymasa Glempa, jak napisała jedna z gazet. To ma być votum narodu za odzyskaną niepodległość i za pontyfikat Jana Pawła II. Przypominam, że jest to podjęte przez naszych ojców historyczne moralne zobowiązanie - uchwała Sejmu Czteroletniego, która jakoś nie może doczekać się realizacji mimo dwóch kolejnych historycznych podejść.

Ja chciałabym po prostu bardzo serdecznie zaapelować o to, żebyśmy przy okazji tego święta zdecydowali się przekazać może jakieś kwoty na budowę Świątyni Opatrzności. Pozwoliłam sobie wyłożyć obok listy obecności materiały o Świątyni Opatrzności i numery konta. Przepraszam tych, którzy nie są tym zainteresowani, bo nie wszyscy muszą być, przepraszam także tych, którzy sami dobrowolnie dają ofiary, bo wiem, że tacy są, i pewnie liczni, ale adresuję moje oświadczenie głównie do tych, którzy by chcieli i mieli ochotę, a nie mają pod ręką numeru konta czy materiałów.

Proszę wybaczyć, że w tej formie się zwracam, ale bardzo serdecznie proszę... Tak sobie pomyślałam: gdybyśmy, my, parlamentarzyści dali wszyscy, gdyby każdy dał po 1000 zł, to byłoby to prawie pół miliona złotych - piękny dar, zamiast kwiatów, dla Ojca Świętego. Dziękuję.