Warszawa, 9 kwietnia 2004 r.

Nawiązując do pisma z dnia 10 marca 2004 r. o sygn. BPS/DSK-043-19'05-04 przekazującego oświadczenie Senatorów RP Pana Janusza Bargieła i Pana Mariana Lewickiego złożone podczas 57. posiedzenia Senatu w dniu 4 marca 2004 r. w sprawie realizacji przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji obowiązku opracowania zarządzenia ustalającego szczegóły organizacji kancelarii tajnych, uprzejmie przedstawiam następujące informacje.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, realizując delegację ustawową zawartą w art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. Nr 11, poz. 95 z późn. zm.) wydał zarządzenie Nr 41 z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie szczególnych zasad organizacji kancelarii tajnych, stosowania środków ochrony fizycznej i obiegu informacji niejawnych (Dz.Urz. MSWiA Nr 7, poz. 82 z późn. zm.). Zarządzenie ma zastosowanie wyłącznie w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz w organach i jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi SWiA.

Stopień ochrony tych systemów lub sieci jest uzależniony od klauzuli tajności informacji, ilości informacji oraz zagrożenia w zakresie ujawnienia, utraty czy modyfikacji informacji niejawnych przez osobę nieuprawnioną (vide § 5 ust. 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie podstawowych wymagań bezpieczeństwa systemów i sieci teleinformatycznych /Dz.U. Nr 18, poz. 162/).

Wymagania ustawowe w zakresie bezpieczeństwa teleinformatycznego są zróżnicowane. Badaniom i certyfikacji, prowadzonym przez służby ochrony państwa, będą podlegały urządzenia i narzędzia kryptograficzne, służące do ochrony informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową lub tajemnicę służbową, oznaczonych klauzulą "poufne", z uwagi na szczególny charakter tego rodzaju informacji. Należy zauważyć, iż waga informacji zależy przede wszystkim od jej treści, a nie od objętości, dlatego też uzależnienie poziomu ochrony informacji niejawnych wyłącznie od ich ilości nie zagwarantuje im pełnego bezpieczeństwa. Dla określenia stopnia ochrony systemów lub sieci teleinformatycznych, zasadnicze znaczenie ma prawidłowe klasyfikowanie informacji niejawnych, które będą przetwarzane w systemie lub sieci teleinformatycznych.

Podkreślić należy, iż wymagania ustawowe w stosunku do systemu teleinformatycznego (pojedynczego stanowiska komputerowego), w którym będą przetwarzane wyłącznie informacje niejawne stanowiące tajemnicę służbową, są dość liberalne. W takim przypadku bezpieczeństwo teleinformatyczne zapewniane jest przede wszystkim poprzez ochronę fizyczną, ochronę elektromagnetyczną oraz kontrolę dostępu do systemu teleinformatycznego, co zdecydowanie redukuje koszty jego organizacji.

Jednocześnie uprzejmie informuję, że w projekcie ustawy mieniającej ustawę o ochronie informacji niejawnych w art. 60 ust. 8 wprowadza się zapis umożliwiający szefowi właściwej służby ochrony państwa - w szczególnie uzasadnionych przypadkach - dokonanie akredytacji bezpieczeństwa teleinformatycznego systemu lub sieci teleinformatycznej, której przyznano określoną klauzulę tajności, bez spełnienia niektórych wymagań w zakresie ochrony fizycznej, elektromagnetycznej lub kryptograficznej.

Z wyrazami szacunku

MINISTER

z up. Tadeusz MATUSIAK

Podsekretarz Stanu