Warszawa, 26..02.2004 r.

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Obowiązująca ustawa o świadczeniu usług ratownictwa medycznego z dnia 6 grudnia 2002 r. (Dz. U. Nr 241, poz. 2073) określa jednostki świadczące te usługi oraz zasady ich finansowania. Zgodnie z cytowaną ustawą jednostkami świadczącymi usługi ratownictwa medycznego są: szpitalne oddziały ratunkowe, zespoły ratownictwa medycznego oraz centra powiadamiania ratunkowego. Centra powiadamiania ratunkowego to zintegrowane stanowiska dyspozytorskie służb ratowniczych. Świadczenia zdrowotne w ramach ratownictwa medycznego udzielane osobom ubezpieczonym, finansowane są na zasadach określonych w przepisach ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia (Dz. U. Nr 45, poz. 391 ze zm.).

Poza wymienioną ustawą obowiązują też niektóre przepisy ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym z dnia 25 lipca 2001 r., która to do dnia 31 grudnia 2004 r. nie obowiązuje z wyjątkiem art. 3, art. 22 i 23, art. 24 ust. 1-5 i 9-13, art. 35, art. 39 pkt 2, art. 41 i art. Ust. 1-3 (Dz. U. Nr 113, poz. 1207). W ramach obowiązujących przepisów wymienionej ustawy opracowywane są plany zabezpieczenia medycznego działań ratowniczych szczebla powiatowego, wojewódzkiego i krajowego. Dokumenty te określają sposoby kierowania i współdziałania jednostek i instytucji biorących udział przy wykonywaniu zadań z zakresu ratownictwa medycznego. Plany te opracowywane przez przedstawicieli Rządu w terenie tj. Starostów i Wojewodów uwzględniają specyfikę zagrożeń dla życia i zdrowia mieszkańców danego terenu, uwzględniają ich potrzeby. Podział zadań dotyczących planowania (Wojewoda) i finansowania (Narodowy Fundusz Zdrowia) w zakresie ratownictwa medycznego narzuca pewien sposób postępowania taki, że zaplanowane przez Wojewodę wielkości winny być uwzględniane w planach finansowych OW NFZ.

Potrzeby w zakresie zabezpieczenia ratownictwa medycznego na terenie Województwa Dolnośląskiego określa wojewódzki plan zabezpieczenia działań ratowniczych, opracowany w oparciu o powiatowe plany zabezpieczenia tych działań. Tylko bowiem Starosta a następnie Wojewoda znają potrzeby w tym zakresie i warunki kontraktu nie mogą być przez Fundusz narzucane a uzgadniane. Należy przy tym pamiętać, że Narodowy Fundusz Zdrowia, zgodnie z przepisami ustawy o NFZ - art. 136, działa w oparciu o plan finansowy zrównoważony w zakresie przychodów i kosztów.

Natomiast zgodnie z art. 72 ust. 1 cytowanej ustawy podstawą udzielania świadczeń zdrowotnych finansowanych przez Fundusz jest umowa o udzielanie świadczeń zdrowotnych zawarta pomiędzy Funduszem a świadczeniodawcą oraz to, że zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu suma kwot zobowiązań Funduszu wobec świadczeniodawców nie może przekroczyć wysokości kosztów przewidzianych na ten cel w planie finansowym Funduszu.

Leszek Sikorski