Spis oświadczeń

Rozporządzenie ministra pracy i polityki socjalnej z dnia 18 grudnia 1996 r. - DzU nr 2, poz. 12 z 1997 r. - w sprawie rozdziałów specjalistycznych usług opiekuńczych oraz kwalifikacji osób świadczących takie usługi dla osób z zaburzeniami psychicznymi, zasad i trybu ustalania i pobierania opłat za te usługi, jak również warunków częściowego lub całkowitego zwolnienia z opłat przewiduje w treści §3.1., że specjalistyczne usługi dla osób z zaburzeniami psychicznymi mogą być świadczone przez osoby posiadające kwalifikacje do wykonania zawodu: pielęgniarki, pracownika socjalnego, rehabilitanta, fizykoterapeuty, psychologa, pedagoga, logopedy, terapeuty zajęciowego lub innego pokrewnego zawodu.

Posiadanie kwalifikacji wzmocnione zostało dodatkowo obowiązkiem posiadania co najmniej półrocznego stażu pracy w zakładzie psychiatrycznym opieki zdrowotnej lub w jednostce organizacyjnej pomocy społecznej dla osób z zaburzeniami psychicznymi. Treść rozporządzenia, jak rozumiem, nacechowana jest dużą troską o to, by osoby zajmujące się chorymi z zaburzeniami psychicznymi posiadały jak największe kompetencje. W praktyce jednak spotyka się wiele sytuacji, w których wydaje się, że to niezwykle precyzyjne ujęcie zakresu kompetencji stanowi barierę w osiągnięciu celu, jakim jest fachowa, specjalistyczna opieka.

Oto bowiem z napływających do mojego biura sygnałów wynika, że w przetargach organizowanych przez ośrodki pomocy społecznej odrzucani są przedsiębiorcy z powodu niespełnienia przez ich pracowników warunku minimum półrocznej pracy w szpitalach psychiatrycznych, pomimo że zatrudniają pielęgniarki z kilkuletnim stażem klinicznym, wieloletnim stażem środowiskowym, posiadające ukończone specjalistyczne kursy z zakresu pielęgniarstwa środowiskowego, rodzinnego. Wydaje się, że osoby takie posiadają wystarczające kompetencje do pracy również z osobami chorymi psychicznie, a w wielu pojedynczych przypadkach można by wskazać, że ich kompetencje są większe od młodych pielęgniarek posiadających minimalny okres półrocznej pracy w szpitalu psychiatrycznym i nic więcej.

Moim zdaniem większa elastyczność treści rozporządzenia w niczym nie umniejszyłaby staranności o właściwą ochronę ludzi psychicznie chorych. Jestem zwolennikiem szczególnej troski o to, aby ludziom chorym zapewnić jak najlepszą opiekę. Moim zdaniem nie ulegnie ona jednak uszczerbkowi, gdy w większym zakresie uelastyczni się warunki dopuszczające wspomniane przeze mnie pielęgniarki środowiskowe, rodzinne z wieloletnim stażem.

Przedstawiając powyższe Panu Ministrowi, bardzo proszę o rozważenie, czy zdaniem Pana Ministra istnieją racjonalne przesłanki, aby modyfikując treść rozporządzenia, dopuścić do opieki nad osobami chorymi psychicznie również pewną grupę doświadczonych pielęgniarek rodzinnych i środowiskowych. Proszę o zajęcie przez Pana Ministra stanowiska w przedmiocie sprawy.

Spis oświadczeń