Oświadczenie skierowane do prezesa Rady Ministrów Marka Belki

Szanowny Panie Premierze!

W imieniu przedsiębiorstw branży zwracamy się do Pana Premiera z uprzejmą prośbą o zajęcie stanowiska w sprawie problemów branży skórzanej w Polsce.

Branża skórzana obejmuje swoim zasięgiem szeroki zakres działalności: hurtownie skór surowych i chemikaliów, garbarstwo, futrzarstwo, obuwnictwo, kuśnierstwo, krawiectwo, galanterię skórzaną, rymarstwo, rękawicznictwo, hurtownie skór gotowych, producentów dodatków i komponentów dla przemysłu skórzanego oraz ich dystrybutorów, jak również hurtownie wyrobów gotowych przemysłu skórzanego.

Każda z wymienionych specjalności ma określone problemy. Poważnym problemem, z którym boryka się większość zakładów branży skórzanej, jest lawinowy napływ towarów produkowanych albo w krajach azjatyckich, albo w krajach skórzanej Europy Zachodniej w zakładach zatrudniających Azjatów.

W przemyśle skórzanym jest coraz ciężej. Sytuacja branży gwałtownie się pogarsza w związku ze zniesieniem kontyngentów na import z krajów azjatyckich. Polska Izba Branży Skórzanej już wcześniej sygnalizowała zaistniałe problemy, wysyłając pisma do przedstawicieli rządu. Z uzyskanych odpowiedzi wynika, iż problemy poruszane przez Polską Izbę Garbarzy, Przetwórców Skóry i Handlu - organizację ogólnopolską, która 14 stycznia 2005 r. zmieniła nazwę na Polską Izbę Branży Skórzanej - są im znane, a Ministerstwo Gospodarki prowadzi współpracę z Polską Izbą Przemysłu Skórzanego z Łodzi, monitorując zmiany zachodzące na krajowym rynku skór i wyrobów skórzanych. Według opinii Polskiej Izby Branży Skórzanej współpraca ta nie daje satysfakcjonujących efektów, o czym może świadczyć ostatnia debata zorganizowana w Poznaniu w dniach 1-3 marca bieżącego roku w trakcie trwania Międzynarodowych Targów Poznańskich.

Biorąc pod uwagę postulaty zgłoszone przez przedsiębiorców z branży skórzanej na posiedzeniu branżowym w Poznaniu 1 marca 2005 r., prosimy w imieniu członków zrzeszonych w Polskiej Izbie Branży Skórzanej o rozważenie możliwości wprowadzenia obowiązku posiadania przez importerów atestów i certyfikatów wymaganych od polskich przedsiębiorców. Chodzi tu o następujące ustawy: z 12 grudnia 2003 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktu (DzU nr 229), o systemie oceny zgodności (DzU nr 166 z 30 lipca 2002 r.) oraz o dodatkowych wymogach dotyczących znakowania obuwia przeznaczonego do sprzedaży konsumenckiej - rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 19 października 2004 r. (DzU nr 240 z 8 listopada 2004 r.).

Zdaniem Polskiej Izby Branży Skórzanej importerzy powinni składać deklaracje, że wyroby nie zawierają substancji szkodliwych dla zdrowia, między innymi chromu sześciowartościowego. Oprócz zobowiązania do posiadania dokumentów oraz znakowania wyrobów w języku polskim należałoby zaznaczyć, że dokumenty oraz oznakowania mogą skontrolować kompetentne organy, to jest PIH, NIK, Federacja Konsumentów. W przypadku wykrycia różnic importer powinien podlegać karze, a produkt powinien być wycofany z rynku. Kontrole zgodności powinny obejmować towary według pochodzenia - generalnie chodzi o kraje azjatyckie - a nie być uzależnione od importera, gdyż produkty z Azji mogą być, i są, sprowadzane różnymi kanałami. Opłatę za badania kontrolne powinien wnosić importer. Polska Izba Branży Skórzanej proponuje do dyspozycji organów kontrolnych rzeczoznawców Stowarzyszenia Włókienników Polskich, czyli Naczelnej Organizacji Technicznej.

Polskie zakłady obłożone są wszelkimi świadczeniami krajowymi i unijnymi - takimi jak podatki, świadczenia socjalne - więc nie są w stanie wyprodukować wyrobów w tak niskiej cenie i nie są w stanie sprostać konkurencji cenowej. Społeczeństwo polskie ubożeje i kupuje wyroby tanie i bardzo niskiej jakości.

Wielu polskich przetwórców, tracąc rynki zbytu, rezygnuje z działalności i zwalnia pracowników, gdyż produkcja staje się nieopłacalna. Rynek zasypują coraz to tańsze wyroby obcego pochodzenia, a polscy pracownicy tracą pracę. Powoduje to reakcję powiązaną - maleje także popyt na surowce niezbędne do produkcji i popyt w innych zakładach. Jeżeli nic się nie zmieni, może to prowadzić do zupełnego upadku rodzimego przemysłu branży skórzanej. Branżę skórzaną stanowi kilkadziesiąt specjalności powiązanych ze sobą na wzór naczyń połączonych, a od stabilności poszczególnych specjalności zależy stabilność całej branży.

Mając na uwadze wagę problemu, uprzejmie prosimy Pana Premiera o rozważenie postulatów Polskiej Izby Branży Skórzanej i pomoc w rozwiązaniu przedstawionych problemów.

Z wyrazami szacunku
Zbigniew Gołąbek
Włodzimierz Łęcki