Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Czuję się zupełnie nieusatysfakcjonowany odpowiedzią na moje oświadczenie złożone na pięćdziesiątym piątym posiedzeniu Senatu w dniu 29 stycznia 2004 r. Niemerytorycznej odpowiedzi na bardzo konkretne pytania udzielił mi zastępca prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia Marek Mazur.
W tej sytuacji z ponownym oświadczeniem zwracam się do przełożonego prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia, czyli premiera.
Pragnę podkreślić, że moje oświadczenie nie miało w żadnym stopniu charakteru parlamentarnego lobbingu, co w sposób będący na pograniczu arogancji próbował pan prezes zasugerować, bo w rzeczywistości żadne z wymienionych przeze mnie województw nie stanowi mojego okręgu wyborcze
go.Nie mogę też przyjąć, jako merytorycznego wyjaśnienia istotnych różnic w nakładach na leczenie obywateli naszego kraju, stwierdzenia, że decydowały o nich różnice w zagęszczeniu szpitali, klinik i instytutów. Nie mogło to mieć znaczenia zarówno przy podziale środków na podstawową opiekę medyczną, jak i na lecznictwo stomatologiczne czy koszty administracyjne funduszu w poszczególnych województwach.
Z otrzymanych wyjaśnień przyjmuję jedynie uwagę o różnicach pomiędzy liczbą mieszkańców danego województwa a liczbą ubezpieczonych. Proporcje w skali kraju pozostają jednak zbliżone i absolutnie nie uzasadniają rażących dysproporcji, jakie wykazałem w swoim poprzednim oświadczeniu. Dziękuję bardzo.