Informację w związku z oświadczeniem senatora Zbigniewa Kruszewskiego, złożonym na 48. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 50), przekazał Minister Sprawiedliwości:
Warszawa, dnia 27 listopada 2003 r.
Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej
Szanowny Panie Marszałku,
W odpowiedzi na oświadczenie senatora Zbigniewa Kruszewskiego złożone podczas 48. posiedzenia Senatu RP w dniu 7 listopada 2003 roku, informuję, co następuje:
W dniu 13 listopada br. zawarte zostało porozumienie pomiędzy Ministerstwem Sprawiedliwości, Dyrektorem Generalnym Służby Więziennej a Niezależnym Samorządnym Związkiem Zawodowym Funkcjonariuszy i Pracowników Więziennictwa określające terminy i sposób realizacji zgłoszonych przez stronę związkową postulatów.
Uzgodnione zostało:
Rozwiązanie problemu nadgodzin
Strony uznały, iż zagwarantowanie w budżecie państwa na 2004 r. możliwości wzrostu liczby etatów - o co najmniej 500 - stworzy podstawę do skutecznego wyhamowania wzrostu nadgodzin. Pozwoli to także w perspektywie najbliższych dwóch lat opanować i zminimalizować powyższy problem.
Zrównanie wskaźnika uposażeń funkcjonariuszy SW ze wskaźnikiem ustanowionym w policji.
Strony potwierdziły, że wspólnym celem oraz zadaniem dla wszystkich stron jest zrównanie powyższych wskaźników. Strona związkowa oczekuje, iż zrównanie to nastąpi nie później, niż z dniem 1 stycznia 2005 r.
Wzrost etatów funkcjonariuszy i pracowników cywilnych, gwarantujący właściwe wykonywanie obowiązków służbowych, również tych wynikających z przypisanych SW nowych zadań, jak i tych skutkujących bieżącą rekompensatą wypracowanych nadgodzin.
Za realizację postulatu strony uznały przedłożenie pod obrady Rady Ministrów tegorocznego dokumentu opracowanego przez Centralny Zarząd Służby Więziennej pt.: "Podstawowe problemy więziennictwa" oraz przyjęcie strategii i harmonogramu realizacji zawartych w nim wniosków. Do czasu uchwalenia przez Sejm RP ustawy budżetowej gwarantującej uzgodniony w porozumieniu przyrost etatów, NSZZ FiPW postanowił powstrzymać się od dalszej eskalacji prowadzonej akcji protestacyjnej.
Odnosząc się do pytania zawierającego prośbę o porównanie kondycji polskiego więziennictwa z więziennictwami krajów Unii Europejskiej zmuszony jestem stwierdzić, że takie zestawienie jest wysoce niekorzystne dla polskiego systemu penitencjarnego. Generalnie, kraje Unii Europejskiej dysponują nowocześniejszą i lepszą infrastrukturą więzienną, korzystniejszymi wskaźnikami określającymi liczbę więźniów przypadających na jednego funkcjonariusza więziennictwa oraz takim poziomem finansowania, który umożliwia sprawną realizację zadań. Uwzględniając wszelkie różnice systemowe można również stwierdzić, że osobom izolowanym zapewniany jest zdecydowanie wyższy standard bytowy. Np. w Danii, gdzie nie jest znane pojęcie normy powierzchni mieszkalnej przypadającej dla 1 osadzonego (w Polsce prawo gwarantuje 3 m2) , przebywa on w porze nocnej pojedynczo, w celi mającej nie mniej, niż 6 m2.
Niezależnie od odnotowywanych niekiedy w krajach piętnastki zmian w sposobie oddziaływania na przestępców poprzez kary można też stwierdzić, że pozbawienie wolności uznawane jest najczęściej za środek wyjątkowy, a przy tym - pociągający za sobą najwyższe z możliwych kosztów ekonomic
znych i społecznych. Zdecydowanie częściej, niż w Polsce, stosowane są tam w stosunku do przestępców środki probacyjne. Ich skuteczność zasadza się na działaniu sprawnego i odpowiednio licznego aparatu urzędników probacyjnych (w Polsce - kuratorów), wspieranego przez organa ścigania i różne podmioty społeczności lokalnych.Z poważaniem
Z upoważnienia
MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
Jerzy Łankiewicz
PODSEKRETARZ STANU