Minister Polityki Społecznej przekazał informację w związku z oświadczeniem senatora Krzysztofa Jurgiela, złożonym na 61. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 61):
Warszawa, 17.04.2004 r.
Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu RP
Szanowny Panie Marszałku,
W związku z wystąpieniem Pana Marszałka z dnia 27 kwietnia 2004 r. znak: BPS/DSK-043-202-04 dotyczącym oświadczenia złożonego przez Senatora Krzysztofa Jurgiela podczas 61 posiedzenia Senatu RP w dniu 22 kwietnia 2004 r. pragnę uprzejmie poinformować:
Zasady orzekania o niezdolności do pracy dla celów rentowych są uregulowane przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - art. 12-14.
Zgodnie z tymi przepisami:
- niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, z tym, że całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.
Oceny niezdolności do pracy dla celów rentowych dokonują, w formie orzeczenia, lekarze orzecznicy ZUS kierując się przy wydawaniu orzeczeń jedynie kryterium zdolności bądź niezdolności do pracy. Również o związku stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu z chorobą zawodową
orzeka lekarz orzecznik.Lekarzem orzecznikiem ZUS może być, zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 sierpnia 1997 r. w sprawie orzekania o niezdolności do pracy dla celów rentowych (Dz. U. Nr 99, poz. 612) wyłącznie specjalista, w szczególności: chorób wewnętrznych, chirurgii, neurologii, psychiatrii. Lekarze ci muszą również odbyć przeszkolenie w zakresie ustalonym przez naczelnego lekarza ZUS.
Zgodnie z § 3 ust. 3 rozporządzenia - lekarz orzecznik może, przed wydaniem orzeczenia, zlecić uzupełnienie dokumentacji w szczególności o opinię lekarza konsultanta (z danej specjalności) lub psychologa albo o wyniki badań dodatkowych lub obserwacji szpitalnej.
Należy podkreślić, że lekarze orzecznicy orzekają o niezdolności
do pracy, a nie o ogólnym stanie zdrowia ubezpieczonego.Tylko osoba ogólnie niezdolna do pracy - albo całkowicie, albo częściowo, może uzyskać świadczenie rentowe.
Osoba zdolna do pracy, nawet posiadając, zdaniem lekarza leczącego, określone przez niego schorzenia, nie może, oczywiście, uzyskać renty z tytułu niezdolności do pracy.
Pragnę jednocześnie podkreślić, że od niekorzystnej dla siebie decyzji ZUS, wydanej na podstawie orzeczenia lekarza orzecznika, osoba zainteresowana może aktualnie odwołać się do sądu.
Natomiast od dnia 1 stycznia 2005 r., zgodnie z ustawą z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw - zostanie wprowadzona druga instancja odwoławcza w ZUS - od orzeczenia lekarza orzecznika będzie przysługiwało złożenie sprzeciwu do komisji lekarskiej ZUS.
W ten sposób osoby zainteresowane zyskają możliwość korekty orzeczenia lekarza orzecznika jeszcze w ZUS - bez odwoływania się do sądu.
Oczywiście możliwość odwołania się do sądu będzie nadal zagwarantowana - zainteresowani będą mogli odwoływać się od decyzji ZUS wydanej na podstawie orzeczenia lekarza orzecznika, od którego nie wniesiono sprzeciwu do komisji, jak również do decyzji ZUS wydanej na po
dstawie orzeczenia komisji.Z poważaniem
Krzysztof Pater