Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku,

Odpowiadając na oświadczenie złożone przez senatora Sławomira Izdebskiego podczas VI posiedzenia Senatu RP w dniu 21 grudnia 2001 roku oraz na dołączoną do niego skargę zbiorową, dotyczącą działalności Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim oraz Sądu Okręgowego w Siedlcach uprzejmie wyjaśniam, co następuje:

Z dniem 1 lipca 1998 r. Minister Sprawiedliwości - Prokurator Generalny utracił już prawo do wnoszenia kasacji do Sądu Najwyższego od prawomocnych orzeczeń zapadłych w sprawach cywilnych, rodzinnych, gospodarczych, pracowniczych i ubezpieczeń społecznych.

Skarżąca została również poinformowana, że ze względu na prawomocne zakończenie postępowań sądowych nie jest możliwe zastosowanie środków z zakresu nadzoru administracyjnego, gdyż dotyczą one tylko spraw będących w toku.

W sprawie toczącej się na skutek skargi na czynności komornika (sygn. akt I Co 165/00) Sąd Rejonowy w Sokołowie Podlaskim postanowieniem z dnia 23 listopada 2000 r. zawiesił postępowanie egzekucyjne w całości.

Od dnia 5 października 2000 r. (data zawieszenia rygoru natychmiastowej wykonalności) komornik nie przekazał żadnej kwoty na rzecz powoda ze sprawy I C 191/00, a pieniądze - potrącone jeszcze w październiku 2000 r., zostały złożone do depozytu sądowego.

W dniu 8 stycznia 2001 r. Pan Czesław Wypustek złożył drugą skargę na czynności komornika, która została zarejestrowana pod sygn. I Co 4/01.

Z wyjaśnień komornika wynikało, że od października 2000 r. nie potrącał on ze świadczenia rentowego dłużnika żadnych kwot na rzecz Piotra Lachowskiego.

Ustalono także, że skarżący został zwolniony w całości od kosztów sądowych w sprawach: I Co 4/01, I Co 165/00, a terminy posiedzeń były wyznaczone przez Sąd bez zbędnej zwłoki.

Skarga Pana Czesława Wypustka została uznana za bezzasadną, a stosowne odpowiedzi skarżący uzyskał od Prezesa Sądu Okręgowego w Siedlcach w dniach 19 lutego 2001 r. i 26 lutego 2001 r.

Prezes Sądu Okręgowego w Siedlcach stwierdził w odpowiedzi do skarżącej, że oddalenie przez Sąd Okręgowy w Siedlcach apelacji od wyroku Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim wydanego w sprawie I C 229/99, czyni zbędnym rozważania na temat "roli woźnego Zawadzkiego w rozpoznaniu sprawy". Skarżąca została pouczona, iż w przypadku posiadania dowodów, dotyczących korupcji w Sądzie Rejonowym w Sokołowie Podlaskim, powinna złożyć zawiadomienie do Policji bądź Prokuratury.

Skarżąca uzyskała również informacje o braku możliwości wznowienia postępowania z urzędu i o obowiązujących w tym zakresie przepisach Kodeksu postępowania cywilnego (art. 399-416).

Skarga Pana Mariana Sikorskiego (zam. Przywóski ul. Księdza Brzóski 49, 08-300 Sokołów Podlaski), w której zawarł zarzut pod adresem Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim "że wygra sprawę ten, kto ma pieniądze i jest sprawny" został uznany za gołosłowny i nie poparty jakimkolwiek uzasadnieniem.

Skarga Pana Mariana Sikorskiego została uznana za bezzasadną w piśmie Prezesa Sądu Okręgowego w Siedlcach z dnia 6 marca 2001 r. oraz w piśmie Departamentu Sądów i Notariatu Ministerstwa Sprawiedliwości z dnia 3 lipca 2001 r.

Na skutek skargi Pana Józefa Nasiłowskiego (zam. Brodacze 14, 08-300 Sokołów Podlaski) zostały zbadane sprawy o sygn. akt I C 604/94 (I ACr 361/95) Sądu Okręgowego w Siedlcach oraz I C 66/93 Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim.

W pierwszej z wymienionych spraw, Sąd Okręgowy w Siedlcach oddalił powództwo Józefa Nasiłowskiego przeciwko pozwanemu Waldemarowi Zawadzkiemu - o unieważnienie aktu notarialnego.

W drugiej z wymienionych spraw o sygn. akt I C 66/93, Sąd Rejonowy w Sokołowie Podlaskim zasądził na rzecz Józefa Nasiłowskiego odszkodowanie, natomiast rewizja od tego wyroku rozpoznawana przez ówczesny Sąd Wojewódzki w Siedlcach została oddalona. Ze względu na prawomocne rozstrzygnięcie sprawy Prezes Sądu Okręgowego nie badał zarzutu skarżącego o stronniczości sędziów prowadzących postępowanie sądowe.

Skarżący uzyskał stosowną odpowiedź Prezesa Sądu Okręgowego w Siedlcach w dniu 23 lutego 2001 r. oraz odpowiedź Departamentu Sądów i Notariatu Ministerstwa Sprawiedliwości w dniu 3 lipca 2001 r.

W obu odpowiedziach skarga Pana Józefa Nasiłowskiego została uznana za bezzasadną.

W sprawie I Ns 625/97 Powszechna Spółdzielnia Spożywców "Społem" wniosła o stwierdzenie zasiedzenia nieruchomości. Uczestnikiem tego postępowania był Pan Wacław Krasnodębski.

Na ostatniej rozprawie w dniu 14 grudnia 2001 r. Sąd Rejonowy ogłosił postanowienie, w którym oddalił wniosek. W tym samym dniu wpłynęła zapowiedź apelacji.

Aktualnie akta znajdują się u sędziego referenta, który sporządza uzasadnienie orzeczenia. Po doręczeniu odpisu postanowienia wraz z uzasadnieniem wnioskodawcy i złożeniu apelacji będzie toczyło się postępowanie międzyinstancyjne, a następnie akta zostaną przekazane sądowi II instancji.

Wydłużenie się rozpoznania przedmiotowej sprawy wynikało z jej skomplikowanego charakteru i faktu zawieszenia postępowania przez okres prawie półtora roku.

Prezes Sądu Okręgowego w Siedlcach w odpowiedzi skierowanej do skarżącego w dniu 23 lipca 2001 r. uznał skargę za bezzasadną i nie znalazł podstaw do przypisania sędziemu, który prowadził sprawę I Ns 625/97 braku obiektywizmu, a tym bardziej stronniczości.

W piśmie z dnia 17 sierpnia 2001 r. Departament Sądów i Notariatu Ministerstwa Sprawiedliwości podzielił stanowisko Prezesa Sądu Okręgowego w Siedlcach w przedmiocie bezzasadności skargi Wacława Krasnodębskiego.

W związku z tym, że biegła nie zwracała akt sprawy, Sąd Rejonowy dwukrotnie ponaglał ją o sporządzenie opinii i w rezultacie biegła została dwa razy ukarana grzywną.

Od dnia 6 grudnia 2001 r. akta sprawy znajdują się u kolejnego biegłego psychiatry Pani Jadwigi Orzechowskiej-Borucińskiej, która ma sporządzić opinię.

Po zwrocie akt przez biegłego będzie możliwe dokonanie bezpośredniej kontroli sprawności postępowania i udzielenie pełniejszej odpowiedzi osobie wnoszącej skargę.

Z akt sprawy I Co 285/95 wynikało, że Sąd postanowieniem z dnia 23 listopada 2000 r. zawiesił postępowanie egzekucyjne, uwzględniając w ten sposób wniosek wierzyciela.

Pismo Państwa Ajchel nazwane zażaleniem na bezczynność komornika, w którym domagali się oni oszacowania nieruchomości, wpłynęło 16 października 2000 r. Sąd nie wydał żadnej decyzji w tym przedmiocie z uwagi na to, że postępowanie egzekucyjne było zawieszone.

Po podjęciu postępowania pismo skarżących z dnia 16 października 2000 r. zostało potraktowane jako wniosek o dodatkowy opis i oszacowanie nieruchomości, złożony na podstawie art. 691k.p.c.

W świetle powyższych ustaleń zarzut Państwa Ajchel o braku rozpoznania przez Sąd zgłoszonych żądań, a także zarzut działania na szkodę skarżących wskutek zaniżenia ceny szacunkowej nieruchomości zostały uznane za bezzasadne.

Skarżący uzyskali stosowne odpowiedzi od Prezesa Sądu Okręgowego w Siedlcach w dniu 23 lutego 2001r., a od Departamentu Sądów i Notariatu Ministerstwa Sprawiedliwości w dniu 17 sierpnia 2001 r.

W ramach nadzoru nad działalnością sądów powszechnych Wydział Cywilny Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim był wizytowany ostatnio w dniach 20 - 29 września 2000 r. przez sędziego wizytatora Sądu Okręgowego w Siedlcach Kazimierza Pyckę.

Przedmiotem wizytacji była przede wszystkim sprawność postępowania w sprawach cywilnych oraz obciążenie sędziów pracą.

Protokół z wizytacji został sporządzony przez sędziego wizytatora w dniu 10 października 2000 r. i zawiera wniosek, iż mimo pewnych błędów i niedociągnięć, pracę Wydziału Cywilnego Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim należy ocenić pozytywnie.

W dniu 17 października 2000 r. Prezes Sądu Okręgowego w Siedlcach, mając na uwadze treść protokołu wizytacji, wydał Prezesowi Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim zarządzenia (polecenia powizytacyjne), zmierzające do wyeliminowania stwierdzonych uchybień.

Stosowną odpowiedź od Prezesa Sądu Okręgowego w Siedlcach Ministerstwo Sprawiedliwości uzyskało w dniu 4 stycznia 2001 r. Wszystkie sprawy "stare" zostały umieszczone w specjalnym wykazie prowadzonym przez Wydział Cywilny Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim, a Przewodniczący tego Wydziału oraz Prezes tego Sądu sprawdzają systematycznie terminy rozpraw wyznaczanych w tych sprawach, a także kontrolują rodzaj czynności podejmowanych przez referentów. Zostało również zorganizowane spotkanie z sędziami orzekającymi w Wydziale Cywilnym w celu przedstawienia ustaleń i wniosków pokontrolnych przesłanych przez Prezesa Sądu Okręgowego w Siedlcach.

W 2001 r. Prezes Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim i Prezes Sądu Okręgowego w Siedlcach podejmowali w ramach nadzoru administracyjnego wszystkie niezbędne czynności w celu usprawnienia rozpoznania spraw "starych" oraz wyeliminowania uchybień stwierdzonych w protokole wizytacji.

Sprawa wpłynęła w dniu 23 sierpnia 1999 r., a wyrok warunkowo umarzający postępowanie karne zapadł w dniu 10 stycznia 2000 r.

Powództwo cywilne wniesione przez pokrzywdzoną pozostawiono bez rozpoznania.

Apelację od wyroku wniosła oskarżycielka posiłkowa, a Sąd Okręgowy w Siedlcach wyrokiem z dnia 19 maja 2000 r. utrzymał go w mocy.

W sprawie II K 172/92 (II Kr 30/93) Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim Walenty i Danuta Remiszewscy zostali oskarżeni o czyn z art. 159 d kk polegający na pobiciu Józefa Nasiłowskiego.

Wyrok skazujący oskarżonych na kary po 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania i po 1.500.000 (starych) zł grzywny zapadł w dniu 4 grudnia 1992 r.

Rewizje od tego wyroku wnieśli oskarżeni, a Sąd Wojewódzki w Siedlcach dnia 19 lutego 1993 r. utrzymał go w mocy.

W sprawie II Kws 16/92 Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim Józef Nasiłowski został obwiniony o popełnienie czynu z art. 151 § 1 kodeksu wykroczeń, polegającego na wypasaniu krów na łące stanowiącej własność Danuty Remiszewskiej.

Kolegium ds. Wykroczeń przy Sądzie Rejonowym w Sokołowie Podlaskim skazało go za to wykroczenie orzeczeniem z dnia 30 czerwca 1992 roku na karę 300.000 (starych) zł grzywny.

Na skutek odwołania sprawa wpłynęła w dniu 9 lipca 1992 r. do Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim, który wyrokiem z dnia 4 grudnia 1992 r. uznał Józefa Nasiłowskiego za winnego i wymierzył taką samą karę, jak Kolegium ds. Wykroczeń.

Józef Nasiłowski wniósł od tego wyroku "odwołanie", które jako niedopuszczalne z mocy ustawy - zarządzeniem Prezesa Sądu z dnia 15 grudnia 1992 r. nie zostało przyjęte - co oznacza, że wyrok stał się prawomocny.

W sprawie II K 284/94 (II Kr 391/95) Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim Radosław Kościelny, Tomasz Czapski i Grzegorz Nasiłowski (syn Józefa Nasiłowskiego) zostali oskarżeni o dokonanie czynu z art. 208 dkk, polegającego na kradzieży z włamaniem na szkodę Mirosława Rurarza w dniu 3 czerwca 1994 r.

Sprawa wpłynęła do Sądu w dniu 5 października 1994 r. W trakcie procesu zmarł pierwszy z oskarżonych, co spowodowało umorzenie w stosunku do niego postępowania karnego.

Wyrokiem z dnia 23 maja 1995 r. Janusz Czapski został uniewinniony, zaś Grzegorz Nasiłowski skazany (za czyn z art. 252 dkk polegający na pomocy w ukryciu przedmiotów pochodzących z przestępstwa) na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na 3 lata oraz grzywnę w kwocie 700 zł.

Na skutek apelacji wniesionych przez prokuratora oraz oskarżonego Grzegorza Nasiłowskiego, Sąd Wojewódzki w Siedlcach wyrokiem z dnia 30 sierpnia 1995 r. utrzymał w mocy wyrok w części dotyczącej Grzegorza Nasiłowskiego, zaś w części dotyczącej Janusza Czapskiego - uchylił i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.

Wyrok ten uprawomocnił się w I instancji, gdyż nie został zaskarżony.

W sprawie II K 43/97 (II Ka 201/98) Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim Jan Krakowski oskarżony został o czyn z art. 167 § 1 dkk polegający na uniemożliwieniu Stanisławowi Krakowskiemu korzystania z mieszkania w okresie od 28 listopada 1996 r. do 2 grudnia 1996 r.

Sprawa wpłynęła w dniu 27 stycznia 1997 r.

Po wniesieniu przez niego apelacji Sąd Wojewódzki w Siedlcach wyrokiem z dnia 26 czerwca 1998 r. utrzymał zaskarżony wyrok w mocy.

W sprawie II K 197/92 (II Kr 100/93) Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim Jan Krakowski i Wiesława Krakowska oskarżeni zostali o czyn z art. 184 § 1 dkk tj. moralne znęcanie się nad rodzicami oskarżonego w okresie od lipca 1991 r. do lipca 1992 r.

Sprawa wpłynęła w dniu 11 września 1992 r.

Po wniesieniu przez oskarżonych rewizji, Sąd Wojewódzki w Siedlcach wyrokiem z dnia 30 kwietnia 1993 r. zaskarżony wyrok utrzymał w mocy.

Sprawa wpłynęła do Sądu w miesiącu listopadzie 1995 roku.

Wyrokiem z dnia 26 października 1999 r. oskarżonego skazano na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania oraz na karę grzywy.

Apelację od tego wyroku wnieśli oskarżeni i oskarżyciel posiłkowy.

Sąd Okręgowy w Siedlcach wyrokiem z 21 marca 2000 r. uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.

Sąd Rejonowy w Siedlcach wyrokiem z dnia 29 stycznia 2001 r. ponownie skazał oskarżonego na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania i na karę grzywny. Na skutek wniosku oskarżonego z dnia 5 lutego 2001 r. doręczono mu w dniu 14 marca 2001 r. odpis wyroku z uzasadnieniem. Ponieważ w ustawowym terminie nie wpłynęła apelacja sąd I instancji uznał, że jego wyrok uprawomocnił się w dniu 29 marca 2001 r.

Pierwsza rozprawa apelacyjna przed Sądem Okręgowym w Siedlcach wyznaczona na dzień 15 listopada 2001 r. została odroczona z uwagi na nieobecność oskarżonego spowodowaną chorobą.

Kolejna rozprawa - w dniu 28 grudnia 2001 r. - również została odroczona, gdyż oskarżony ustanowił nowego obrońcę, który stwierdził, że miał zbyt mało czasu na zapoznanie się z aktami sprawy. Nowy termin rozprawy apelacyjnej wyznaczono na dzień 15 lutego 2002 r.

III. Badanie skarg Józefa Nasiłowskiego i Wiesławy Krakowskiej, którzy pomawiają sędziów orzekających w Sądzie Rejonowym w Sokołowie Podlaskim o korupcję, a woźnego tego Sądu, że w tym pośredniczy, nie potwierdziło tych zarzutów.

W związku z pomówieniem woźnego Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim o przyjęcie korzyści majątkowych jeszcze w połowie lat 90-tych wszczęto postępowanie karne. Zostało ono jednak umorzone, bowiem nie stwierdzono popełnienia przestępstwa. Należy również zaznaczyć, że obecny Prezes Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim - sędzia Józef Cejmer - wymieniany w skargach, został powołany na to stanowisko dopiero w grudniu 1998 roku.