Warszawa, 3 marca 2004 r.

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Odnosząc się do problemu dostępności do świadczeń stomatologicznych, uprzejmie wyjaśniam, że zgodnie z art. 49 ustawy z dnia 23 stycznia 2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia (Dz.U. Nr 45, poz. 391 z późn. zm.) ubezpieczony, w zakresie ubezpieczenia zdrowotnego, ma prawo do świadczeń zdrowotnych odpowiadających wymaganiom aktualnej wiedzy medycznej opartej na dowodach naukowych i praktyki medycznej, w ramach posiadanych przez Fundusz środków finansowych. Środki finansowe przeznaczane na zabezpieczenie ubezpieczonym w Narodowym Funduszu Zdrowia dostępności do wszystkich rodzajów świadczeń zdrowotnych, w tym również świadczeń stomatologicznych pochodzą wyłącznie ze składki na ubezpieczenie zdrowotne, będącej pochodną od dochodów ubezpieczonych. Należy więc zdawać sobie sprawę z istniejących ograniczeń finansowych, wynikających z określonego przychodu NFZ, który stanowi o możliwościach finansowania świadczeń zdrowotnych.

Pragnę podkreślić, że w planie finansowym Narodowego Funduszu Zdrowia na 2004 rok, na świadczenia zdrowotne w zakresie stomatologia przeznaczono kwotę 959.904 tys. zł (stan na dzień 13 października 2003 roku), co stanowi wzrost o 3,37% w stosunku do wykonania w roku 2003.

W kwestii leczenia ortodontycznego uprzejmie informuję, że zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 18 czerwca 2003 roku w sprawie wykazu bezpłatnych dodatkowych świadczeń zdrowotnych lekarza stomatologa i materiałów stomatologicznych przysługujących dzieciom i młodzieży do ukończenia 18 roku życia oraz kobietom w ciąży i w okresie połogu, a także określenia rodzaju dokumentu potwierdzającego uprawnienia do tych świadczeń (Dz.U. Nr 115, poz. 1089), leczenie ortodontyczne wad zgryzu z zastosowaniem aparatu do zdejmowania przysługuje dzieciom do ukończenia 12 roku życia, niezależnie od miejsca rozpoczęcia leczenia.

Poszczególne etapy leczenia ortodontycznego to m.in.: ustalenie diagnozy, planu leczenia, zaplanowanie i wykonanie aparatu ortodontycznego, a także kontrola przebiegu leczenia. W trakcie kontroli przebiegu leczenia aparat ortodontyczny jest poddawany korekcie i uczynnianiu. Wymienione wyżej etapy leczenia są ze sobą powiązane.

Zapis dotyczący wyłącznie aparatów wykonanych w ramach ubezpieczenia dotyczy kontroli wyników leczenia u dzieci, które zostały w ramach ubezpieczenia wyleczone i znajdują się w fazie retencji. W fazie retencji dziecko nosi aparat, który nie jest aktywny. Kontrola wyników leczenia odbywa się średnio co 4 - 6 miesięcy i przysługuje do 13 roku życia.

W związku z powyższym odnosząc się do wskazanego przez Pana Senatora problemu dotyczącego zasad kontroli przebiegu leczenia w ramach ubezpieczenia w NFZ w sytuacji, gdy rozpoczęto udzielanie świadczenia zdrowotnego u świadczeniodawcy poprzez wykonanie aparatu ortodontycznego ze środków własnych ubezpieczonego uprzejmie wyjaśniam, że zgodnie z wyżej cytowanym rozporządzeniem kontrola przebiegu leczenia z aparatem ruchomym nie częściej niż 12 razy w okresie 12 miesięcy w ramach ubezpieczenia w NFZ przysługuje dziecku do czasu ukończenia 12 roku życia niezależnie od miejsca rozpoczęcia leczenia.

1. Czy istnieje szansa zwrotu kosztów poniesionych na leczeni prywatne, gdy nieodzowne jest nagłe założenie aparatu?

W związku z tym, że leczenie stomatologiczno-ortodontyczne nie należy do leczenia przewidzianego w art. 123 cytowanej ustawy, powinno ono przebiegać planowo, zgodnie z kontraktem i podlegać finansowaniu w ramach zawartej przez Fundusz umowy. Leczenie ortodontyczne realizowane na innych niż określonych przepisami prawa zasadach nie może być finansowane ze środków finansowych pochodzących z powszechnego ubezpieczenia w NFZ.

Informuję, że zapisy wyżej cytowanego rozporządzenia dotyczące wieku dziecka, któremu przysługuje świadczenie zdrowotne w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego - leczenie ortodontyczne, podyktowane jest względami medycznymi w oparciu o opinię konsultantów krajowych z dziedziny stomatologii. Leczenie wad zgryzu z zastosowaniem ortodontycznych aparatów do zdejmowania powinno być rozpoczynane wcześnie, w wieku 7-8 lat. Górna granica wieku określona w rozporządzeniu, uzasadniona jest wskazaniami medycznymi do leczenia za pomocą aparatów ortodontycznych.

Mam nadzieję, że przedstawione wyjaśnienia rozwieją obawy i zaniepokojenie Pana Senatora, co do zasad udzielania świadczeń zdrowotnych z zakresu ortodoncji. Jednocześnie chciałbym zapewnić Pana Posła, że podejmowane działania zarówno przez resort zdrowia jak i NFZ mają na celu zagwarantowanie pacjentom właściwego dostępu do świadczeń zdrowotnych, zapewnienie należytego wykonywania usług medycznych, a co za tym idzie odpowiedniego standardu udzielanych świadczeń.

Leszek Sikorski