W grudniu 2001 r. ukazały się w "Dzienniku Ustaw" dwa rozporządzenia ministra finansów: jedno, z 7 grudnia 2001 r., w sprawie zwolnienia od cła towarów przywożonych w bagażu osobistym podróżnego, i drugie, z 12 grudnia 2001 r., zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków wykonywania czynności kontroli celnej. Weszły one w życie w dniu 1 stycznia 2002 r.

Minister finansów, wprowadzając te rozporządzenia, chciał ograniczyć działalność tak zwanych mrówek, czyli osób trudniących się z przyczyn komercyjnych przenoszeniem przez granicę przede wszystkim tańszego alkoholu i tytoniu. Wynika z nich, że od dnia 1 stycznia 2002 r. osoba mieszkająca w strefie nadgranicznej może raz w miesiącu przywieźć do Polski tylko 1/2 l alkoholu i dwadzieścia sztuk papierosów, zaś mieszkańców terenów Polski bardziej oddalonych od granicy obowiązuje już większy limit zagranicznych zakupów: bez kłopotów przekroczą oni granicę, przenosząc czy przewożąc jednorazowo 1 l wyrobów spirytusowych, 2 l wina, 5 l piwa oraz dwieście sztuk papierosów.

Panie Premierze! Te wspomniane rozporządzenia nie są dokumentami dopracowanymi. Ośmielamy się twierdzić, że nie przynoszą zakładanych efektów ekonomicznych, a wywołują falę niezadowolenia społecznego wśród mieszkańców powiatów leżących zwłaszcza przy granicy z Czechami, Słowacją, Rosją, Białorusią i Ukrainą. Wbrew uzasadnieniom towarzyszącym powstawaniu tych dokumentów znakomita większość mieszkających tam obywateli nigdy alkoholu i papierosów nie przywoziła. Zwłaszcza oni mówią o dyskryminacji. Dlaczego bowiem na przykład mieszkaniec Żywca może przywieźć mniej niż mieszkaniec Warszawy?

Art. 32 Konstytucji RP mówi: "Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne. Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny". Jak to się ma do wymienionych rozporządzeń ministra finansów? Jeszcze raz powtarzamy: mieszkańcy powiatów przygranicznych są oburzeni tak jawną dyskryminacją, która jest niewspółmierna do korzyści płynących z wprowadzenia tych wybiórczych ograniczeń.