Porozumienie zawarte w dniu 13 listopada 2003 r. w Popowie pomiędzy NSZZ Funkcjonariuszy i Pracowników Więziennictwa a ministrem sprawiedliwości przy udziale dyrektora generalnego Służby Więziennej nie jest respektowane. Mimo zbliżającego się końca 2004 r. nie nastąpiło żadne zbliżenie wskaźnika uposażenia Służby Więziennej do analogicznego wskaźnika występującego w Policji. Informacje dotyczące tegorocznego wzrostu uposażeń w służbach mundurowych wskazują na dalsze różnicowanie tych wskaźników na niekorzyść Służby Więziennej. Taka sytuacja powoduje duże niezadowolenie wśród funkcjonariuszy oraz rodzi brak zaufania do władz rządowych, służbowych i związków zawodowych.

Służba Więzienna wywiązywała się ze złożonego wcześniej zobowiązania wygospodarowania własnych środków finansowych. Stało się tak głównie kosztem blokady lub znacznego opóźnienia należnych funkcjonariuszom awansów służbowych. Taki tryb oszczędzania był wynikiem niezwykłej i godnej szacunku umowy społecznej, polegającej na zaufaniu do swoich rządowych, służbowych i związkowych przedstawicieli. Służba Więzienna i jej funkcjonariusze czują się zlekceważeni.