Warszawa, dnia 30.12.2004 r.

Pan
Jolanta Danielak
Wicemarszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowna Pani Marszałek

Odpowiadając na pismo Pani Marszałek z dnia 7 października 2004 r. (Nr BPS/DSK-043-394-04) dotyczące oświadczenia Pana Senatora Adama Bieli złożonego podczas 69 posiedzenia Senatu RP w dniu 30 września 2004 r. w sprawie wydania przez Urząd Gminy Lesznowola decyzji na zabudowę części działki należącej do Jerzego B. oraz związanych z tym postępowań karnych, po zbadaniu przedmiotowej sprawy przez Prokuraturę Apelacyjną w Warszawie ustalono, co następuje:

Pan Jerzy B. domaga się od Gminy Lesznowola, w oparciu o art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 89, poz. 415 ze zm.) odszkodowania za utratę możliwości prawidłowego korzystania z nieruchomości Nr 96/2, położonej we wsi Stara Iwiczna, przy ul. Słonecznej, której jest właścicielem, w związku z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, przewidującego modernizację drogi krajowej w ten sposób, iż linia rozgraniczająca teren ul. słonecznej będzie przebiegała w odległości 12,5 m od osi jezdni, co spowoduje zajęcie 4 mb. wymienionej działki.

Zgodnie z planem ogólnym zagospodarowania przestrzennego Gminy Lesznowola, zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy Lesznowola Nr 20/94 z dnia 20 października 1994 r., działka o nr ew. 96/2 we wsi Stara Iwiczna, położona była na obszarze oznaczonym symbolem 63 MN - "zabudowa mieszkalna jednorodzinna" oraz o przeznaczeniu uzupełniającym: "zabudowa usługowa i wytwórcza zgodna skalą i charakterem z zabudową mieszkalną jednorodzinną" i przylegała do drogi o symbolu "KD KG - droga wojewódzka (ul. Słoneczna), której szerokość w liniach rozgraniczających winna wynosić 25,0 m, tj. 12,5 m od osi drogi (co zostało również wskazane w piśmie Urzędu Marszałkowskiego Województwa Mazowieckiego Departament Nieruchomości i Infrastruktury z dnia 30 lipca 2003 r. Nr NI.III.7332-897/2003).

Wynikający z treści art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (jak również z art. 36 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - Dz.U. Nr 80, poz. 717 ze zm., uchylającej ustawę z dnia 7 lipca 1994 r.) cywilnoprawny charakter roszczenia odszkodowawczego skutkuje, iż ciężar udowodnienia, że nieruchomość obniżyła swoją wartość z uwagi na niemożliwość lub istotne ograniczenie korzystania w sposób zgodny z dotychczasowym przeznaczeniem spoczywa na właścicielu nieruchomości, który roszczenie może wnosić w terminach określonych w tych ustawach, zaś spory w sprawach o odszkodowanie rozstrzygają sądy powszechne.

Planowane w planie ogólnym zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonym w dniu 20 października 1994 r. poszerzenie drogi dotychczas nie nastąpiło, a więc skarżący nie poniósł szkody, będącej podstawą jego roszczeń.

Informowany o trybie dochodzenia roszczeń odszkodowawczych przez Urząd Gminy Lesznowola, jak i Prokuraturę Okręgową w Warszawie, Jerzy B. nie skierował sprawy na drogę postępowania sądowego. Zaniechał również wniesienia środków prawnych, jakimi były zarzuty bądź protesty do planu zagospodarowania przestrzennego przewidziane w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym.

Cytowana ustawa zobowiązywała gminy, które miały opracowane miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego w oparciu o ustawę z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym, do opracowania nowych planów, bowiem plany uchwalone na podstawie ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. obowiązujące w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. utraciły swą moc po upływie 5 lat od dnia jej wejścia w życie.

Z pisma Zarządu Gminy Lesznowola z dnia 13 lipca 2000 r. skierowanego do Jerzego B. wynikało, że był on poinformowany o przystąpieniu do opracowania nowego planu zagospodarowania przestrzennego i możliwości wniesienia zarzutów i protestów do tego planu. O trybie wnoszenia zarzutów i protestów do projektu planu oraz zaskarżania uchwał gminnych odrzucających te protesty i zarzuty do sądu administracyjnego poinformowała skarżącego badająca jego skargi Prokuratura Okręgowa w Warszawie, w piśmie z dnia 6 sierpnia 2001 r., jednakże - jak wskazano wyżej - Jerzy B. z wskazanych mu środków prawnych nie skorzystał.

W związku z utratą mocy obowiązującej dotychczasowego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z dniem 31 grudnia 2003 r. na podstawie art. 87 ust. 3 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w dniu 24 października 2003 r. Rada Gminy Lesznowola podjęła uchwałę Nr 88/XII/2003 w sprawie przystąpienia do sporządzenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Lesznowola dla części obrębu Stara Iwiczna, obejmującą także nieruchomość Jerzego B.

W tej sytuacji skarżący może obecnie zgłaszać uwagi dotyczące projektu studium planu, w oparciu o art. 11 ust. 11 cyt. ustawy.

Wskazać również należy, że Urząd Marszałkowski Województwa Mazowieckiego wymienionym na wstępie pismem z dnia 30 lipca 2003 r. poinformował Jerzego B., że ewentualny wykup działki dla poszerzenia drogi nastąpi wówczas, gdy będzie realizowana modernizacja drogi, co nie jest planowane w najbliższych latach, przy czym ewentualny wykup prowadzony będzie przez służby Urzędu Marszałkowskiego na rzecz Województwa Mazowieckiego, a nie przez gminę. Możliwość zabudowy terenu w sposób trwały (budynek) nie jest możliwa z uwagi na to, iż w pasie działek ułożone jest uzbrojenie (woda, gaz, kanalizacja) w oparciu o decyzję z dnia 13 sierpnia 1996 r. Urzędu Gminy Lesznowola o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla budowy sieci kanalizacyjnych.

Ponadto uprzejmie informuję, że przeprowadzone przez Prokuraturę Apelacyjną w Warszawie w trybie nadzoru służbowego badanie akt spraw Prokuratury Rejonowej w Piasecznie sygn. 2 Ds. 1791/99/VI oraz 1 Ds. 139/04/I wykazało, iż wydane w tych sprawach postanowienia: o umorzeniu dochodzenia (sygn. 2 Ds. 1791/99/VI) oraz odmowie wszczęcia dochodzenia (sygn. 1 Ds. 139/04/I) były zasadne.

O braku podstaw do podjęcia na owo w trybie art. 327 § 1 k.p.k. wymienionych postępowań Jerzy B. poinformowany został pismem Prokuratury Apelacyjnej w Warszawie z dnia 27 lipca 2004 r. Ap I Dsn 473/00/W

Z poważaniem

Karol Napierski