Oświadczenie złożone
przez senatora Adama Bielę
Oświadczenie skierowane do ministra gospodarki Jacka Piechoty, ministra pracy i polityki społecznej Jerzego Hausnera oraz do ministra finansów Marka Belki.
Szanowni Panowie Ministrowie!
Zwracam się z pytaniem, które od dłuższego czasu nurtuje środowiska związane z małymi i średnimi firmami: jakie kwoty pieniężne w skali roku przeznacza budżet państwa na dotowanie zakładów pracy chronionej?
Od kilku lat zachodzi zjawisko, które budzi wiele niepokoju, tworzy się bowiem enklawy podatkowe w postaci zakładów pracy chronionej w tych dziedzinach gospodarki, w których inne firmy funkcjonują na normalnych rynkowych zasadach. Efekty są zatrważające - w sytuacji wielkiego bezrobocia wśród ludzi młodych i zdrowych niszczy się działające na podstawie zdrowego rachunku ekonomicznego firmy, które za pośrednictwem budżetu państwa finansują utrzymanie wyżej wymienionych zakładów. Jest to jeden wielki paradoks polegający na tym, że normalne przedsiębiorstwa wspierają swoją konkurencję, a pośrednikiem w tym jest państwo. Efekty takiej polityki państwa wszyscy dostrzegamy i boleśnie odczuwamy. Wystarczy odrobina wyobraźni, aby przewidzieć konsekwencje takiego stanu rzeczy - firmy "normalne" przestaną odprowadzać podatki, bo upadną, a w chwilę później upadną zakłady pracy chronionej, gdyż państwo nie będzie miało pieniędzy na ich finansowanie.
Gdyby rzeczywiście chodziło o pomoc ludziom niepełnosprawnym, to nie tworzono by enklaw o statusie zakładów pracy chronionej, ale dotacje mogłyby otrzymywać wszystkie zakłady, które zatrudniałyby ludzi niepełnosprawnych. Wówczas byłyby to małe pieniądze dla wszystkich, a nie duże tylko dla wybranych.
Dlatego też zadaję następujące pytania. Jakie kwoty w skali rocznej wypłaca się z budżetu państwa z powodu ulg, zwrotów VAT, umorzeń pożyczek, dotacji itd. dla zakładów pracy chronionej? I czy można określić, jakie kwoty nie wpływają do budżetu od firm, które nie wytrzymują konkurencji z zakładami pracy chronionej?
Z wyrazami szacunku
Adam Biela