Warszawa, 2005-6-20

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku,

Odpowiadając na oświadczenie złożone przez Pana Senatora Tadeusza Bartosa na 81. posiedzeniu Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 19 maja 2005 r., dotyczące możliwości zmiany art. 58 ust. 3 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, uprzejmie proszę o przyjęcie następujących wyjaśnień.

Zasada braku stosowania pomniejszeń ceny sprzedaży prawa własności lub użytkowania wieczystego do ułamkowej części gruntu przypadającej na sprzedawany lokal mieszkalny wprowadzona została już z dniem 15 stycznia 2003 r. Artykuł 8 pkt 9 lit. a) ustawy z dnia 5 grudnia 2002 r. o zmianie ustawy o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa, ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 240, poz. 2055 z późn. zm.) wprowadził do art. 58 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej tę zmianę.

Według art. 14 ust. 2 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Wojskowa Agencja Mieszkaniowa gospodaruje nieruchomościami, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.), z wyjątkiem przepisów dotyczących wywłaszczania nieruchomości oraz z uwzględnieniem zmian wynikających z jej przepisów. Dotyczy to między innymi rozdziału 6 - Sprzedaż lokali mieszkalnych (art. 55-61a), regulującego niektóre kwestie związane ze sprzedażą lokali mieszkalnych, pozostających w dyspozycji Agencji, odmiennie niż ustawa o gospodarce nieruchomościami.

Wskazując na art. 55 ust. 1 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP - stanowiący, iż lokale mieszkalne, w stosunku do których Wojskowa Agencji Mieszkaniowa wykonuje w imieniu Skarbu Państwa prawo własności lub inne prawa rzeczowe, mogą być zbywane pod rygorem nieważności wyłącznie na zasadach określonych w tej ustawie - przywołać należy także treść jej art. 61a. Zgodnie z nim, w sprawach dotyczących sprzedaży lokali mieszkalnych, nieuregulowanych w ustawie o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami, ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn, zm.) i ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.)

Do sprzedaży lokali mieszkalnych przez Wojskową Agencję Mieszkaniową nie stosuje się ponadto - zgodnie z brzmieniem art. 58 ust. 4 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP - pomniejszeń określonych w przepisach o gospodarce nieruchomościami i ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. z 2002 r. Nr 42, poz. 371 z późn. zm.).

Przywołane wyżej normy jednoznacznie stanowią, iż sprzedaż lokali mieszkalnych przez Wojskową Agencję Mieszkaniową odbywa się także z wyłączeniem innych, wynikających z odrębnych przepisów szczególnych, zasad.

Potwierdza to tezę o dopuszczalności wprowadzenia odrębnych rozwiązań, w tym również odnoszących się do sposobu wyceny ułamkowej części gruntu przypadającej na sprzedawany lokal mieszkalny.

Należy również podkreślić, że przyjęta w ustawie o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej regulacja, w myśl której pomniejszeń od wartości rynkowej lokalu (stanowiącej podstawę ustalenia ceny sprzedaży) nie stosuje się do zbywanego wraz z lokalem mieszkalnym ułamkowego udziału w prawie własności lub użytkowania wieczystego gruntu, na którym znajduje się ten lokal, są zgodne z konstytucyjną zasadą równości wobec prawa.

Chciałbym jednocześnie przypomnieć, że zmiana przepisów o sprzedaży lokali mieszkalnych przez Wojskową Agencję Mieszkaniową, wprowadzona ustawą z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 116, poz. 1203), uregulowała w sposób korzystniejszy warunki sprzedaży lokali mieszkalnych w stosunku do stanu prawnego obowiązującego do dnia 30 czerwca 2004 r.

W obecnym stanie prawnym warunkami koniecznymi do sprzedaży lokalu mieszkalnego jest tytuł prawny do tego lokalu osoby ubiegającej się o jego wykupienie oraz przeznaczenie lokalu do sprzedaży. Ustalono również tylko dwie stawki bonifikaty, tj. 95% dla żołnierzy służby stałej, którzy nabyli prawo do emerytury wojskowej, żołnierzy zwolnionych z zawodowej służby wojskowej na skutek wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej dokonanego przez organ wojskowy lub upływu okresu pozostawania w rezerwie kadrowej, emerytów wojskowych, osób uprawnionych do wojskowej renty inwalidzkiej oraz członków rodziny, o których mowa w art. 26 ust. 2 wyżej wymienionej ustawy, wspólnie zamieszkujących z żołnierzem, emerytem wojskowym lub rencistą wojskowym w dniu jego śmierci oraz 90% dla pozostałych osób uprawnionych do wykupu lokalu mieszkalnego. Zrezygnowano z powiązania wymiaru bonifikaty z okresem służby wojskowej i okresem zamieszkiwania w tym lokalu mieszkalnym przez osobę uprawnioną.

Ponadto należy zauważyć, że środki pochodzące ze sprzedaży lokali mieszkalnych są przeznaczane na realizację budownictwa mieszkaniowego dla żołnierzy zawodowych pozostających bez lokali mieszkalnych. Agencja do 31 grudnia 2004 r. sprywatyzowała, według dotychczas obowiązujących zasad, 101.430 mieszkań, tj. 57% zasobu. Zmiana tych zasad na korzystniejsze dla kolejnych kupujących może zrodzić niezadowolenie większości środowiska wojskowego.

Wobec powyższego, nie mogę podzielić poglądu Pana Senatora Tadeusza Bartosa, iż zasadna byłaby nowelizacja przedmiotowego przepisu ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP.

Z wyrazami szacunku i poważania

Jerzy Szmajdziński