Oświadczenie

Stanowisko w związku z oświadczeniem senatora Tadeusza Bartosa, złożonym na 39. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 38), przedstawił Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej:

Warszawa,2003-06-07

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku,

W odpowiedzi na pismo BPS/DSK-043-202/03 z dnia 14 maja br., uprzejmie przekazuję poniżej stanowisko do oświadczenia złożonego przez Senatora Tadeusza Bartosa podczas 39. posiedzenia Senatu RP w dniu 8 maja br. w sprawie zapewnienia normalnych warunków do działalności polskich producentów maszyn rolniczych i spożywczych.

• W sprawie podatku VAT na maszyny rolnicze:

Zgodnie z ustawą z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) stawka podatku VAT na maszyny rolnicze wynosi 7%.

Minister Finansów rozporządzeniem z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 27, poz. 268) obniżył stawkę podatku VAT na maszyny do poziomu 0%.

W związku z planowanym przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej konieczne jest podwyższenie stawki podatku do 22%. Zgodnie z postanowieniami Szóstej Dyrektywy, która reguluje zasady opodatkowania podatkiem VAT w krajach Unii Europejskiej, maszyny rolnicze opodatkowane są stawką podstawową, która w Polsce wynosi 22%. W stosunku negocjacyjnym w obszarze podatki Polska zobowiązała się zharmonizować swoje prawo z prawem wspólnotowym przed przewidywaną datą wejścia do Unii. Wobec powyższego stosowanie obniżonej stawki podatku VAT na materiały budowlane jest jedynie do dnia przystąpienia Polski do Unii Europejskiej.

Zgodnie z projektem ustawy o podatku od towarów i usług stawka 22% na maszyny rolnicze będzie wprowadzona od 1 maja 2004 r.

• W sprawie linii kredytowych dla rolnictwa:

Wspieraniem przedsięwzięć w rolnictwie zajmują się m.in. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, Agencja Rynku Rolnego, Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa.

Zadaniem tych Agencji jest wspieranie przedsięwzięć przyspieszających proces przemian strukturalnych w rolnictwie i na obszarach wiejskich, w tym działań obejmujących:

inwestycje w rolnictwie, przetwórstwie rolno-spożywczym i usługach na rzecz rolnictwa,

przedsięwzięcia tworzące stałe miejsca pracy w działalnościach pozarolniczych dla mieszkańców wsi, rozwoju infrastruktury techniczno-produkcyjnej terenów wiejskich,

poprawę struktury agrarnej inwestycji związanej z tworzeniem giełd i rynków hurtowych.

Na podstawie stosownych przepisów wymienione agencje zostały wyposażone w instrumenty pozwalające kierować powierzone im środki, pochodzące zarówno z budżetu państwa jak i z pomocy zagranicznej, do podmiotów działających w rolnictwie. Pomoc finansowa jest ukierunkowana na eliminowanie podstawowych barier w rozwoju polskiej wsi tkwiących w niedoinwestowanej produkcji rolniczej, w zapóźnieniach rozwoju instrastruktury, braku kapitału własnego i jednocześnie braku zabezpieczeń pozwalających pozyskać kapitał z zewnątrz.

W zależności od realizowanego przedsięwzięcia pomoc finansowa za pośrednictwem Agencji udzielana jest w formie:

- dopłat do oprocentowania kredytów inwestycyjnych i obrotowych (reguluje to ustawa z dnia 5 stycznia 1995 roku o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych (Dz.U. nr 13, z późn. zm.) Środkami tymi dysponuje minister właściwy do spraw rolniczych,

- dotacji do przedsięwzięć z zakresu infrastruktury techniczno-produkcyjnej wsi oraz dotacji wspierających działalność związaną z podnoszeniem i zmianą kwalifikacji zawodowych, doradztwem oraz informacją w rolnictwie i w jego otoczeniu,

- gwarancji i poręczeń kredytowych.

W ramach "Branżowego programu wspólnego użytkowania maszyn i urządzeń rolniczych" udzielane są kredyty na realizację przedsięwzięć inwestycyjnych w rolnictwie, przetwórstwie rolno-spożywczym i usługach dla rolnictwa, na zakup gruntów rolnych.

O kredyty ubiegać się mogą osoby fizyczne, prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej. Kredyt udzielany jest na:

zakup, modernizację, adaptację, budowę i rozbudowę zakładów prowadzących działalność pozarolniczą,

zakup i montaż niezbędnych maszyn i narzędzi,

zakup środków transportu z wyłączeniem samochodów osobowych.

• W sprawie niekontrolowanego importu używanych maszyn i narzędzi rolniczych:

Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej może podjąć działania ograniczające wielkość przywozu na polski obszar celny maszyn rolniczych i spożywczych w oparciu o przepisy ustawy z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny (Dz.U. Nr 43, poz. 477 i Nr 123, poz. 1352 oraz z 2002 r. Nr 125, poz. 1063, Nr 153, poz. 1271 i Nr 188, poz. 1572).

Postępowanie wszczynane jest przez Ministra na pisemny wniosek osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, występującej na rzecz przemysłu krajowego. Wniosek taki musi zostać poparty przez producentów krajowych produkujących nie mniej niż 25% całej produkcji krajowej towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego, a wnioskodawca powinien przedstawić dane i informacje dotyczące znaczącej części produkcji krajowej tego towaru.

W trakcie postępowania Minister może ustanowić tymczasową opłatę celną dodatkową. W przypadku ustalenia, że przywóz na polski obszar celny towaru, wobec którego prowadzone jest postępowanie ochronne, jest nadmierny i że wyrządza on szkodę przemysłowi krajowemu, Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej ustanawia, w drodze rozporządzenia, ostateczny środek ochronny (opłata celna dodatkowa, kontyngent).

Podmiot występujący z wnioskiem o wszczęcie postępowania ochronnego powinien przedstawić dane dotyczące:

1. wnioskodawcy,

2. nazwy towaru, wobec którego wnioskowane jest postępowanie ochronne,

3. sprzedaży towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego produkcji krajowej,

4. przemysłu krajowego w zakresie:

a) wielkości produkcji,

b) stopnia wykorzystania zdolności produkcyjnych,

c) relacji przywozu ogółem względem produkcji wytworzonej,

d) stanu zatrudnienia,

e) zysków i strat,

f) wydajności,

5. krajów eksportu towarów,

6. importerów,

7. ceny towaru przywożonego na polski rynek,

8. związku przyczynowego zachodzącego między nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny a powstałą poważną szkodą lub zagrożeniem wyrządzenia takiej szkody przemysłowi krajowemu,

9. programu dostosowawczego przemysłu krajowego mającego na celu zapewnienie konkurencyjności tego przemysłu.

Wzór wniosku o wszczęcie postępowania ochronnego zawarty jest w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 12 października 2001 r. w sprawie wymogów, jakie powinien spełniać wniosek o wszczęcie postępowania ochronnego przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny (Dz.U. nr 131, poz. 1461).

W postępowaniach ochronnych przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny maszyn i urządzeń używanych, z reguły jest bardzo trudno udowodnić podobieństwo tych towarów do towarów wytwarzanych przez przemysł krajowy, jak również istnienie związku przyczynowego między wzrastającym przywozem towarów używanych a szkodą ponoszoną przez krajowych producentów maszyn i urządzeń nowych. Dotychczas podjęte postępowania kończyły się przeważnie odmową wszczęcia postępowania bądź jego zakończeniem bez nałożenia środka ochronnego.

• W sprawie certyfikacji wyrobów i części zamiennych:

Krajowy system badań i certyfikacji funkcjonuje na podstawie ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji (Dz.U. Nr 55, 1999 r. poz. 250 z późniejszymi zmianami). Stosownie do postanowień przepisów art. 13 ust. 1 wymienionej ustawy "wyroby wyprodukowane w Polsce, a także wyroby importowane do Polski po raz pierwszy, mogące stwarzać zagrożenie, albo które służą ochronie lub ratowaniu życia, zdrowia i środowiska podlegają - zależnie od stopnia zagrożenia - obowiązkowi:

1) certyfikacji na zastrzeżony przez Polskie Centrum Badań i Certyfikacji znak: bezpieczeństwa i oznaczania tym znakiem lub

2) wystawiania przez producenta, na jego wyłączną odpowiedzialność, deklaracji zgodności.

Wykaz wyrobów, o których mowa wyżej stanowi załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 1999 r. w sprawie wykazu wyrobów wyprodukowanych w Polsce a także wyrobów importowanych do Polski po raz pierwszy, mogących stwarzać zagrożenie albo służących ochronie lub ratowaniu życia, zdrowia lub środowiska, podlegających obowiązkowej certyfikacji na znak bezpieczeństwa i oznaczania tym znakiem oraz wyrobów podlegających obowiązkowi wystawiania przez producenta deklaracji zgodności (Dz.U. Nr 5 z 2000 r., poz. 53).

Nadmienia się, że ww. obowiązek nie dotyczy wyrobów wykonanych jednostkowo na indywidualne zamówienia użytkowników, pod warunkiem że zostaną spełnione wymagania dotyczące bezpieczeństwa pracy i użytkowania oraz ochrony życia, zdrowia i środowiska.

Stosownie do postanowień przepisów art. 13 ust. 1a ww. ustawy wyroby, o których mowa wyżej, wyprodukowane w Polsce lub pochodzące z kraju, z którym Polska zawarła porozumienie w sprawie uznania certyfikatu zgodności lub deklaracji producenta, są dopuszczone do obrotu po weryfikacji certyfikatu zgodności lub deklaracji zgodności producenta, dokonywanej przez polskie jednostki certyfikujące. Takim porozumieniem jest na przykład podpisany między Rzeczpospolitą Polską a Wspólnotą Europejską w dniu 30 lipca 1998 r. Protokół w sprawie Europejskiego Porozumienia o Ocenie Zgodności. Na mocy Ustaleń zawartych w tym Protokole wyroby pochodzące z krajów UE podlegające w Polsce obowiązkowi certyfikacji na znak bezpieczeństwa lub wystawiania przez producenta deklaracji zgodności są dopuszczone do obrotu dokumentów weryfikacji, o której mowa wyżej. Zagadnienie to reguluje rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 13 stycznia 2000 r. w sprawie trybu wydawania dokumentów dopuszczających do obrotu wyroby mogące stwarzać zagrożenie albo które służą ochronie lub ratowaniu życia, zdrowia i środowiska, wyprodukowane w Polsce lub pochodzące z kraju, z którym Polska zawarła porozumienie w sprawie uznawania certyfikatu zgodności lub deklaracji zgodności wystawianej przez producenta, oraz rodzajów tych dokumentów (Dz.U. z 2000 r. Nr 5, poz. 58).

Stosownie do postanowień ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz.U. Nr 166, poz. 1360 z późniejszymi zmianami) z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej przestanie obowiązywać ustawa o badaniach i certyfikacji oraz wydane na podstawie tej ustawy akty wykonawcze. Obowiązywać będzie system oceny zgodności wyrobów obowiązujący w UE a oparty na dyrektywach nowego i globalnego podejścia. Wyroby będą musiały spełniać zasadnicze wymagania określone w rozporządzeniach przenoszących do polskiego systemu prawnego dyrektywy nowego podejścia UE.

• W sprawie refundacji udziału w targach i wystawach:

Ministerstwo Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej, w ramach posiadanych środków i możliwości organizacyjnych, prowadzi i stara się rozwijać działania promocyjne na rzecz polskiej gospodarki i polskich przedsiębiorstw, w tym na rzecz rozwoju polskiego eksportu artykułów rolno-spożywczych, jak również maszyn dla przemysłu spożywczego, maszyn rolniczych itp.

- Dofinansowanie kosztów udziału polskich przedsiębiorstw w targach i wystawach za granicą.

Podstawową formą wspierania przez Ministerstwo Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej działań promocyjnych polskich eksporterów jest refundacja części poniesionych przez nich kosztów udziału w targach i wystawach za granicą.

Systemem refundacji objęte są najważniejsze zagraniczne imprezy targowo-wystawiennicze.

W 2003 r. objęto nim 99 imprez, które zostały podzielone na 2 grupy:

lista "A" - grupa 5 polskich wystaw narodowych o charakterze wielobranżowym (St. Petersburg, Kaliningdrad, Belgrad, Kowno i Donieck),

lista "B" - grupa 94 międzynarodowych targów kalendarzowych o bardzo istotnym znaczeniu geograficzno-branżowym dla polskiej gospodarki.

Refundację części kosztów powierzchni i zabudowy standardowej do maksymalnej wysokości 15.000 PLN oraz dodatkowo do 2.500 PLN z tytułu 50% poniesionych kosztów transportu eksponatów na jednego wnioskodawcę, będą mogły uzyskać tylko te polskie firmy, które uczestniczyć będą w tych imprezach w ramach ekspozycji zbiorowych, zorganizowanych przez jednego organizatora, wybranego w drodze konkursu przez Ministerstwo Gospodarki.

Rokrocznie wśród imprez objętych systemem refundacji znajduje się wiele specjalistycznych targów i wystaw z szeroko rozumianej branży rolno-spożywczej. W 2003 r. jest ich ponad 20, z czego kilkanaście niżej wymienionych imprez targowych prowadzi równolegle ekspozycję maszyn rolniczych i urządzeń dla przemysłu przetwórstwa spożywczego.

Są to m.in. tak znaczące targi odbywające się w państwach b. ZSRR jak: Biełagro i Bielprodukt na Białorusi, Consumer-Expo w Kazachstanie, Ryga Food na Łotwie, World Food, Agroprodmasz i Rosyjski Farmer w Rosji (Moskwa, St. Petersburg), Prodexpo, Agro i World Food na Ukrainie, a ponadto MT Rolnicze w Jugosławii i Grűne Woche w RFN.

Refundacją objęte są także wystawy o charakterze narodowym (lista A), na których maszyny i technologie dla kompleksu rolno-spożywczego mogą być również z powodzeniem prezentowane.

- Misje gospodarcze za granicę.

Zainteresowane firmy mają możliwość uzyskania dofinansowania z budżetu Ministerstwa Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej kosztów udziału m.in. w misjach gospodarczych za granicą, zarówno w misjach o charakterze branżowym jak i wielobranżowym. W przypadku zainteresowania z ich strony uzyskaniem wsparcia organizatorzy misji powinni złożyć do Ministerstwa stosowny wniosek o objęcie misji dofinansowaniem.

Wsparcie finansowe, organizacyjne i merytoryczne konferencji, seminariów, szkoleń i innych imprez promocyjnych.

Każdego roku ministerstwo wspiera finansowo organizację różnego rodzaju imprez promocyjnych i szkoleniowych poświęconych problematyce handlu zagranicznego, współpracy gospodarczej z zagranicą, integracji z UE - organizowanych w kraju i za granicą. Niezależnie od wsparcia finansowego ministerstwo współpracuje z ich organizatorami w zakresie merytorycznym. Przedstawiciele resortu uczestniczą w takich imprezach w charakterze wykładowców czy prelegentów.

- Domy Polskie za granicą.

Od 2000 r. ministerstwo promuje ideę organizacji za granicą tzw. Domów Polskich. Domy Polskie tworzone za granicą przez grupę polskich przedsiębiorstw reprezentujących jedną lub kilka branż pokrewnych, mają stanowić centra targowo-wystawiennicze prezentujące wyroby określonej branży oraz prowadzące na terenie utworzonych obiektów zarówno sprzedaż hurtową jak i detaliczną.

Do chwili obecnej zrealizowane zostały dwa tego typu przedsięwzięcia - Dom Polski - Technika Rolnicza oraz Dom Polski - Branża Spożywcza w Republice Czeskiej (obydwa z siedzibą w Czeskim Cieszynie - Mosty).

Następne inicjatywy znajdują się na różnych etapach realizacji. Ministerstwo Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej kontynuować będzie wsparcie dla procesu tworzenia Domów Polskich również w aspekcie finansowym, poprzez dofinansowanie kosztów badań marketingowych, pomocy prawnej oraz usług konsultingowych w tworzeniu biznes planu Domu Polskiego, a także dofinansowanie działań promocyjnych z chwilą podjęcia przez Dom Polski działalności komercyjnej.

- Działalność promocyjna wydziałów ekonomiczno-handlowych ambasad i konsulatów RP za granicą.

Kolejnym ważnym obszarem działań Ministerstwa Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej podejmowanych na rzecz polskich eksporterów jest działalność promocyjna wydziałów ekonomiczno-handlowych ambasad i konsulatów RP za granicą.

Ministerstwo widzi konieczność i stara się rozwijać różne formy tych działań. Placówki koncentrują się na sferze promocji polskiego eksportu i inwestycji zagranicznych w Polsce. W działaniach tych istotne miejsce zajmuje także problematyka eksportu artykułów rolno-spożywczych. Zadaniem placówek jest przygotowywanie analiz rynkowych i branżowych, analizowanie regulacji prawnych, organizacja seminariów, konferencji, udział w targach i wystawach (przede wszystkim w tych na których nie są obecni polscy wystawcy), działalność wydawnicza.

Placówki w coraz większym stopniu zajmują się wspomaganiem małych i średnich firm w ich kontaktach gospodarczych z partnerami w kraju urzędowania. Polega to m.in. na udzielaniu informacji (głównie tele-adresowych) dotyczących możliwości eksportu z Polski konkretnego towaru, dystrybucji informacji nt. konkretnej oferty eksportowej, pomocy w nawiązaniu kontaktów gospodarczych z partnerami zagranicznymi, wsparciu misji gospodarczych przyjeżdżających z Polski.

W ostatnim czasie przygotowano i wdrożono kilka nowych inicjatyw i instrumentów promocyjnych, z których na równi z przedstawicielami innych branż będą mogli korzystać również producenci i eksporterzy z branży maszyn i urządzeń dla rolnictwa i przemysłu rolno-spożywczego. Należą do nich m.in.:

- Akademia Handlu Zagranicznego.

Celem projektu szkoleniowego umownie zwanego "Akademią Handlu Zagranicznego" (AHZ) jest wzrost konkurencyjności polskich przedsiębiorstw zainteresowanych rozwojem eksportu poprzez podniesienie poziomu wiedzy w zakresie organizacji i techniki handlu zagranicznego. AHZ tworzona jest w oparciu o istniejące instytucje akademickie i szkoleniowe, na trzech poziomach edukacyjnych tj. studia podyplomowe, studium handlu zagranicznego, kursy szkolenia zawodowego.

Koszt udziału przedsiębiorstw lub ich pracowników w szkoleniach realizowanych w formule "Akademii Handlu Zagranicznego" jest dofinansowywany z budżetu Ministerstwa Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej.

- System refundacji części kosztów uzyskania certyfikatów eksportowych.

W br. uruchomiono system refundacji części kosztów uzyskiwania krajowych i zagranicznych certyfikatów oraz znaków potrzebnych (niejednokrotnie niezbędnych) do prowadzenia działalności eksportowej (np. znak CE) lub poprawy konkurencyjności oferty eksportowej. Mając na uwadze m.in. standardy obowiązujące w krajach Unii Europejskiej, a także w innych krajach, posiadanie przez polskich eksporterów tego rodzaju certyfikatów jest niezbędne dla podjęcia lub rozwoju współpracy gospodarczej z zagranicą.

Wartość możliwych do uzyskania dotacji sięga 50.000 zł na jednego wnioskodawcę w danym roku budżetowym (nie więcej jednak, niż 50% poniesionych kosztów).

- Finansowe instrumenty wspierania eksportu

Ubezpieczenia kredytów eksportowych.

Oferowane przez KUKE S.A. ubezpieczenia eksportowe mogą dotyczyć:

kredytów eksportowych,

kontraktów eksportowych,

inwestycji bezpośrednich za granicą,

kosztów poszukiwania zagranicznych rynków zbytu.

Ubezpieczenia eksportowe mogą być realizowane w formie ubezpieczenia bezpośredniego, pośredniego (reasekuracji), czy też udzielenia przez KUKE S.A. gwarancji ubezpieczeniowej. Ubezpieczenia te odnoszą się zarówno do kredytu dostawcy (najbardziej tradycyjna forma kredytowania kontrahenta zagranicznego przez eksportera, który udzielając kredytu kupieckiego godzi się na odroczenie zapłaty za dostarczony towar czy zrealizowaną usługę), jak i kredytu dla nabywcy polskich towarów (kredyt celowy, udostępniany bezpośrednio kontrahentowi zagranicznemu, bądź jego bankowi, z przeznaczeniem na finansowanie konkretnego projektu eksportowego przez bank krajowy lub zagraniczny, bądź inną instytucję finansującą eksport; kredyt dla nabywcy stanowi dogodną formę finansowania sprzedaży bez angażowania środków własnych eksportera).

Dopłaty do oprocentowania kredytów eksportowych (DOKE)

Mechanizm dopłat ma na celu zapewnienie stabilizacji oprocentowania kredytów eksportowych w oparciu o stałe referencyjne stopy procentowe CIRR - Commercial Interest Reference Rates.

Podstawowe warunki objęcia kredytu Programem DOKE to m.in.:

Okres spłaty kredytu eksportowego nie może być krótszy niż 2 lata.

Spłata kapitału ustalona jest w równych ratach, nie rzadziej niż co 6 miesięcy.

Umowa eksportowa musi przewidywać zaliczkową płatność gotówkową w wysokości 15% wartości umowy.

Kredyt udzielony przez bank zagranicznemu nabywcy lub jego bankowi, bądź kredyt udzielony przez krajowego dostawcę zagranicznemu nabywcy powinien być ubezpieczony przez KUKE S.A. w zakresie ryzyka politycznego i handlowego.

Przedmiotem eksportu są towary i usługi pochodzenia krajowego.

Poręczenia i gwarancje na przedsięwzięcia proeksportowe.

Poręczenie lub gwarancja z Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych w Banku Gospodarstwa Krajowego mogą być udzielone pod warunkiem przeznaczenia objętego nimi kredytu na finansowanie: przedsięwzięć inwestycyjnych zapewniających rozwój eksportu dóbr i usług, zakupu materiałów lub wyrobów gotowych, przeznaczonych na realizację przedsięwzięć polegających na wykonaniu dóbr inwestycyjnych na eksport o wartości kontraktowej powyżej 10 mln euro.

Uchwalona w dniu 6 lipca 2002 r. nowelizacja ww. ustawy (Dz.U. Nr 81, poz. 876) rozszerzyła zakres stosowania poręczeń i gwarancji Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych także na przypadki realizowania kontraktów eksportowych. Nowelizacja ta umożliwia m.in. wdrożenie programu Pakiet - Łatwy Eksport, przygotowanego wspólnie przez KUKE S.A. i Bank Gospodarstwa Krajowego i adresowanego w głównej mierze do małych i średnich przedsiębiorstw.

Zakłada on udzielanie poręczeń spłat kredytu obrotowego, finansującego kontrakt eksportowy (maksymalnie do wysokości 1,5 mln euro), przez BGK z Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych.

Eksporter zobowiązany jest posiadać promesę zawarcia kontraktu lub podpisany kontrakt, który dodatkowo obejmowany jest ochroną ubezpieczeniową KUKE S.A. Program obecnie znajduje się w ostatniej fazie opracowań i uzgodnień.

Niezależnie od wymienionych instrumentów, KUKE S.A. oferuje szeroką paletę gwarancji ubezpieczeniowych w eksporcie, w szczególności:

gwarancje przetargowe,

gwarancje zwrotu zaliczki,

gwarancje dobrego wykonania kontraktu,

gwarancje celne,

gwarancje dla banków refinansujących kredyt dostawcy,

gwarancje dl banków potwierdzających akredytywy,

regwarancje.

Z poważaniem

MINISTER

z up.

Jacek Piechota

SEKRETARZ STANU

Oświadczenie