Oświadczenie


Minister Kultury przedstawił stanowisko w związku z oświadczeniem senatora Tadeusza Bartosa, złożonym na 28. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 27):

Warszawa, dnia 29 listopada 2002 r.

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu RP

Szanowny Panie Marszałku

W odpowiedzi na oświadczenie senatora Tadeusza Bartosa złożone podczas 28 posiedzenia Senatu w dniu 21 listopada 2002 r. a przesłane przy piśmie z dnia 26 listopada 2002 r. nr KK/043/396/02V, w ślad za wcześniejszymi poglądami wyrażonymi przez Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, przedstawiam następujące stanowisko.

Przepisy ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz.U. Nr 26, poz. 306 ze zm.), dotyczące m.in. dyrektorów i zastępców dyrektorów oraz głównych księgowych instytucji kultury, przewidują rozwiązania szczególne w stosunku do innych przepisów prawa. W myśl art. 6 ust. 1 ustawy wynagrodzenie miesięczne dyrektora samorządowej jednostki organizacyjnej, o której mowa w art. 1 pkt 3 ustawy (w tym dyrektora instytucji kultury) ustala właściwy organ. Z treści art. 5 ust. 1 ustawy wynika, że osobom, o których mowa w art. 2 niezależnie od podstawy nawiązania stosunku pracy lub rozwoju umowy cywilnoprawnej stanowiącej podstawę zatrudnienia przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, wyłącznie wynagrodzenie miesięczne. Użyty w ustawie termin "wynagrodzenie miesięczne", nie został zdefiniowany. Można uznać, że jest to wynagrodzenie, na które składają się wszystkie składniki, które pracownik otrzymuje co miesiąc. Brak jest podstaw do przyjęcia, że - w kontekście tego przepisu - pracownicy instytucji kultury, do których ustawa ma zastosowanie nie mogą otrzymywać składników wynagrodzenia przysługujących im na podstawie przepisów rozporządzeń Ministra Kultury:

- z 31 marca 1992 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników niektórych instytucji kultury (Dz.U. Nr 35, poz. 151 ze zm.),

- z 23 kwietnia 1999 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników zatrudnionych w instytucjach kultury prowadzących w szczególności działalność w zakresie upowszechniania kultury (Dz.U. Nr 45, poz. 446 ze zm.),

wydanych na podstawie art. 31 ustawy z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123 ze zm.) Wynagrodzenie miesięczne dyrektora instytucji kultury może zatem składać się z kilku składników (wynagrodzenia zasadniczego, dodatku funkcyjnego, dodatku za wysługę lat) z tym jednak, że ich suma nie może przekroczyć określonego ustawą kwotowego progu.

Przepisy ustawy z 3 marca 2000 r. nie ograniczają również uprawnień dyrektora instytucji kultury do nagrody jubileuszowej, której wysokość i warunki wypłacania określają w/w rozporządzenia Ministra Kultury. Zgodnie bowiem z art. 11 ust. 1 ustawy z 2000 r., świadczeniami dodatkowymi są świadczenia z tytułu zatrudnienia w tym: bytowe, socjalne, komunikacyjne, oraz ubezpieczenia majątkowe i osobowe - inne bądź wyższe niż ustalone w regulaminach wynagradzania, układach zbiorowych pracy oraz w odrębnych przepisach. Można zatem uznać, że świadczenia, o których mowa w rozporządzeniach Ministra Kultury tj. nagroda jubileuszowa i odprawa emerytalno-rentowa powinny być wypłacone dyrektorowi instytucji kultury na warunkach określonych wymienionymi przepisami, gdyż nie są one świadczeniami dodatkowymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy z 2000 r.

Przez zatrudnienie w rozumieniu art. 5 ust. 4 omawianej ustawy rozumie się natomiast świadczenie pracy lub usług związanych z zarządzaniem na rzecz podmiotu, niezależnie od podstawy nawiązania stosunku pracy lub rodzaju i treści umowy cywilnoprawnej zawartej z tą osobą. W przypadku dyrektora instytucji kultury (teatru, filharmonii, opery) będącego twórcą, należy przyjąć, że przysługują mu należności wynikające z jego pracy twórczej lub artystycznej.

W świetle powyższego nie widzę powodu do podejmowania z mojej strony decyzji i działań w tym zakresie.

Z poważaniem

Waldemar Dąbrowski


Oświadczenie