Minister Zdrowia przekazał odpowiedź na oświadczenie senatora Janusza Bargieła, złożone na 39. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 38):
Warszawa, 5.06.2003 r.
Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypos
Szanowny Panie Marszałku
W odpowiedzi na zapytanie Pana Senatora Janusza Bargieła z dnia 8 maja 2003 r., przekazane przy piśmie z dnia 14 maja 2003 r., znak BPS/DSK-043-207/03, dotyczące sytuacji powiatowych stacji sanitarno-epidemiologicznych w związku ze zbliżającym się przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej uprzejmie informuję, co następuje.
W chwili obecnej brak jest jakichkolwiek przesłanek wskazujących na fakt, iż przystąpienie Polski do Unii Europejskiej powodowałoby zagrożenie dla dalszego funkcjonowania powiatowych stacji sanitarno-epidemiologicznych. Należy podkreślić, iż w chwili obecnej główne obszary aktywności Państwowej Inspekcji Sanitarnej normowane są przez przepisy zgodne z regulacjami obowiązującymi w krajach Unii Eur
opejskiej. W związku z powyższym nie może być mowy o tym, iż sytuacja jednostek Państwowej Inspekcji Sanitarnej, a w szczególności stawiane przed nimi wymogi, zmienią się radykalnie z dniem wejścia Polski do Unii Europejskiej.Według stanu na dzień 31 grudnia 2002 r. w 314 powiatowych stacjach sanitarno-epidemiologicznych zatrudnionych było 14145, w większości wysoko wykwalifikowanych, pracowników, co stanowiło 70% ogółu zatrudnionych w Państwowej Inspekcji Sanitarnej.
Jednostki Państwowej Inspekcji Sanitarnej realizują szereg odpowiedzialnych zadań w zakresie zabezpieczenia zapewnienia bezpieczeństwa sanitarnego kraju. Zakres tych zadań ulega ciągłemu poszerzeniu w związku z identyfikowaniem nowych potrzeb, w szczególności związanych z procesem integracyjn
ym Polski z Unią Europejską.Warunki pracy poszczególnych powiatowych stacji sanitarno-epidemiologicznych są zróżnicowane, podobnie jak i innych jednostek Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Wśród głównych kryteriów różnicujących należy wymienić:
- wielkość ob
szaru nadzorowanego,- jego zaludnienie,
- ilość podmiotów nadzorowanych związaną przede wszystkim z uprzemysłowieniem obszaru objętego nadzorem,
- sezonowy napływ ludności związany z urlopami,
- istniejące naturalne (środowiskowe) uwarunkowania,
- warunki lokalowe,
- bazę laboratoryjną.
Wszystkie wymienione wyżej elementy zostały uwzględnione przy określaniu celów i strategii realizowanej obecnie kompleksowej restrukturyzacji Państwowej Inspekcji Sanitarnej, której zasadniczym celem jest podniesienie jakości i skuteczności działania Inspekcji, zwłaszcza w kontekście przygotowania jej jednostek do pracy w warunkach członkostwa Polski w Unii Europejskiej.
Restrukturyzacja Państwowej Inspekcji Sanitarnej jest koniecznością wymuszoną warunkami pracy, potrzebami dostosowania się do wymogów Unii Europejskiej, względami ekonomiczno-finansowymi, właściwym zabezpieczeniem społeczeństwa polskiego na wypadek działań bioterrorystycznych oraz innymi stale zwiększającymi się wymaganiami społecznymi, które powinna zabezpi
eczać wyposażona w nowoczesny sprzęt laboratoryjny i dysponująca wyspecjalizowaną kadrą Państwowa Inspektora Sanitarna.Restrukturyzacja Państwowej Inspekcji sanitarnej ma w szczególności na celu:
Podstawowe kierunki podejmowanych działań restrukturyzacyjnych, realizowanych w oparciu o zatwierdzone przez Głównego Inspektora Sanitarnego harmonogramy restrukturyzacji Państwowej Inspekcji Sanitarnej w
poszczególnych województwach, to:Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 9 września 2002 r. w sprawie organizacji sposobu działania stacji sanitarno-epidemiologicznych (Dz.U. Nr 163 poz. 1342) likwidacji do końca 2003 r. mają ulec funkcjonujące w strukturze wojewódzkich stacji sanitarno-epidemiologicznych oddziały zamiejscowe oraz funkcjonujące w strukturze powiatowych stacji sanitarno-epidemiologicznych oddziały terenowe. Należy jednak zauważyć, iż "likwidacja" jest terminem użytym przez ustawodawcę, natomiast w praktyce oddziały zamiejscowe są łączone z powiatowymi stacjami sanitarno-epidemiologicznymi, lub utworzone zostały na ich bazie graniczne stacje sanitarno-epidemiologiczne. Pozwoli to na istotne wzmocnienie - zwłaszcza w zakresie bazy laboratoryjnej - powiatowych stacji sanitarno-epidemiologicznych, funkcjonujących miastach, w których działały bądź jeszcze działają, oddziały zamiejscowe wojewódzkich stacji sanitarno-epidemiologicznych.
W kontekście procesu integracyjnego z Unią Europejską prawidłowe wykonywanie ustawowych zadań Państwowej Inspekcji Sanitarnej wymagało poszerzenia obszarów jej działania między innymi w zakresie ochrony granic.
Postulat ten został zrealizowany poprzez dokonanie zmiany w organizacji Państwowej Inspekcji Sanitarnej polegającej na wprowadzeniu do jej struktury z dniem 1 stycznia 2003 r. nowego organu - państwowych granicznych inspektorów sanitarnych. Znowelizowany art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. Nr 90, poz. 575 z późn. zm.) przewiduje, iż zadania Inspekcji realizowane są między innymi przez państwowego granicznego inspektora sanitarnego dla obszarów przejść granicznych drogowych, kolejowych, lotniczych, rzecznych, morskich, portów lotniczych i morskich oraz jednostek pływających na obszarze wód terytorialnych.
System granicznych stacji sanitarno-epidemiologicznych wraz z wyodrębnionymi w ich strukturze punktami granicznej kontroli sanitarnej, zlokalizowanymi na terenie przejść granicznych lub w przypadku braku warunków lokalowych w ich bezpośrednim sąsiedztwie, ma zapewnić przede wszystkim skuteczną ochronę granic Polski (a w przyszłości wschodniej granicy Unii Europejskiej) przed napływem żywności o niewłaściwej jakości zdrowotnej, a także zabezpieczać przed zawleczeniem niebezpiecznych chorób zakaźnych.
Inne, niezwykle istotne z punktu widzenia naszego przyszłego członkostwa w Unii Europejskiej, zmiany w strukturze jednostek Państwowej Inspekcji Sanitarnej, dokonywane w ramach restrukturyzacji Inspekcji, dotyczą ich bazy laboratoryjnej. Z uwagi na konieczność zapewnienia uznawania wyników badań laboratoryjnych wykonywanych przez laboratoria jednostek Państwowej Inspekcji Sanitarnej przez organy Unii Europejskiej oraz przez podmioty pochodzące z państw członkowskich niezbędna jest akredytacja laboratoriów Inspekcji (nie zaś stacji sanitarno-epidemiologicznych jako całości) przed akcesją Polski do Unii Europejskiej. Wymaga przy tym podkreślenia fakt, iż z punktu widzenia wymogów Unii Europejskiej konieczna jest jedynie akredytacja laboratoriów Inspekcji, akredytacja działalności nadzorowej, jakkolwiek pożądana, nie jest niezbędna.
W związku z powyższym, realizowane w ramach restrukturyzacji działania mają na celu stworzenie sieci laboratoriów, które będą wykonywały pełen zakres badań laboratoryjnych, a także będą w stanie prowadzić działalność o charakterze ponadpowiatowym, polegającą na wykonywaniu badań laboratoryjnych dla stacji sanitarno-epidemiologicznych, które nie dysponują odpowiednią bazą. W poszczególnych województwach wytypowane zostały stacje sanitarno-epidemiologiczne, które będą wykonywały badania w pełnym zakresie oraz stacje, które będą zajmowały się jedynie poborem prób do badań i dostarczaniem ich do stacji dysponujących wysoko-wyspecjalizowaną kadrą i aparaturą.
Zgodnie z opracowanym w Głównym Inspektoracie Sanitarnym "Harmonogramem działań w zakresie przygotowania jednostek organizacyjnych Państwowej Inspekcji sanitarnej do akredytacji" ostateczny termin otrzymania akredytacji przez laboratoria Państwowej Inspekcji Sanitarnej został określony na dzień 30 czerwca 2004 r. (dla laboratoriów w zakresie badania żywności i wody do końca I kwartału 2004 r.).
Bardzo istotnym źródłem dofinansowania działalności bieżącej Państwowej Inspekcji Sanitarnej są obecnie przychody uzyskiwane przez stacje sanitarno-epidemiologiczne z działalności prowadzonej w ramach środków specjalnych, wypracowywane przez wszystkie wojewódzkie i 80 % powiatowych stacji sanitarno-epidemiologicznych.
Działalność usługowa prowadzona przez stacje sanitarno-epidemiologiczne w formie środka specjalnego umożliwia zachowanie przez stacje płynności finansowej, a także zakup odczynników, sprzętu laboratoryjnego, komputerowego, szkolenia i akredytację laboratoriów.
Z uwagi na przedstawione wyżej niezwykle istotne znaczenie środków specjalnych w finansowaniu działalności Państwowej Inspekcji Sanitarnej poważny problem stanowi propozycja ich likwidacji z dniem 1 stycznia 2004 r. przedstawiona przez Ministerstwo Finansów. Likwidacja środków specjalnych może spowodować pogorszenie sytuacji finansowej Państwowej Inspekcji Sanitarnej i doprowadzić do paraliżu funkcjonalnego Inspekcji w wyniku braku środków na finansowanie działalności bieżącej.
Stąd potrzeba poszukiwania alternatywnych rozwiązań umożliwiających dofinansowanie Państwowej Inspekcji Sanitarnej, wśród których najprostszym i najlepszym wydaje się zwiększenie budżetu Państwowej Inspekcji Sanitarnej z chwilą zniesienia środków specjalnych o kwotę ok. 60.000 tys. zł.
Nadrzędnym celem przedstawionych wyżej działań jest stworzenie odpowiednich warunków funkcjonowania Państwowej Inspekcji Sanitarnej, jako instytucji odpowiednio "oprzyrządowanej" prawnie, posiadającej coraz lepiej pod względem merytorycznym przygotowany personel, dokonującej systematycznego postępu w zakresie informatyzacji i wyposażenia aparaturowego laboratoriów, wprowadzającej systemy jakości, racjonalizującej swoje struktury.
W chwili obecnej zamierzenia modernizacyjne Państwowej Inspekcji Sanitarnej ograniczane są przez szczupłość środków budżetowych przeznaczonych na inwestycje, jednakże przy ich racjonalnym wykorzystaniu i wsparciu ze środków pomocowych Unii Europejskiej możliwa jest, lub będzie możliwa w najbliższym czasie, realizacja szeregu projektów mających na celu usprawnienie funkcjonowania Inspekcji i dostosowanie do wymogów Unii Europejskiej, wśród których można wymienić m.in. modernizację sieci monitoringu powietrza, modernizację sieci nadzoru epidemiologicznego, dostosowanie sieci monitoringu wody przeznaczonej do picia do wymogów Dyrektywy 98/83/EC, utworzenie systemu nadzoru nad żywnością zmodyfikowaną genetycznie, organizację monitoringu badania żywności oraz materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością.
Należy podkreślić, iż przy systematycznej i terminowej realizacji zadań w zakresie dostosowania Państwowej Inspekcji Sanitarnej do wymogów Unii Europejskiej, przystąpienie Polski do Unii Europejskiej nie będzie stwarzać żadnego zagrożenia dla dalszego funkcjonowania jednostek Inspekcji, w tym również i dla powiatowych stacji sanitarno-epidemiologicznych.
Z poważaniem
Leszek Sikorski