Odpowiedź na oświadczenie senatora Franciszka Bachledy-Księdzularza, złożone na 53. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 54), przekazał Minister Środowiska:
Warszawa, dnia 10 lutego 2004 r.
Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej
Szanowny Panie Marszałku,
Odpowiadając na pismo nr BPS/DSK-043-01-04 z dnia 14 stycznia 2004 r., skierowane do pana Leszka Millera, prezesa Rady Ministrów, przekazane mi zgodnie z kompetencjami, w sprawie oświadczenia senatora Franciszka Bachleda-Księdzularza, złożonego podczas 53 posiedzenia Senatu RP w dniu 9 stycznia 2004 r., dotyczącego sytuacji w Tatrzańskim Parku Narodowym, uprzejmie informuję.
W okresie od 1961 r. do końca lat 70. przyjęto na rzecz Skarbu Państwa (Tatrzańskiego Parku Narodowego) 5.970 ha terenów stanowiących uprzednio własność i współwłasność prywatną. Łącznie z prawami własności wykupione zostały wszelkie uprawnienia serwitutowe przynależne współwłaścicielom poszczególnych hal i polan oraz serwituty poboru drewna w Lasach Państwowych.
Umowy notarialne dotyczące sprzedaży udziałów współwłaścicieli objęły 45,3% terenów podlegających regulacji stosunków własnościowych na podstawie uchwały Rady Ministrów nr 415/60 w sprawie uregulowania stosunków własnościowych na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego. W trybie wywłaszczenia stosunki własnościowe uregulowane zostały na 54,7% terenów. Nieruchomości zamienne w postaci ziemi ornej, pastwisk oraz lasów państwowych mogły być przekazywane w zamian za wywłaszczone nieruchomości na wniosek osoby posiadającej udział w nieruchomości objętej postępowaniem wywłaszczeniowym. Zdecydowanie większym zainteresowaniem cieszyły się odszkodowania pieniężne. Przekazano 211 ha lasów, mimo iż uchwała przewidywała 1.163 ha lasów państwowych jako nieruchomości zamienne. Wszelkie koszty postępowania administracyjnego, notarialnego i wieczysto-księgowego oraz związane z zamianą serwitutu opałowego uprawnionych wsi na działki leśne poniósł Skarb Państwa.
W latach 1980-1991 pracowała Międzynarodowa Komisja Robocza do spraw stosunków pomiędzy społecznością góralską a Tatrzańskich Parkiem Narodowym, zajmująca się załatwianiem spraw spornych. W 2000 r. spisany został protokół z negocjacji prowadzonych pomiędzy przedstawicielami Samorządu Tatrzańskiego, przedstawicielami Wspólnoty 8 Wsi Uprawnionych z siedzibą w Witowie a Ministerstwem Środowiska, obejmujący wszystkie kwestie sporne. Wszystkie te kwestie były rozpatrywane na bieżąco oraz uwzględnione podczas uzgodnień i konsultacji społecznych w procesie tworzenia projektu rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Tatrzańskiego Parku Narodowego, które weszło w życie w 2003 r.
Nie ma obecnie spraw spornych między lokalną społecznością a Tatrzańskim Parkiem Narodowym, które wymuszałyby podejmowanie jakichkolwiek działań specjalnych. Pojawiające się wnioski o zwrot wywłaszczonych nieruchomości mogą być rozpatrywane jedynie w trybie administracyjnym, zgodnie z przepisami prawa obowiązującymi w tym zakresie.
W ramach prac nad dwudziestoletnim planem ochrony Tatrzańskiego Parku Narodowego, projekt tego planu został w styczniu bieżącego roku przedłożony do zaopiniowania wszystkim szczeblom samorządu terytorialnego. Ewentualne uwagi będą podstawą obiektywnej oceny funkcjonowania Parku.
Należy podkreślić, że jeszcze nigdy stosunki między Tatrzańskim Parkiem Narodowym a władzami i lokalną społecznością nie układały się tak pomyślnie. Wytworzyła się atmosfera wzajemnego zrozumienia i konstruktywnej współpracy z pożytkiem dla obydwu stron.
Z wyrazami szacunku
Z up. MINISTRA
PODSEKRETARZ STANU
Główny Konserwator Przyrody
prof. dr hab. Ewa Symonides