26 października 2001 r. odbyło się
2. posiedzenie Prezydium Senatu.Prezydium oraz przewodniczący klubów senackich - senator Genowefa Ferenc (Klub SLD-UP) i senator Krzysztof Piesiewicz (Klub "Blok Senat 2001") pożegnali odchodzącego szefa Kancelarii Bogdana Skwarkę. Następnie (opierając się na art. 8 pkt. 19 Regulaminu Senatu - Marszałek Senatu powołuje i odwołuje Szefa Kancelarii Senatu po zasięgnięciu opinii Prezydium Senatu oraz Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich) marszałek Longin Pastusiak wręczył Adamowi Witalcowi akt powołania na szefa Kancelarii Senatu.
Prezydium pozytywnie rozpatrzyło sprawę przyznania uposażenia senatorskiego w pełnej wysokości dla 44 + 2 senatorów, którzy złożyli oświadczenia o spełnianiu warunków do otrzymania uposażenia senatorskiego w pełnej wysokości, ponieważ nie pozostają w stosunku pracy lub uzyskali urlop bezpłatny, nie prowadzą działalności gospodarczej lub zawiesili działalność, nie pobierają albo zawiesili emerytury lub renty.
Dyrektor Biura Administracyjnego i Spraw Senatorskich Stanisław Włodarz przedstawił informację na temat uregulowań w Kancelarii Senatu dotyczących wypłacania senatorom uposażenia, dodatków do uposażenia, uposażenia dodatkowego oraz odprawy parlamentarnej, a także rozwiązań prawnych funkcjonujących w tym zakresie w Kancelarii Senatu i Kancelarii Sejmu. Ustalono, że sukcesywnie, w miarę napływania wniosków dotyczących przyznania uposażenia senatorskiego (w pełnej wysokości lub częściowego, dodatków do uposażenia), będą one rozpatrywane na kolejnych posiedzeniach prezydium. Zaznaczono, iż w odniesieniu do części spraw konieczne będzie wykonanie ekspertyzy prawnej co do interpretacji ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora.
Marszałek L. Pastusiak stwierdził konieczność wprowadzenia w Kancelarii Senatu dyżurów członków prezydium, tak aby każdego dnia (w tygodniu) był obecny marszałek i/lub wicemarszałek; ustalono, iż funkcję koordynatora w tym zakresie będzie pełnił dyrektor Gabinetu Marszałka Senatu. Szef Kancelarii Senatu A. Witalec zasygnalizował konieczność wzięcia pod uwagę w kalendarzu każdego z wicemarszałków spraw wynikających z funkcjonowania Wyższej Izby: przyjmowania ambasadorów, delegacji różnego szczebla, udziału w uroczystościach oficjalnych.