Warszawa, dnia 19 kwietnia 2005 r.

KANCELARIA SENATU

BIURO LEGISLACYJNE

Uchwalona w dniu 15 kwietnia b.r. ustawa stanowi rezultat prac Sejmu nad projektem rządowym wniesionym 28 stycznia b.r. (druk sejmowy nr 3715).

Ustawa nowelizuje przejściowy przepis art. 538 ust. 2 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze, mówiący o tym, iż w sprawach, w których postanowienie o otwarciu układu zostało wydane przed dniem wejścia w życie tego Prawa, stosuje się przepisy dotychczasowe (tj. przepisy rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo o postępowaniu układowym). Uchwalona ustawa wprowadza wyjątek od tej zasady, stanowiąc iż w sprawach tych nie stosuje się art. 31 § 5 zdanie drugie Prawa o postępowaniu układowym, zgodnie z którym na postanowienie sądu dotyczące usunięcia nadzorcy sądowego (sprawującego nadzór nad przedsiębiorstwem dłużnika) i wyznaczenia innego - nie przysługuje zażalenie.

Zdaniem projektodawcy, podzielonym przez Sejm, wyłączenie możliwości zaskarżenia wskazanego postanowienia sądu mogłoby spotkać się z zarzutem naruszenia art. 78 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, w myśl którego każda ze stron ma prawo do zaskarżenia orzeczeń i decyzji wydanych w pierwszej instancji. Jest to bardzo prawdopodobne zważywszy na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 października 2004 r. (sygn. akt P 8/04), w którym Trybunał orzekł o niezgodności art. 101 § 3 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe z art. 78 Konstytucji. W myśl art. 101 § 1 Prawa upadłościowego z 1934 r. jeżeli syndyk nie pełni należycie swoich obowiązków, sąd może na jego miejsce wyznaczyć innego syndyka. Zgodnie z przepisem § 3 tego artykułu, którego niezgodność z Konstytucją stwierdził Trybunał, w powyższym przypadku odwołanemu syndykowi nie przysługuje zażalenie.

Opiniowana ustawa nie budzi zastrzeżeń legislacyjnych.