Warszawa, dnia 20.07.2004

KANCELARIA SENATU

BIURO LEGISLACYJNE

Ustawa o międzynarodowym obrocie odpadami stanowi konieczne uzupełnienie obowiązujących bezpośrednio rozporządzeń unijnych, zwłaszcza rozporządzenia nr 259/93/EWG w sprawie nadzoru i kontroli przesyłania odpadów w obrębie, do Wspólnoty Europejskiej oraz poza jej obszar. Rozporządzenie to określa prawa i obowiązki podmiotów biorących udział w międzynarodowym obrocie odpadami oraz organów administracji państwowej właściwych w tym zakresie tworząc kompleksowy system kontroli przesyłania odpadów w obrębie Unii Europejskiej oraz pomiędzy państwami należącymi do Unii a państwami trzecimi. Ustawa uzupełnia regulacje rozporządzenia wskazując, iż organem właściwym do podejmowania decyzji, udostępniania informacji i prowadzenia doradztwa w sprawach z zakresu międzynarodowego obrotu odpadami jest Główny Inspektor Ochrony Środowiska, wspierany w zakresie kontroli nad prawidłowością gospodarki odpadami przez wojewódzkich inspektorów ochrony środowiska. Nowością wprowadzaną przez ustawę jest obowiązek ustanawiania przez podmioty dokonujące międzynarodowego obrotu odpadami zabezpieczenia roszczeń z tytułu możliwości wystąpienia negatywnych skutków w środowisku. Zabezpieczenie może mieć formę depozytu, gwarancji bankowej lub polisy ubezpieczeniowej. W przypadku powstania negatywnych skutków w środowisku w wyniku nieprzestrzegania warunków określonych w zezwoleniu organ właściwy do wydania zezwolenia wydaje decyzję o przeznaczeniu odpowiedniej części zabezpieczenia na usunięcie tych skutków. Nowością wynikającą z prawa wspólnotowego jest także zastąpienie procedury wydawania zezwoleń na międzynarodowy obrót odpadami procedurą zgłoszenia w odniesieniu do odpadów znajdujących się na tzw. zielonej liście stanowiącej załącznik do rozporządzenia nr 259/93.

Uwagi do ustawy:

1) w art. 13 w ust. 1 ze zdania wstępnego wynika, iż rejestr prowadzony przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska obejmuje m. in. wnioski o wydanie zgłoszeń i decyzji, podczas gdy prawdopodobnie ustawodawcy chodzi o objęcie rejestrem zgłoszeń i decyzji a nie wniosków o ich wydanie. W celu zwiększenia czytelności przepisu proponuję następującą poprawkę:

2) w art. 14 w ust. 3 - 5 oraz 7 użyte w różnym przypadku wyrazy "zezwolenie lub decyzja, o których" należy zastąpić wyrazami "zezwolenie , o którym" ponieważ w ust. 1 i 2 art. 14, do których odwołują się wymienione przepisy mowa jest wyłącznie o zezwoleniach, przepisy te nie wspominają o innych niż zezwolenia decyzjach, stąd odwołanie do nich należy usunąć. Propozycja poprawki:

3) w art. 19 w ust. 1 występuje nieznane ustawie pojęcie "powiadomienie" zamiast używanego w niej sformułowania "zgłoszenie", ponadto przymiotnik "wymagany" powinien odnosić się nie tylko do zezwolenia, ale też i do pozostałych procedur - zgody i zgłoszenia. Propozycja poprawki:

4) w art. 20 w ust. 1 pkt 1 jest zbędny ponieważ jego treść zawarta jest w ust. 1 pkt 2, zawsze bowiem wymagane jest przedkładanie dokumentów uprawnionym osobom i organom, stąd nie należy karać za nieprzedkładanie tych dokumentów innym, czyli nieuprawnionym, osobom lub organom;

5) zgodnie z dodawanym w załączniku do ustawy o opłacie skarbowej ust. 37a pobiera się opłatę skarbową od zezwoleń wydawanych na podstawie przepisów ustawy na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie obrotu z zagranicą odpadami, podczas gdy na podstawie opiniowanej ustawy wydawane są zezwolenia na przywóz, wywóz i przewóz odpadów, a nie na działalność gospodarczą w tym zakresie. Przepis ten nie przystaje więc do treści ustawy i należy go odpowiednio skorygować.