Druk nr 919 S
27 kwietnia 2005 r.
SENAT
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
V KADENCJA
SPRAWOZDANIE
KOMISJI USTAWODAWSTWA I PRAWORZĄDNOŚCI
oraz
KOMISJI OBRONY NARODOWEJ I BEZPIECZEŃSTWA PUBLICZNEGO
o projekcie ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (druk nr 919)
Marszałek Senatu w dniu 11 kwietnia 2005 r. - zgodnie z art. 79 ust. 1 Regulaminu Senatu - skierował do Komisji Ustawodawstwa i Praworządności oraz Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego projekt ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej w celu rozpatrzenia go w pierwszym czytaniu.
Komisje, na wspólnym posiedzeniu w dniu 27 kwietnia 2005 r. - zgodnie z art. 80 ust. 1, 2 i 3 Regulaminu Senatu - po rozpatrzeniu w pierwszym czytaniu projektu ustawy wnoszą o przyjęcie bez poprawek przedstawionego przez wnioskodawców i załączonego projektu ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz projektu uchwały w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.
W załączeniu przedstawiamy także informację o zgodności projektu ustawy z prawem Unii Europejskiej.
|
Przewodnicząca Komisji |
Przewodniczący Komisji |
|
Ustawodawstwa i Praworządności |
Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego |
|
(-) Teresa Liszcz |
(-) Wiesław Pietrzak |
p r o j e k t
U C H W A Ł A
SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
z dnia
w sprawie wniesienia do Sejmu projektu ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., Senat wnosi do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej projekt ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej.
Jednocześnie upoważnia senatora Wiesława Pietrzaka do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad projektem.
projekt
USTAWA
z dnia
o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej
Art. 1.
W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416 oraz Nr 277, poz. 2742) w art. 76:
1) ust. 8 otrzymuje brzmienie:
"8. Minister Obrony Narodowej, a w przypadkach, o których mowa w ust. 4, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, mogą mianować na wyższy stopień wojskowy również:
1. osoby, które z racji ukończonego wieku lub stanu zdrowia nie podlegają obowiązkowi służby wojskowej, jeżeli mianowanie to jest uznaniem ich zasług z tytułu udziału w walkach o niepodległość państwa lub misjach pokojowych;
2. byłych żołnierzy zawodowych, którzy:
a) działając jako wolontariusze w stowarzyszeniu skupiającym byłych żołnierzy zawodowych, wykonują świadczenia o charakterze obronnym, edukacyjno-wychowawczym lub w zakresie bezpieczeństwa publicznego,
b) są zatrudnieni na stanowiskach pracy związanych z obronnością kraju, o których mowa w art. 119 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych
- jeżeli mianowanie to jest uznaniem ich zasług z tytułu wykonywania działalności związanej z obronnością państwa.";
2) po ust. 8 dodaje się ust. 8a w brzmieniu:
"8a. W przypadkach, o których mowa w ust. 8 pkt 2, mianowanie może nastąpić tylko jeden raz i tylko w ramach danego korpusu kadry zawodowej Sił Zbrojnych, jeżeli posiadany przez byłego żołnierza zawodowego stopień wojskowy jest niższy od stopnia etatowego stanowiska służbowego ostatnio zajmowanego w zawodowej służbie wojskowej przez tego żołnierza.".
Art. 2.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
UZASADNIENIE
Ustawa z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416 oraz Nr 277, poz.2742) stanowi, iż żołnierze mogą być mianowani na wyższe stopnie wojskowe po spełnieniu przesłanek wskazanych w art. 76 ustawy. Nadanie wyższego stopnia wojskowego następuje w drodze mianowania. Szczegółowe warunki, tryb i zasady określa rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 17 czerwca 2004 r. w sprawie mianowania na stopnie wojskowe (Dz.U. nr 150, poz. 1584).
W przedstawionym projekcie proponuje się rozszerzyć art. 76 ustawy o przepisy pozwalające mianować na wyższy stopień wojskowy byłych żołnierzy zawodowych. Byli żołnierze zawodowi, którzy będą spełniać wskazane w ustawie przesłanki czyli, którzy jako wolontariusze działając w stowarzyszeniu żołnierskim skupiającym byłych żołnierzy zawodowych realizują zadania o charakterze obronnym, patriotyczno-wychowawczym i w zakresie bezpieczeństwa publicznego lub pracują w administracji rządowej, samorządowej i strukturach edukacji narodowej na stanowiskach związanych z obronnością i bezpieczeństwem publicznym, jeżeli to jest uznaniem ich zasług za działalność związaną z obronnością państwa mogą być mianowani na wyższe stopnie wojskowe. Mianować będzie można tylko raz. Wniosek powinien zawierać dokładną i wyczerpującą argumentację dotyczącą zasług mianowanego żołnierza.
Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz.U. Nr 179, poz. 1750, z późn. zm.) żołnierza zawodowego mianuje się na stopień wojskowy odpowiadający stopniowi etatowemu stanowiska służbowego, na jakie żołnierz ma być wyznaczony. Dzięki przedłożonemu projektowi, po zakończeniu zawodowej służby wojskowej żołnierz będzie mógł być, w szczególnych sytuacjach awansowany, jeżeli odchodząc z wojska miał niższy stopień niż etat, z którego odchodził. Mianowanie będzie mogło nastąpić tylko w ramach danego korpusu kadry zawodowej Sił Zbrojnych RP.
Projekt ustawy nie pociąga za sobą skutków finansowych.