Na podstawie art. 84 ust. 1 Regulaminu Senatu wnoszę projekt uchwały w 65. rocznicę zbrodni katyńskiej.

W załączeniu przekazuję projekt uchwały.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej oświadcza, że nie może być w dzisiejszym świecie miejsca dla kłamstwa katyńskiego, tak jak nie może go być dla kłamstwa oświęcimskiego, ani żadnego innego fałszowania prawdy o zbrodniach ludobójstwa. Nie powinno też być w nim przyzwolenia na umniejszanie ciężaru zbrodni ani tuszowania i utajniania okoliczności jej popełnienia.

Katyń powinien stać się dla Europy i świata miejscem-symbolem zbrodni przeciwko ludzkości popełnionych w imię komunistycznej ideologii przez budowniczych sowieckiego imperium zła.

W 65. rocznicę mordu katyńskiego Senat Rzeczypospolitej Polskiej składa hołd pomordowanym najlepszym synom Ojczyzny, oraz tym, którzy, mimo szykan i prześladowań, walczyli o ujawnienie prawdy o tej zbrodni.

Władze Federacji Rosyjskiej wzywamy, aby zgodnie z prawem międzynarodowym, uznały mord katyński za zbrodnię ludobójstwa i doprowadziły do wyjaśnienia wszystkich jego okoliczności oraz ustalenia sprawców, którzy powinni zostać publicznie napiętnowani, a także wskazały nie odkryte jeszcze miejsca pochówku pomordowanych.

Oczekujemy też od strony rosyjskiej niezwłocznego przekazania Instytutowi Pamięci Narodowej wszystkich akt prowadzonego przez prokuraturę rosyjską umorzonego śledztwa w sprawie tej zbrodni.

Wyrażamy głębokie przekonanie, że ujawnienie pełnej prawdy o zbrodni katyńskiej jest koniecznym warunkiem prawdziwego pojednania i przyjaznych stosunków między Rzeczypospolitą Polską i Federacja Rosyjską oraz między naszymi narodami. Pojednanie i przyjaźń między narodami można bowiem budować tylko na prawdzie i pamięci, a nie kłamstwach, przemilczeniach i dyktacie jednej strony.

Do państw Unii Europejskiej i społeczności międzynarodowej apelujemy o godne uczczenie pamięci niewinnych ofiar katyńskiej zbrodni ludobójstwa w imię elementarnych zasad sprawiedliwości i ogólnoludzkiej solidarności, a także ku przestrodze - by nikt nigdy nie dopuścił się podobnej zbrodni.

Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym "Monitor Polski".

Decyzję o rozstrzelaniu 14 700 jeńców wojennych, znajdujących się w obozach w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie oraz 11 000 innych obywateli polskich, przetrzymywanych w więzieniach na obszarze ZSRR, podjęło 5 marca 1940 r. Biuro Polityczne Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików) /WKPb/ - Józef Stalin, Kliment Woroszyłow, Wiaczesław Mołotow, Anastas Mikojan, Michaił Kalinin, Łazar Kaganowicz i Ławrientij Beria.

Władze ZSRR oraz uzależnieni od nich polscy komuniści, przez pół wieku starali się ukrywać prawdę o tej zbrodni i jej rzeczywistych sprawcach. Dzięki wysiłkom ludzi, którzy nie godzili się na triumf kłamstwa, płacąc za to nawet życiem, prawda zwyciężyła.

Ta sama prokuratura odmawia udostępnienia polskiemu Instytutowi Pamięci Narodowej, mimo wcześniejszego zobowiązania, większości akt prowadzonego przez siebie śledztwa w sprawie katyńskiej z powodu ich utajnienia, poważnie utrudniając prowadzenie polskiego śledztwa.

Te okoliczności stanowią dodatkowe zobowiązanie dla władz Rzeczypospolitej, w tym dla Senatu, do przypomnienia Europie i światu o zbrodni katyńskiej i do wyrażenia stanowczego sprzeciwu wobec prób pomniejszenia ciężaru tej zbrodni i utrudniania pełnego wyjaśnienia jej okoliczności i ustalenia wszystkich sprawców.