Poprzednia część druku, następna część druku
Art. 114.
1. W rezerwacji częstotliwości określa się:
1) uprawniony podmiot, na rzecz którego dokonano rezerwacji częstotliwości oraz jego siedzibę i adres
2) zakres częstotliwości lub pozycje orbitalne objęte rezerwacją;
3) rodzaje służby radiokomunikacyjnej, sieci telekomunikacyjnej lub usługi telekomunikacyjnej, w której częstotliwości objęte rezerwacją mogą być wykorzystywane;
4) termin rozpoczęcia wykorzystywania częstotliwości;
5) warunki do wydania pozwolenia radiowego uwzględniające warunki wynikające z umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną;
6) możliwość i warunki przenoszenia z inicjatywy dysponującego częstotliwością uprawnień do tej częstotliwości, z zachowaniem warunków ustawowych;
7) okresy wykorzystywania częstotliwości;
8) zobowiązania podmiotu podjęte w ramach postępowania przetargowego, o ile zostały podjęte.
2. W rezerwacji częstotliwości można określić, w szczególności:
1) warunki wykorzystywania częstotliwości, o których mowa w art. 145;
2) wymagania dotyczące zapobiegania szkodliwym zaburzeniom elektromagnetycznym;
3) obowiązki ochronne w zakresie promieniowania elektromagnetycznego;
4) ustalenia będące wynikiem postępowania przetargowego albo konkursu.
3. W rezerwacji częstotliwości przeznaczonych do rozpowszechniania lub rozprowadzania programów w sposób cyfrowy, drogą rozsiewczą naziemną lub rozsiewczą satelitarną, dokonuje się ponadto:
1) określenia programów telewizyjnych lub radiofonicznych, tworzących zespolony sygnał cyfrowy rozpowszechniany lub rozprowadzany za pomocą rezerwowanej częstotliwości, zwany dalej "sygnałem multipleksu";
2) uporządkowania w sygnale multipleksu programów, o których mowa w pkt 1, zwanych dalej "audiowizualnymi składnikami sygnału multipleksu";
3) określenie propozycji udziału w sygnale multipleksu audiowizualnych składników tego sygnału;
4) określenie obszaru, na którym może być rozpowszechniany lub rozprowadzany sygnał multipleksu;
5) określenie wykorzystania pojemności systemów transmisyjnych;
6) określenie obowiązków transmisyjnych;
7) określenie kwestii wpływających na dystrybucję programów.
Art. 115.
1. Z zastrzeżeniem art. 116, w przypadku braku dostatecznych zasobów częstotliwości podmioty dla których zostanie dokonana rezerwacja częstotliwości są wyłaniane w drodze postępowania przetargowego.
2. Przeprowadzenie postępowania przetargowego oraz konkursu poprzedzone jest postępowaniem konsultacyjnym.
3 Termin przeprowadzenia postępowania przetargowego oraz konkursu nie może być dłuższy niż 8 miesięcy od dnia złożenia wniosku o dokonanie rezerwacji częstotliwości.
4. Postępowanie przetargowe przeprowadza Prezes URTiP. Ogłoszenie o przetargu albo konkursie publikuje się w prasie codziennej o zasięgu ogólnokrajowym oraz w Biuletynie URTiP, a jeżeli rezerwacja częstotliwości ma dotyczyć jedynie określonych obszarów - także w codziennej prasie lokalnej ukazującej się na obszarach, których przetarg dotyczy.
5. Decydującym kryterium oceny ofert jest zachowanie warunków konkurencji, a w przypadku postępowania przetargowego również wysokość kwoty zadeklarowanej przez podmiot wnioskujący o dokonanie rezerwacji częstotliwości.
6. W sprawie zachowania warunków konkurencji, o której mowa w ust. 5, Prezes URTiP zasięga opinii Prezesa UOKiK.
7. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do zmian rezerwacji częstotliwości.
8. Przy ponownym udzielaniu rezerwacji częstotliwości postępowania przetargowego nie przeprowadza się.
Art. 116.
1. Rezerwacji częstotliwości na cele rozpowszechniania lub rozprowadzania programów radiofonicznych lub telewizyjnych w sposób cyfrowy dokonuje się w drodze konkursu, który ogłaszany jest przez Przewodniczącego KRRiT w porozumieniu z Prezesem URTiP.
2. Termin przeprowadzenia konkursu nie może być dłuższy niż 6 miesięcy od dnia złożenia wniosku przez podmiot ubiegający się o rezerwację częstotliwości.
3. Konkurs przeprowadza Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji.
4. Przy ponownym udzielaniu rezerwacji częstotliwości konkursu nie przeprowadza się.
Art. 117.
1. Postępowanie przetargowe albo konkurs, lub odstąpienie od niego, ogłasza się niezwłocznie po zakończeniu postępowania konsultacyjnego w tej sprawie.
2. W ogłoszeniu o postępowaniu przetargowym albo konkursie określa się przedmiot postępowania przetargowego albo konkursu, jego zakres, warunki uczestnictwa oraz kryteria wyboru.
3. Dokumentacja przetargowa albo konkursowa, zwana dalej "dokumentacją", może określać warunki wykonywania działalności telekomunikacyjnej wymagającej wykorzystania zasobów częstotliwości objętych postępowaniem przetargowym albo konkursem.
4. Prezes URTiP, z zastrzeżeniem ust. 5, określa w dokumentacji warunki uczestnictwa w postępowaniu przetargowym albo konkursie oraz wymagania, jakim powinna odpowiadać oferta, a także kryteria oceny ofert.
5. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji określa w dokumentacji dotyczącej konkursu, o którym mowa w art. 116, warunki uczestnictwa, wymagania jakim powinna odpowiadać oferta oraz kryteria oceny ofert.
6. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji określa warunki konkursu, o którym mowa w art. 116, uwzględniając dodatkowo obowiązki i zadania przedsiębiorcy w zakresie zawartości programowej, w tym warunki dotyczące transmisji obowiązkowej, dotyczące zawartości programowej, przy uwzględnieniu pozaekonomicznych interesów narodowych dotyczących kultury, języka i pluralizmu mediów.
7. Dokumentację udostępnia się za opłatą, która nie może przekroczyć kosztów wykonania dokumentacji. Opłata ta stanowi dochód budżetu państwa.
8. Organ właściwy, w drodze decyzji, unieważnia postępowanie przetargowe albo konkurs, jeżeli zostały rażąco naruszone przepisy prawa lub interesy uczestników postępowania przetargowego albo konkursu.
9. Organ właściwy uznaje, w drodze decyzji, postępowanie przetargowe albo konkurs za nierozstrzygnięty, jeżeli:
1) żaden z uczestników nie spełnił warunków uczestnictwa w postępowaniu przetargowym albo konkursie, bądź nie osiągnął wskazanego w dokumentacji minimum kwalifikacyjnego;
2) w terminie wskazanym w dokumentacji do postępowania przetargowego albo konkursu nie przystąpił żaden podmiot;
3) liczba uczestników postępowania przetargowego albo konkursu jest mniejsza lub równa liczbie podmiotów uprawnionych do ubiegania się o rezerwację częstotliwości.
10. W przypadku, o którym mowa w ust. 9 pkt 3, przepisów art. 115 ust. 1 nie stosuje się.
11. Wyniki przetargu i konkursu ogłasza się w siedzibie i na stronach internetowych organu właściwego.
Art. 118.
1. W ogłoszeniu o postępowaniu przetargowym określa się również wysokość wadium.
2. Wysokość wadium nie może być niższa niż 5% jednorazowej opłaty, o której mowa w art. 184 ust. 4, i wyższa niż 20% tej opłaty, jednakże nie niższa niż 500 złotych.
3. Wycofanie oferty z postępowania przetargowego lub rezygnacja z uzyskania rezerwacji częstotliwości przez oferenta wyłonionego w postępowaniu przetargowym powoduje utratę wadium.
4. Wadium wniesione przez oferenta wyłonionego w postępowaniu przetargowym podlega zwrotowi w terminie 14 dni od dnia uzyskania rezerwacji częstotliwości.
Art. 119.
Minister właściwy do spraw łączności określi, w drodze rozporządzenia, tryb ogłaszania postępowania przetargowego, o których mowa w art. 115, zapewniający właściwe poinformowanie podmiotów zainteresowanych uzyskaniem rezerwacji częstotliwości, a także:
1) szczegółowe wymagania, co do treści ogłoszenia i zawartości dokumentacji;
2) warunki i tryb przeprowadzania postępowania przetargowego, w tym:
a) powoływania i pracy komisji przetargowej,
b) sposób wpłaty i zwrotu wadium - w przypadku postępowania przetargowego
- kierując się potrzebą zapewnienia obiektywnych, przejrzystych i niedyskryminujących żadnego uczestnika warunków postępowania przetargowego oraz przejrzystych warunków podejmowania rozstrzygnięć.
Art. 120.
Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji określi, w drodze rozporządzenia, tryb ogłaszania konkursu, o którym mowa w art. 116, zapewniający właściwe poinformowanie podmiotów zainteresowanych uzyskaniem rezerwacji częstotliwości, a także szczegółowe wymagania co do treści ogłoszenia, zawartości dokumentacji, warunki i tryb organizowania przeprowadzania i zakończenia konkursu, kierując się potrzebą zapewnienia obiektywnych, przejrzystych i niedyskryminujących żadnego uczestnika warunków konkursu oraz przejrzyste warunki podejmowania rozstrzygnięć.
Art. 121.
1. Z wyłączeniem rezerwacji częstotliwości, o której mowa w art. 113 ust. 2 pkt 2, Prezes URTiP może dokonać zmiany rezerwacji częstotliwości w zakresie, o którym mowa w art. 114 ust. 1 pkt 1 i 8, pod warunkiem zachowania przeznaczenia częstotliwości będącej przedmiotem tej rezerwacji, jeżeli:
1) podmiot posiadający tę rezerwację złoży wniosek o zmianę podmiotu na rzecz którego dokonano rezerwacji częstotliwości i w którym wskaże podmiot, który będzie uprawniony w wyniku zmiany t
2) podmiot wskazany we wniosku, o którym mowa w pkt 1, spełnia wymagania określone ustawą;
3) możliwość takiej zmiany rezerwacji została przewidziana w rezerwacji częstotliwości.
2. Dokonując zmiany rezerwacji częstotliwości w zakresie, o którym mowa w ust. 1, Prezes URTiP kieruje się koniecznością zachowania warunków konkurencji.
3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do podmiotów, o których mowa w art. 4.
Art. 122.
1. Rezerwacja częstotliwości może zostać zmieniona lub cofnięta, w drodze decyzji organu właściwego do jej dokonania, w przypadku:
1) stwierdzenia, że używanie urządzenia radiowego zgodnie z rezerwacją powoduje szkodliwe zaburzenia elektromagnetyczne;
2) zmiany w Krajowej Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości przeznaczenia częstotliwości objętych rezerwacją częstotliwości;
3) wystąpienia okoliczności prowadzących do zagrożenia obronności, bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa i porządku publicznego;
4) nierozpoczęcia wykorzystywania częstotliwości objętych rezerwacją częstotliwości w terminie 12 miesięcy od terminu, o którym mowa w art. 114 ust. 1 pkt 4;
5) zaprzestania wykorzystywania częstotliwości przez co najmniej 12 miesięcy;
6) wystąpienia powtarzających się naruszeń warunków wykorzystania częstotliwości lub obowiązku wnoszenia opłat za częstotliwości.
2. Prezes URTiP może zmienić warunki wykorzystywania częstotliwości, jeżeli:
1) częstotliwości objęte rezerwacją są wykorzystywane w stopniu niewielkim lub w sposób nieefektywny;
2) praca urządzenia radiowego jest zakłócana przez inne urządzenia lub sieci telekomunikacyjne.
3. Zmiany warunków wykorzystania częstotliwości, o których mowa w ust. 2, przeznaczonych do rozpowszechniania programów radiofonicznych lub telewizyjnych dokonuje Przewodniczący KRRiT w uzgodnieniu lub na w
niosek Prezesa URTiP.4. Rezerwacja częstotliwości wygasa z mocy prawa w przypadku cofnięcia lub upływu terminu, na który została udzielona.
5. Odmowa udzielenia rezerwacji częstotliwości następuje, w przypadku gdy:
1) wnioskodawca nie jest w stanie wywiązać się z warunków związanych z wykorzystaniem częstotliwości lub zasobów orbitalnych;
2) zachodzą okoliczności, o których mowa w ust. 1 pkt 3;
3) powodowałoby to naruszenie umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną.
6. W okresie ważności rezerwacji częstotliwości można odmówić wydania lub cofnąć pozwolenie radiowe na używanie urządzenia radiowego wykorzystującego częstotliwości objęte rezerwacją z tytułu wystąpienia jednej z następujących okoliczności:
1) zagrożenie obronności, bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa i porządku publicznego;
2) naruszenie umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną;
3) zakłócenie pracy urządzeń i sieci telekomunikacyjnych;
4) niespełniania warunków, o których mowa w art. 113 ust. 3 pkt 2, chyba że uległ zmianie stan prawny lub faktyczny przyjęty za podstawę dokonania rezerwacji.
7. Odmowa udzielenia rezerwacji częstotliwości, jej zmiana lub cofnięcie w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, a także odmowa wydania pozwolenia radiowego lub jego cofnięcie z powodu tych okoliczności, następuje po zasięgnięciu opinii lub na wniosek Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Szefa Agencji Wywiadu, w zakresie ich
właściwości.8. Jeżeli uzasadnienie opinii lub wniosku organów, o których mowa w ust. 7, wskazujące na okoliczności prowadzące do zagrożenia obronności, bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa i porządku publicznego zawiera informacje stanowiące tajemnicę państwową, zamiast uzasadnienia doręcza się zawiadomienie, że uzasadnienie takie zostało sporządzone.
9. Organy, o których mowa w ust. 7, zajmują stanowisko w terminie 30 dni od dnia wystąpienia o opinię lub dnia wystąpienia z wnioskiem, o których mowa w
ust. 7.10. Jeżeli organy, o których mowa w ust. 7, nie zajmą stanowiska w terminie, o którym mowa w ust. 9, uznaje się, że wymóg uzyskania stanowiska został spełniony.
Art. 123.
Podmiot, któremu cofnięto rezerwację częstotliwości z powodu nie- wywiązywania się z obowiązku, o którym mowa w art. 184, może wystąpić z wnioskiem o dokonanie rezerwacji na jego rzecz nie wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia wydania decyzji o cofnięciu rezerwacji.
Art. 124.
Do rezerwacji częstotliwości udzielonej na podstawie art. 113 ust. 7, stosuje się przepisy art. 122 ust. 1 pkt 2.
Rozdział 2
Gospodarowanie numeracją
Art. 125.
1. Prezes URTiP przydziela numerację, zgodnie z planami numeracji krajowej dla sieci publicznych, w drodze decyzji, przedsiębiorcom i podmiotom,
o których mowa w art. 4 pkt 1, 2, 4 i 8, na ich wniosek.2. Przydział numeracji o ustalonym przeznaczeniu następuje w terminie nie dłuższym niż 3 tygodnie od dnia złożenia wniosku.
3. Prezes URTiP przydziela numerację o wyjątkowej wartości gospodarczej, o przydział której wpłynął więcej niż jeden wniosek, w trybie postępowania konsultacyjnego, w terminie nie dłuższym niż 6 tygodni od dnia złożenia pierwszego wniosku.
4. Przydział numeracji może określać warunki wykorzystywania lub udostępniania numeracji, w szczególności obowiązek niedyskryminującego dostępu do usług telekomunikacyjnych z wykorzystaniem numeracji przydzielonej innym przedsiębiorcom.
5. Prezes URTiP odmawia przydziału numeracji, jeżeli wnioskowane przeznaczenie numeracji nie jest zgodne z pl
anem numeracji krajowej dla sieci publicznych.6. Prezes URTiP może odmówić przydziału nowego zakresu numeracji w przypadku wykorzystania mniej niż 75% wcześniej przydzielonych zakresów numeracji.
7. Prezes URTiP może cofnąć przydział numeracji albo zmienić jego zakres, jeżeli:
1) nastąpiły zmiany we właściwym planie numeracji krajowej dla sieci publicznych;
2) podmiot, który uzyskał decyzję o przydziale numeracji, nie wykorzystuje przydzielonego zakresu numeracji w sposób efektywny pod względem ilościowym, a w przypadku numerów dostępu i podobnych pojedynczych numerów nie uruchomił usługi określonej takim numerem w terminie 12 miesięcy od otrzymania decyzji o przydziale numeracji;
3) podmiot, który uzyskał decyzję o przydziale numeracji, wykorzystuje przydzieloną numerację w sposób niezgodny z warunkami przydziału numeracji lub jej przeznaczeniem określonym we właściwym planie numeracji krajowej dla sieci publicznych;
4) podmiot, który uzyskał decyzję o przydziale numeracji, nie wnosi opłat za prawo do wykor
8. Decyzja o cofnięciu przydziału numeracji albo o zmianie jego zakresu:
1) nie może powodować naruszenia ciągłości świadczenia usług telekomunikacyjnych przez podmiot, któremu udzielono przydziału;
2) może być podjęta po bezskutecznym wezwaniu podmiotu do usunięcia przyczyny nieprawidłowości w przypadkach, o których mowa w ust. 7 pkt 2 i 3.
9. Minister właściwy do spraw łączności określi, w drodze rozporządzeń:
1) plan numeracji krajowej dla publicznych sieci telefonicznych, określając w szczególności zakres planu oraz formaty numerów,
2) szczegółowe wymagania dotyczące gospodarowania numeracją w publicznych sieciach telefonicznych
- uwzględniając obecne i prognozowane potrzeby przedsiębiorców telekomunikacyjnych oraz użytkowników, w tym służb, o których mowa w art. 128, ustalenia przepisów międzynarodowych, w szczególności dotyczące długoterminowych, ogólnoeuropejskich planów numeracji, a także postanowienia umów, których Rzeczpospolita Polska jest stroną.
10. Minister właściwy do spraw łączności może określić, w drodze rozporządzeń, plany numeracji krajowej dla sieci publicznych innych niż publiczne sieci telefoniczne, a także szczegółowe wymagania dotyczące zasad adresowania dla właściwego kierowania połączeń, numeracji punktów sygnalizacyjnych oraz tworzenia i udostępniania znaków identyfikujących abonenta, uwzględniając obecne i prognozowane potrzeby przedsiębiorców telekomunikacyjnych oraz użytkowników, ustalenia przepisów międzynarodowych, w szczególności dotyczące długoterminowych, ogólnoeuropejskich planów numeracji, a także postanowienia umów, których Rzeczpospolita Polska jest stroną.
Art. 126.
1. Prezes URTiP opracowuje zbiorcze zestawienia przydzielonych numeracji, w postaci Tablic Zagospodarowania Numeracji.
2. Prezes URTiP udziela nieodpłatnie zainteresowanym podmiotom informacji o dostępnej numeracji.
Art. 127.
1. Podmiot, który uzyskał w drodze decyzji przydział numeracji, udostępnia przydzieloną numerację podmiotom współpracującym z jego siecią telekomunikacyjną oraz podmiotom dostarczającym usługi telekomunikacyjne, na ich wniosek, na podstawie pisemnej umowy o udostępnieniu numeracji albo umowy, o której mowa w art. 31.
2. Umowa o udostępnieniu numeracji może ustalać warunki wykorzystywania udostępnionej numer
acji.3. Odmawia się zawarcia umowy o udostępnieniu numeracji w przypadku braku numeracji lub gdy udostępnienie numeracji mogłoby utrudnić albo ograniczyć wykonywanie działalności przez podmiot, który uzyskał przydział numeracji.
4. Do umowy stosuje się od
powiednio przepisy art. 27-31.
Art. 128.
Ustala się numer "112" jako wspólny numer alarmowy dla wszystkich służb ustawowo powołanych do niesienia pomocy.
Art. 129.
Do przydziału, odmowy przydziału lub cofania przydziału znaków identyfikujących abonenta oraz do ich udostępniania lub odmowy udostępnienia stosuje się odpowiednio przepisy art. 125 i art. 127.
Art. 130.
1. Podmiot, który uzyskał przydział numeracji, może dokonać niezbędnej zmiany numeracji dla określonych obszarów swojej sieci publicznej lub zmiany indywidualnych numerów abonentów tej sieci, w przypadku zmiany przydziału zakresu numeracji albo przebudowy lub rozbudowy eksploatowanej sieci publicznej.
2. Planowane zmiany numeracji, dla określonych obszarów sieci telekomunikacyjnej, powinny być podane przez podmiot, który uzyskał przydział numeracji, do publicznej wiadomości co najmniej na 90 dni przed terminem wprowadzenia zmiany.
3. Podmiot, który uzyskał przydział numeracji, jest obowiązany zawiadomić pisemnie abonentów o planowanej zmianie
ich indywidualnych numerów oraz o ich nowych numerach, co najmniej na 90 dni przed terminem wprowadzenia zmiany. Skrócenie tego okresu wymaga zgody Prezesa URTiP.4. Podmiot, który uzyskał przydział numeracji, jest obowiązany do zapewnienia bezpłatnej, automatycznej informacji słownej, o wprowadzonych zmianach numeracji, o których mowa w ust. 1-3, dostępnej pod poprzednimi numerami, przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy.
DZIAŁ V
Cyfrowe transmisje radiofoniczne i telewizyjne
Art. 131.
1. Publiczne sieci telekomunikacyjne używane do cyfrowych transmisji radiofonicznych i telewizyjnych oraz odbiorniki telewizyjne i inne urządzenia używane do odbioru cyfrowych transmisji radiofonicznych i telewizyjnych powinny zapewniać interoperacyjność usług cyfrowych transmisji radiofonicznych i telewizyjnych, w szczególności poprzez stosowanie otwartego interfejsu programu aplikacyjnego.
2. Publiczne sieci telekomunikacyjne używane do świadczenia usług telewizji cyfrowej powinny spełniać wymagania techniczne i eksploatacyjne umożliwiające świadczenie usług telewizji szerokoekranowej.
3. Minister właściwy do spraw łączności określi, w drodze rozporządzenia, wymagania techniczne i eksploatacyjne dla urządzeń konsumenckich służących do odbioru cyfrowych transmisji radiofonicznych i telewizyjnych, mając na uwadze zapewnienie interoperacyjności usług cyfrowych transmisji radiofonicznych i telewizyjnych przez nie odbieranych.
Art. 132.
1. Przedsiębiorcy telekomunikacyjni dostarczający systemy dostępu warunkowego powinni oferować nadawcom na równych i niedyskryminujących warunkach usługi techniczne umożliwiające odbiór cyfrowych transmisji radiofonicznych i telewizyjnych za pomocą dekoderów zainstalowanych w sieciach lub u abonentów.
2. Przedsiębiorcy telekomunikacyjni dostarczający systemy dostępu warunkowego obowiązani są do prowadzenia oddzielnej rachunkowości dla tej działalności.
3. Minister właściwy do spraw łączności, w porozumieniu z Krajową Radą Radiofonii i Telewizji, może określić, w drodze rozporządzenia:
1) wymagania techniczne i eksploatacyjne dla systemów dostępu warunkowego, mając na uwadze zapewnienie sprawowania przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych pełnej kontroli nad cyfrowymi transmisjami radiofonicznymi i telewizyjnymi dokonywanymi z wykorzystaniem systemów dostępu warunkowego oraz kierując się dążeniem do stworzenia warunków dla efektywnego świadczenia usług z wykorzystaniem takich systemów;
2) szczegółowy zakres usług technicznych oferowanych nadawcom na warunkach, o których mowa w ust. 1, przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych dostarczających systemy dostępu warunkowego w celu umożliwienia odbioru cyfrowych transmisji radiofonicznych i telewizyjnych za pomocą dekoderów zainstalowanych w sieciach lub u abonentó w.
Art. 133.
Po przeprowadzeniu analizy rynku zgodnie z art. 23, Przewodniczący KRRiT może, w drodze decyzji, znieść w stosunku do przedsiębiorcy telekomunikacyjnego nie- posiadającego znaczącej pozycji na rynku dostarczania systemów dostępu warunkowego obowiązek zapewnienia dostępu do tego udogodnienia na warunkach, o których mowa w art. 132 ust. 1, po przeprowadzeniu postępowania konsultacyjnego i konsolidacyjnego.
Art. 134.
1. Posiadacze praw własności przemysłowej obejmujących systemy dostępu warunkowego oraz usługi świadczone za ich pomocą są obowiązani do zawierania umów licencyjnych z producentami urządzeń konsumenckich przeznaczonych do odbioru cyfrowych transmisji radiofonicznych i telewizyjnych na równych i niedyskryminujących warunkach.
2. Postanowienia umów licencyjnych, o których mowa w ust. 1, nie powinny zabraniać, ograniczać lub zniechęcać do umieszczenia w urządzeniach, o których mowa w ust. 1:
1) wspólnego interfejsu pozwalającego na połączenie z innymi systemami dostępu warunkowego,
2) elementów właściwych dla innych systemów dostępu warunkowego, jeżeli licencjobiorca przestrzega warunków gwarantujących bezpieczeństwo transakcji dokonywanych przez operatorów systemów dostępu warunkowego
- z uwzględnieniem czynników technicznych i ekonomicznych.
3. W zakresie nieuregulowanym w ust. 1 i 2 do umów licencyjnych stosuje się przepisy ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 oraz z 2003 r. Nr 33, poz. 286).
Art. 135.
1. Przewodniczący KRRiT może, w drodze decyzji, nałożyć na przedsiębiorców telekomunikacyjnych obowiązek zapewnienia dostępu do następujących udogodnień towarzyszących:
1) interfejsu programu aplikacyjnego,
2) elektronicznego przewodnika po programach
- w celu zapewnienia użytkownikom końcowym dostępu do usług cyfr
owych transmisji radiofonicznych i telewizyjnych.2. Do decyzji, o której mowa w ust. 1, stosuje się przepisy o postępowaniu konsultacyjnym i konsolidacyjnym.
3. Prezes URTiP wydaje decyzję, o której mowa w ust. 1, kierując się zasadą równości i niedyskrym
inacji.
DZIAŁ VI
Infrastruktura, urządzenia telekomunikacyjne i urządzenia radiowe
Rozdział 1
Infrastruktura telekomunikacyjna
Art. 136.
1. Operatorzy są obowiązani przekazywać Prezesowi URTiP oraz udostępniać zainteresowanym podmiotom specyfikacje techniczne stosowanych zakończeń sieci, interfejsów radiowych i ich zmiany zanim usługi telekomunikacyjne, które mają być świadczone przez te zakończenia sieci lub interfejsy radiowe staną się dostępne dla użytkowników.
2. Specyfikacje techniczne, o których mowa w ust. 1, powinny być na tyle szczegółowe, aby umożliwiały zaprojektowanie telekomunikacyjnych urządzeń końcowych zdolnych do wykorzystywania wszystkich usług świadczonych przez dane zakończenie sieci lub interfejs radiowy i zawierać w szczególności informacje pozwalające producentom przeprowadzanie odpowiednich testów umożliwiających stwierdzenie czy telekomunikacyjne urządzenie końcowe spełnia odnoszące się do niego zasadnicze wymagania.
Art. 137.
1. Prezes URTiP zbiera i analizuje informacje o charakterystykach technicznych interfejsów międzysieciowych stosowanych w publicznych sieciach telekomunikacyjnych.
2. Jeżeli z analizy informacji, o których mowa w ust. 1, wynika, że zagrożona jest interoperacyjność usług telekomunikacyjnych, Prezes URTiP przygotowuje propozycje rozwiązań technicznych, mających na celu usunięcie tych zagrożeń z uwzględnieniem możliwości wykonywania obowiązków, o których mowa w art. 32 pkt 1, i przedkłada je ministrowi właściwemu do spraw łączności.
3. Minister właściwy do spraw łączności może określić, w drodze rozporządzenia, wymagania techniczne dla interfejsów, o których mowa w ust. 1, mając na uwadze potrzebę zapewnienia interoperacyjności usług telekomunikacyjnych oraz kierując się przepisami międzynarodowymi.
4. Do projektu rozporządzenia, o którym mowa w ust. 3, stosuje się przepisy o postępowaniu konsolidacyjnym.
Art. 138.
1. Operator publicznej sieci telekomunikacyjnej jest obowiązany umożliwić innym operatorom publicznych sieci telekomunikacyjnych oraz podmiotom, o których mowa w art. 4, dostęp do budynków i infrastruktury telekomunikacyjnej, a w szczególności zakładanie, eksploatację, nadzór i konserwację urządzeń telekomunikacyjnych, jeżeli wykonanie tych czynności bez uzyskania dostępu do budynków i infrastruktury
telekomunikacyjnej jest niemożliwe lub niecelowe z punktu widzenia planowania przestrzennego, zdrowia ludzkiego lub ochrony środowiska bądź też brak jest technicznej lub ekonomicznej zasadności powielania istniejącej infrastruktury telekomunikacyjnej.2. Warunki zapewnienia dostępu, w zakresie, o którym mowa w ust. 1, operatorzy ustalają w umowie, która powinna być zawarta w terminie 30 dni od dnia wystąpienia o jej zawarcie.
3. Warunki oraz sposób wykonywania umów o dostęp do budynków i infrastruktury telekomunikacyjnej nie mogą prowadzić do ograniczenia uprawnień do wykonywania działalności telekomunikacyjnej przysługujących operatorom wspólnie korzystającym z infrastruktury telekomunikacyjnej, z wyjątkiem obiektywnych przypadków związanych z brakiem możliwości technicznych.
4. Do zapewnienia dostępu do budynków i infrastruktury telekomunikacyjnej stosuje się przepisy art. 27-30, art. 31 ust. 1, art. 33, art. 36-40, art. 42 ust. 1-3 oraz art. 43-45, z zastrzeżeniem ust. 1-3.
Art. 139.
1. Właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości jest obowiązany umożliwić operatorom oraz podmiotom, o których mowa w art. 4 pkt 1, 2, 4, 5 i 8, instalowanie na nieruchomości urządzeń telekomunikacyjnych, przeprowadzanie linii kablowych pod, na albo nad nieruchomością or
az umieszczanie tabliczek informacyjnych o urządzeniach, a także ich eksploatację i konserwację, jeżeli nie uniemożliwia to racjonalnego korzystania z nieruchomości.2. Warunki korzystania z nieruchomości przez operatora ustala się w umowie, która powinna być zawarta w terminie 30 dni od dnia wystąpienia przez operatora o jej zawarcie.
3. Korzystanie z nieruchomości, o której mowa w ust. 1, jest odpłatne, chyba że linia lub urządzenia telekomunikacyjne służą zapewnianiu telekomunikacji właścicielowi lub użytkownikowi nieruchomości, na ich wniosek.
4. Jeżeli strony nie zawrą umowy w terminie, stosuje się przepisy art. 124 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543, z późn. zm.
2))._ Prezes URTiP może występować w postępowaniu spornym na prawach strony. Do Prezesa URTiP stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego dotyczące prokuratora.5. Jeżeli nieruchomość stanowi przedmiot użytkowania, najmu, dzierżawy lub trwałego zarządu, przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio.
Art. 140.
Do współkorzystania z infrastruktury telekomunikacyjnej przez operatorów, którzy nabyli uprawnienia do jej zakładania, uz ywania lub konserwacji na cudzej nieruchomości, stosuje się odpowiednio
przepisy art. 139.
Art. 141.
Organy administracji publicznej pełniące kontrolę nad operatorem lub posiadające pakiet kontrolny operatora, zapewniają strukturalny rozdział funkcji związanych z wykonywaniem przez nie zadań i uprawnień właścicielskich wobec
tego operatora.
Rozdział 2
Uz ywanie i obsługa urządzeń radiowych
Art. 142.
1. Z zastrzeżeniem art. 143, używanie urządzenia radiowego wymaga posiadania pozwolenia radiowego, zwanego dalej "pozwoleniem".
2. Pozwolenie wydaje Prezes URTiP w drodze decyzji.
3. Postępowanie w sprawie wydania pozwolenia wszczyna się na pisemny wniosek zainteresowanego podmiotu.
4. Podmiot posiadający rezerwację częstotliwości może żądać wydania pozwolenia radiowego wykorzystującego zasób częstotliwości objęty rezerwacją częstotliwości w okresie jej obowiązywania.
5. Minister właściwy do spraw łączności może określić, w drodze rozporządzenia, wzór i tryb składania wniosku o wydanie pozwolenia oraz rodzaje dołączanych dokumentów niezbędnych do rozstrzygnięcia sprawy, uwzględniając specyfikę służb radiokomunikacyjnych, sieci telekomunikacyjnych lub usług telekomunikacyjnych, w których będą wykorzystywane urządzenia radiowe.
6. W przypadku częstotliwości radiowych, których przeznaczenie określono w Krajowej Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości lub ustalono w planie zagospodarowania częstotliwości, decyzja powinna być podjęta w terminie 6 tygodni od dnia złożenia wniosku.
7. Przepisu ust. 6 nie stosuje się w przypadkach wynikających z umów międzynarodowych wiążących Rzeczpospolitą Polską dotyczących użytkowania częstotliwości radiowych lub pozycji orbitalnych.
Art. 143.
1. Nie wymaga pozwolenia używanie urządzeń radiowych przeznaczonych wyłącznie do odbioru.
2. Nie wymaga pozwolenia używanie urządzenia radiowego nadawczego lub nadawc
zo-odbiorczego:1) używanego dla potrzeb zagranicznej radiokomunikacji lotniczej lub morskiej i żeglugi śródlądowej, zgodnie z międzynarodowymi przepisami radiokomunikacyjnymi, jeżeli urządzenie zostało dopuszczone do używania przez właściwy organ krajowy
lub zagraniczny;2) używanego w służbie radiokomunikacyjnej amatorskiej, zgodnie z międzynarodowymi przepisami radiokomunikacyjnymi na okres nieprzekraczający 90 dni;
3) końcowego, wykorzystującego międzynarodowo uzgodnione zakresy częstotliwości:
a) dołączanego do zakończenia sieci telekomunikacyjnej operatora publicznego,
b) służącego do utrzymywania łączności z przebywającym krótkookresowo na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub znajdującym się na nim w tranzycie, zagranicznym pojazdem, statkiem morskim lub statkiem żeglugi śródlądowej albo statkiem powietrznym, przytwierdzonego w sposób trwały do tego pojazdu lub statku,
c) niewymagających rezerwacji częstotliwości.
3. Minister właściwy do spraw łączności może, w drodze rozporządzenia, rozszerzyć zakres urządzeń radiowych nadawczych lub nadawczo-odbiorczych, które mogą być używane bez pozwolenia, kierując się zasadą zwiększania liczby rodzajów takich urządzeń.
Art. 144.
1. Pozwolenie określa:
1) uprawniony podmiot oraz jego siedzibę i adres;
2) rodzaj, wyróżnik typu oraz nazwę producenta urządzeń radiowych, których dotyczy pozwolenie;
3) warunki wykorzystywania częstotliwości;
4) warunki używania urządzenia, w szczególności rodzaj służby radiokomunikacyjnej lub sieci telekomunikacyjnej, w której urządzenie może być wykorzystywane;
5) okres ważności;
6) termin rozpoczęcia wykorzystania częstotliwości;
7) zobowiązania, jakie podmiot, któremu przydzielono prawo wykorzystania częstotliwości, przyjął na siebie podczas postępowania przetargowego albo konkursu, o których mowa w art. 115.
2. W pozwoleniu można określić warunki używania urządzenia i obowiązki użytkownika w sytuacjach szczególnych zagrożeń.
3. Pozwolenie może zawierać przydział sygnałów identyfikacyjnych lub znaków wywoławczych.
4. Pozwolenie uprawnia do wykorzystywania objętych pozwoleniem częstotliwości, sygnałów identyfikacyjnych oraz znaków wywoławczych.
Art. 145.
1. Warunki wykorzystywania częstotliwości powinny określać, w szczególności:
1) dla urządzenia radiowego naziemnego lub rezerwacji częstotliwości w celu świadczenia usług telekomunikacyjnych za pomocą takich urządzeń:
a) częstotliwość lub częstotliwości graniczne kanałów lub zakresów częstotliwości albo numery kanałów,
b) lokalizację urządzenia albo obszar jego przemieszczani
c) moc promieniowaną lub moc wyjściową,
d) polaryzację, wysokość zawieszenia i charakterystykę promieniowania anteny nadawczej,
e) rodzaj sygnału i parametry techniczne jego nadawania;
2) dla naziemnej stacji satelitarnej lub rezerwacji częstotliwości dla świadczenia usług telekomunikacyjnych za pomocą nadawczo-odbiorczego urządzenia radiowego umieszczonego na sztucznym satelicie Ziemi:
a) nazwę wykorzystywanego satelity i jego położenie,
b) odpowiednio, lokalizację naziemnej stacji satelitarnej lub obszar jej przemieszczania,
c) częstotliwość lub częstotliwości skrajne zakresów częstotliwości lub kanałów częstotliwości albo numery kanałów, wykorzystywane do transmisji sygnałów w kierunkach: kosmos - Ziemia i Ziemia - kosmos,
d) rodzaj sygnału i par
ametry techniczne jego nadawania.2. Warunki wykorzystywania częstotliwości mogą określać datę rozpoczęcia wykorzystywania częstotliwości.
Art. 146.
1. Do cofnięcia lub zmiany pozwolenia stosuje się odpowiednio art. 121 i art. 122.
2. Do odmowy wydania pozwolenia stosuje się odpowiednio art. 123.
3. Prezes URTiP może także cofnąć pozwolenie lub zmienić warunki wykorzystywania częstotliwości w przypadku:
1) stwierdzenia, że używanie urządzenia radiowego zgodnie z pozwoleniem zakłóca pracę innych urządzeń lub sieci telekomunikacyjnych;
2) zmiany w Krajowej Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości przeznaczenia częstotliwości objętych pozwoleniem;
3) nierozpoczęcia wykorzystywania częstotliwości objętych pozwoleniem w terminie 12 miesięcy od dnia wydania pozwolenia lub dnia rozpoczęcia ich wykorzystywania wskazanego w pozwoleniu.
4. Prezes URTiP może zmienić warunki wykorzystywania częstotliwości, również w przypadku gdy:
1) częstotliwości objęte pozwoleniem są wykorzystywane w stopniu niewielkim lub w sposób nieefektywny;
2) praca urządzenia radiowego jest zakłócana przez inne urządzenia lub sieci telekomunikacyjne.
5. Pozwolenie wygasa z mocy prawa w przypadku wygaśnięcia rezerwacji częstotliwości.
Art. 147.
1. Z zastrzeżeniem ust. 4, pozwolenie wydaje się podmiotowi, który spełnia wymagania określone ustawą oraz jeżeli:
1) nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 122 ust. 6 pkt 1-3;
2) częstotliwości objęte wnioskiem:
a) są dostępne,
b) zostały przeznaczone w Krajowej Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości dla wnioskowanej służby radiokomunikacyjnej oraz plan zagospodarowania częstotliwości przewiduje ich zagospodarowanie zgodne z wnioskiem,
c) mogą być ochronione przed zaburzeniami elektromagnetycznymi,
d) zostały międzynarodowo uzgodnione w zakresie i formie określonej w międzynarodowych przepisach radiokomunikacyjnych lub umowach, których Rzeczpospolita Polska jest stroną;
3) wnioskodawca przedłoży:
a) potwierdzenie spełniania przez urządzenie zasadniczych wymagań,
b) wymagane świadectwo operatora ra
c) zaświadczenie, o ile je posiada,
d) rezerwację częstotliwości, jeżeli została dokonana.
2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 lit. a, nie dotyczy urządzeń przeznaczonych do wyłącznego używania w służbie radiokomunikacyjnej amatorskiej, niebędących przedmiotem oferty handlowej.
3. Pozwolenia radiowe dla służb radiokomunikacyjnych innych niż służba radiokomunikacyjna amatorska są wydawane na okres nieprzekraczający 10 lat.
4. Minister właściwy do spraw łączności określi, w drodze rozporządzenia, dla służby radiokomunikacyjnej amatorskiej:
1) rodzaje pozwoleń,
2) wymagania, niezbędne do uzyskania pozwolenia,
3) okres ważności pozwoleń
- biorąc pod uwagę rodzaj posiadanego przez wnioskodawcę świadectwa operatora urządzeń radiowych w służbie radiokomunikacyjnej amatorskiej.
Art. 148.
1. Obsługiwanie urządzenia radiowego nadawczego lub nadawczo-odbiorczego, używanego w radiokomunikacji lotniczej, morskiej i żeglugi śródlądowej oraz w służbie radiokomunikacyjnej amatorskiej, wymaga posiadania świadectwa operatora urządzeń radiowych.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do osób wykonujących obowiązki w zakresie zadań komórek organizacyjnych i jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez
niego nadzorowanych oraz podmiotów, o których mowa w art. 4 pkt 3.
Art. 149.
1. Prezes URTiP wydaje świadectwo operatora urządzeń radiowych na podstawie pozytywnego wyniku egzaminu z wiadomości i umiejętności osoby ubiegającej się o świadectwo operatora urządzeń radiowych oraz po udokumentowaniu przez nią wymaganej praktyki.
2. Egzaminy osób ubiegających się o świadectwo operatora urządzeń radiowych przeprowadza komisja powołana przez Prezesa URTiP.
3. Za przeprowadzenie egzaminu oraz za wydanie świadectwa operatora urządzeń radiowych pobiera się opłaty. Opłaty te stanowią dochód budżetu państwa.
4. Minister właściwy do spraw łączności, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu i ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia:
1) rodzaje i wzory świadectw operatora urządzeń radiowych, zakres wymogów egzaminacyjnych, a także zakres, tryb i okres niezbędnych szkoleń oraz praktyki,
2) tryb przeprowadzania egzaminów, w tym egzaminów poprawkowych, sposób powoływania komisji egzaminacyjnej, a także wysokość opłat za przeprowadzenie egzaminu i wydanie świadectwa, kierując się zasadą, że nie powinny one stanowić bariery dla osób zainteresowanych obsługą urządzeń radiowych
- biorąc pod uwagę międzynarodowe przepisy radiokomunikacyjne oraz przepisy międzynarodowe.
Art. 150.
Osoby posiadające właściwe świadectwo operatora urządzeń radiowych, wydane przez Prezesa URTiP lub przez uprawniony do tego organ zagraniczny, mogą obsługiwać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej urządzenia radiowe nadawcze lub nadawczo-odbiorcze, wykorzystywane dla potrzeb zagranicznej radiokomunikacji lotniczej albo zagranicznej radiokomunikacji morskiej i żeglugi śródlądowej, zgodnie z międzynarodowymi przepisami radiokomunikacyjnymi.
Rozdział 3
Wymagania dla aparatury oraz telekomunikacyjnych urządzeń końcowych i urządzeń radiowych
Art. 151.
Do wymagań dla aparatury, w tym telekomunikacyjnych urządzeń końcowych i urządzeń radiowych w zakresie nieuregulowanym w niniejszym rozdziale stosuje się przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz.U. Nr 166, poz. 1360 z późn. zm.
3)).
Art. 152.
1. Urządzenia radiowe i telekomunikacyjne urządzenia końcowe wprowadzane do obrotu i używania powinny spełniać wymagania w zakresie:
1) ochrony zdrowia i bezpieczeństwa użytkownika,
2) efektywnego wykorzystania zasobów częstotliwości lub zasobów orbitalnych w przypadku urządzeń radiowych,
3) kompatybilności elektromagnetycznej w zakresie wynikającym z ich
- zwane dalej "zasadniczymi wymaganiami".
2. Minister właściwy do spraw łączności może, zgodnie z decyzją Komisji Europejskiej, w drodze rozporządzeń, ustalić dodatkowe wymagania w zakresie:
1) zapewniania ochrony tajemnicy telekomunikacji,
2) zabezpieczenia przed nieuprawnionym używaniem urządzeń,
3) umożliwienia dostępu do urządzeń lub sieci służbom ustawowo powołanym do niesienia pomocy,
4) przystosowania do używania przez osoby niepełnosprawne,
5) zdolności do współpracy z innymi urządzeniami telekomunikacyjnymi używanymi w sieci telekomunikacyjnej lub do niej dołączonymi, w szczególności niepowodowania uszkodzeń sieci telekomunikacyjnej lub zakłócania jej funkcjonowania
- które powinny być spełniane przez urządzenia niezależnie od zasadniczych wymagań oraz określić termin, do którego mogą być używane urządzenia wprowadzone do obrotu niespełniające wymagań ustalonych w rozporządzeniu, mając na uwadze prawidłowość funkcjonowania sieci telekomunikacyjnych i kierując się przepisami międzyna
rodowymi.3. Urządzenia, o których mowa w ust. 1, podlegają obowiązkowej ocenie zgodności z zasadniczymi wymaganiami.
4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do:
1) urządzeń przeznaczonych do używania wyłącznie w służbie radiokomunikacyjnej amatorskiej, niebędących przedmiotem oferty handlowej, w tym także zestawów części do montażu urządzeń oraz urządzeń zmodyfikowanych przez radioamatorów dla własnych potrzeb w celu używania w służbie radiokomunikacyjnej amatorskiej;
2) urządzeń przystosowanych wyłącznie do odbioru sygnałów radiofonicznych i telewizyjnych;
3) przewodów i kabli przeznaczonych do instalacji elektrycznych i telekomunikacyjnych;
4) urządzeń wyposażenia radiokomunikacyjnego objętych przepisami o wyposażeniu morskim;
5) urządzeń przeznaczonych do zas
tosowania w dziedzinie lotnictwa cywilnego;6) urządzeń przeznaczonych do użytku w dziedzinie kontroli lotów i zarządzania ruchem lotniczym;
7) urządzeń przeznaczonych do użytku wyłącznie przez podmioty, o których mowa w art. 4.
2. Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U., z 2001 r. Nr 129, poz. 1447, Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 113, poz. 984, Nr 126, poz. 1070, Nr 130, poz. 1112, Nr 153, poz. 1271, Nr 200, poz. 1682, Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 1, poz. 15, Nr 80, poz. 717, 720 i 721, Nr 96, poz. 874, Nr 122, poz. 1144, Nr 124, poz. 1152, Nr 162, poz. 1568, Nr 203, poz. 1966 i Nr 217, poz. 2124 oraz z 2004 r. Nr 6, poz. 39, Nr 19, poz. 177, Nr 91, poz. 870 i Nr 92, poz. 880.
3. Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 718, Nr 130, poz. 1188, Nr 170, poz. 1652 i Nr 229, poz. 2275 oraz z 2004 r. Nr 70, poz. 631, Nr 92, poz. 881, Nr 93, poz. 896 i 899 i Nr 96, poz. 959.