Druk nr 624 S

Druk nr 624 S

2 kwietnia 2004 r.

SENAT

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

V KADENCJA

SPRAWOZDANIE

KOMISJI USTAWODAWSTWA I PRAWORZĄDNOŚCI,

KOMISJI OCHRONY ŚRODOWISKA

oraz

KOMISJI ROLNICTWA I ROZWOJU WSI

o projekcie ustawy o zmianie ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych (druk nr 624)

Marszałek Senatu w dniu 11 marca 2004 r. - zgodnie z art. 79 ust. 1 Regulaminu Senatu - skierował do Komisji Ustawodawstwa i Praworządności, Komisji Ochrony Środowiska oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi projekt ustawy o zmianie ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych w celu rozpatrzenia go w pierwszym czytaniu.

Komisje, na wspólnym posiedzeniu w dniu 2 kwietnia 2004 r. - zgodnie z art. 80 ust. 2 Regulaminu Senatu - po rozpatrzeniu w pierwszym czytaniu projektu ustawy wprowadziły poprawkę do przedstawionego przez wnioskodawców projektu ustawy i wnoszą o przyjęcie przez Senat jednolitego, załączonego projektu ustawy o zmianie ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych , wraz z projektem uchwały w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.

W załączeniu przedstawiamy także informację o zgodności projektu ustawy z prawem Unii Europejskiej.

Przewodniczący Komisji	Przewodnicząca Komisji
Ochrony Środowiska	Ustawodawstwa i Praworządności
(-) Adam Graczyński	(-) Teresa Liszcz

Przewodniczący Komisji

Rolnictwa i Rozwoju Wsi

(-) Jerzy Pieniążek

p r o j e k t

U C H W A Ł A

SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

z dnia

w sprawie wniesienia do Sejmu projektu ustawy o zmianie ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych

Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., Senat wnosi do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej projekt ustawy o zmianie ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych.

Jednocześnie upoważnia senatora Adama Bielę do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad projektem.

Projekt

USTAWA

z dnia

o zmianie ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych

Art. 1.

W ustawie z dnia 2 października 2003 r. o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych (Dz.U. Nr 199, poz. 1934, z 2004 r. Nr 34, poz. 293) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 17:

a) w ust. 1 w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem oraz dodaje się pkt 6 w brzmieniu:

"6) wytwarza biokomponenty z naruszeniem art. 22 ust. 1.",

b) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

"1) 50% wartości wytworzonych, magazynowanych lub wprowadzonych do obrotu biokomponentów - w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 4 i 6;",

c) w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

"1) minister właściwy do spraw rynków rolnych - w przypadkach, o których mowa
w ust. 1 pkt 1, 4 i 6;";

2) art. 22 otrzymuje brzmienie:

"Art. 22. 1. Do dnia 30 kwietnia 2013 r. biokomponenty mogą być wytwarzane wyłącznie z:

1) surowców rolniczych zebranych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2) produktów ubocznych i odpadów powstałych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Na obszarach, na których wprowadzono stan klęski żywiołowej, dopuszcza się wytwarzanie biokomponentów z:

1) surowców rolniczych zebranych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2) produktów ubocznych i odpadów powstałych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.".

Art. 2.

Producenci, pierwsi przetwórcy lub wytwórcy wytwarzający w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy biokomponenty z:

1) surowców rolniczych zebranych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2) produktów ubocznych i odpadów powstałych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

obowiązani są dostosować prowadzoną działalność do art. 22 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 3.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 2 miesięcy od dnia ogłoszenia.

Uzasadnienie

Od 1 maja 2004 roku Rzeczpospolita Polska stanie się pełnoprawnym członkiem Unii Europejskiej. Będzie miała wówczas pełną swobodę współkształtowania polityki gospodarczej, a w tym również i rolnej, będąc wyposażona m.in. w prawo veta. Jednak do dnia akcesji Polski, Unia Europejska, na mocy zawartego w Traktacie Akcesyjnym art. 23, ma prawo podejmować jednostronnie zmiany polityki rolnej wobec Polski. Możliwość, jaką daje ten artykuł mogła zostać wykorzystana lub nie przez Unię Europejską. Okazało się, że możliwość ta została wobec Polski wykorzystana. W lutym 2004 roku Komisja Rolnictwa Parlamentu Europejskiego rozpatrywała już stosowny projekt legislacyjny, którego zamierzeniem jest zmiana polityki rolnej obejmująca w okresie przejściowych dopłaty do upraw rolnych rzepaku oraz innych roślin energetycznych. Niestety propozycje dopłat dotyczą 25% kwoty dotacji, którą będą otrzymywać rolnicy dotychczasowych krajów UE - w pierwszym roku; 50 % - w drugim roku; itd. - według zasad określonych w Traktacie Akcesyjnym. Obserwatorzy polscy wnieśli za pośrednictwem deputowanych Parlamentu Europejskiego stosowne poprawki, których celem było wyeliminowanie tych niekorzystnych dla Polski zmian. Niestety, nie uzyskały one akceptacji członków Komisji Rolnictwa Parlamentu Europejskiego. W marcu 2004 r. Parlament Europejski ostatecznie przyjął na sesji plenarnej projekt zmiany polityki rolnej UE. Nowe regulacje rolne będą obowiązywać już przed wejściem Polski do UE i nie zostaną zmienione po 1 maja 2004 r. Będą one obowiązywać przez określony okres przejściowy.

Regulacja ta nie była objęta postanowieniami traktatowymi i konsekwencją jej wprowadzenia w okresie przejściowym, jest całkowita nieopłacalność w tym okresie z racji czysto ekonomicznych, produkcji rzepaku i roślin energetycznych w Polsce. Konsekwencją społeczno-ekonomiczną tej nowej regulacji w zakresie unijnej polityki będzie zwiększanie się bezrobocia oraz związanej z nim nędzy na obszarach rolniczych w Polsce, gdzie była jakaś nadzieja na zaradzenie biedzie przez uprawę rzepaku lub innych roślin oleistych.

Przyjęcie przedkładanego przez senatorów projektu ustawy wychodzi naprzeciw oczekiwaniom wielu rolników, a jednocześnie zapobiega negatywnym konsekwencjom dla polskiego rolnictwa wynikającym ze zmiany polityki rolnej UE w sektorze produkcji rzepaku i roślin energetycznych.

Przyjęcie tego projektu spowoduje następujące pozytywne skutki dla budżetu państwa:

zmniejszanie się bezrobocia na obszarach wiejskich, gdzie będzie podejmowana produkcja rzepaku i innych roślin energetycznych.

powstanie nowych inicjatyw gospodarczych związanych z:

organizacją produkcji rolnej,

skupem surowca roślinnego,

przetwórstwem roślin energetycznych,

ochroną środowiska w zakresie przetwórstwa roślin energetycznych.

Proponowana ustawa jest zgodna z prawem Unii Europejskiej w okresie przejściowym zwłaszcza, iż obejmuje ona identyczny okres przejściowy, który przyjęto w nowej regulacji UE w sektorze uprawy rzepaku i innych roślin energetycznych.