1) rybołówstwo - rybołówstwo morskie, skup lub przetwórstwo na morzu organizmów morskich, połów organizmów morskich w celach naukowo-badawczych, szkoleniowych albo sportowo-rekreacyjnych, zarybianie oraz chów lub hodowlę ryb i innych organizmów morskich;

2) rybołówstwo morskie - połów organizmów morskich w morzu w celach zarobkowych;

3) historyczne prawa połowowe - prawo do prowadzenia połowów określonego gatunku organizmów morskich lub wystawiania albo używania określonej liczby narzędzi połowowych danego rodzaju, wynikające z udokumentowanych połowów prowadzonych przez armatora w przeszłości, w określonym czasie;

4) kwota połowowa - maksymalną liczbę sztuk lub masę organizmów morskich poszczególnych gatunków, wyodrębnioną w ramach ogólnej kwoty połowowej, udostępnioną do odłowienia armatorowi lub grupie armatorów;

6) przyłów - część połowu obejmującą organizmy morskie poszczególnych gatunków, które nie są celem połowów ukierunkowanych;

7) obrót produktami rybołówstwa - wyładunek, sprzedaż detaliczną i hurtową, transport i magazynowanie produktów rybołówstwa na lądzie oraz przeładunek produktów rybołówstwa ze statku rybackiego na statek w morzu.

1. Rybołówstwo morskie statkami rybackimi o polskiej przynależności może być wykonywane przez armatora, którego siedziba albo oddział, albo miejsce zamieszkania znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Rybołówstwo morskie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może być wykonywane wyłącznie statkami rybackimi o polskiej przynależności.

1. Statek rybacki o polskiej przynależności jest wpisywany, na pisemny wniosek właściciela tego statku rybackiego, do rejestru statków rybackich, zwanego dalej "rejestrem".

 4. Wniosek o wpis do rejestru zawiera:

5. Do wniosku o wpis do rejestru dołącza się dokumenty potwierdzające dane zawarte we wniosku.

6. Okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosku przekazuje wniosek o wpis do rejestru statkó w rybackich ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa.

1. Odmawia się wpisania statku rybackiego do rejestru, jeżeli jego rejestracja spowoduje przekroczenie potencjału połowowego floty lub segmentu tej floty określonych przez ministra właściwego do spraw rolnictwa.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, potencjał połowowy floty lub poszczególnych segmentów floty, mając na względzie ochronę żywych zasobów morza oraz zapewnienie dochodów armatorom wykonującym rybołówstwo morskie.

1. Oznakę rybacką nadaje, na wniosek armatora statku rybackiego, okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego właściwy dla portu macierzystego danego statku rybackiego.

2. Oznakę rybacką stanowi trzyliterowy skrót nazwy portu macierzystego statku rybackiego oraz kolejny numer w spisie oznak rybackich, prowadzonym dla danego portu przez właściwego okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego.

1. Wszelkie zmiany danych zawartych w rejestrze oraz okoliczności uzasadniające wykreślenie statku rybackiego z rejestru właściciel statku rybackiego zgłasza do ministra właściwego do spraw rolnictwa za pośrednictwem okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego, właściwego dla portu macierzystego statku rybackiego, w terminie 30 dni od dnia ich powstania.

2. W zgłoszeniu zmiany danych, o których mowa w ust. 1, albo w zgłoszeniu okoliczności uzasadniających wykreślenie statku rybackiego z rejestru podaje się:

3. Do zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, dołącza się dokumenty potwierdzające dane, których dotyczy zmiana, albo okoliczności uzasadniające wykreślenie statku rybackiego z rejestru.

1. Licencję wydaje minister właściwy do spraw rolnictwa na wniosek armatora statku rybackiego.

2. Wniosek o wydanie licencji składa się do ministra właściwego do spraw rolnictwa za pośrednictwem właściwego okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego.

3. Licencja na statek rybacki wpisany do rejestru wydawana jest na czas nieokreślony.

4. Wniosek o wydanie licencji zawiera:

5. W czasie wykonywania rybołówstwa morskiego licencja powinna znajdować się na statku rybackim, na który została wydana, z wyłączeniem statków rybackich o długości całkowitej poniżej 10 m.

1) statek rybacki, którego dotyczy składany wniosek o wydanie licencji, nie jest wpisany do rejestru;

2) armator ubiegający się o wydanie licencji został skazany prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo popełnione przy użyciu statku rybackiego.

1. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze decyzji:

2. Decyzjom, o których mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

2. Specjalne zezwolenie połowowe jest wydawane, na wniosek armatora, na statek rybacki, na który wydano licencję, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. Armator występujący z wnioskiem o wydanie specjalnego zezwolenia połowowego na statek rybacki, na który nie posiada licencji, składa ten wniosek łącznie z wnioskiem o wydanie licencji.

5. Wniosek o wydanie specjalnego zezwolenia połowowego, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, składa się za pośrednictwem okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego, właściwego dla portu macierzystego statku rybackiego, któ ry potwierdza informacje złoz one we wniosku.

6. Wniosek o wydanie specjalnego zezwolenia połowowego składa się w terminie do dnia 31 października roku poprzedzającego rok, na który ma być wydane specjalne zezwolenie połowowe, z zastrzeżeniem ust. 7.

7. Po upływie terminu, o którym mowa w ust. 6, armator, który nabył uprawnienie do wykonywania rybołówstwa morskiego na podstawie umowy międzynarodowej albo z innego tytułu, może ubiegać się o wydanie specjalnego zezwolenia połowowego.

8. Wniosek o wydanie specjalnego zezwolenia połowowego zawiera:

10. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór specjalnego zezwolenia połowowego, mając na względzie ujednolicenie tych dokumentów zgodnie z przepisami Unii Europejskiej oraz usprawnienie ich kontroli.

1. W przypadku cofnięcia licencji cofa się również specjalne zezwolenie połowowe.

2. W przypadku stosowania niedozwolonych narzędzi połowowych lub w przypadku gdy armator w ciągu 6 miesięcy został dwukrotnie ukarany za naruszanie tego samego przepisu o rybołówstwie, organ wydający specjalne zezwolenie połowowe może wydać decyzję o czasowym zakazie połowów organizmów morskich określonych w specjalnym zezwoleniu połowowym, na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy.

3. Decyzjom, o których mowa w ust. 1 i 2, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

1. Prowadzenie skupu lub przetwórstwa organizmów morskich w polskich obszarach morskich wymaga uzyskania zezwolenia.

2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje minister właściwy do spraw rolnictwa, na czas nie dłuższy niż 12 miesięcy, na wniosek armatora statku, przy użyciu którego prowadzony jest skup lub przetwórstwo na morzu organizmów morskich.

3. Wniosek o wydanie zezwolenia zawiera:

4. Zezwolenie zawiera:

5. W czasie prowadzenia skupu lub przetwórstwa organizmów morskich na morzu zezwolenie, o któ rym mowa w ust. 1, powinno znajdować się na statku.

1. Połowy organizmów morskich w polskich obszarach morskich w celach naukowo-badawczych albo szkoleniowych mogą być prowadzone po uzyskaniu pozwolenia właściwego okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego.

2. Z wnioskiem o wydanie pozwoleń, o których mowa w ust. 1, mogą wystąpić instytuty naukowo-badawcze, szkoły wyższe i wyższe szkoły zawodowe kształcące w zakresie rybołówstwa morskiego oraz szkoły ponadgimnazjalne o profilu rybołówstwo morskie, których siedziba znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Wniosek o wydanie pozwolenia na połowy organizmów morskich w celach naukowo-badawczych zawiera:

4. Wniosek o wydanie pozwolenia na połowy organizmów morskich w celach szkoleniowych zawiera określenie organizmów morskich, które będą celem połowów, oraz przewidywany rejon i wielkość połowów.

5. Wnioski, o których mowa w ust. 3 i 4, składa się nie później niż na 1 miesiąc przed przewidywanym dniem rozpoczęcia połowów organizmów morskich w celach naukowo-badawczych albo szkoleniowych.

1. Pozwolenie na połowy organizmów morskich w celach naukowo-badawczych określa rodzaje organizmów morskich będących celem połowów, wielkość połowów, termin, rejon i sposób dokonywania połowów oraz może przewidywać odstępstwa od przepisów dotyczących:

2. Pozwolenie na połowy organizmów morskich w celach szkoleniowych określa rodzaje organizmów morskich będących celem połowów, wielkość połowów, termin, rejon oraz sposób dokonywania połowów.

3. W czasie prowadzenia połowów organizmów morskich w celach naukowo-badawczych albo szkoleniowych pozwolenia, o których mowa w ust. 1 i 2, powinny znajdować się na statku.

1. Okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego, który wydał pozwolenie na połowy organizmów morskich w celach naukowo-badawczych albo szkoleniowych, może je cofnąć, w drodze decyzji, w przypadku rażącego naruszania przepisów o rybołówstwie.

2. Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

2. Odmawia się powtó rnego wydania pozwolenia na połowy organizmów morskich w celach szkoleniowych przez okres 3 lat, jeżeli podczas poprzednich połowów zostały rażąco naruszone przepisy o rybołówstwie lub warunki określone w pozwoleniu na połowy organizmów morskich w celach szkoleniowych.

1. Połowy w celach sportowo-rekreacyjnych w polskich obszarach morskich mogą być prowadzone po uzyskaniu sportowego zezwolenia połowowego.

2. Sportowe zezwolenie połowowe wydaje okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego na wniosek:

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera:

6. Do prowadzenia połowów w celach sportowo-rekreacyjnych nie mogą być używane narzędzia połowowe wykorzystywane do wykonywania rybołówstwa morskiego.

7. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób i warunki prowadzenia połowów w celach sportowo-rekreacyjnych oraz wzory sportowych zezwoleń połowowych dla podmiotów, o których mowa w ust. 2, mając na względzie ochronę żywych zasobów morza i zapewnienie porządku przy połowach.

1. Prowadzenie chowu lub hodowli ryb i innych organizmów morskich albo zarybiania w polskich obszarach morskich wymaga uzyskania zezwolenia ministra właściwego do spraw rolnictwa, z zastrzeżeniem ust. 7.

2. Wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

4. Odmawia się wydania zezwolenia, jeżeli planowana działalność stanowiłaby zagrożenie dla trwałości lub równowagi środowiska morskiego.

5. Zezwolenie cofa się, w drodze decyzji, jeżeli jest realizowane niezgodnie z warunkami w nim określonymi lub działalność ta stanowi zagrożenie dla trwałości lub równowagi środowiska morskiego.

6. Decyzji, o której mowa w ust. 5, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

7. Zezwolenia nie wymaga zarybianie w polskich obszarach morskich, o którym mowa w art. 30.

1. Utrzymanie i odtwarzanie zasobów ryb w polskich obszarach morskich jest dokonywane przez planowane zarybianie polskich obszarów morskich.

2. Zarybianie, o którym mowa w ust. 1, prowadzi minister właściwy do spraw rolnictwa.

3. Koszty zarybiania, o których mowa w ust. 1, są ponoszone corocznie przez budżet państwa, z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw rolnictwa.

4. Przepis ust. 3 nie dotyczy zarybiania, na które wymagane jest zezwolenie, o którym mowa w art. 29 ust. 1.

1) wymiary i okresy ochronne organizmów morskich,

- które nie są objęte Wspólną Polityką Rybacką Unii Europejskiej, mając na względzie ochronę żywych zasobów morza.

1) stałe obwody ochronne lub obwody ochronne na czas określony oraz szczegółowe warunki prowadzenia w nich połowów,

2) wymiary i okresy ochronne organizmów morskich na morskich wodach wewnętrznych,

3) szczegółowy sposób wykonywania rybołówstwa morskiego na morskich wodach wewnętrznych, w tym:

- mając na względzie ochronę i racjonalne wykorzystanie żywych zasobów morza.

1. Przepisy dotyczące okresów ochronnych, obwodów ochronnych, wymiarów ochronnych oraz rodzaju sprzętu połowowego nie dotyczą połowów organizmów morskich w celach naukowo-badawczych, w zakresie określonym w pozwoleniu, o którym mowa w art. 24 ust. 1.

2. Przepisy dotyczące okresu ochronnego nie dotyczą połowów dorsza prowadzonych w celach sportowo-rekreacyjnych oraz pozyskiwania materiału biologicznego.

1) niszczenia tarlisk, ikry oraz narybku;

2) połowu organizmów morskich w obwodzie ochronnym, niezgodnie z warunkami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 32 pkt 1;

4) połowu organizmów morskich, których ogólna kwota połowowa została wyczerpana;

5) używania materiałów wybuchowych, środków odurzających, trujących i zanieczyszczających środowisko morskie;

6) wyrzucania za burtę statku rybackiego wyłowionych organizmów morskich określonych gatunków, z wyjątkiem tych, które nie przekroczyły ustanowionych dla nich wymiarów ochronnych, lub złowionych w okresie ochronnym;

1. Zabrania się naruszania stanowiących cudzą własność narzędzi połowowych, chyba że jest to konieczne ze względu na działanie siły wyższej, bezpieczeństwo żeglugi oraz na potrzeby ratownictwa lub nadzoru nad wykonywaniem rybołówstwa.

2. Narzędzia połowowe wystawione w polskich obszarach morskich, które nie są oznakowane, uznaje się za porzucone z zamiarem wyzbycia się ich własności.

3. Narzędzia połowowe, o których mowa w ust. 2, są przekazywane dyrektorowi urzędu morskiego, właściwemu ze względu na miejsce znalezienia tych narzędzi.

4. Organizmy morskie znajdujące się w narzędziach połowowych, o których mowa w ust. 2, nadające się do spożycia, okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego sprzedaje z wolnej ręki albo przekazuje nieodpłatnie placówkom opiekuńczo-wychowawczym lub domom pomocy społecznej.

5. Środki finansowe uzyskane ze sprzedaży, o której mowa w ust. 4, są przekazywane na rachunek dochodów budżetu państwa właściwego urzędu morskiego.

1. Zabrania się wydawania lub wystawiania narzędzi połowowych w taki sposób lub w takim miejscu, aby:

2. Narzędzia połowowe mogą być używane do prowadzenia połowów przez:

1. Dziennik połowowy, na wniosek armatora statku rybackiego, wydaje okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego właściwy dla portu macierzystego danego statku rybackiego.

1) dane wymagane przepisami Unii Europejskiej ustanawiającymi szczegółowe zasady dla zapisu informacji dotyczących połowów dokonywanych przez państwa członkowskie¹⁾;

3) rozmiar albo ilość użytych do połowów narzędzi połowowych;

1. Oryginał strony dziennika połowowego doręcza się okręgowemu inspektorowi rybołówstwa morskiego właściwemu dla portu macierzystego statku rybackiego.

2. Oryginał strony dziennika połowowego może być również doręczony okręgowemu inspektorowi rybołówstwa morskiego, o którym mowa w ust. 1, za pośrednictwem okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego właściwego dla portu zakończenia rejsu.

1. Kapitan statku rybackiego, którego statek ma długość całkowitą mniejszą niż 10 m, jest obowiązany do sporządzania miesięcznych raportów połowowych.

4. Po zakończeniu połowów w danym miesiącu raport, o którym mowa w ust. 1, doręcza się okręgowemu inspektorowi rybołówstwa morskiego właściwemu dla portu macierzystego statku rybackiego, nie później niż do 5 dnia następnego miesiąca.

5. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór miesięcznego raportu połowowego, mając na względzie ujednolicenie tych dokumentów oraz usprawnienie ich kontroli.

1. Deklarację wyładunkowo-przeładunkową kapitan statku rybackiego doręcza okręgowemu inspektorowi rybołówstwa morskiego właściwemu dla portu macierzystego statku rybackiego. Przepisy art. 40 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

2. W przypadku rejsów połowowych trwających dłużej niż 15 dni kapitan statku rybackiego przekazuje okręgowemu inspektorowi rybołówstwa morskiego, o którym mowa w ust. 1, informacje zawarte w deklaracji wyładunkowo-przeładunkowej drogą radiową lub elektroniczną.

1) wzór dziennika połowowego, w tym wzór deklaracji wyładunkowo-przeładunkowej, która stanowi część strony dziennika połowowego,

2) gatunki organizmów morskich, których wyrzucenie za burtę wymaga wykazania w dzienniku połowowym

- mając na względzie przepisy Unii Europejskiej oraz ochronę żywych zasobów morza.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, w przypadku gdy transport produktów rybołówstwa do miejsca pierwszej sprzedaży odbywa się na terenie portu lub na odległość mniejszą niż 20 km od miejsca wyładunku tych produktów ze statku rybackiego.

1. Minister właściwy do spraw rolnictwa sprawuje nadzór nad ruchem statków rybackich przy pomocy satelitarnego systemu monitorowania oraz zbiera, gromadzi, przetwarza i udostępnia dane w zakresie wykonywania rybołówstwa morskiego.

2. Kapitan statku rybackiego, objętego satelitarnym nadzorem ruchu statków rybackich, w przypadku awarii przekaźnika satelitarnego przekazuje informacje jednostce organizacyjnej podległej ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa drogą radiową lub elektroniczną.

1. Program zbierania, gromadzenia i zarządzania danymi niezbędnymi do realizacji Wspólnej Polityki Rybackiej Unii Europejskiej²⁾, zwany dalej "programem", jest realizowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez jednostkę badawczo-rozwojową prowadzącą badania naukowe w zakresie objętym Wspólną Polityką Rybacką Unii Europejskiej oraz posiadającą odpowiednie warunki techniczno-organizacyjne do zbierania i zarządzania danymi.

3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, jednostkę badawczo-rozwojową, o której mowa w ust. 1, biorąc pod uwagę warunki techniczno-organizacyjne niezbędne do zbierania i zarządzania danymi w zakresie Wspólnej Polityki Rybackiej Unii Europejskiej.

1. Armator statku rybackiego o polskiej przynależności jest obowiązany do przyjęcia na pokład swojego statku obserwatora lub obserwatorów, wyznaczonych przez jednostkę badawczo-rozwojową, o któ rej mowa w art. 48, do przeprowadzenia czynności niezbędnych do realizacji programu, jeżeli ich obecność nie spowoduje konieczności zmniejszenia liczby załogi statku.

2. Udokumentowane przez armatora statku rybackiego, o którym mowa w ust. 1, koszty pobytu obserwatora lub obserwatorów oraz koszty przeprowadzonych przez nich czynności są pokrywane ze środków przeznaczonych na realizację programu.

3. Czynności związane z realizacją programu nie powinny przeszkadzać w normalnej eksploatacji statku rybackiego, a ewentualne utrudnienia powinny być uzgodnione z armatorem danego statku rybackiego.

4. Jednostka badawczo-rozwojowa, o której mowa w art. 48, jest obowiązana, co najmniej 48 godzin przed zamierzonym terminem wysłania obserwatora lub obserwatorów, zgłosić ten zamiar armatorowi statku rybackiego, na którym planowane jest przeprowadzenie czynności związanych z realizacją programu.

2) okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego - jako organy administracji niezespolonej.

2. Okręgowych inspektorów rybołówstwa morskiego powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa, po zasięgnięciu opinii właściwego miejscowo wojewody.

3. Zastępców okręgowych inspektorów rybołówstwa morskiego powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa, na wniosek okręgowych inspektorów rybołówstwa morskiego.

4. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, siedziby i terytorialny zakres działania okręgowych inspektorów rybołówstwa morskiego, mając na względzie zwiększenie efektywności działania tych organów.

1. Okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego wykonują swoje zadania przy pomocy okręgowych inspektoratów rybołówstwa morskiego.

2. Okręgowe inspektoraty rybołówstwa morskiego tworzy i znosi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw rolnictwa, mając na względzie siedziby i terytorialny zakres działania okręgowych inspektorów rybołówstwa morskiego oraz zwiększenie efektywności działania organów administracji rybołówstwa morskiego.

3. Organizację okręgowego inspektoratu rybołówstwa morskiego określa statut nadany, w drodze zarządzenia, przez ministra właściwego do spraw rolnictwa.

2. Organy administracji rybołówstwa morskiego są właściwe także w sprawach wykonywania zadań poza polskimi obszarami morskimi określonych umowami międzynarodowymi.

1. Nadzór nad przestrzeganiem przepisów o rybołówstwie sprawują okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego za pośrednictwem inspektorów rybołówstwa morskiego, zwanych dalej "inspektorami".

2. Inspektorzy przy wykonywaniu swoich czynności, współdziałają z organami Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, Inspekcji Celnej, Inspekcji Weterynaryjnej, Policji, Państwowej Straży Rybackiej, Straży Granicznej oraz z terenowymi organami administracji morskiej.

3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób współdziałania inspektorów z organami, o których mowa w ust. 2, w celu skoordynowania kontroli w zakresie przestrzegania przepisów o rybołówstwie na terytorium i w wyłącznej strefie ekonomicznej Rzeczypospolitej Polskiej, ze szczególnym uwzględnieniem portów morskich, transportu, zakładów przetwórstwa i punktów handlowych, mając na względzie zwiększenie efektywności kontroli i obniżenie jej kosztów.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór legitymacji i oznaki służbowej inspektorów, mając na względzie ułatwienie identyfikacji służb kontrolnych.

2) kontroli dokumentów tożsamości, dziennika połowowego, dokumentu przewozowego oraz dokumentów uprawniających do wykonywania rybołówstwa morskiego, prowadzenia skupu lub przetwórstwa na morzu organizmów morskich, połowów organizmów morskich w celach naukowo-badawczych, szkoleniowych albo sportowo-rekreacyjnych, prowadzenia zarybiania oraz chowu lub hodowli ryb i innych organizmów morskich;

4) kontroli narzędzi połowowych i złowionych organizmów morskich;

7) wykonywania innych czynności niezbędnych do przeprowadzenia kontroli, a w przypadkach uzasadnionego podejrzenia naruszenia przepisów ustawy - do zatrzymania:

1. Jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie naruszenia przepisów o rybołó wstwie, inspektor może zatrzymać i skontrolować oraz doprowadzić do portu polskiego statek rybacki o obcej przynależności znajdujący się w polskich obszarach morskich.

2. O zatrzymaniu i doprowadzeniu statku rybackiego o obcej przynależności do portu polskiego inspektor zawiadamia okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego, który informuje niezwłocznie właściwy organ państwa bandery tego statku.

1. Dokonujący połowu organizmów morskich w polskich obszarach morskich jest obowiązany, na wezwanie inspektora, zatrzymać się i na jego żądanie umożliwić wykonanie czynności kontrolnych, a w szczególności:

2. Kapitan statku rybackiego jest obowiązany udzielać inspektorowi pomocy w czasie wykonywania przez niego czynności w zakresie nadzoru nad przestrzeganiem przepisów o rybołówstwie.

1. Inspektor może dokonać kontroli statku rybackiego o polskiej przynależności, poławiającego poza polskimi obszarami morskimi, w celu stwierdzenia, czy na tym statku są przestrzegane przepisy o rybołówstwie, a także postanowienia umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną.

2. Kapitan statku rybackiego poławiającego poza polskimi obszarami morskimi jest obowiązany zapewnić inspektorowi niezbędne zakwaterowanie i wyżywienie.

3. Koszty zakwaterowania i wyżywienia inspektora, o których mowa w ust. 2, są pokrywane z budżetu właściwego okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego.

1. Po zakończeniu czynności kontrolnych inspektor sporządza protokół, który zawiera w szczególności:

2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, podpisują inspektor oraz podmiot kontrolowany albo inna osoba upoważniona do występowania w imieniu tego podmiotu.

3. Podmiot, o którym mowa w ust. 2, ma prawo wnieść zastrzeżenia do treści protokołu w terminie 7 dni od dnia przedłożenia mu protokołu do podpisu.

4. W protokole umieszcza się informację o braku zastrzeżeń albo o wniesionych zastrzeżeniach lub o odmowie podpisania protokołu.

6. Odmowa podpisania protokołu przez podmiot kontrolowany nie stanowi przeszkody do podpisania protokołu przez inspektora.

1. Kto wykonuje rybołówstwo morskie statkiem rybackim z naruszeniem przepisów ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie oraz przepisów Wspólnej Polityki Rybackiej Unii Europejskiej, podlega, w przypadku:

3. Kto z naruszeniem przepisów o rybołówstwie prowadzi połowy w celach sportowo-rekreacyjnych, podlega karze pieniężnej do wysokości nieprzekraczającej dwukrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

4. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wysokość kar pieniężnych za naruszenia, o których mowa w ust. 1-3, zróżnicowane w zależności od ich rodzaju i społecznej szkodliwości.

2. Od decyzji, o których mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rolnictwa.

3. Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

1. Kary pieniężnej nie nakłada się, jeżeli od dnia popełnienia czynu upłynęło 5 lat.

2. Wymierzonej kary pieniężnej nie pobiera się po upływie 5 lat od dnia wydania ostatecznej decyzji o nałożeniu kary.

3. Bieg przedawnienia, o którym mowa w ust. 2, przerywa się przez dokonanie pierwszej czynności egzekucyjnej, o której ukarany został powiadomiony.

4. Po przerwaniu biegu przedawnienia biegnie ono na nowo od dnia następującego po dniu, w którym zakończono postępowanie egzekucyjne.

5. Kolejne wszczęcie postępowania egzekucyjnego nie przerywa biegu przedawnienia.

1. Od nieuiszczonych w terminie wymierzonych kar pieniężnych pobiera się odsetki za zwłokę w wysokości i na zasadach obowiązujących dla zaległości podatkowych.

2. Egzekucja wymierzonych kar pieniężnych wraz z odsetkami za zwłokę następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.