2. Wojskowe Służby Informacyjne są służbą specjalną i służbą ochrony państwa właściwą w sprawach obronności państwa i bezpieczeństwa Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Nazwa "Wojskowe Służby Informacyjne" oraz jej skrót "WSI" przysługują wyłącznie Wojskowym Służbom Informacyjnym.

5) "Kpk" - ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 89, poz. 555, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 oraz z 2003 r. Nr 17, poz. 155).

4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze zarządzenia niepodlegającego ogłoszeniu, formy i metody wykonywania przez WSI zadań, o których mowa w ust. 1.

1. Minister Obrony Narodowej określa kierunki działania WSI.

1. Realizując zadania, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1, 4, 5, 7 i 8, WSI uwzględniają w szczególności operacyjno-taktyczne potrzeby Sił Zbrojnych.

3. Współdziałanie WSI z Agencją Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencją Wywiadu oraz Żandarmerią Wojskową regulują odpowiednio przepisy ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz.U. Nr 74, poz. 676) i ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych (Dz.U. Nr 123, poz. 1353 i Nr 154, poz. 1800 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 89, poz. 804).

4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres i tryb współdziałania WSI z organami, służbami, instytucjami i jednostkami organizacyjnymi, o których mowa w ust. 2 pkt 3-5, uwzględniając właściwość tych organów oraz WSI.

5. Minister Obrony Narodowej, mając na uwadze przepisy ustawy, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3, określi, w drodze zarządzenia, zakres i tryb współdziałania WSI z organami wojskowymi, o których mowa w ust. 2 pkt 1, z uwzględnieniem właściwości tych organów oraz WSI.

6. Minister Obrony Narodowej i minister właściwy do spraw zagranicznych określą, w drodze zarządzenia niepodlegającego ogłoszeniu, zakres i tryb współdziałania WSI z organami, służbami i instytucjami, o których mowa w ust. 2 pkt 2, uwzględniając właściwość tych organów oraz WSI, a także niejawny charakter tego współdziałania.

1. Szefa WSI wyznacza na stanowisko służbowe i zwalnia z niego Minister Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Prezesa Rady Ministrów, Kolegium do Spraw Służb Specjalnych i sejmowej Komisji do Spraw Służb Specjalnych.

2. Zastępców Szefa WSI wyznacza na stanowiska służbowe i zwalnia z nich Minister Obrony Narodowej, na wniosek Szefa WSI, po zasięgnięciu opinii sejmowej Komisji do Spraw Służb Specjalnych.

3. Minister Obrony Narodowej wyznacza Szefa WSI i jego zastępców spośród żołnierzy zawodowych pełniących czynną służbę wojskową jako służbę stałą.

1. Działalność WSI, z zastrzeżeniem ust. 3, jest finansowana z budżetu państwa w części Obrona narodowa.

2. Koszty realizacji zadań WSI, w zakresie których - ze względu na wyłączenie ich jawności - nie mogą być stosowane przepisy ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148, Nr 45, poz. 391 i Nr 65, poz. 594), ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 oraz z 2003 r. Nr 60, poz. 535) i ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz.U. z 2002 r. Nr 72, poz. 664, Nr 113, poz. 984 i Nr 197, poz. 1661 oraz z 2003 r. Nr 2, poz. 16), są finansowane z utworzonego na ten cel funduszu operacyjnego WSI.

4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze zarządzeń niepodlegających ogłoszeniu:

1. Materiały archiwalne oraz inną dokumentację WSI przechowuje się w archiwum wyodrębnionym WSI.

2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze zarządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania z materiałami archiwalnymi i inną dokumentacją WSI oraz warunki dostępu do zasobów archiwum wyodrębnionego WSI i korzystania z tych zasobów, uwzględniając w szczególności przepisy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach oraz o ochronie informacji niejawnych.

1. Legitymacja żołnierza WSI jest dokumentem potwierdzającym pełnienie czynnej służby wojskowej przez żołnierza WSI na stanowisku służbowym w jednostce organizacyjnej WSI oraz posiadanie przez niego uprawnień wynikających z zakresu działania WSI.

2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, zakres danych zawartych w legitymacji żołnierza WSI, wzór tej legitymacji, organ właściwy do jej wydawania, wymiany i unieważniania oraz przypadki, w których podlega ona wymianie, zwrotowi lub unieważnieniu, a także tryb postępowania w razie jej utraty, jak również sposób posługiwania się tą legitymacją, uwzględniając przepisy o wojskowych dokumentach osobistych żołnierzy zawodowych.

4) inne czynności służbowe wynikające z przepisów o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych

1. Jeżeli informacje i materiały uzyskane w wyniku czynności podjętych przez WSI wskazują, że sprawa będąca ich przedmiotem należy do zakresu działania innych organów, służb lub instytucji, WSI przekazują uzyskane informacje i materiały właściwemu podmiotowi.

3. Jeżeli informacje i materiały uzyskane przez WSI potwierdzają popełnienie przestępstwa lub przestępstwa skarbowego albo wykroczenia lub wykroczenia skarbowego, przekazują one uzyskane informacje i materiały odpowiednio prokuratorowi, Żandarmerii Wojskowej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Policji lub Straży Granicznej.

2. Żołnierze WSI w wypadkach niecierpiących zwłoki, mogą dokonać zatrzymania osób oraz przeszukania osób, pomieszczeń i innych miejsc w trybie i w przypadkach określonych w przepisach Kpk, jeżeli okoliczności zdarzenia uniemożliwiają przeprowadzenie tych czynności przez Żandarmerię Wojskową lub inny uprawniony organ.

3. Osobie zatrzymanej, przeszukanej lub u której dokonano przeszukania, przysługują uprawnienia przewidziane w Kpk

5. Osobę zatrzymaną należy niezwłoczne poddać w razie uzasadnionej potrzeby badaniu lekarskiemu lub udzielić jej pierwszej pomocy medycznej.

6. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki przeprowadzania i dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1, uwzględniając dostosowany do sytuacji sposób przeprowadzania czynności podejmowanych przez żołnierzy WSI w ramach ustawowych uprawnień oraz ich obowiązki podczas realizacji tych czynności.

1. Żołnierze WSI mogą stosować, wobec osób niepodporządkowujących się ich poleceniom wydanym na podstawie przepisów prawa oraz wobec osób uniemożliwiających im wykonanie czynności służbowych, następujące środki przymusu bezpośredniego:

2. Wobec kobiet w widocznej ciąży, osób w wieku do 13 lat, starców oraz osób o widocznym kalectwie można stosować wyłącznie chwyty obezwładniające.

3. Siłę fizyczną można stosować w celu odparcia czynnej napaści, zmuszenia do wykonania polecenia wydanego na podstawie przepisów prawa albo zatrzymania osoby w przypadku, o którym mowa w art. 20 ust. 2.

4. Kajdanki można stosować wobec osoby w wieku powyżej 17 lat zatrzymanej lub doprowadzanej w przypadku, o którym mowa w art. 20 ust. 2, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa jej ucieczki albo dokonania przez nią czynnej napaści lub stawiania czynnego oporu albo jeżeli zachowuje się ona agresywnie.

5. Paralizatory elektryczne, broń gazową i ręczne miotacze gazu można stosować w celu odparcia czynnej napaści, pokonania czynnego oporu albo udaremnienia ucieczki osoby zatrzymanej lub doprowadzonej w przypadku, o którym mowa w art. 20 ust. 2.

6. Żołnierze WSI mogą stosować jedynie środki przymusu bezpośredniego odpowiadające potrzebom wynikającym z zaistniałej sytuacji i niezbędne do wymuszenia podporządkowania się wydanym poleceniom, wykonania czynności służbowych lub odparcia czynnej napaści oraz powodujące możliwie najmniejszą dolegliwość dla osoby, wobec której zostały użyte.

9. Od stosowania środków przymusu bezpośredniego należy odstąpić, gdy osoba, wobec której użyto tych środków, podporządkowała się wydanym poleceniom.

10. Żołnierz WSI jest obowiązany udzielić pierwszej pomocy osobie zranionej wskutek zastosowania środka przymusu bezpośredniego, a w razie potrzeby wezwać lekarza.

11. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb stosowania przez żołnierzy WSI środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w ust. 1, a także sposób dokumentowania przypadków zastosowania tych środków, uwzględniając potrzebę ochrony interesów osób, wobec których mogą być one użyte.

1. Jeżeli środki przymusu bezpośredniego, o których mowa w art. 21 ust. 1, okazały się niewystarczające lub jeżeli ich użycie ze względu na okoliczności zdarzenia nie jest możliwe, żołnierze WSI mają prawo użycia broni palnej wyłącznie:

3. Użycie broni palnej powinno następować w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę osobie, przeciwko której użyto broni palnej.

4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, dostosowane do sytuacji, warunki i sposób postępowania przy użyciu broni palnej, uwzględniając ograniczenia w zakresie użycia broni palnej, a także sposób dokumentowania przypadków jej użycia.

1. W wypadku czynności operacyjno-rozpoznawczych podejmowanych przez WSI w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8, gdy inne środki okazały się bezskuteczne albo gdy zachodzi wysokie prawdopodobieństwo, że będą one nieskuteczne lub nieprzydatne, Sąd, na pisemny wniosek Szefa WSI, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, może, w drodze postanowienia, zarządzić kontrolę operacyjną.

3. Kontrolę operacyjną zarządza się na okres nie dłuższy niż 3 miesiące. Na pisemny wniosek Szefa WSI, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, Sąd może wydać postanowienie o jednorazowym przedłużeniu kontroli operacyjnej na okres nie dłuższy niż kolejne 3 miesiące, jeżeli nie ustały przyczyny zarządzenia tej kontroli.

4. W uzasadnionych przypadkach, gdy podczas prowadzenia kontroli operacyjnej pojawią się nowe okoliczności istotne dla sprawy albo dla zapobieżenia przestępstwu lub wykrycia przestępstwa, albo też dla ustalenia sprawcy i uzyskania dowodów przestępstwa, Sąd, na pisemny wniosek Szefa WSI, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, może wydać postanowienie o zarządzeniu kontroli operacyjnej na czas oznaczony również po upływie okresów, o których mowa w ust. 3.

5. W przypadkach niecierpiących zwłoki, jeżeli mogłoby to spowodować utratę informacji istotnych dla obronności państwa lub bezpieczeństwa Sił Zbrojnych albo zatarcie lub zniszczenie dowodów przestępstwa, Szef WSI może zarządzić, po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, kontrolę operacyjną, zwracając się jednocześnie do Sądu z pisemnym wnioskiem o wydanie postanowienia w tej sprawie. W razie nieudzielenia przez Sąd zgody w terminie 5 dni od dnia zarządzenia kontroli operacyjnej Szef WSI wstrzymuje kontrolę operacyjną oraz zarządza protokolarne, komisyjne zniszczenie materiałów zgromadzonych podczas jej prowadzenia.

6. Sąd może zezwolić, na pisemny wniosek Szefa WSI, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, na odstąpienie od zniszczenia materiałów, o których mowa w ust. 5, jeżeli stanowią one dowód lub wskazują na zamiar popełnienia przestępstwa.

1. Wniosek Szefa WSI, o którym mowa w art. 24 ust. 1 i 3-6, zawiera w szczególności:

3. Wnioski, o których mowa w art. 24 ust. 1 i 3-6, Sąd rozpoznaje jednoosobowo, przy czym czynności Sądu związane z rozpoznawaniem tych wniosków realizuje się w warunkach przewidzianych dla przekazywania, przechowywania i udostępniania informacji niejawnych oraz z odpowiednim zastosowaniem przepisów wydanych na podstawie art. 181 § 2 Kpk W posiedzeniu Sądu może wziąć udział wyłącznie prokurator i przedstawiciel Szefa WSI.

4. Trybu, o którym mowa w art. 24 oraz art. 25 ust. 2 i 3, nie stosuje się, jeżeli kontrola operacyjna jest prowadzona za wyrażoną na piśmie zgodą osoby będącej nadawcą lub odbiorcą przekazu informacji.

2. Szef WSI informuje pisemnie Prokuratora Generalnego o wynikach kontroli operacyjnej po jej zakończeniu, a na jego żądanie - również o przebiegu tej kontroli, przedstawiając zebrane w jej toku materiały.

3. W przypadku uzyskania w toku prowadzenia kontroli operacyjnej dowodów, pozwalających na wszczęcie postępowania karnego lub mających znaczenie dla toczącego się postępowania karnego, Szef WSI przekazuje Prokuratorowi Generalnemu materiały zgromadzone podczas prowadzenia tej kontroli, w razie potrzeby wraz z zawiadomieniem o popełnieniu przestępstwa.

4. Zgromadzone podczas prowadzenia kontroli operacyjnej materiały, które nie są istotne dla obronności państwa lub bezpieczeństwa Sił Zbrojnych albo nie stanowią informacji potwierdzających popełnienie przestępstwa, podlegają niezwłocznemu, protokolarnemu, komisyjnemu zniszczeniu. Zniszczenie materiałów zarządza Szef WSI, po uzyskaniu zgody Ministra Obrony Narodowej.

5. Operatorzy świadczący usługi telekomunikacyjne w sieciach publicznych oraz podmioty świadczące usługi pocztowe są obowiązani do zapewnienia na własny koszt warunków technicznych i organizacyjnych umożliwiających prowadzenie przez WSI kontroli operacyjnej.

6. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, sposób dokumentowania kontroli operacyjnej oraz przechowywania i przekazywania wniosków i zarządzeń, a także przechowywania, przekazywania oraz przetwarzania i niszczenia materiałów uzyskanych podczas prowadzenia tej kontroli, uwzględniając potrzebę zapewnienia niejawnego charakteru podejmowanych czynności i uzyskanych materiałów oraz wzory stosowanych druków i rejestrów.

3. Operator sieci telekomunikacyjnej jest obowiązany udostępnić dane, o których mowa w ust. 1, żołnierzowi WSI, o którym mowa w ust. 2.

5. Występowanie o informacje i dane, o których mowa w ust. 1, oraz ich udostępnianie może następować za pomocą sieci telekomunikacyjnej, w sposób ustalony przez Szefa WSI.

1. W sprawach o przestępstwa, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2, czynności operacyjno-rozpoznawcze zmierzające do sprawdzenia uzyskanych wcześniej wiarygodnych informacji o przestępstwie oraz wykrycia sprawców i uzyskania dowodów mogą polegać na dokonaniu w sposób niejawny nabycia, zbycia lub przejęcia przedmiotów pochodzących z przestępstwa, ulegających przepadkowi, albo których wytwarzanie, posiadanie, przewożenie lub którymi obrót jest zabroniony, a także przyjęciu lub wręczeniu korzyści majątkowej.

2. Szef WSI może zarządzić czynności, o których mowa w ust. 1, na czas określony, po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, którego na bieżąco informuje o przebiegu tych czynności i ich wyniku.

4. W przypadku potwierdzenia informacji o przestępstwie, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2, Szef WSI przekazuje Prokuratorowi Generalnemu informacje i materiały uzyskane w wyniku czynności określonych w ust. 1 wraz z zawiadomieniem o popełnieniu przestępstwa.

5. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania i dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1, wzory stosowanych druków i rejestrów, a także sposób przechowywania, przekazywania oraz niszczenia materiałów i dokumentów uzyskanych lub wytworzonych w związku z realizacją tych czynności, uwzględniając ich niejawny charakter.

1. W sprawach o przestępstwa, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2, w ramach czynności operacyjno-rozpoznawczych zmierzających do udokumentowania tych przestępstw, albo ustalenia tożsamości osób uczestniczących w tych przestępstwach lub przejęcia przedmiotów przestępstwa, Szef WSI może, przed wszczęciem postępowania karnego, zarządzić niejawne nadzorowanie wytwarzania, przemieszczania, przechowywania lub obrotu przedmiotami przestępstwa, jeżeli nie stworzy to zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzkiego.

3. Stosownie do zarządzenia, o którym mowa w ust. 1, urzędy, instytucje i podmioty prowadzące działalność w dziedzinie poczty lub transportu, organy celne oraz organy Straży Granicznej są obowiązane dopuścić do dalszego przewozu przesyłki zawierające przedmioty przestępstwa w stanie nienaruszonym lub po ich usunięciu albo zastąpieniu w całości lub w części.

4. W przypadku potwierdzenia w toku czynności, o których mowa w ust. 1, informacji o przestępstwie, Szef WSI przekazuje Prokuratorowi Generalnemu informacje i materiały uzyskane w wyniku tych czynności wraz z zawiadomieniem o popełnieniu przestępstwa.

5. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania i dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1, wzory stosowanych druków i rejestrów, a także sposób przechowywania, przekazywania oraz niszczenia materiałów i dokumentów uzyskanych lub wytworzonych w związku z realizacją tych czynności, uwzględniając ich niejawny charakter.

2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze zarządzenia niepodlegającego ogłoszeniu, obieg informacji, w tym niejawnych, w jednostkach organizacyjnych WSI.

3. Administrator zbioru danych jest obowiązany udostępnić WSI dane osobowe, o których mowa w ust. 1. Fakt udostępnienia tych danych WSI podlega ochronie przewidzianej w przepisach o ochronie informacji niejawnych.

4. Udostępnianie danych osobowych, o których mowa w ust. 1, żołnierzowi WSI przez administratora zbioru danych następuje na podstawie pisemnego imiennego upoważnienia Szefa WSI, okazanego wraz z legitymacją żołnierza WSI.

5. Organy władzy publicznej uprawnione do prowadzenia zbiorów danych, na pisemny wniosek Szefa WSI, mogą wyrazić pisemną zgodę na udostępnianie danych zgromadzonych w zbiorach jednostkom organizacyjnym WSI za pomocą urządzeń telekomunikacyjnych, jeżeli jednostki te spełniają łącznie następujące warunki:

6. Dane osobowe, o których mowa w ust. 1 i 2, przechowuje się przez okres, w którym są one niezbędne do realizacji ustawowych zadań wykonywanych przez WSI. Jednostki organizacyjne WSI dokonują weryfikacji tych danych nie rzadziej niż co 10 lat , licząc od dnia ich uzyskania, usuwając dane zbędne.

7. Dane osobowe, o których mowa w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych, podlegają protokolarnemu, komisyjnemu zniszczeniu niezwłocznie po stwierdzeniu ich zbędności. Zniszczenie danych osobowych zarządza Szef WSI, po uzyskaniu zgody Ministra Obrony Narodowej.

8. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres, warunki i tryb przekazywania WSI informacji o osobie przez organy, służby i instytucje państwowe, o których mowa w ust. 2, uwzględniając zakres przekazywanych informacji, a także cel i organizację przekazywania informacji oraz sposób ich dokumentowania.

10. Minister Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Generalnego Inspektora Danych Osobowych, określi, w drodze zarządzenia, sposób i warunki uzyskiwania, przetwarzania i wykorzystywania informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz sposób zakładania i prowadzenia zbiorów tych informacji, jednostki organizacyjne WSI uprawnione do korzystania z tych zbiorów, przełożonych właściwych w tych sprawach oraz wzory dokumentów obowiązujących przy przetwarzaniu danych.

1. W związku z wykonywaniem swoich zadań WSI zapewniają ochronę danych identyfikujących żołnierzy WSI i osób, o których mowa w art. 35 ust. 1, form, metod i sposobów wykonywania zadań, zgromadzonych informacji oraz ochronę własnych urządzeń, obiektów i obszarów.

2. Żołnierze WSI wykonując czynności operacyjno-rozpoznawcze, mogą posługiwać się dokumentami uniemożliwiającymi ustalenie danych identyfikujących żołnierza oraz środków, którymi posługuje się on przy wykonywaniu zadań służbowych.

4. WSI, na wniosek uprawnionych organów, służb i instytucji państwowych, sporządzają i wydają dokumenty wojskowe uniemożliwiające ustalenie danych identyfikujących żołnierzy, funkcjonariuszy albo pracowników tych organów, służb i instytucji, a także prowadzą rejestr tych dokumentów.

5. Na pisemny wniosek Szefa WSI, uprawnione organy, służby i instytucje państwowe wydają dokumenty i znaki identyfikujące osobom posługującym się nimi jako funkcjonariusze lub pracownicy tych organów, służb lub instytucji państwowych.

7. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze zarządzenia niepodlegającego ogłoszeniu, sposób współdziałania właściwych organów, służb i instytucji państwowych z Szefem WSI przy prowadzeniu rejestru, o którym mowa w ust. 4, a także szczegółowy tryb wydawania dokumentów, o których mowa w ust. 4 i 5, uwzględniając wymogi dotyczące ochrony informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową.

8. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze zarządzenia niepodlegającego ogłoszeniu, szczegółowy tryb wydawania, posługiwania się, przechowywania oraz ewidencjonowania dokumentów, o których mowa w ust. 2 i 3, a także sposób prowadzenia rejestru, o którym mowa w ust. 4.

1. WSI przy wykonywaniu swoich zadań mogą korzystać, z zastrzeżeniem art. 36, z pomocy osób niebędących ich żołnierzami. Zabronione jest, z zastrzeżeniem ust. 2, ujawnianie danych o osobie udzielającej pomocy WSI przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych.

2. Ujawnienie danych o osobie, o której mowa w ust. 1, może nastąpić jedynie w przypadkach określonych w art. 37 ust. 3.

4. Osobom, o których mowa w ust. 1, w razie doznania uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku powstałego w czasie udzielania pomocy WSI lub w związku z jej udzielaniem, a także członkom rodzin zmarłych wskutek takiego wypadku, przysługuje jednorazowe odszkodowanie, renta inwalidzka i rodzinna oraz świadczenia wyrównawcze, na zasadach i w trybie, określonych w przepisach o świadczeniach osobistych na rzecz obrony w czasie pokoju.

5. Osobom, o których mowa w ust. 1, w związku z użyciem ich nieruchomości i rzeczy ruchomych oraz za instalowanie i eksploatowanie urządzeń technicznych przysługuje ryczałt, a także odszkodowanie za szkody dotyczące tych nieruchomości i rzeczy ruchomych powstałe w czasie udzielania pomocy i w związku z nią, na zasadach i w trybie określonych w przepisach o świadczeniach rzeczowych na rzecz obrony w czasie pokoju.

6. Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w przypadkach, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 5 i 6.

1. Minister Obrony Narodowej może zezwalać żołnierzom WSI i pracownikom zatrudnionym w WSI oraz ich byłym żołnierzom i pracownikom, po ustaniu stosunku służbowego lub stosunku pracy w WSI, a także osobom udzielającym im pomocy w wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych, na udzielenie informacji niejawnej określonej osobie lub jednostce organizacyjnej.

2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, nie może dotyczyć udzielenia informacji o:

4. Zakazu, o którym mowa w ust. 2, nie stosuje się również w przypadku żądania prokuratora lub sądu uzasadnionego podejrzeniem co do popełnienia przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego w związku z wykonywaniem czynności operacyjno-rozpoznawczych.

5. W razie odmowy zwolnienia żołnierza WSI, pracownika zatrudnionego w WSI lub osoby udzielającej im pomocy przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych od obowiązku zachowania tajemnicy państwowej albo odmowy zezwolenia na udostępnienie dokumentów lub materiałów objętych tajemnicą państwową, pomimo żądania prokuratora lub sądu, zgłoszonego w związku z postępowaniem karnym, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, Minister Obrony Narodowej przedstawia żądane dokumenty i materiały oraz stanowisko zawierające wyjaśnienia okoliczności sprawy Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego.

6. Minister Obrony Narodowej zwalnia od obowiązku zachowania tajemnicy lub udostępnia dokumenty i materiały objęte tajemnicą, w przypadku gdy Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego stwierdzi, że uwzględnienie żądania prokuratora lub sądu jest konieczne do prawidłowości postępowania karnego.

2. Do jednostek organizacyjnych WSI, w sprawach nieuregulowanych w niniejszej ustawie, stosuje się przepisy dotyczące jednostek wojskowych Sił Zbrojnych.

3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, dodatkowe umundurowanie, ubiór, uzbrojenie i wyposażenie przysługujące żołnierzom WSI w związku z wykonywaniem przez nich zadań służbowych, uwzględniając specyfikę służby w WSI oraz wynikające z niej wymogi w zakresie umundurowania, ubioru, uzbrojenia i wyposażenia żołnierzy WSI.

2. Przyjęcie kandydata do czynnej służby wojskowej w WSI następuje po przeprowadzeniu postępowania kwalifikacyjnego, na które składają się:

4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb i sposób przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego wobec kandydatów do służby w WSI, a także wzór stosowanego kwestionariusza osobowego, uwzględniając czynności niezbędne do podjęcia przez właściwe organy decyzji dotyczącej żołnierza ubiegającego się o przyjęcie do tej służby.

1. Żołnierza WSI, jeżeli jest to uzasadnione zadaniami wykonywanymi przez WSI, za jego pisemną zgodą, można oddelegować do wykonywania zadań służbowych poza WSI. W takim przypadku nie stosuje się przepisów o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych dotyczących wyznaczania do pełnienia służby poza resortem obrony narodowej i poza granicami państwa, a także delegowania do wykonywania zadań poza jednostką wojskową.

2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb oddelegowania, o którym mowa w ust. 1, oraz wysokość i sposób wypłacania uposażenia i innych świadczeń pieniężnych przysługujących oddelegowanemu żołnierzowi WSI, uwzględniając miejsce oraz charakter i zakres wykonywanych przez niego zadań służbowych poza WSI, a także określi, uwzględniając przepisy o ochronie informacji niejawnych, szczególne uprawnienia i obowiązki oddelegowanego żołnierza WSI, w tym również pełniącego służbę poza granicami państwa.

3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze zarządzenia, szczegółowe uprawnienia i obowiązki oddelegowanego żołnierza WSI dotyczące realizowanych przez niego zadań WSI.