Druk nr 386
29 kwietnia 2003 r.
SENAT
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
V KADENCJA
MARSZAŁEK SEJMU
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Pan
Longin PASTUSIAK
MARSZAŁEK SENATU
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Zgodnie z art. 121 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej mam zasz
czyt przesłać Panu Marszałkowi do rozpatrzenia przez Senat uchwaloną przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej na 47. posiedzeniu w dniu 23 kwietnia 2003 r. ustawęo zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Kodeks karny wykonawczy oraz ustawy o świadku koronnym.
Z poważaniem
(-) Marek Borowski
USTAWA
z dnia 23 kwietnia 2003 r.
o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego,
ustawy - Kodeks karny wykonawczy oraz ustawy o świadku koronnym
Art. 1.
W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553 i Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr 64, poz. 729 i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027 i Nr 116, poz. 1216 oraz z 2001 r. Nr 98, poz. 1071) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 39 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
"4) przepadek,";
2) art. 44 i 45 otrzymują brzmienie:
"Art. 44. § 1. Sąd orzeka przepadek przedmiotów pochodzących bezpośrednio z przestępstwa.
§ 2. Sąd może orzec, a w wypadkach wskazanych w ustawie orzeka, przepadek przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do p
§ 3. Jeżeli orzeczenie przepadku określonego w § 2 byłoby niewspółmierne do wagi popełnionego czynu, sąd zamiast przepadku może
orzec nawiązkę na rzecz Skarbu Państwa.§ 4. Jeżeli orzeczenie przepadku określonego w § 1 lub 2 nie jest możl
iwe, sąd może orzec przepadek równowartości przedmiotów pochodzących bezpośrednio z przestępstwa lub przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa.§ 5
. Przepadku przedmiotów określonych w § 1 lub 2 nie orzeka się, jeżeli podlegają one zwrotowi pokrzywdzonemu lub innemu uprawnionemu podmiotowi.§ 6. W razie skazania za przestępstwo polegające na naruszeniu zakazu wytwarzania, posiadania, obrotu, przesyłania, przenoszenia lub przewozu określonych przedmiotów, sąd może orzec, a w wypa
dkach przewidzianych w ustawie orzeka, ich przepadek.§ 7. Jeżeli przedmioty wymienione w § 2 lub 6 nie stanowią własności sprawcy, ich przepadek można orzec tylko w wypadkach
przewidzianych w ustawie; w razie współwłasności orzeka się przepadek udziału należącego do sprawcy lub przepadek równowartości tego udziału.§ 8. Objęte przepadkiem przedmioty przechodzą na własność Skarbu Państwa z chwilą uprawomocnienia się wyroku.
Art.
45. § 1. Jeżeli sprawca osiągnął z popełnienia przestępstwa, chociażby pośrednio, korzyść majątkową nie podlegającą przepadkowi przedmiotów wymienionych w art. 44 § 1 lub 6, sąd może orzec przepadek takiej korzyści albo jej równowartości. Przepadku nie orzeka się w całości lub w części, jeżeli korzyść lub jej równowartość podlega zwrotowi pokrzywdzonemu lub innemu podmiotowi.§ 2. Sąd orzeka przepadek, o którym mowa w § 1, w razie skazania za przestępstwo określone w art. 202 § 3, 204, 228-230a, 252, 253, 282, 296a albo 296b, z wyjątkiem wypadków mniejszej wagi, lub wobec sprawcy, o którym mowa w art. 65, a także gdy sprawca osiągnął k
orzyść majątkową znacznej wartości oraz w innych wypadkach wskazanych w ustawie. Przepis § 1 zdanie drugie stosuje się.§
3. W wypadkach, o których mowa w § 2, jeżeli sprawca osiągnął z popełnienia przestępstwa korzyść majątkową znacznej wartości, uważa się, że mienie, które sprawca objął we władanie lub do którego uzyskał jakikolwiek tytuł w czasie popełnienia przestępstwa lub po jego popełnieniu, do chwili wydania chociażby nieprawomocnego wyroku, stanowi korzyść uzyskaną z popełnienia przestępstwa, chyba że sprawca lub inna zainteresowana osoba przedstawi dowód przeciwny.§ 4. Jeżeli okoliczności sprawy wskazują na duże prawdopodobieństwo, że sprawca, o którym mowa w § 3, przeniósł na
osobę fizyczną, prawną lub jednostkę organizacyjną nie mającą osobowości prawnej, faktycznie lub pod jakimkolwiek tytułem prawnym, mienie stanowiące korzyść uzyskaną z popełnienia przestępstwa, uważa się, że rzeczy będące w samoistnym posiadaniu tej osoby lub jednostki oraz przysługujące jej prawa majątkowe należą do sprawcy, chyba że zainteresowana osoba lub jednostka organizacyjna przedstawi dowód zgodnego z prawem ich uzyskania.§ 5. Prz
episy § 3 i 4 stosuje się także przy dokonaniu zajęcia stosownie do przepisu art. 292 § 2 Kodeksu postępowania karnego, przy zabezpieczeniu grożącego przepadku korzyści oraz przy egzekucji tego środka. Osoba, której dotyczy domniemanie ustanowione w § 4, może wystąpić z powództwem przeciwko Skarbowi Państwa o obalenie tego domniemania; do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy postępowanie egzekucyjne ulega zawieszeniu.§ 6. W razie współwłasności orzeka się przepadek udziału należącego do sprawcy lub przepadek równowartości tego udziału.
§ 7. Objęta przepadkiem korzyść majątkowa lub jej równowartość prz
echodzi na własność Skarbu Państwa z chwilą uprawomocnienia się wyroku skazującego, a w wypadku, o którym mowa w § 5 zdanie drugie, z chwilą uprawomocnienia się wyroku oddalającego powództwo przeciwko Skarbowi Państwa.";3) w art. 115:
a) § 4 otrzymuje brzmienie:
"§ 4. Korzyścią majątkową lub osobistą jest korzyść zarówno dla siebie, jak i dla kogo innego.",
b) dodaje się § 19 w brzmieniu:
"§ 19. Osobą pełniącą funkcję publiczną jest funkcjonariusz publiczny, czł
4) art. 228-230 otrzymują brzmienie:
"Art. 228. § 1. Kto, w związku z pełnieniem funkcji publicznej, przyjmuje korzyść majątkową lub osobistą albo jej obietnicę,
podlega karze pozbawienia w
olności od 6 miesięcy do lat 8.§ 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawi
enia wolności do lat 2.§ 3. Kto, w związku z pełnieniem funkcji publicznej, przyjmuje korzyść majątkową lub osobistą albo jej obietnicę za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa,
podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
§ 4. Karze określonej w § 3 podlega także ten, kto, w związku z pełni
eniem funkcji publicznej, uzależnia wykonanie czynności służbowej od otrzymania korzyści majątkowej lub osobistej albo jej obietnicy lub takiej korzyści żąda.§ 5. Kto, w związku z pełnieniem funkcji publicznej, przyjmuje korzyść majątkową znacznej wartości albo jej obietnicę,
podlega karze pozbawienia wolności od lat
§ 6. Karom określonym w § 1-5 podlega odpowiednio także ten, kto, w związku z pełnieniem funkcji publicznej w państwie obcym lub w organizacji międzynarodowej, przyjmuje korzyść majątkową lub
osobistą albo jej obietnicę lub takiej korzyści żąda, albo uzależnia wykonanie czynności służbowej od jej otrzymania.Art. 229. § 1. Kto udziela albo obiecuje udzielić korzyści majątkowej lub osobistej osobie pełniącej funkcję publiczną w związku z pełnieniem tej funkcji,
podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
§ 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawi
enia wolności do lat 2.§ 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 działa, aby skłonić osobę pełniącą funkcję publiczną do naruszeni
a przepisów prawa lub udziela albo obiecuje udzielić takiej osobie korzyści majątkowej lub osobistej za naruszenie przepisów prawa,podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
§ 4. Kto osobie pełniącej funkcję publiczną, w związku z pełnieniem tej funkcji, udziela albo obiecuje udzielić korzyści majątkowej znacznej wartości,
podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.
§ 5. Karom określonym w § 1-4 podlega odpowiednio także ten, kto
udziela albo obiecuje udzielić korzyści majątkowej lub osobistej osobie pełniącej funkcję publiczną w państwie obcym lub w organizacji międzynarodowej, w związku z pełnieniem tej funkcji.§ 6. Nie podlega karze sprawca przestępstwa określonego w § 1-5, jeżeli korzyść majątkowa lub osobista albo ich obietnica zostały przyjęte przez osobę pełniącą funkcję publiczną, a sprawca zawiadomił o tym fakcie organ powołany do ścigania przestępstw i ujawnił wszystkie istotne okoliczności przestępstwa, zanim organ ten o nim się dowi
edział.Art. 230. § 1. Kto, powołując się na wpływy w instytucji państwowej, samorząd
owej, organizacji międzynarodowej albo krajowej lub w zagranicznej jednostce organizacyjnej dysponującej środkami publicznymi albo wywołując przekonanie innej osoby lub utwierdzając ją w przekonaniu o istnieniu takich wpływów, podejmuje się pośrednictwa w załatwieniu sprawy w zamian za korzyść majątkową lub osobistą albo jej obietnicę,podlega karze pozbawie
nia wolności od 6 miesięcy do lat 8.§ 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca
podlega grzywnie, karze ograni
5) po art. 230 dodaje się art. 230a w brzmieniu:
"Art. 230a. § 1. Kto udziela albo obiecuje udzielić korzyści majątkowej lub osobistej w zamian za pośrednictwo w załatwieniu sprawy w instytucji pań
podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
§ 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawi
enia wolności do lat 2.§ 3. Nie podlega karze sprawca przestępstwa określonego w § 1 albo w § 2 jeżeli korzyść majątkowa lub osobista albo ich obietnica zostały przyjęte, a sprawca zawiadomił o tym fakcie organ powołany do śc
igania przestępstw i ujawnił wszystkie istotne okoliczności przestępstwa, zanim organ ten o nim się dowiedział.6) po art. 250 dodaje się art. 250a w brzmieniu:
"Art. 250a. § 1. Kto, będąc uprawniony do głosowania, przyjmuje korzyść majątk
podlega karze pozbawienia wolnoś
§ 2. Tej samej karze podlega, kto udziela korzyści majątkowej lub os
obistej osobie uprawnionej do głosowania, aby skłonić ją do głosowania w określony sposób lub za głosowanie w określony sposób.§ 3. W wypadku mniejszej wagi, sp
rawca czynu określonego w § 1 lub 2podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawi
§ 4. Nie podlega karze sprawca przestępstwa określonego w § 2 albo w § 3 w związku z § 2, jeżeli korzyść majątkowa lub osobista albo ich obietnica zostały przyjęte, a sprawca zawiadomił o tym fakcie organ powołany do ścigania przestępstw i ujawnił wszystkie istotne ok
oliczności przestępstwa, zanim organ ten o nim się dowiedział.";7) po art. 296 dodaje się art. 296a i 296b w brzmieniu:
"Ar
t. 296a. § 1. Kto, pełniąc funkcję kierowniczą w jednostce organizacyjnej wykonującej działalność gospodarczą lub mając, z racji zajmowanego stanowiska lub pełnionej funkcji, istotny wpływ na podejmowanie decyzji związanych z działalnością takiej jednostki, przyjmuje korzyść majątkową lub osobistą albo jej obietnicę w zamian za zachowanie mogące wyrządzić tej jednostce szkodę majątkową albo za czyn nieuczciwej konkurencji lub za niedopuszczalną czynność preferencyjną na rzecz nabywcy lub odbiorcy towaru, usługi lub świadczenia,podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto w wypadkach określonych w § 1 udzi
ela albo obiecuje udzielić korzyści majątkowej lub osobistej.§ 3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czyn
u określonego w § 1 lub 2podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawi
§ 4. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 wyrządza znaczną szkodę majątkową,
podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
§ 5. Ni
e podlega karze sprawca przestępstwa określonego w § 2 albo w § 3 w związku z § 2, jeżeli korzyść majątkowa lub osobista albo ich obietnica zostały przyjęte, a sprawca zawiadomił o tym fakcie organ powołany do ścigania przestępstw i ujawnił wszystkie istotne okoliczności przestępstwa, zanim organ ten o nim się dowiedział.Art. 296b. § 1. Kto, organizując profesjonalne zawody sportowe lub w nich uczes
tnicząc, przyjmuje korzyść majątkową lub osobistą albo jej obietnicę w zamian za nieuczciwe zachowanie, mogące mieć wpływ na wynik tych zawodów,podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto w wypadkach określonych w § 1 udzi
ela albo obiecuje udzielić korzyści majątkowej lub osobistej.§ 3. W wypadku mniejszej wagi
, sprawca czynu określonego w § 1 lub 2podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawi
§ 4. Nie podlega karze sprawca przestępstwa określonego w § 2 albo w § 3 w związku z § 2, jeżeli korzyść majątkowa lub osobista albo ich obietnica zostały przyjęte, a sprawca zawiadomił o tym fakcie organ powołany do ścigania przestępstw i ujawnił wszystkie istotne ok
oliczności przestępstwa, zanim organ ten o nim się dowiedział.".Art. 2.
W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 89, poz. 555, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 oraz z 2003 r. Nr 17, poz. 155) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 325b § 2 otrzymuje brzmienie:
"§ 2. Spośród spraw o przestępstwa wymienione w § 1 pkt 1 nie prowadzi się d
ochodzenia w sprawach o przestępstwa określone w Kodeksie karnym w art. 155, 156 § 2, art. 157a § 1, art. 164 § 2, art. 165 § 2, art. 168, 174 § 2, art. 175, art. 181-184, art. 186, art. 187, art. 197 § 2, art. 201, art. 228 § 2, art. 229 § 2, art. 230 § 2, art. 230a § 2, art. 231 § 1 i 3, art. 233 § 1 i 4, art. 234, art. 235, art. 240 § 1, art. 250a § 1-3, art. 258 § 1, art. 265 § 1 i 3, art. 266 § 2, art. 271 § 1 i 2 oraz w rozdziale XXXVI i XXXVII.";2) w art. 325f § 1 otrzymuje brzmienie:
"§ 1. Jeżeli dane uzyskane w toku prowadzonego przez okres co najmniej 5 dni dochodzenia nie stwarzają dostatecznych podstaw do wykrycia sprawcy w drodze dalszych czynności procesowych, można wydać postanowienie o umorzeniu dochodzenia i wpisaniu sprawy do rejestru przestępstw.";
3) art. 325h otrzymuje brzmienie:
"Art. 325h. Dochodzenie można ograniczyć do ustalenia, czy zachodzą wysta
rczające podstawy do wniesienia aktu oskarżenia lub innego zakończenia postępowania. Należy jednak dokonać czynności przewidzianych w art. 321 oraz w art. 325g § 2, przesłuchać podejrzanego i pokrzywdzonego oraz przeprowadzić i utrwalić w protokołach czynności, których nie będzie można powtórzyć. Utrwalenie innych czynności dowodowych następuje w formie protokołu ograniczonego do zapisu najbardziej istotnych oświadczeń osób biorących udział w czynności; przepisu art. 148 § 2 zdanie pierwsze nie stosuje się.";4) w art. 331 § 1 otrzymuje brzmienie:
"§ 1. W ciągu 14 dni od daty zamknięcia śledztwa albo od otrzymania aktu oska
rżenia sporządzonego przez Policję w dochodzeniu, prokurator sporządza akt oskarżenia lub zatwierdza akt oskarżenia sporządzony przez Policję w dochodzeniu i wnosi go do sądu albo sam wydaje postanowienie o umorzeniu, o zawieszeniu albo o uzupełnieniu śledztwa lub dochodzenia.";5) w art. 339 w § 4 wyrazy "przepis art. 320" zastępuje się wyrazami "przepis art. 23a";
6) w art. 489 w § 2 wyrazy "Przepis art. 320" zastępuje się wyrazami "Przepis art. 23a".
Art. 3.
W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz.U.
Nr 90, poz. 557 i Nr 160, poz. 1083, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 60,
poz. 701 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 111, poz. 1194 i Nr 98, poz. 1071 oraz
z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 200, poz. 1679) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 25 otrzymuje brzmienie:
"Art. 25. § 1. Egzekucję zasądzonych roszczeń cywilnych, orzeczonej grzywny, nawiązki na rzecz Skarbu Państwa, świadczenia pieniężnego, należności sądowych oraz zobowiązania określonego w art. 52 Kodeksu karnego prowadzi się według przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, jeżeli n
iniejsza ustawa nie stanowi inaczej.§ 2. Przepis § 1 stosuje się również do wykonania postanowień o zabe
zpieczeniu roszczeń cywilnych będących przedmiotem postępowania karnego oraz grzywny.§ 3. W pierwszej kolejności podlegają zaspokojeniu zasądzone roszcz
enia cywilne mające na celu naprawienie szkody lub zadośćuczynienie za doznaną krzywdę.";2) art. 27 otrzymuje brzmienie:
"Art. 27. Egzekucję środka karnego przepadku prowadzi urząd skarbowy według przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, jeżeli n
iniejsza ustawa nie stanowi inaczej.";3) art. 29 otrzymuje brzmienie:
"Art. 29. § 1. Z chwilą prawomocnego orzeczenia środka karnego przepadku w
obec jednego z małżonków pozostających we wspólności majątkowej, przedmioty majątkowe, których dotyczy przepadek lub które podlegają egzekucji przepadku równowartości przedmiotów lub korzyści, tracą z mocy prawa charakter składników majątku wspólnego. Od tej chwili stosuje się do nich odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych, przy czym udział Skarbu Państwa stanowi część orzeczona przepadkiem. Małżonek skazanego może wystąpić odpowiednio z żądaniem określonym w art. 28 § 3.§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio w wypadku orzeczenia środka karnego przepadku przedmiotów objętych innym rodzajem współwłasności łącznej.";
4) po art. 29 dodaje się art. 29a i 29b w brzmieniu:
"Art. 29a. § 1. Przy egzekucji środka karnego przepadku korzyści majątkowej uzyskanej z popełnienia przestępstwa lub jej równowartości domniemywa się, że rzeczy oraz prawa majątkowe, które są we władaniu skazanego po orzeczeniu tego środka, należały do niego już w czasie orzeczenia.
§ 2. Osoba, w stosunku do której działa domniemanie ustanowione w art. 45 § 4 Kodeksu karnego, może wnosić o wyłączenie z jego zakresu przedmiotów majątkowych, których łączna wartość według oszac
owania organu egzekucyjnego nie przekracza przeciętnego sześciomiesięcznego dochodu tej osoby; wniosek o wyłączenie zgłasza się do tego organu.§ 3. W razie nieuwzględnienia wniosku, o którym mowa w § 2, osoba zainteresowana może w drodze powództwa żądać wyłączenia przedmiotów z zakresu domniemania i zwolnienia ich od egzekucji lub dokonanego zabezpieczenia.
Art. 29b. § 1. Pozew przeciwko Sk
arbowi Państwa o obalenie domniemania ustanowionego w art. 45 § 4 Kodeksu karnego jest tymczasowo wolny od opłat sądowych, a w razie oddalenia powództwa powód jest obowiązany uiścić opłaty na zasadach ogólnych.§ 2. Jeżeli w celu obalenia domniemania powód powołuje się na nabycie odpłatne, powinien wskazać źródło nabycia i udowodnić pochodz
enie potrzebnych do nabycia środków.§ 3. Sprzedaż ruchomości lub nieruchomości nie może nastąpić przed prawomocnym rozstrzygnięciem sprawy.";
5) art. 30 otrzymuje brzmienie:
"Art. 30. W sprawach wytoczonych przeciwko Skarbowi Państwa reprezentuje go prezes sądu okręgowego lub urząd skarbowy w sprawach, w kt
órych wykonał wyrok w zakresie orzeczonego nim przepadku.";6) w rozdziale XII tytuł oddziału 3 otrzymuje brzmienie:
"Przepadek";
7) art. 187 otrzymuje brzmienie:
"Art. 187. Sąd bezzwłocznie po uprawomocnieniu się wyroku przesyła jego odpis lub wyciąg urzędowi skarbowemu, właściwemu ze względu na siedzibę sądu I instancji, w celu wykonania środka karnego w postaci orzecz
onego przepadku.";8) art. 188 otrzymuje brzmienie:
"Art. 188. § 1. Wykonując środek karny przepadku, urząd skarbowy przejmuje w posiadanie składniki mienia wymienione w w
yroku.§ 2. Wykonując środek karny przepadku przedmiotów, równowartości takich przedmiotów, korzyści osiągniętych z przestępstwa albo ró
wnowartości takich korzyści, urząd skarbowy, w razie potrzeby, ustala składniki mienia objętego przepadkiem, przed ich przejęciem.§ 3. Przed przystąpieniem do przejęcia składników mienia, o których mowa w § 1 lub 2, urząd skarbowy nie ma obowiązku wcześniejsz
ego wzywania osoby, u której się znajdują, do ich wydania.§ 4. Przejęte nieruchomości urząd skarbowy przekazuje w zarząd wł
aściwym organom administracji publicznej.§ 5. Przejęte rzeczy ruchome, wierzytelności i inne prawa majątkowe
urząd skarbowy spienięża według przepisów o egzekucji świadczeń pieniężnych w postępowaniu egzekucyjnym w administracji.§ 6. Przejęte przedmioty o wartości historycznej, naukowej lub artystyc
znej spienięża się, gdy wskazane przez wojewódzkiego konserwatora zabytków państwowe muzeum, biblioteka lub archiwum nie wyrażą zgody na ich nieodpłatne nabycie.";9) w art. 190 § 1 otrzymuje brzmienie:
"§ 1. Orzeczony środek karny przepadku nie narusza praw rzeczowych ogr
aniczonych obciążających objęte przepadkiem składniki mienia, z wyjątkiem hipoteki i zastawu, które wygasają, a wierzytelności zabezpieczone tymi prawami podlegają zaspokojeniu do wysokości sumy uzyskanej ze spieniężenia składników mienia lub ich wartości, gdy nie zostaną spieniężone i nie podlegają zniszczeniu.";10) art. 191 otrzymuje brzmienie:
"Art. 191. § 1. Podstawę ujawnienia Skarbu Państwa jako właściciela nieruchom
ości w księdze wieczystej oraz podstawę wykreślenia obciążających ją hipotek stanowi orzeczenie o zastosowaniu środka karnego przepadku, które nieruchomości tej dotyczy.§ 2. W razie wytoczenia przez osobę trzecią powództwa o zwolnienie nieruchomości od wykonania środka karnego przepadku, wpis wł
asności Skarbu Państwa do księgi wieczystej może nastąpić po prawomocnym oddaleniu powództwa.";11) w art. 192 § 1 otrzymuje brzmienie:
"§ 1. W razie uchylenia orzeczenia o przepadku, darowaniu tego środka lub zwolnienia rzeczy w wyniku wniesionego powództwa, składniki mienia przejęte w trakcie wykonania środka karnego zwraca się uprawnionemu. W razie niemożności zwrotu, Skarb Państwa odpowiada za szkodę, którą poniósł uprawniony.";
12) po art. 195 dodaje się art. 195a w brzmieniu:
"Art. 195a. §. 1. Jeżeli jednym postanowieniem zabezpieczono grożący przep
§ 2. W wypadku, o
którym mowa w § 1, jeżeli orzeczono przepadek, urząd skarbowy prowadzi również egzekucję orzeczonej jednocześnie grzywny i zasądzonych od skazanego kosztów sądowych oraz egzekucję orzeczonego obowiązku naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, świadczenia pieniężnego albo nawiązki.";13) art. 205 otrzymuje brzmienie:
"Art. 205. Do wykonania środków zabezpieczających, które polegają na zakazie zajmowania określonych stanowisk, wykonywania określonego z
awodu lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej, przepadku albo zakazie prowadzenia pojazdów, stosuje się art. 180-193 i art. 195.".Art. 4.
W ustawie z dnia 25 czerwca 1997 r. o świadku koronnym (Dz.U. Nr 114, poz. 738 i Nr 160, poz. 1083, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2001 r. Nr 5,
poz. 40 oraz z 2003 r. Nr 17, poz. 155) w art. 1 ust. 2 otrzymuje brzmienie:"2. Przepisy ustawy stosuje się także w sprawach o przestępstwa określone w art. 228 § 1 i 3-6, art. 229 § 1 i 3-5, art. 230 § 1, art. 230a § 1, art. 231 § 1, art. 250a § 1 i 2 o
raz w art. 258 Kodeksu karnego.".Art. 5.
Czynności procesowe oraz czynności postępowania wykonawczego, dokonane przed wejściem w życie niniejszej ustawy z zachowaniem przepisów dotychczasowych, są skuteczne.
Art. 6.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipc
a 2003 r.MARSZAŁEK SEJMU
(-) Marek BOROWSKI