Druk nr 264
14 listopada 2002 r.
SENAT
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
V KADENCJA
MARSZAŁEK SEJMU
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Pan
Longin PASTUSIAK
MARSZAŁEK SENATU
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Zgodnie z art. 121 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej mam zaszczyt przekazać Panu Marszałkowi do rozpatrzenia przez Senat uchwaloną przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej na 34. posiedzeniu w dniu 13 listopada 2002 r. ustawę o świadczeniu usług ratownictwa medycznego.
Z poważaniem
(-) Marek Borowski
USTAWA
z dnia 13 listopada 2002 r.
o świadczeniu usług ratownictwa medycznego
Art. 1.
Ustawa określa jednostki świadczące usługi ratownictwa medycznego i zasady ich finansowania.
Art. 2.
Usługami ratownictwa medycznego są działania medyczne podejmowane przez jednostki, o których mowa w art. 3, służące ratowaniu osób w stanie nagłego zagrożenia życia lub zdrowia.
Art. 3.
Jednostkami podejmującymi medyczne działania ratownicze są:
1) szpitalne oddziały ratunkowe;
2) zespoły ratownictwa medycznego, w tym lotnicze pogotowie ratunkowe;
3) ewakuacyjne izby ratunkowe;
4) centra powiadamiania ratunkowego.
Art. 4.
Ewakuacyjną izbą ratunkową jest komórka organizacyjna szpitala utworzona w celu świadczenia usług ratownictwa medycznego znajdująca się w:
1) szpitalu posiadającym oddziały: chirurgii, chorób wewnętrznych, pediatrii i położnictwa oraz łóżka intensywnego nadzoru;
2) odległości co najmniej 30 km od istniejącego lub planowanego szpitalnego oddziału ratunkowego.
Art. 5.
1. Centrum powiadamiania ratunkowego jest zintegrowanym stanowiskiem dyspozytorskim służb ratowniczych.
2. Do zadań centrum powiadamiania ratunkowego w zakresie usług ratownictwa medycznego należy w szczególności:
1) przyjmowanie powiadomień o stanach nagłego zagrożenia życia lub zdrowia, ustalanie priorytetów i niezwłoczne wydawanie dyspozycji jednostkom, o których mowa w art. 3 pkt 1-3;
2) przekazywanie niezbędnych informacji osobom udzielającym pierwszej pomocy, w szczególności przed przybyciem zespołu ratownictwa medycznego na miejsce zdarzenia;
3) przekazywanie kierującemu działaniami ratowniczymi niezbędnych informacji ułatwiających podejmowanie rozstrzygnięć na miejscu zdarzenia;
4) przekazywanie niezbędnych informacji o stanach zagrożenia życia lub zdrowia innym jednostkom wykonującym zadania w zakresie ratownictwa medycznego;
5) koordynacja medycznych działań ratowniczych podejmowanych przez poszczególne jednostki, o których mowa w art. 3 pkt 1-3, a także działań podejmowanych przez inne jednostki uczestniczące w działaniach ratowniczych.
3. Liczba i rozmieszczenie centrów powiadamiania ratunkowego na terenie województwa ustalana jest przez właściwego wojewodę lub właściwych wojewodów w porozumieniu, w ramach środków finansowych, o których mowa w art. 8.
4. Dopuszcza się tworzenie centrów powiadamiania ratunkowego obejmujących obszar sąsiadujących powiatów na podstawie porozumienia między tymi powiatami. W powiecie, objętym na podstawie porozumienia zasięgiem działania centrum powiadamiania ratunkowego z innego powiatu, nie organizuje się centrum powiadamiania ratunkowego.
5. W porozumieniu, o którym mowa w ust. 3 i 4, określa się w szczególności:
1) datę i miejsce jego zawarcia;
2) strony porozumienia;
3) okres, na jaki zawarto porozumienie;
4) miejsce utworzenia centrum powiadamiania ratunkowego;
5) sposób finansowania, z uwzględnieniem uczestnictwa w ponoszeniu kosztów bieżącego funkcjonowania centrum oraz niezbędnych inwestycji;
6) zasady powoływania i odwoływania osób sprawujących bezpośredni nadzór nad funkcjonowaniem centrum powiadamiania ratunkowego;
7) zasady współpracy z jednostkami i instytucjami współdziałającymi przy wykonywaniu zadań z zakresu ratownictwa medycznego.
6. Porozumienie, o którym mowa w ust. 4, wymaga dla swojej ważności zatwierdzenia przez wojewodę. Wojewoda zatwierdza porozumienie nie później niż w terminie zatwierdzania rocznych powiatowych planów zabezpieczenia medycznych działań ratowniczych.
Art. 6.
1. Świadczenia zdrowotne, udzielane osobom objętym powszechnym ubezpieczeniem zdrowotnym w ramach medycznych działań ratowniczych, finansowane są na zasadach określonych w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.
2. Kasy chorych zawierają umowy o udzielanie świadczeń zdrowotnych w szpitalnych oddziałach ratunkowych, ewakuacyjnych izbach ratunkowych oraz przez zespoły ratownictwa medycznego, ujętych w wojewódzkim planie zabezpieczenia medycznych działań ratowniczych.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki finansowania świadczeń zdrowotnych udzielanych w szpitalnym oddziale ratunkowym, zespole ratownictwa medycznego i ewakuacyjnej izbie ratunkowej, uwzględniając w szczególności konieczność zapewnienia ciągłej gotowości do udzielania świadczeń zdrowotnych zespołu lekarskiego i pielęgniarskiego oraz rodzaj udzielanych świadczeń zdrowotnych.
4. Jednostki lotniczego pogotowia ratunkowego są finansowane z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia.
5. Finansowanie, o którym mowa w ust. 4, odbywa się na podstawie umowy zawartej między ministrem właściwym do spraw zdrowia a jednostką lotniczego pogotowia ratunkowego.
6. Do umowy, o której mowa w ust. 5, nie stosuje się przepisów o zamówieniach publicznych.
Art. 7.
W ustawie z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz.U. Nr 113, poz. 1207 i Nr 154, poz. 1801) po art. 44a dodaje się art. 44b w brzmieniu:
"Art. 44b. Do dnia 31 grudnia 2004 r. nie stosuje się przepisów ustawy z wyjątkiem art. 3, art. 22 i 23, art. 24 ust. 1-6 i 9-13, art. 35, art. 39 pkt 2, art. 41 i art. 44 ust. 1-3.".
Art. 8.
Wydatki pozapłacowe w centrach powiadamiania ratunkowego, które spełniają wymagania ustawy oraz zostały dofinansowane od roku 2002 w ramach programu "Zintegrowane Ratownictwo Medyczne", finansowane są z rezerwy celowej budżetu państwa w formie dotacji celowej na zadania z zakresu administracji rządowej dla właściwej jednostki samorządu terytorialnego.
Art. 9.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003 r.
MARSZAŁEK SEJMU
(-) Marek BOROWSKI