1. Ustawa reguluje zasady, tryb i warunki podejmowania i prowadzenia działalności w zakresie obrotu papierami wartościowymi i innymi instrumentami finansowymi, prawa i obowiązki podmiotów uczestniczących w tym obrocie oraz wykonywanie nadzoru w tym zakresie.

2. Przepisów ustawy nie stosuje się do weksli i czeków w rozumieniu przepisów prawa wekslowego i czekowego.

1. Instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są:

2. Maklerskimi instrumentami finansowymi są instrumenty finansowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. a-d.

1) papierach wartościowych - rozumie się przez to:

2) alternatywnym systemie obrotu - rozumie się przez to organizowany przez firmę inwestycyjną lub spółkę prowadzącą rynek regulowany wielostronny system obrotu dokonywanego poza rynkiem regulowanym, którego przedmiotem są papiery wartościowe lub instrumenty rynku pieniężnego, zapewniający koncentrację podaży i popytu w sposób umożliwiający zawieranie transakcji pomiędzy uczestnikami tego systemu; nie stanowi alternatywnego systemu obrotu rynek organizowany na podstawie umowy z emitentem papierów wartościowych, na warunkach określonych w tej umowie, o ile emitentem jest Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski;

3) tytułach uczestnictwa w instytucjach zbiorowego inwestowania - rozumie się przez to wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego papiery wartościowe lub niebędące papierami wartościowymi instrumenty finansowe reprezentujące prawa majątkowe przysługujące uczestnikom instytucji zbiorowego inwestowania, w tym w szczególności jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych;

4) ustawie o ofercie publicznej - rozumie się przez to ustawę z dnia 8 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz. U. Nr ..., poz. ...);

5) ofercie publicznej - rozumie się przez to ofertę publiczną w rozumieniu ustawy o ofercie publicznej obejmującą papiery wartościowe, do których stosuje się przepisy tej ustawy;

6) obrocie pierwotnym - rozumie się przez to obrót pierwotny w rozumieniu przepisów ustawy o ofercie publicznej;

7) obrocie wtórnym - rozumie się przez to:

8) pierwszej ofercie publicznej - rozumie się przez to pierwszą ofertę publiczną w rozumieniu przepisów ustawy o ofercie publicznej;

9) obrocie zorganizowanym - rozumie się przez to obrót papierami wartościowymi lub innymi instrumentami finansowymi dokonywany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na rynku regulowanym albo w alternatywnym systemie obrotu;

10) giełdzie - rozumie się przez to giełdę papierów wartościowych;

11) emitencie - rozumie się przez to emitenta w rozumieniu ustawy o ofercie publicznej;

12) wystawcy - rozumie się przez to podmiot wystawiający we własnym imieniu instrumenty finansowe niebędące papierami wartościowymi i uprawniony lub zobowiązany z tych instrumentów finansowych;

13) wprowadzającym - rozumie się przez to wprowadzającego w rozumieniu ustawy o ofercie publicznej;

14) subemisji inwestycyjnej - rozumie się przez to umowę o subemisję inwestycyjną w rozumieniu przepisów ustawy o ofercie publicznej;

15) subemisji usługowej - rozumie się przez to umowę o subemisję usługową w rozumieniu przepisów ustawy o ofercie publicznej;

16) podmiocie dominującym - rozumie się przez to podmiot dominujący w rozumieniu ustawy o ofercie publicznej;

17) podmiocie zależnym - rozumie się przez to podmiot zależny w rozumieniu ustawy o ofercie publicznej;

18) grupie kapitałowej - rozumie się przez to podmiot dominujący wraz z podmiotami od niego zależnymi;

19) ogólnej liczbie głosów - rozumie się przez to ogólną liczbę głosów w rozumieniu ustawy o ofercie publicznej, albo sumę głosów przypadających na wszystkie udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością;

20) Krajowym Depozycie - rozumie się przez to Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A.;

21) depozycie papierów wartościowych - rozumie się przez to prowadzony przez Krajowy Depozyt system rejestracji zdematerializowanych papierów wartościowych, obejmujący rachunki papierów wartościowych i konta depozytowe prowadzone przez podmioty upoważnione do tego przepisami ustawy;

22) państwie członkowskim - rozumie się przez to państwo, które jest członkiem Unii Europejskiej lub stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym;

23) innym państwie członkowskim - rozumie się przez to państwo członkowskie niebędące Rzecząpospolitą Polską;

24) państwach należących do OECD - rozumie się przez to państwa należące do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, z wyłączeniem państw członkowskich;

25) państwach należących do WTO - rozumie się przez to państwa należące do Światowej Organizacji Handlu, z wyłączeniem państw członkowskich;

26) spółce publicznej - rozumie się przez to spółkę publiczną w rozumieniu ustawy o ofercie publicznej;

27) rynku pieniężnym - rozumie się przez to system obrotu instrumentami finansowymi opiewającymi wyłącznie na wierzytelności pieniężne, o terminie realizacji praw, liczonym od dnia ich wystawienia albo nabycia w obrocie pierwotnym, nie dłuższym niż rok;

28) instrumentach rynku pieniężnego - rozumie się przez to papiery wartościowe lub niebędące papierami wartościowymi instrumenty finansowe, wyemitowane lub wystawione na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego, które mogą być przedmiotem obrotu na rynku pieniężnym;

29) prawie do akcji - rozumie się przez to papier wartościowy, z którego wynika uprawnienie do otrzymania, niemających formy dokumentu, akcji nowej emisji spółki publicznej, powstające z chwilą dokonania przydziału tych akcji i wygasające z chwilą zarejestrowania akcji w depozycie papierów wartościowych albo z dniem uprawomocnienia się postanowienia sądu rejestrowego odmawiającego wpisu podwyższenia kapitału zakładowego do rejestru przedsiębiorców;

30) kwicie depozytowym - rozumie się przez to papier wartościowy wystawiony przez instytucję finansową z siedzibą na terytorium państwa członkowskiego lub innego państwa należącego do OECD:

31) zagranicznej instytucji kredytowej - rozumie się przez to instytucję kredytową, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, z późn zm.³⁾) prowadzącą na podstawie zezwolenia właściwego organu nadzoru na terytorium innego państwa członkowskiego działalność maklerską, lub prowadzący na podstawie zezwolenia właściwego organu nadzoru na terytorium innego państwa członkowskiego rachunki, na których rejestrowane są papiery wartościowe dopuszczone do obrotu na zagranicznym rynku regulowanym;

32) zagranicznej firmie inwestycyjnej - rozumie się przez to osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej z siedzibą na terytorium innego państwa członkowskiego, a w przypadku gdy przepisy danego państwa nie wymagają ustanowienia siedziby - z centralą na terytorium innego państwa członkowskiego, albo osobę fizyczną z miejscem zamieszkania na terytorium innego państwa członkowskiego, prowadzącą na podstawie zezwolenia właściwego organu nadzoru działalność maklerską na terytorium innego państwa członkowskiego, jak również zagraniczną instytucję kredytową;

33) firmie inwestycyjnej - rozumie się przez to dom maklerski, bank prowadzący działalność maklerską, zagraniczną firmę inwestycyjną prowadzącą działalność maklerską na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zagraniczną osobę prawną z siedzibą na terytorium państwa należącego do OECD lub WTO, prowadzącą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność maklerską;

34) ustawie o nadzorze - rozumie się przez to ustawę z dnia 8 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym (Dz. U. Nr ..., poz. ...);

35) Komisji - rozumie się przez to Komisję Papierów Wartościowych i Giełd, o której mowa w ustawie o nadzorze;

36) banku powierniczym - rozumie się przez to bank krajowy posiadający zezwolenie Komisji na prowadzenie rachunków papierów wartościowych;

37) podmiocie nadzorowanym - rozumie się przez to podmiot nadzorowany w rozumieniu ustawy o nadzorze;

38) banku zagranicznym - rozumie się przez to bank mający siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem zagranicznej instytucji kredytowej;

39) zakładzie ubezpieczeń - rozumie się przez to krajowy zakład ubezpieczeń, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124, poz. 1151, z 2004 r. Nr 91, poz. 870 i Nr 96, poz. 959 oraz z 2005 r. Nr 48, poz. 447 i Nr 83, poz. 719) oraz zagraniczny zakład ubezpieczeń, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 16 tej ustawy, prowadzący działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

40) umowie ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej - rozumie się przez to umowę, o której mowa w art. 822 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.⁴⁾);

41) Przewodniczącym Komisji - rozumie się przez to Przewodniczącego Komisji, o którym mowa w ustawie o nadzorze.

1. Rachunkami papierów wartościowych są rachunki, na których zapisywane są zdematerializowane papiery wartościowe, prowadzone wyłącznie przez:

2. Od chwili zarejestrowania papierów wartościowych, na podstawie umowy, o której mowa w art. 5 ust. 3 lub 4, za rachunki papierów wartościowych uważa się również, zapisy dotyczące tych papierów, dokonywane w związku z ich subskrypcją lub sprzedażą w obrocie pierwotnym lub w pierwszej ofercie publicznej, przez:

- o ile identyfikują one osoby, którym przysługują prawa z papierów wartościowych.

3. Ilekroć w ustawie jest mowa o rachunkach papierów wartościowych rozumie się przez to również rachunki, na których są zapisywane niebędące papierami wartościowymi maklerskie instrumenty finansowe dopuszczone do obrotu zorganizowanego.

1. Papiery wartościowe:

- nie mają formy dokumentu, od chwili ich zarejestrowania na podstawie umowy, o której mowa w ust. 3-5 (dematerializacja). Papiery wartościowe mogą nie mieć formy dokumentu również w przypadku, gdy przewidują to odrębne przepisy dotyczące emisji tych papierów.

2. Papiery wartościowe:

- mogą mieć formę dokumentu, jeżeli emitent lub wprowadzający tak postanowi. W takim przypadku przepisów ust. 3-5 nie stosuje się.

3. Przed rozpoczęciem oferty publicznej emitent jest obowiązany do zawarcia z Krajowym Depozytem umowy, której przedmiotem jest rejestracja w depozycie papierów wartościowych, papierów wartościowych objętych ofertą publiczną.

4. W przypadku gdy dopuszczenie papierów wartościowych do obrotu na rynku regulowanym lub wprowadzenie do alternatywnego systemu obrotu nie jest poprzedzone ofertą publiczną emitent jest obowiązany do zawarcia z Krajowym Depozytem umowy, której przedmiotem jest rejestracja w depozycie papierów wartościowych, papierów wartościowych będących przedmiotem ubiegania się o dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym albo o wprowadzenie do alternatywnego systemu obrotu, przed złożeniem wniosku o dopuszczenie papierów wartościowych do obrotu na rynku regulowanym albo o wprowadzenie do alternatywnego systemu obrotu.

5. Jeżeli system rejestracji papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa lub opiewających na wynikające z nich zbywalne prawa majątkowe będzie prowadzony przez Narodowy Bank Polski, emitent będący Skarbem Państwa jest obowiązany, przed rozpoczęciem oferty publicznej, a w przypadku gdy dopuszczenie takich papierów wartościowych do obrotu na rynku regulowanym lub wprowadzenie ich do alternatywnego systemu obrotu, nie jest poprzedzone ofertą publiczną - przed złożeniem wniosku o dopuszczenie papierów wartościowych do obrotu na rynku regulowanym albo o wprowadzenie do alternatywnego systemu obrotu, do zawarcia z Narodowym Bankiem Polskim umowy, której przedmiotem jest rejestracja papierów wartościowych w takim systemie.

6. Przed złożeniem wniosku o dopuszczenie instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi do obrotu na rynku regulowanym, podmiot ubiegający się o dopuszczenie do obrotu tych instrumentów jest obowiązany do zawarcia z Krajowym Depozytem umowy, której przedmiotem jest rejestracja w depozycie papierów wartościowych, instrumentów finansowych będących przedmiotem ubiegania się o dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym.

7. W przypadku papierów wartościowych wyemitowanych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedmiotem rejestracji może być ta część papierów wartościowych, która stanowi przedmiot oferty publicznej, lub które mają być dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym albo wprowadzone do alternatywnego systemu obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

8. Zawarcie umowy o rejestrację papierów wartościowych, o której mowa w ust. 3 i 4, wymaga upoważnienia zawartego w uchwale organu stanowiącego emitenta, a w przypadku emitenta będącego spółką akcyjną - walnego zgromadzenia.

1. W przypadku papierów wartościowych wydanych w formie dokumentu, emitent jest obowiązany, przed zawarciem umowy, o której mowa w art. 5 ust. 3-5, złożyć te papiery do depozytu prowadzonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez firmę inwestycyjną lub Krajowy Depozyt. Podmioty te są obowiązane utworzyć rejestr osób uprawnionych z tych papierów.

2. W przypadku papierów wartościowych wydanych w formie dokumentu, zapisy w rejestrze, o którym mowa w ust. 1, uzyskują znaczenie prawne zapisów na rachunkach papierów wartościowych, a dokumenty złożone do depozytu zostają pozbawione mocy prawnej z chwilą zarejestrowania tych papierów w depozycie papierów wartościowych.

3. W przypadku papierów wartościowych wydanych w formie dokumentu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obowiązek określony w ust. 1 uznaje się za spełniony przez zarejestrowanie tych papierów wartościowych, przed zawarciem umowy, o której mowa w art. 5 ust. 3-5, przez osobę prawną lub inną jednostkę organizacyjną wykonującą poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zadania w zakresie centralnej rejestracji papierów wartościowych lub rozliczania transakcji zawieranych w obrocie papierami wartościowymi.

4. Dokumenty, w formie których wydane zostały papiery wartościowe zarejestrowane przez podmiot, o którym mowa w ust. 3, tracą moc prawną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z chwilą zarejestrowania tych papierów w depozycie papierów wartościowych.

1. Prawa ze zdematerializowanych papierów wartościowych powstają z chwilą zapisania ich po raz pierwszy na rachunku papierów wartościowych i przysługują osobie będącej posiadaczem tego rachunku.

2. Umowa zobowiązująca do przeniesienia zdematerializowanych papierów wartościowych przenosi te papiery z chwilą dokonania odpowiedniego zapisu na rachunku papierów wartościowych. W przypadku gdy ustalenie prawa do pożytków ze zdematerializowanych papierów wartościowych nastąpiło w dniu, w którym w depozycie papierów wartościowych powinno zostać przeprowadzone rozliczenie transakcji, lub później, a papiery te są nadal zapisane na rachunku zbywcy, pożytki przypadają nabywcy w chwili dokonania zapisu na jego rachunku papierów wartościowych.

3. W przypadku gdy nabycie zdematerializowanych papierów wartościowych nastąpiło na podstawie zdarzenia prawnego powodującego z mocy ustawy przeniesienie tych papierów, zapis na rachunku papierów wartościowych nabywcy jest dokonywany na jego żądanie.

4. Dokonanie zapisu na rachunku papierów wartościowych na podstawie umowy, o której mowa w ust. 2, następuje po dokonaniu zarejestrowania przeniesienia papierów wartościowych pomiędzy odpowiednimi kontami depozytowymi, o których mowa w art. 57 ust. 1 pkt 1.

5. Przepisy ust. 1-4 nie wyłączają prawa do zobowiązania się do zbycia papierów wartościowych przed dokonaniem ich zapisu na rachunku papierów wartościowych nabywcy, o ile do nabycia papierów wartościowych doszło w wyniku transakcji, której rozliczenie jest zabezpieczone przez fundusz, o którym mowa w art. 65 albo art. 68.

6. Przepisy ust. 1-5 stosuje się do wyemitowanych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej papierów wartościowych będących przedmiotem oferty publicznej lub dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym albo wprowadzonych do alternatywnego systemu obrotu, pod warunkiem zarejestrowania tych papierów wartościowych w depozycie papierów wartościowych.

1. Na żądanie posiadacza rachunku papierów wartościowych podmiot prowadzący ten rachunek, zwany "wystawiającym", wystawia mu, na piśmie, oddzielnie dla każdego rodzaju papierów wartościowych, imienne świadectwo depozytowe, zwane dalej "świadectwem". Na żądanie posiadacza rachunku w treści wystawianego świadectwa może zostać wskazana część lub wszystkie papiery wartościowe zapisane na tym rachunku.

2. Świadectwo potwierdza legitymację do realizacji uprawnień wynikających z papierów wartościowych wskazanych w jego treści, które nie są lub nie mogą być realizowane wyłącznie na podstawie zapisów na rachunku papierów wartościowych.

3. Warunkiem uczestnictwa w walnym zgromadzeniu spółki publicznej z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest złożenie w jej siedzibie, najpóźniej na tydzień przed terminem walnego zgromadzenia, świadectwa wystawionego celem potwierdzenia uprawnień posiadacza akcji zdematerializowanych do uczestnictwa w tym zgromadzeniu. W zakresie tym art. 406 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych nie stosuje się.

1. Świadectwo zawiera:

2. W odniesieniu do papierów wartościowych emitenta z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zarejestrowanych na koncie depozytowym prowadzonym przez Krajowy Depozyt dla osoby prawnej lub innej jednostki organizacyjnej wykonującej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zadania w zakresie centralnej rejestracji papierów wartościowych lub rozliczania transakcji zawieranych w obrocie papierami wartościowymi, będącej uczestnikiem Krajowego Depozytu zgodnie z art. 51 ust. 3 i 4, za świadectwo uważa się również dokument o treści wskazanej w ust. 1, wystawiony przez podmiot wskazany Krajowemu Depozytowi przez tego uczestnika. Osoba prawna lub jednostka organizacyjna wykonujące poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zadania w zakresie centralnej rejestracji papierów wartościowych lub rozliczania transakcji nie są uważane za uprawnione z papierów wartościowych rejestrowanych dla nich na koncie depozytowym prowadzonym przez Krajowy Depozyt.

3. Dokument świadectwa sporządzony lub wystawiony z naruszeniem ust. 1 pkt 1-3, 6, 8, 10, 12 lub ust. 2 jest nieważny.

1. Od chwili wystawienia świadectwa, papiery wartościowe w liczbie wskazanej w treści świadectwa nie mogą być przedmiotem obrotu do chwili utraty jego ważności albo zwrotu świadectwa wystawiającemu przed upływem terminu jego ważności. Na okres ten wystawiający dokonuje blokady odpowiedniej liczby papierów wartościowych na tym rachunku.

2. W okresie, o którym mowa w ust. 1, te same papiery wartościowe mogą być wskazane w treści kilku świadectw, pod warunkiem że cel wystawienia każdego ze świadectw jest odmienny. W takim przypadku w kolejnych świadectwach zamieszcza się również, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7, informację o dokonaniu blokady papierów wartościowych w związku z wcześniejszym wystawieniem innych świadectw.

1. Utratę ważności świadectwa powoduje:

2. Utrata ważności świadectwa lub zwrot świadectwa wystawiającemu, dokonany przed upływem terminu jego ważności, wyłącza możliwość realizacji, przy jego użyciu, uprawnienia wynikającego z celu wystawienia tego świadectwa.

3. O utracie ważności świadectwa, z przyczyny określonej w ust. 1 pkt 2 lub 3, wystawionego w celu uczestnictwa w walnym zgromadzeniu spółki publicznej wystawiający niezwłocznie zawiadamia tę spółkę.

4. W przypadku utraty ważności świadectwa z przyczyny określonej w ust. 1 pkt 4, wystawiający, na żądanie posiadacza rachunku zgłoszone przed upływem terminu ważności tego świadectwa, wystawia nowy dokument świadectwa, po złożeniu przez posiadacza rachunku pisemnego oświadczenia o fakcie posiadania świadectwa oraz okoliczności jego zniszczenia lub utraty.

1.  Oświadczenia woli w związku z dokonywaniem czynności dotyczących obrotu papierami wartościowymi lub innymi instrumentami finansowymi na podstawie ustawy oraz innych czynności wykonywanych w ramach działalności podmiotów nadzorowanych w zakresie regulowanym ustawą, mogą być składane w postaci elektronicznej, jeżeli strony w umowie tak postanowiły.

2. Dokumenty związane z czynnościami, o których mowa w ust. 1, mogą być sporządzane na nośnikach elektronicznych, jeżeli dokumenty te będą w sposób należyty utworzone, utrwalone, przekazane, przechowywane i zabezpieczone.

3.  Oświadczenie woli złożone w postaci elektronicznej, zawarte w dokumencie związanym z czynnościami, o których mowa w ust. 2, spełnia wymagania formy pisemnej także wtedy, gdy forma pisemna została zastrzeżona pod rygorem nieważności.

4.  Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia, sposób tworzenia, utrwalania, przekazywania, przechowywania i zabezpieczania dokumentów związanych z czynnościami, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem zapewnienia bezpieczeństwa obrotu oraz ochrony interesów inwestorów.

1. Rynek regulowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obejmuje:

2. Rynek regulowany określony w:

1. Spółka prowadząca giełdę lub spółka prowadząca rynek pozagiełdowy może organizować rynki wyodrębnione pod względem rodzaju papierów wartościowych lub innych instrumentów finansowych, jak również rodzaju ich emitentów.

2. Spółka prowadząca giełdę może, w ramach organizowania rynku giełdowego, wyodrębnić rynek oficjalnych notowań giełdowych, zwany dalej "rynkiem oficjalnych notowań", spełniający dodatkowe, w stosunku do minimalnych wymogów określonych dla rynku regulowanego, wymogi dotyczące emitentów papierów wartościowych oraz papierów wartościowych będących przedmiotem obrotu na tym rynku.

1. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia:

- przy uwzględnieniu konieczności zapewnienia bezpieczeństwa obrotu oraz ochrony interesów inwestorów uczestniczących w obrocie na tym rynku.

2.  Minister właściwy do spraw instytucji finansowych uznaje, w drodze rozporządzenia, rynki regulowane.

3. Komisja przekazuje Komisji Europejskiej oraz innym państwom członkowskim:

1. Spółka prowadząca giełdę oraz spółka prowadząca rynek pozagiełdowy zapewnia:

2. Jeżeli instrumenty finansowe będące przedmiotem obrotu na rynku regulowanym są jednocześnie przedmiotem transakcji zawieranych w alternatywnym systemie obrotu lub przedmiotem transakcji bezpośrednich, o których mowa w art. 74 ust. 1, spółka prowadząca rynek regulowany dla danych instrumentów finansowych może upowszechniać informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 3, w zakresie dotyczącym tych transakcji, na podstawie informacji otrzymywanych od firmy inwestycyjnej organizującej alternatywny system obrotu lub zawierającej transakcje bezpośrednie.

3. Upowszechnianie informacji, o których mowa w ust. 2, następuje w trybie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1.

1. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej:

2. Transakcja, której przedmiotem jest nabycie lub zbycie niebędących papierami wartościowymi instrumentów finansowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym, lub która prowadzi do powstania takich instrumentów, nie stanowi gry ani zakładu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, ani też gry losowej lub zakładu wzajemnego w rozumieniu przepisów o grach losowych i zakładach wzajemnych, nawet jeżeli według wyraźnej lub dorozumianej woli stron rzeczywiste spełnienie wzajemnych świadczeń jest wyłączone, a tylko jedna ze stron jest obowiązana zapłacić różnicę między umówioną ceną sprzedaży a ceną rynkową w czasie wykonania umowy.

1. W przypadku gdy wymaga tego bezpieczeństwo obrotu na rynku regulowanym lub jest zagrożony interes inwestorów spółka prowadząca rynek regulowany, na żądanie Komisji, wstrzymuje dopuszczenie do obrotu na tym rynku lub rozpoczęcie notowań wskazanymi przez Komisję papierami wartościowymi lub innymi instrumentami finansowymi, na okres nie dłuższy niż 10 dni.

2. W przypadku gdy obrót określonymi papierami wartościowymi lub innymi instrumentami finansowymi jest dokonywany w okolicznościach wskazujących na możliwość zagrożenia prawidłowego funkcjonowania rynku regulowanego lub bezpieczeństwa obrotu na tym rynku, albo naruszenia interesów inwestorów, na żądanie Komisji, spółka prowadząca rynek regulowany zawiesza obrót tymi papierami lub instrumentami, na okres nie dłuższy niż miesiąc.

3. Na żądanie Komisji, spółka prowadząca rynek regulowany wyklucza z obrotu wskazane przez Komisję papiery wartościowe lub inne instrumenty finansowe, w przypadku gdy obrót nimi zagraża w sposób istotny prawidłowemu funkcjonowaniu rynku regulowanego lub bezpieczeństwu obrotu na tym rynku, albo powoduje naruszenie interesów inwestorów.

4. Żądanie, o którym mowa w ust. 1-3, powinno wskazywać szczegółowe przyczyny, które je uzasadniają.

5. Spółka prowadząca rynek regulowany przekazuje niezwłocznie do publicznej wiadomości, za pośrednictwem agencji informacyjnej, o której mowa w art. 58 ust. 1 ustawy o ofercie publicznej, informację o wstrzymaniu, zawieszeniu lub wykluczeniu z obrotu określonych papierów wartościowych lub instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi. Przepisy art. 19 ustawy o ofercie publicznej, stosuje się odpowiednio.

6. W przypadku gdy dane instrumenty finansowe są również przedmiotem alternatywnego systemu obrotu, organizator tego systemu po powzięciu informacji opublikowanej zgodnie z ust. 5 jest obowiązany podjąć działania mające na celu wypełnienie w odniesieniu do tych instrumentów finansowych żądania Komisji, o którym mowa w ust. 1, 2 lub 3.

7. Spółka prowadząca rynek regulowany nie ponosi opłat za czynności agencji informacyjnej wynikające z przekazywania informacji, o których mowa w ust. 5.

1.  Giełda może być prowadzona wyłącznie przez spółkę akcyjną.

2.  Przedmiotem działalności spółki prowadzącej giełdę może być wyłącznie prowadzenie giełdy lub innej działalności w zakresie organizowania obrotu instrumentami finansowymi oraz działalności związanej z tym obrotem, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. Spółka prowadząca giełdę może prowadzić działalność w zakresie edukacji, promocji i informacji związanej z funkcjonowaniem rynku kapitałowego.

4. Spółka prowadząca giełdę może organizować alternatywny system obrotu po uprzednim poinformowaniu Komisji i zatwierdzeniu przez Komisję regulaminu tego systemu.

5. Spółka prowadząca giełdę ma obowiązek i wyłączne prawo zamieszczania w firmie spółki wyrazów "giełda papierów wartościowych".

6. Do regulaminu alternatywnego systemu obrotu organizowanego przez spółkę prowadzącą giełdę stosuje się odpowiednio przepisy art. 78 ust. 1, 2, 5 i 6.

7.  Kapitał zakładowy spółki prowadzącej giełdę wynosi co najmniej 40 000 000 zł.

1.  Akcje spółki prowadzącej giełdę mogą być wyłącznie imienne.

2.  Akcje spółki prowadzącej giełdę mogą nabywać wyłącznie Skarb Państwa, firmy inwestycyjne, banki, towarzystwa funduszy inwestycyjnych, zakłady ubezpieczeń, powszechne towarzystwa emerytalne oraz emitenci papierów wartościowych notowanych na tej giełdzie. Za zgodą Komisji akcje spółki prowadzącej giełdę mogą nabywać inne krajowe i zagraniczne osoby prawne.

3.  Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się w przypadku, gdy spółka prowadząca giełdę jest spółką publiczną.

1.  Akcjonariusz spółki prowadzącej giełdę, z wyjątkiem Skarbu Państwa, jest uprawniony do wykonywania nie więcej niż 5% ogólnej liczby głosów tej spółki. W uzasadnionych przypadkach Komisja może, na wniosek akcjonariusza, zezwolić na wykonywanie przez akcjonariusza większej liczby głosów, z zastrzeżeniem ust. 2.

2.  Akcjonariusze spółki prowadzącej giełdę niebędący firmami inwestycyjnymi lub bankami są uprawnieni łącznie do wykonywania nie więcej niż 50% ogólnej liczby głosów. Ograniczenie to nie dotyczy Skarbu Państwa oraz akcjonariusza, który otrzymał zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, na wykonywanie co najmniej 20% ogólnej liczby głosów.

3.  Szczegółowe zasady wykonywania prawa głosu określa statut spółki prowadzącej giełdę.

4.  Akcje spółki prowadzącej giełdę nie dają prawa do dywidendy w okresie kiedy Skarb Państwa jest uprawniony do wykonywania ponad 50% ogólnej liczby głosów.

5.  Przepisów ust. 1, 2 i 4 nie stosuje się w przypadku, gdy spółka prowadząca giełdę jest spółką publiczną.

1. Zawiadomienia Komisji wymaga zamiar bezpośredniego lub pośredniego nabycia lub objęcia akcji spółki prowadzącej giełdę w liczbie:

- przy czym posiadanie akcji spółki prowadzącej giełdę przez podmioty pozostające w tej samej grupie kapitałowej uważa się za ich posiadanie przez jeden podmiot.

2. Przez pośrednie nabycie akcji spółki prowadzącej giełdę rozumie się nabycie lub objęcie akcji lub udziałów podmiotu posiadającego bezpośrednio lub pośrednio akcje spółki prowadzącej giełdę, jeżeli w wyniku nabycia lub objęcia dojdzie do osiągnięcia lub przekroczenia 50% ogólnej liczby głosów lub 50% kapitału zakładowego tego podmiotu.

3. Komisji przysługuje prawo zgłoszenia sprzeciwu wobec planowanego bezpośredniego lub pośredniego nabycia lub objęcia akcji spółki prowadzącej giełdę w liczbie nabycia w terminie 3 miesięcy od dnia dokonania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, w przypadku gdy istnieje uzasadnione podejrzenie, że podmiot zamierzający nabyć akcje spółki prowadzącej giełdę mógłby wywierać niekorzystny wpływ na zarządzanie tą spółką. W przypadku niezgłoszenia sprzeciwu Komisja może wyznaczyć termin, w ciągu którego nabycie akcji spółki prowadzącej giełdę może zostać dokonane.

4. Wykonywanie prawa głosu z akcji nabytych pomimo sprzeciwu, o którym mowa w ust. 3, jest bezskuteczne.

5. W przypadku gdy podmiotem nabywającym akcje spółki prowadzącej giełdę jest zagraniczna firma inwestycyjna, bank zagraniczny albo zagraniczny zakład ubezpieczeń posiadający zezwolenie na prowadzenie działalności wydane przez właściwy organ nadzoru innego państwa członkowskiego, Komisja zasięga opinii o tym podmiocie od organu nadzoru, który udzielił mu zezwolenia na prowadzenie działalności.

6. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio w przypadku gdy podmiotem nabywającym akcje spółki prowadzącej giełdę jest podmiot dominujący wobec podmiotu, o którym mowa w ust. 5, lub podmiot wywierający znaczny wpływ w rozumieniu art. 98 ust. 3 na podmiot, o którym mowa w ust. 5, a także w przypadku jeżeli w wyniku pośredniego nabycia podmiot, którego akcje są przedmiotem nabycia, stałby się podmiotem zależnym od nabywcy albo podmiotem, na który nabywca zacznie wywierać znaczny wpływ w rozumieniu art. 98 ust. 3.

7. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera wskazanie liczby akcji, które nabywca zamierza nabyć, ich udział w kapitale zakładowym oraz liczbę głosów, jaką nabywca osiągnie na walnym zgromadzeniu oraz składane pod rygorem odpowiedzialności karnej, oświadczenie o źródle pochodzenia środków pieniężnych przeznaczonych na zapłatę za obejmowane lub nabywane akcje spółki prowadzącej giełdę.

8. Niezgłoszenie przez Komisję sprzeciwu w terminie, o którym mowa w ust. 3, oznacza zgodę na nabycie akcji spółki prowadzącej giełdę, na warunkach wskazanych w zawiadomieniu.

1.  Z zastrzeżeniem ust. 4, prowadzenie giełdy wymaga zezwolenia, które wydaje minister właściwy do spraw instytucji finansowych, na wniosek zainteresowanego, zaopiniowany przez Komisję.

2.  W celu uzyskania zezwolenia spółka składa wniosek za pośrednictwem Komisji zawierający:

3. Do wniosku należy dołączyć statut spółki, regulamin giełdy oraz analizę ekonomiczno-finansową możliwości prowadzenia giełdy. W przypadku gdy spółka zamierza również organizować alternatywny system obrotu, do wniosku należy dołączyć również regulamin tego systemu.

4.  W przypadku stwierdzenia braków formalnych Komisja wydaje decyzję o pozostawieniu wniosku bez rozpoznania.

5. Wydając zezwolenie, minister właściwy do spraw instytucji finansowych zatwierdza statut spółki i regulamin giełdy.

1.  Rada giełdy, na wniosek zarządu giełdy uchwala regulamin giełdy, a także zmiany tego regulaminu.

2.  Regulamin giełdy określa w szczególności:

3. Regulamin giełdy może określać dodatkowe warunki dopuszczania papierów wartościowych do obrotu stosowane wyłącznie w celu ochrony interesu inwestorów. W takim przypadku podmiot składający wniosek o dopuszczenie danych papierów wartościowych do obrotu powinien zostać powiadomiony o tych warunkach przed jego złożeniem.

1.  Dokonywanie zmian w statucie spółki prowadzącej giełdę i regulaminie giełdy wymaga zgody Komisji. Komisja odmawia udzielenia zgody na dokonanie zmian w statucie i regulaminie, jeżeli proponowane zmiany są sprzeczne z przepisami prawa lub mogłyby naruszyć bezpieczeństwo obrotu.

2.  Spółka prowadząca giełdę jest obowiązana informować Komisję o wszelkich zmianach danych, o których mowa w art. 25 ust. 2.

3. Spółka prowadząca giełdę udostępnia uczestnikom obrotu regulamin giełdy i jego zmiany oraz inne ustanowione przez spółkę regulacje obowiązujące na prowadzonym przez nią rynku, co najmniej na 2 tygodnie przed dniem ich wejścia w życie.

1.  Przewodniczący Komisji lub osoba przez niego upoważniona ma prawo:

2.  Na żądanie Przewodniczącego Komisji lub osoby przez niego upoważnionej, osoby uprawnione do reprezentowania spółki prowadzącej giełdę lub wchodzące w skład jej organów zarządzających i nadzorczych albo pozostające z tą spółką w stosunku pracy, są obowiązane do niezwłocznego sporządzenia i przekazania, na koszt spółki, kopii dokumentów i innych nośników informacji, oraz do udzielenia pisemnych lub ustnych wyjaśnień.

3. Obowiązek, o którym mowa w ust. 2, spoczywa również na biegłym rewidencie oraz osobach uprawnionych do reprezentowania podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych lub pozostających z tym podmiotem w stosunku pracy - w zakresie dotyczącym czynności podejmowanych przez te osoby lub podmiot, w związku z badaniem sprawozdań finansowych spółki prowadzącej giełdę lub świadczeniem na rzecz spółki prowadzącej giełdę innych usług wymienionych w art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1994 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie (Dz. U. z 2001 r. Nr 31, poz. 359, z późn. zm.⁵⁾). Nie narusza to obowiązku zachowania tajemnicy, o której mowa w art. 4a tej ustawy.

4.  Na pisemne żądanie Komisji zarząd spółki prowadzącej giełdę jest obowiązany do:

5.  W przypadku niewykonania obowiązków, o których mowa w ust. 4, do żądania Komisji stosuje się odpowiednio przepisy art. 401 § 1 i 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych.

6.  Komisja może nakazać radzie giełdy niezwłoczne podjęcie, jednak nie później niż w terminie 10 dni roboczych, uchwały w określonej sprawie.

7.  Komisja może zaskarżyć do sądu uchwałę walnego zgromadzenia lub rady giełdy, w terminie 30 dni od dnia powzięcia wiadomości o uchwale, w drodze powództwa o jej uchylenie, jeżeli uchwała narusza przepisy prawa, postanowienia statutu, regulaminu lub zasady bezpieczeństwa obrotu albo jeżeli została podjęta z naruszeniem przepisów prawa, postanowień statutu lub regulaminu.

8. W razie powzięcia wątpliwości co do prawidłowości lub rzetelności sprawozdań finansowych albo innych informacji finansowych, których obowiązek sporządzenia wynika z odrębnych przepisów lub prawidłowości prowadzenia ksiąg rachunkowych, Komisja może zlecić kontrolę tych sprawozdań, informacji i ksiąg rachunkowych podmiotowi uprawnionemu do badania sprawozdań finansowych. W przypadku gdy kontrola wykaże istnienie istotnych nieprawidłowości, spółka prowadząca giełdę zwraca Komisji koszty przeprowadzenia kontroli.

1.  Stronami transakcji zawieranych na rynku giełdowym mogą być wyłącznie firmy inwestycyjne oraz Krajowy Depozyt w przypadku, o którym mowa w art. 59 ust. 3.

2. Stronami transakcji zawieranych na rynku giełdowym mogą być również, na warunkach określonych w regulaminie giełdy, inne podmioty nabywające i zbywające instrumenty finansowe we własnym imieniu i na własny rachunek:

3.  Czynność prawna mająca za przedmiot transakcję zawieraną na rynku giełdowym dokonana przez podmioty inne niż określone w ust. 1 i 2 jest nieważna.

1.  Uchwałę w sprawie dopuszczenia instrumentów finansowych do obrotu na rynku giełdowym podejmuje zarząd giełdy w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku.

2.  W przypadku gdy złożony wniosek jest niekompletny lub konieczne jest uzyskanie dodatkowych informacji, odpowiednio zarząd giełdy lub rada giełdy może - w zakresie niezbędnym do stwierdzenia, czy instrumenty finansowe będące przedmiotem wniosku, spełniają kryteria i warunki, o których mowa w art. 28 ust. 2 pkt 1 - żądać uzupełnienia wniosku lub przedstawienia tych informacji. W takim przypadku bieg terminów, o których mowa w ust. 1 i 3, zaczyna się w momencie spełnienia żądania przez wnioskodawcę.

3. Zarząd giełdy odmawia dopuszczenia instrumentów finansowych do obrotu na rynku giełdowym, jeżeli nie są spełnione kryteria i warunki o których mowa w art. 28 ust. 2 pkt 1. W przypadku odmowy, wnioskodawcy przysługuje odwołanie do rady giełdy, w terminie określonym w regulaminie giełdy. Rozpatrzenie odwołania następuje w terminie miesiąca od dnia jego złożenia.

4. Uchwałę rady giełdy nie uwzględniającą odwołania wnioskodawca może zaskarżyć do sądu właściwego miejscowo dla siedziby spółki prowadzącej rynek giełdowy, w terminie 14 dni od dnia powzięcia wiadomości o uchwale, jeżeli odmowa dopuszczenia narusza postanowienia regulaminu giełdy. Wyrok sądu uwzględniający powództwo zastępuje uchwałę o dopuszczeniu instrumentów finansowych do obrotu na rynku giełdowym.

5. Obligacje zamienne lub obligacje z prawem pierwszeństwa mogą być dopuszczone do obrotu na rynku oficjalnych notowań, pod warunkiem że akcje emitowane w celu realizacji uprawnień wynikających z tych obligacji są jednocześnie objęte wnioskiem o dopuszczenie do obrotu na tym rynku albo są już notowane na tym samym lub na innym rynku oficjalnych notowań lub na rynku regulowanym w innym państwie członkowskim.

6. Spółka, której akcje są dopuszczone do obrotu na danym rynku oficjalnych notowań, ma obowiązek złożyć wniosek o dopuszczenie do obrotu na tym rynku, akcji tego samego rodzaju nowej emisji, będących przedmiotem oferty publicznej, nie później niż w terminie 12 miesięcy od dnia zakończenia subskrypcji, albo ustania ograniczenia ich zbywalności - jeżeli takie ograniczenie było ustanowione.

1.  Rynek pozagiełdowy może być prowadzony wyłącznie przez spółkę akcyjną.

2.  Przedmiotem działalności spółki prowadzącej rynek pozagiełdowy może być wyłącznie prowadzenie rynku pozagiełdowego lub innej działalności w zakresie organizowania obrotu instrumentami finansowymi oraz działalności związanej z tym obrotem, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. Spółka prowadząca rynek pozagiełdowy może prowadzić działalność w zakresie edukacji, promocji i informacji związanej z funkcjonowaniem rynku kapitałowego.

4. Spółka prowadząca rynek pozagiełdowy może organizować alternatywny system obrotu po uprzednim poinformowaniu Komisji i zatwierdzeniu przez Komisję regulaminu tego systemu.

5. Do regulaminu alternatywnego systemu obrotu organizowanego przez spółkę prowadzącą rynek pozagiełdowy stosuje się odpowiednio przepisy art. 78 ust. 1, 2, 5 i 6.

6.  Kapitał zakładowy spółki prowadzącej rynek pozagiełdowy wynosi co najmniej 7 500 000 zł.

1.  Akcje spółki prowadzącej rynek pozagiełdowy mogą być wyłącznie imienne.

2.  Akcje spółki prowadzącej rynek pozagiełdowy mogą nabywać wyłącznie firmy inwestycyjne, banki, towarzystwa funduszy inwestycyjnych, zakłady ubezpieczeń, powszechne towarzystwa emerytalne oraz emitenci papierów wartościowych notowanych w obrocie na tym rynku. Za zgodą Komisji akcje spółki mogą nabywać inne krajowe i zagraniczne osoby prawne.

3.  Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się w przypadku, gdy spółka prowadząca rynek pozagiełdowy jest spółką publiczną.

1. Akcjonariusz spółki prowadzącej rynek pozagiełdowy jest uprawniony do wykonywania nie więcej niż 10% ogólnej liczby głosów. W uzasadnionych przypadkach Komisja może, na wniosek akcjonariusza, zezwolić na wykonywanie przez akcjonariusza większej liczby głosów, z zastrzeżeniem ust. 2.

2.  Akcjonariusze spółki prowadzącej rynek pozagiełdowy, będący emitentami papierów wartościowych notowanych na tym rynku, są uprawnieni łącznie do wykonywania nie więcej niż 25% ogólnej liczby głosów. Warunek ten dotyczy także towarzystw funduszy inwestycyjnych oraz towarzystw emerytalnych, łącznie z zakładami ubezpieczeń.

3. Szczegółowe zasady wykonywania prawa głosu określa statut spółki prowadzącej rynek pozagiełdowy.

4.  Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się w przypadku gdy spółka prowadząca rynek pozagiełdowy jest spółką publiczną.

1.  Prowadzenie rynku pozagiełdowego wymaga zezwolenia Komisji, wydanego na wniosek zainteresowanego podmiotu. Przepisy art. 25 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

2.  Komisja rozpoznaje wniosek w terminie 2 miesięcy od dnia jego złożenia.

3.  Komisja odmawia udzielenia zezwolenia na prowadzenie rynku pozagiełdowego, w przypadku gdy wniosek o wydanie zezwolenia nie spełnia określonych dla niego warunków lub gdy z przedstawionych danych wynika, że podmiot występujący z wnioskiem nie zapewni prowadzenia działalności w sposób niezagrażający bezpieczeństwu obrotu instrumentami finansowymi lub należycie zabezpieczający interesy uczestników tego obrotu.

1.  Rada nadzorcza spółki prowadzącej rynek pozagiełdowy, na wniosek zarządu, uchwala regulamin obrotu na tym rynku.

2.  Udzielając zezwolenia, o którym mowa w art. 36 ust. 1, Komisja zatwierdza statut spółki prowadzącej rynek pozagiełdowy i regulamin obrotu na tym rynku.

3. Do spółki prowadzącej rynek pozagiełdowy oraz wykonywania nadzoru nad taką spółką stosuje się odpowiednio przepisy art. 27-30 i art. 32 ust. 1-4.

1.  Do zawierania transakcji na rynku pozagiełdowym stosuje się odpowiednio przepisy art. 31.

2. Firmy inwestycyjne będące stronami transakcji zawieranych na rynku pozagiełdowym, wykonujące zadania związane z organizacją rynku regulowanego, określone regulaminem, o którym mowa w art. 37 ust. 1, mogą zawierać transakcje kupna lub sprzedaży papierów wartościowych bezpośrednio z dającym zlecenie.

1. Zakazana jest manipulacja instrumentem finansowym, zwana dalej "manipulacją".

2. Manipulację stanowi:

3. Przepisów ust. 2 nie stosuje się do:

4. Zakazy i wymogi, o których mowa w ust. 1-3, mają zastosowanie do:

1. Podmioty nadzorowane, o których mowa w art. 5 pkt 1-3 oraz pkt 12 i 13 ustawy o nadzorze, są obowiązane do niezwłocznego przekazania Komisji - jeżeli jest właściwa ze względu na udzielone temu podmiotowi zezwolenie na prowadzenie działalności podlegającej nadzorowi, siedzibę podmiotu lub siedzibę jego oddziału - informacji o każdym uzasadnionym podejrzeniu manipulacji, zawierającej, z zastrzeżeniem ust. 2:

2. W przypadku gdy wykonując obowiązek, o którym mowa w ust. 1, podmiot nadzorowany nie posiada wszystkich informacji, przekazuje te informacje, które są mu znane, co najmniej ze wskazaniem powodu powzięcia podejrzenia manipulacji. Pozostałe informacje, w posiadanie których podmiot nadzorowany wszedł później, podmiot ten przekazuje niezwłocznie po ich uzyskaniu.

3. Informacje, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być sporządzane i przekazywane przez podmiot nadzorowany w inny sposób niż na piśmie, w szczególności na nośnikach elektronicznych lub przy użyciu środków porozumiewania się na odległość, z zachowaniem poufności tych informacji. W takim przypadku podmiot nadzorowany, na żądanie Komisji, przedstawia dokument potwierdzający na piśmie fakt przekazania informacji.

4. Po otrzymaniu informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, Komisja niezwłocznie przekazuje je właściwemu organowi nadzoru w innym państwie członkowskim, właściwemu dla rynku regulowanego, z funkcjonowaniem którego informacja ta ma związek.

5. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, spoczywa również na innych, niebędących podmiotami nadzorowanymi, bankach krajowych i oddziałach instytucji kredytowych, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe.

6. Podmiot wykonujący obowiązek, o którym mowa w ust. 1, zarówno o fakcie dokonania notyfikacji jak i jej treści nie może informować podmiotów innych niż Komisja, w szczególności osób na których rachunek transakcje przeprowadzono lub podmiotów powiązanych z tymi osobami, z wyłączeniem przypadków, w których obowiązek przekazania tych informacji wynika z przepisów innych ustaw.

1. Komisja oraz uczestnicy rynku rozważając, czy składanie danych zleceń lub zawieranie danych transakcji może stanowić manipulację, o której mowa w art. 39 ust. 2 pkt 1 i 2, biorą pod uwagę w szczególności:

2. Przy rozważaniu, czy składanie zleceń lub zawieranie transakcji następuje przy jednoczesnym wprowadzeniu uczestników rynku w błąd albo wyzyskaniu ich błędu, co do ceny instrumentów finansowych Komisja oraz uczestnicy rynku biorą pod uwagę w szczególności:

1. Osoby sporządzające rekomendacje dotyczące instrumentów finansowych, ich emitentów lub wystawców, przeznaczone do rozpowszechniania wśród inwestorów, oraz osoby zajmujące się rozpowszechnianiem takich rekomendacji, są obowiązane do zachowania należytej staranności, zapewnienia rzetelności sporządzanych rekomendacji oraz ujawnienia słusznego interesu, a także konfliktów interesów istniejących w chwili ich sporządzania lub rozpowszechniania.

2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych może określić, w drodze rozporządzenia, rodzaje informacji stanowiących rekomendacje dotyczące instrumentów finansowych, ich emitentów lub wystawców, sposób sporządzania i rozpowszechniania takich rekomendacji oraz szczegółowe warunki, jakim powinny odpowiadać te rekomendacje, przy uwzględnieniu konieczności zapewnienia ich rzetelnej prezentacji i ujawniania słusznego interesu oraz istnienia konfliktu interesów oraz bezpieczeństwa obrotu na rynku i zapobieżenia naruszeniu interesu jego uczestników.

3. Zakazy i wymogi, o których mowa w ust. 1, oraz wynikające z przepisów wydanych na podstawie ust. 2 mają zastosowanie w przypadkach określonych w art. 39 ust. 4.

1. Przepisy niniejszego oddziału mają zastosowanie do instrumentów finansowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub któregokolwiek z innych państw członkowskich lub będących przedmiotem ubiegania się o dopuszczenie do obrotu na takim rynku, niezależnie od tego czy transakcje, których przedmiotem jest dany instrument są dokonywane na tym rynku, z uwzględnieniem ust. 2.

2. Przepis art. 39 ust. 2 pkt 4 lit. b stosuje się również do papierów wartościowych będących przedmiotem oferty publicznej, które mają podlegać dopuszczeniu do obrotu na rynku regulowanym lub wprowadzeniu do alternatywnego systemu obrotu.

1. Przyjętymi praktykami rynkowymi są zachowania, których zasadnie można oczekiwać na jednym lub wielu rynkach finansowych i które są, w drodze uchwały, akceptowane przez Komisję zgodnie z wytycznymi określonymi w art. 45 ust. 1.

2. Uchwała, o której mowa w ust. 1, podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Komisji Papierów Wartościowych i Giełd.

1. Komisja uznając, czy określone zachowanie stanowi przyjętą praktykę rynkową, bierze pod uwagę w szczególności:

2. Komisja regularnie weryfikuje przyjęte praktyki rynkowe, biorąc przy tym pod uwagę istotne zmiany w funkcjonowaniu rynku, takie jak zmiany zasad obrotu lub zasad organizacji rynku.

3. Biorąc pod uwagę potrzebę ochrony zasad uczciwego obrotu i właściwego oddziaływania sił popytu i podaży, należy w szczególności analizować wpływ określonej praktyki rynkowej na główne parametry rynku, takie jak:

4. Określona, w szczególności nowa lub kształtująca się, praktyka rynkowa może być stosowana nawet jeżeli nie została zaakceptowana przez Komisję.

5. Przed zaakceptowaniem danego zachowania, jako przyjętej praktyki rynkowej, Komisja przeprowadza konsultacje celem zasięgnięcia opinii:

6. Wprowadzenie zmiany przyjętej praktyki rynkowej wymaga uprzedniego przeprowadzenia konsultacji z podmiotami i organizacjami, o których mowa w ust. 5.

7. Komisja przekazuje Komitetowi Europejskich Regulatorów Papierów Wartościowych oraz do publicznej wiadomości treść uchwały, o której mowa w art. 44 ust. 1, wskazując jednocześnie wytyczne, które wzięła pod uwagę akceptując dane zachowanie jako przyjętą praktykę rynkową.

8. W przypadku wszczęcia postępowania administracyjnego, wyjaśniającego lub karnego w sprawie związanej z wykonywaniem nadzoru przez Komisję dotyczącej zachowań będących przedmiotem opinii, o której mowa w ust. 5, Komisja może zawiesić prowadzenie konsultacji do chwili zakończenia tego postępowania.

1. Krajowy Depozyt działa w formie spółki akcyjnej.

2. Akcje Krajowego Depozytu mogą być wyłącznie imienne.

3.  Akcjonariuszami Krajowego Depozytu mogą być: spółki prowadzące giełdę, spółki prowadzące rynek pozagiełdowy, firmy inwestycyjne, banki, Skarb Państwa, Narodowy Bank Polski oraz osoby prawne lub inne jednostki organizacyjne, które prowadzą działalność w zakresie rejestrowania papierów wartościowych, jak również rozliczenia lub rozrachunku transakcji zawieranych w obrocie papierami wartościowymi lub organizowania rynku regulowanego, z siedzibą na terytorium państwa członkowskiego lub państwa należącego do OECD, podlegające nadzorowi właściwego organu nadzoru tego państwa.

4.  Akcje Krajowego Depozytu nie dają prawa do dywidendy.

5. W sprawach dotyczących sprawozdań zarządu Krajowego Depozytu z działalności spółki, planów działalności i planów finansowych Krajowego Depozytu, sprawozdania z działalności systemu rekompensat, o którym mowa w art. 148 ust. 1, regulaminów, o których mowa w art. 50 ust.1, art. 66 ust. 2, art. 136 ust. 1 oraz innych regulacji Krajowego Depozytu wydawanych na podstawie tych regulaminów, zarząd lub rada nadzorcza Krajowego Depozytu może zasięgać opinii zespołu doradczego, składającego się z:

6. Zespół doradczy może, z własnej inicjatywy, wydawać i przedstawiać zarządowi lub radzie nadzorczej Krajowego Depozytu opinie w sprawach, o których mowa w ust. 5.

1. Zawiadomienia Komisji wymaga zamiar bezpośredniego lub pośredniego nabycia lub objęcia akcji Krajowego Depozytu w liczbie:

- przy czym posiadanie akcji Krajowego Depozytu przez podmioty pozostające w tej samej grupie kapitałowej uważa się za ich posiadanie przez jeden podmiot.

2. Przez pośrednie nabycie akcji Krajowego Depozytu rozumie się nabycie lub objęcie akcji lub udziałów podmiotu posiadającego bezpośrednio lub pośrednio akcje Krajowego Depozytu, jeżeli w wyniku nabycia lub objęcia dojdzie do osiągnięcia lub przekroczenia 50% ogólnej liczby głosów lub 50% kapitału zakładowego tego podmiotu.

3. Komisji przysługuje prawo zgłoszenia sprzeciwu wobec planowanego bezpośredniego lub pośredniego nabycia lub objęcia akcji Krajowego Depozytu w terminie 3 miesięcy od dnia dokonania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, w przypadku gdy istnieje uzasadnione podejrzenie, że podmiot zamierzający nabyć akcje Krajowego Depozytu mógłby wywierać niekorzystny wpływ na zarządzanie tą spółką. W przypadku niezgłoszenia sprzeciwu Komisja może wyznaczyć termin, w ciągu którego nabycie akcji Krajowego Depozytu może zostać dokonane.

4. Wykonywanie prawa głosu z akcji Krajowego Depozytu nabytych pomimo sprzeciwu, o którym mowa w ust. 3, jest bezskuteczne.

5. W przypadku gdy podmiotem nabywającym akcje Krajowego Depozytu jest zagraniczna firma inwestycyjna, bank zagraniczny albo zagraniczny zakład ubezpieczeń posiadający zezwolenie na prowadzenie działalności wydane przez właściwy organ nadzoru innego państwa członkowskiego, Komisja zasięga opinii organu nadzoru, który udzielił zezwolenia na prowadzenie działalności przez te podmioty.

6. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio w przypadku gdy podmiotem nabywającym akcje Krajowego Depozytu jest podmiot dominujący wobec podmiotu, o którym mowa w ust. 5, lub podmiot wywierający znaczny wpływ w rozumieniu art. 98 ust. 3 na podmiot, o którym mowa w ust. 5, a także w przypadku jeżeli w wyniku pośredniego nabycia podmiot, którego akcje są przedmiotem nabycia, stałby się podmiotem zależnym od nabywcy albo podmiotem, na który nabywca zacznie wywierać znaczny wpływ w rozumieniu art. 98 ust. 3.

7. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera wskazanie liczby akcji, które nabywca zamierza nabyć, ich udział w kapitale zakładowym oraz liczbę głosów, jaką nabywca osiągnie na walnym zgromadzeniu oraz składane pod rygorem odpowiedzialności karnej, oświadczenie o źródle pochodzenia środków pieniężnych przeznaczonych na zapłatę za obejmowane lub nabywane akcje.

8. Niezgłoszenie przez Komisję sprzeciwu w terminie, o którym mowa w ust. 3, oznacza zgodę na nabycie akcji Krajowego Depozytu, na warunkach wskazanych w zawiadomieniu.

1.  Do zadań Krajowego Depozytu należy prowadzenie depozytu papierów wartościowych, prowadzenie rozliczeń i rozrachunku transakcji w papierach wartościowych, prowadzenie systemu zabezpieczania płynności rozliczeń oraz wykonywanie czynności w zakresie prowadzenia systemu rejestracji, rozliczeń i rozrachunku instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi.

2.  Do zadań Krajowego Depozytu należy w szczególności:

3. Krajowy Depozyt może również:

4.  Krajowy Depozyt może obsługiwać obrót papierami wartościowymi innymi niż zdematerializowane. Do obsługi tej stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące prowadzenia depozytu papierów wartościowych, chyba że ustawa stanowi inaczej.

5.  Krajowy Depozyt może prowadzić rachunki pieniężne, dokonywać rozliczeń pieniężnych, udzielać pożyczek oraz uczestniczyć w rozrachunkach dokonywanych przez Narodowy Bank Polski na zasadach stosowanych w przypadku rozrachunków międzybankowych, w zakresie niezbędnym do realizacji zadań określonych w ust. 1-3.

6.  Zadania określone w ust. 2 pkt 1, 2 i 9 może wykonywać wyłącznie Krajowy Depozyt.

7. Za zgodą Komisji Krajowy Depozyt może powierzyć innemu podmiotowi, w drodze umowy, wykonywanie niektórych czynności związanych z realizacją zadań, o których mowa w ust. 2 pkt 3-5.

8.  Krajowy Depozyt, w zakresie określonym w umowie, sprawuje nadzór nad działalnością podmiotu, o którym mowa w ust. 7, a w szczególności określa zasady i tryb wykonywania powierzonych czynności, zakres tych czynności i kontroluje sposób ich wykonywania.

9.  Komisja cofa zgodę, jeżeli dalsze wykonywanie powierzonych czynności mogłoby zagrozić bezpieczeństwu obrotu, albo w przypadku rozwiązania umowy, o której mowa w ust. 7.

10. Rozliczeniem, o którym mowa w ust. 1, jest ustalenie wysokości świadczeń pieniężnych i niepieniężnych wynikających z zawartych transakcji, do spełnienia których zobowiązani są uczestnicy Krajowego Depozytu, zwani dalej "uczestnikami", będący stronami tych transakcji lub inni uczestnicy, którzy zobowiązali się do wypełniania obowiązków w związku z takimi rozliczeniami (strony rozliczenia).

11. Rozrachunkiem, o którym mowa w ust. 1, jest obciążenie lub uznanie konta depozytowego lub rachunku papierów wartościowych prowadzonego przez Krajowy Depozyt odpowiednio w związku z transakcją zbycia lub nabycia instrumentów finansowych, a także, odpowiednio do ustalonych w trakcie rozliczenia kwot świadczeń, uznanie lub obciążenie rachunku bankowego wskazanego przez uczestnika będącego stroną rozliczenia.

1.  Rada nadzorcza Krajowego Depozytu, na wniosek zarządu, uchwala regulamin Krajowego Depozytu.

2. Regulamin Krajowego Depozytu i jego zmiany są zatwierdzane przez Komisję.

3. Komisja odmawia zatwierdzenia zmian regulaminu Krajowego Depozytu, jeżeli proponowane zmiany są sprzeczne z przepisami prawa lub mogłyby naruszyć bezpieczeństwo obrotu.

4.  Regulamin Krajowego Depozytu określa w szczególności:

5. Regulamin Krajowego Depozytu, jego zmiany oraz inne, wydane na podstawie regulaminu regulacje dotyczące praw i obowiązków uczestników, Krajowy Depozyt udostępnia do wiadomości uczestników co najmniej na 2 tygodnie przed dniem ich wejścia w życie.

6. W przypadku, jeżeli zmiany regulaminu Krajowego Depozytu nie ograniczają praw ani nie zwiększają obowiązków uczestników Komisja może zezwolić na skrócenie czasu ich wejścia w życie.

1. Zadania, o których mowa w art. 48 ust. 1 i 2, Krajowy Depozyt wykonuje współdziałając z uczestnikami.

2. Uczestnikami mogą być wyłącznie podmioty, których przedmiot przedsiębiorstwa obejmuje prowadzenie rachunków papierów wartościowych, emitenci zdematerializowanych papierów wartościowych, jak również inne instytucje finansowe, jeżeli ich uczestnictwo ma na celu współdziałanie z Krajowym Depozytem w zakresie wykonywania zadań Krajowego Depozytu.

3.  Uczestnikami mogą być również osoby prawne lub inne jednostki organizacyjne z siedzibą poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wykonujące zadania w zakresie centralnej rejestracji papierów wartościowych lub rozliczania transakcji zawieranych w obrocie papierami wartościowymi, z zastrzeżeniem że podmioty, których działalność nie podlega nadzorowi właściwego organu sprawującego nadzór nad instytucjami finansowymi w państwie członkowskim albo w państwie należącym do OECD mogą być uczestnikami za zgodą i na warunkach określonych przez Komisję.

4. Uczestnikami mogą być także zagraniczne firmy inwestycyjne oraz zagraniczne osoby prawne prowadzące działalność maklerską na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

1. Uczestnictwo powstaje przez zawarcie z Krajowym Depozytem umowy o uczestnictwo w depozycie papierów wartościowych, zwanej dalej "umową o uczestnictwo".

2. Podmiotowi, który uzyskał zgodę Komisji na prowadzenie rachunków papierów wartościowych lub który prowadzi rachunki papierów wartościowych na podstawie art. 119 i spełnia wymogi określone w regulaminie Krajowego Depozytu, przysługuje roszczenie o zawarcie umowy o uczestnictwo.

3.  Zawarcie umowy o uczestnictwo następuje przez złożenie oświadczenia o zamiarze jej zawarcia przez podmiot uprawniony, w terminie 2 tygodni od dnia złożenia tego oświadczenia, chyba że zarząd Krajowego Depozytu podejmie w tym terminie uchwałę o odmowie jej zawarcia.

4.  Od uchwały zarządu odmawiającej zawarcia umowy o uczestnictwo przysługuje odwołanie do rady nadzorczej Krajowego Depozytu. Rada nadzorcza rozpatruje odwołanie w terminie 2 tygodni od dnia jego złożenia.

1. W razie ograniczenia albo pozbawienia uczestnictwa danego podmiotu w Krajowym Depozycie, w przypadkach określonych w regulaminie Krajowego Depozytu, spółka prowadząca giełdę oraz spółka prowadząca rynek pozagiełdowy są obowiązane do ograniczenia albo zawieszenia działania uczestnika na rynku regulowanym, chyba że inny uczestnik będzie wykonywał zadania związane z rozliczaniem transakcji.

2.  O ograniczeniu albo pozbawieniu uczestnictwa Krajowy Depozyt informuje niezwłocznie spółkę prowadzącą giełdę oraz spółkę prowadzącą rynek pozagiełdowy.

1.  Papierom wartościowym danej emisji dającym te same uprawnienia i posiadającym ten sam status w obrocie Krajowy Depozyt nadaje odrębne oznaczenie, zwane dalej "kodem".

2. Na wniosek emitenta papierom wartościowym różnych emisji dającym te same uprawnienia ich posiadaczom i posiadającym ten sam status w obrocie Krajowy Depozyt może nadać jeden kod, jeżeli uprzednio zawiadomił o tym spółkę prowadzącą rynek regulowany, na którym papiery te są przedmiotem obrotu lub podmiot organizujący dla nich alternatywny system obrotu.

3.  Emitent nie może różnicować praw z papierów wartościowych oznaczonych tym samym kodem. Zmiana praw z papierów wartościowych oznaczonych tym samym kodem wymaga nadania odrębnego kodu.

1.  W przypadku gdy:

- a akcje wyemitowane w wyniku podwyższenia zostały uprzednio objęte tym samym kodem razem z innymi akcjami tej spółki, w depozycie papierów wartościowych przeprowadzana jest redukcja wartości nominalnej wszystkich akcji oznaczonych tym kodem.

2. Jeżeli nie jest możliwe przeprowadzenie redukcji, o której mowa w ust. 1, w depozycie papierów wartościowych przeprowadzana jest redukcja ogólnej liczby akcji oznaczonych danym kodem.

3. Na podstawie zawiadomienia o przeprowadzeniu redukcji złożonego przez Krajowy Depozyt właściwy sąd rejestrowy dokonuje odpowiedniej zmiany w rejestrze przedsiębiorców, a następnie wzywa spółkę do dostosowania w określonym terminie brzmienia statutu do zmienionego stanu prawnego.

4. Spółka publiczna jest obowiązana do zwrotu akcjonariuszom środków uzyskanych w wyniku emisji akcji, które są zapisane na rachunkach akcjonariuszy i zostały objęte redukcją, o której mowa w ust. 1 i 2. Udział poszczególnych akcjonariuszy w wartości środków zwracanych przez emitenta jest wyznaczony odpowiednio stosunkiem zredukowanej wartości nominalnej akcji zapisanych na ich rachunkach papierów wartościowych do wartości nominalnej wszystkich akcji będących przedmiotem redukcji albo stosunkiem liczby akcji zapisanych na ich rachunkach papierów wartościowych, które zostały objęte redukcją, do łącznej liczby zredukowanych akcji.

1. Rejestracja papierów wartościowych jest prowadzona przez Krajowy Depozyt na:

2. Stany na rachunkach papierów wartościowych prowadzonych przez uczestników powinny być zgodne ze stanem na odpowiednim koncie depozytowym prowadzonym w Krajowym Depozycie.

1.  Organizując i prowadząc rozliczanie transakcji, o których mowa w art. 48 ust. 2 pkt 4, Krajowy Depozyt określa w szczególności zakres obowiązków stron transakcji lub stron rozliczenia w przypadku gdy strony transakcji wykonują swoje zobowiązania poprzez inne podmioty, w celu prawidłowego spełnienia przez strony świadczeń pieniężnych lub niepieniężnych, wynikających z zawartych transakcji.

2.  Krajowy Depozyt organizuje i zarządza systemem gwarantującym prawidłowe wykonanie zobowiązań wynikających z transakcji.

3.  Krajowy Depozyt może wystąpić jako strona transakcji zawartej na rynku regulowanym, wyłącznie w związku z wykorzystaniem środków systemu, o którym mowa w ust. 2, zgodnie z jego celem.

1.  Wszczęcie postępowania upadłościowego, naprawczego, egzekucyjnego lub otwarcie likwidacji, a także podjęcie innych środków prawnych względem uczestnika lub innego podmiotu działającego bezpośrednio na rynku regulowanym, skutkujących zawieszeniem lub zaprzestaniem dokonywania przez niego spłaty zadłużeń albo ograniczających jego zdolność w zakresie swobodnego rozporządzania mieniem, w tym zawieszenie działalności banku w trybie określonym przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, nie wywołuje skutków prawnych wobec środków znajdujących się na koncie depozytowym, rachunku papierów wartościowych, rachunku pieniężnym lub rachunku bankowym tego uczestnika lub innego podmiotu działającego na rynku regulowanym służącym do realizacji rozliczeń transakcji w zakresie, w jakim środki te są potrzebne do rozliczenia transakcji w Krajowym Depozycie, chociażby postępowanie zostało wszczęte, likwidacja otwarta lub inny środek prawny został podjęty przed jej rozliczeniem.

2. Środki prawne, o których mowa w ust. 1, nie wywołują skutków prawnych wobec przedmiotu zabezpieczenia ustanowionego przez uczestnika lub innego podmiotu bezpośrednio działającego na rynku regulowanym na rzecz innego uczestnika lub na rzecz Krajowego Depozytu w ramach systemu zabezpieczania płynności rozliczania transakcji, na zasadach określonych w regulaminie Krajowego Depozytu.

3. Przepis ust. 1 stosuje się także w przypadku gdy system rejestracji papierów wartościowych, o których mowa w art. 49, jest prowadzony przez Narodowy Bank Polski.

1.  W przypadku braku środków na koncie depozytowym, rachunku bankowym wskazanym przez stronę rozliczenia, rachunku papierów wartościowych lub rachunku pieniężnym uczestnika będącego stroną transakcji albo stroną rozliczenia potrzebnych na rozliczenie transakcji, Krajowy Depozyt określa transakcje, których rozliczenia ulegają zawieszeniu.

2.  System gwarantowania, o którym mowa w art. 59 ust. 2, może przewidywać niespełnienie świadczeń na rzecz uczestnika, który spowodował zawieszenie rozliczenia transakcji.

1.  Przewodniczący Komisji lub osoba przez niego upoważniona ma prawo:

2.  Na żądanie Przewodniczącego Komisji lub osoby przez niego upoważnionej, osoby uprawnione do reprezentowania Krajowego Depozytu lub wchodzące w skład jego zarządu i rady nadzorczej albo pozostające z nim w stosunku pracy, są obowiązane do niezwłocznego sporządzenia i przekazania, na koszt spółki, kopii dokumentów i innych nośników informacji oraz do udzielenia pisemnych lub ustnych wyjaśnień.

3. Obowiązek, o którym mowa w ust. 2, spoczywa również na biegłym rewidencie oraz osobach uprawnionych do reprezentowania podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych lub pozostających z tym podmiotem w stosunku pracy - w zakresie dotyczącym czynności podejmowanych przez te osoby lub podmiot, w związku z badaniem sprawozdań finansowych Krajowego Depozytu lub świadczeniem na jego rzecz innych usług wymienionych w art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1994 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie. Nie narusza to obowiązku zachowania tajemnicy, o której mowa w art. 4a tej ustawy.

4.  Na pisemne żądanie Komisji zarząd Krajowego Depozytu jest obowiązany do:

5.  W przypadku niewykonania obowiązków, o których mowa w ust. 4, do żądania Komisji stosuje się odpowiednio przepisy art. 401 § 1 i 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych.

6.  Komisja może nakazać radzie nadzorczej Krajowego Depozytu niezwłoczne podjęcie, jednak nie później niż w terminie 10 dni roboczych, uchwały w określonej sprawie.

7.  Komisja może zaskarżyć do sądu uchwałę walnego zgromadzenia lub rady nadzorczej Krajowego Depozytu, w terminie 30 dni od dnia powzięcia wiadomości o uchwale, w drodze powództwa o jej uchylenie, jeżeli uchwała narusza przepisy prawa, postanowienia statutu, regulaminu lub zasady bezpieczeństwa obrotu albo jeżeli została podjęta z naruszeniem przepisów prawa, postanowień statutu lub regulaminu.

8. W razie powzięcia wątpliwości co do prawidłowości lub rzetelności sprawozdań finansowych albo innych informacji finansowych, których obowiązek sporządzenia wynika z odrębnych przepisów lub prawidłowości prowadzenia ksiąg rachunkowych, Komisja może zlecić kontrolę tych sprawozdań, informacji i ksiąg rachunkowych podmiotowi uprawnionemu do badania sprawozdań finansowych. W przypadku gdy kontrola wykaże istnienie istotnych nieprawidłowości, Krajowy Depozyt zwraca Komisji koszty przeprowadzenia kontroli.

1.  Uczestnicy są obowiązani do wnoszenia do Krajowego Depozytu wpłat, z których tworzy się fundusz zabezpieczający prawidłowe rozliczenie zawartych transakcji, zwany dalej "funduszem rozliczeniowym".

2. Fundusz rozliczeniowy zapewnia rozliczanie transakcji zawieranych na rynku regulowanym, w zakresie określonym w regulaminie funduszu rozliczeniowego.

3.  Krajowy Depozyt może zarządzać środkami funduszu rozliczeniowego.

1.  Wysokość wpłat na fundusz rozliczeniowy określa Krajowy Depozyt w zależności od poziomu zobowiązań, które mogą powstać w wyniku rozliczanej przez niego działalności uczestnika w zakresie wskazanym w art. 65 ust. 2. Wysokość wpłat może być również uzależniona od sytuacji finansowej uczestnika.

2.  Rada nadzorcza Krajowego Depozytu, na wniosek zarządu, uchwala regulamin określający sposób tworzenia i wykorzystywania funduszu rozliczeniowego. Regulamin i jego zmiany podlegają zatwierdzeniu przez Komisję.

1.  Masa majątkowa funduszu rozliczeniowego stanowi współwłasność łączną uczestników. Nie wyłącza to możliwości indywidualnego określania obowiązków uczestnika w związku z wykorzystaniem funduszu rozliczeniowego, spowodowanym przez działania tego uczestnika.

2. Fundusz rozliczeniowy może składać się z wyodrębnionych funkcjonalnie części, z których każda zawiera środki przeznaczone na zabezpieczenie rozliczenia transakcji zawieranych na poszczególnych rynkach lub na zabezpieczenie rozliczenia określonych rodzajów transakcji.

3.  Do środków funduszu rozliczeniowego stosuje się odpowiednio przepisy art. 61.

1.  Prowadzenie działalności maklerskiej wymaga zezwolenia Komisji wydanego na wniosek, o którym mowa w art. 82, złożony przez zainteresowany podmiot.

2. Działalność maklerska, z zastrzeżeniem art. 70 i 71, obejmuje wykonywanie czynności polegających na:

3. Działalnością maklerską jest również wykonywanie czynności polegających na:

4. Działalnością maklerską jest również wykonywanie przez firmę inwestycyjną czynności polegających na:

1. Przepisów niniejszego działu nie stosuje się do:

2. Bank z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może, bez zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej, wykonywać na zasadach określonych w odrębnych przepisach czynności określone w:

1) art. 69 ust. 2 pkt 1-5 - o ile przedmiotem tych czynności są papiery wartościowe, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2, lub inne niedopuszczone do obrotu zorganizowanego maklerskie instrumenty finansowe;

2) art. 69 ust. 2 pkt 6.

3. Wykonywanie przez bank, zgodnie z ust. 2, czynności, o których mowa w art. 69 ust. 2, nie stanowi działalności maklerskiej.

1. Nie stanowią działalności maklerskiej czynności polegające wyłącznie na przyjmowaniu i przekazywaniu zleceń nabycia lub zbycia papierów wartościowych lub tytułów uczestnictwa w instytucjach zbiorowego inwestowania, o ile podmiot wykonujący te czynności nie jest uprawniony do świadczenia usług w zakresie przechowywania środków pieniężnych lub papierów wartościowych należących do osób trzecich oraz o ile czynności te są wykonywane przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą regulowaną odrębnymi przepisami.

2. Zlecenia przyjmowane zgodnie z ust. 1 mogą być wyłącznie przekazywane do firmy inwestycyjnej albo instytucji zbiorowego inwestowania prowadzącej działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, wymaga zawiadomienia Komisji nie później niż na miesiąc przed ich podjęciem. Do podmiotu wykonującego czynności, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 88, art. 90 ust. 1-4, przepisy wydane na podstawie art. 94 ust. 1 pkt 1 oraz art. 26-37 ustawy o nadzorze.

1. W umowie o oferowanie maklerskich instrumentów finansowych firma inwestycyjna zobowiązuje się do pośrednictwa w:

2. Umowa o oferowanie instrumentów finansowych powinna być zawarta w formie pisemnej pod rygorem nieważności.

1. Firma inwestycyjna, z zastrzeżeniem art. 74, wykonuje zlecenia nabycia lub zbycia papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu zorganizowanego na podstawie umowy o świadczenie usług brokerskich.

2. W umowie o świadczenie usług brokerskich firma inwestycyjna:

3. Przyjmując do wykonania zlecenie, o którym mowa w ust. 1, firma inwestycyjna zobowiązuje się wobec dającego zlecenie do nabycia lub zbycia oznaczonych papierów wartościowych w imieniu własnym, lecz na rachunek dającego zlecenie. Firma inwestycyjna odpowiada wobec dającego zlecenie zbycia za zapłatę ceny przez nabywcę papierów wartościowych.

4. Umowa oraz zlecenia, o których mowa w ust. 1, powinny mieć formę pisemną pod rygorem nieważności.

5. W zakresie nieuregulowanym w ust. 1-4 do:

6. Do rachunku pieniężnego służącego do obsługi rachunku papierów wartościowych stosuje się odpowiednio przepisy art. 725-733 ustawy z dnia 13 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, z wyłączeniem uprawnienia do czasowego obracania wolnymi środkami pieniężnymi. Nie wyłącza to uprawnień Komisji wynikających z art. 88.

7. Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do wykonywania w obrocie zorganizowanym przez firmę inwestycyjną zleceń nabycia lub zbycia, na rachunek klienta niebędących papierami wartościowymi maklerskich instrumentów finansowych, o ile ich konstrukcja umożliwia zastosowanie tych przepisów.

1. Firma inwestycyjna może wykonać zlecenie nabycia lub zbycia papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu zorganizowanego, poprzez zawarcie na własny rachunek umowy sprzedaży (transakcji bezpośredniej) ze zleceniodawcą.

2. Wykonywanie zleceń w sposób wskazany w ust. 1 odbywa się na podstawie umowy o świadczenie usług brokerskich.

3. Firma inwestycyjna przyjmuje i przekazuje zlecenia nabycia lub zbycia maklerskich instrumentów finansowych poprzez:

1. W umowie o zarządzanie portfelem, w którego skład wchodzi jeden lub większa liczba maklerskich instrumentów finansowych firma inwestycyjna zobowiązuje się do odpłatnego podejmowania i realizacji decyzji inwestycyjnych na rachunek klienta, w ramach pozostawionych przez zleceniodawcę do dyspozycji zarządzającego środków pieniężnych lub maklerskich instrumentów finansowych.

2. Umowa, o której mowa w ust. 1, powinna być zawarta w formie pisemnej pod rygorem nieważności.

1. W umowie o doradztwo inwestycyjne w zakresie maklerskich instrumentów finansowych, dopuszczonych do obrotu zorganizowanego, firma inwestycyjna zobowiązuje się do przygotowywania w oparciu o potrzeby i sytuację klienta i przekazywania mu pisemnej lub ustnej rekomendacji nabycia lub zbycia określonych maklerskich instrumentów finansowych albo powstrzymania się od zawarcia transakcji dotyczącej tych instrumentów.

2. Umowa, o której mowa w ust. 1, powinna być zawarta w formie pisemnej pod rygorem nieważności.

1. Przez usługę wymiany walutowej rozumie się przyjmowanie przez firmę inwestycyjną walut obcych i dokonywanie ich sprzedaży na rachunek klienta, jak również kupno walut obcych na rachunek klienta, w związku z obsługą realizacji zobowiązań firmy inwestycyjnej wobec klienta lub zobowiązań klienta wobec firmy inwestycyjnej z tytułu usług świadczonych przez tą firmę inwestycyjną na jego rzecz, lub zobowiązań klienta wobec emitenta papierów wartościowych, w przypadku gdy firma inwestycyjna działa w imieniu i na rachunek emitenta, lub zobowiązań emitenta papierów wartościowych wobec klienta, w przypadku gdy firma inwestycyjna działa w imieniu i na rachunek klienta w zakresie czynności wskazanych w art. 69 ust. 2.

2. Świadczenie przez firmę inwestycyjną usługi wymiany walutowej nie stanowi działalności kantorowej w rozumieniu ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 141, poz. 1178, z późn. zm.⁷⁾).

1. Firma inwestycyjna organizuje alternatywny system obrotu na podstawie regulaminu, który wymaga zatwierdzenia przez Komisję. Regulamin alternatywnego systemu obrotu określa w szczególności:

2. W przypadku gdy przedmiotem transakcji są instrumenty finansowe dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym przez wykonanie obowiązku upowszechniania przez podmiot organizujący alternatywny system obrotu, informacji wskazanych w ust. 1 pkt 9 rozumie się również ich przekazanie na rynek regulowany w celu ich publikacji zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1. W takim przypadku regulamin, o którym mowa w ust. 1, określa tryb i warunki przekazywania spółce prowadzącej rynek regulowany, na którym dany instrument finansowy jest przedmiotem obrotu, informacji dotyczących składanych ofert oraz zawieranych transakcji.

3. W przypadku gdy zakres czynności, o których mowa w art. 82 ust. 1 pkt 7, obejmuje organizowanie alternatywnego systemu obrotu, Komisja udzielając zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej zatwierdza regulamin tego systemu.

4. Firma inwestycyjna, która zamierza rozpocząć organizowanie alternatywnego systemu obrotu zawiadamia o tym w trybie określonym w art. 87, występując jednocześnie do Komisji z wnioskiem o zatwierdzenie regulaminu alternatywnego systemu obrotu.

5. Każdorazowa zmiana regulaminu alternatywnego systemu obrotu wymaga zatwierdzenia przez Komisję.

6. Komisja odmawia zatwierdzenia regulaminu alternatywnego systemu obrotu lub jego zmian, jeżeli regulamin lub proponowane zmiany są sprzeczne z przepisami prawa lub nie gwarantują bezpieczeństwa organizowanego obrotu.

7. Przepisów dotyczących obowiązku zatwierdzenia przez Komisję regulaminu alternatywnego systemu obrotu oraz zmian tego regulaminu nie stosuje się do zagranicznej firmy inwestycyjnej.

1. Firma inwestycyjna może w drodze umowy zawartej w formie pisemnej powierzyć osobie fizycznej, osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej wykonywanie stałe lub okresowe w imieniu i na rachunek firmy inwestycyjnej czynności pośrednictwa w zakresie działalności prowadzonej przez tą firmę inwestycyjną (agent firmy inwestycyjnej).

2. Na podstawie umowy, o której mowa w ust. 1, mogą być wykonywane czynności związane z zawieraniem umów o świadczenie usług przez firmę inwestycyjną lub umożliwiające realizację tych umów, w szczególności polegające na doradzaniu klientowi lub potencjalnemu klientowi w zakresie usług danej firmy inwestycyjnej, przyjmowaniu zleceń, o których mowa w art. 69 ust. 2 pkt 1, oraz odbieraniu innych oświadczeń woli dla firmy inwestycyjnej. Umowa, o której mowa w ust. 1, nie może przewidywać powierzenia prowadzenia działalności maklerskiej.

3. Zakazane jest pozostawanie w stosunku umownym wynikającym z umowy, o której mowa w ust. 1, z więcej niż jedną firmą inwestycyjną.

4. Zakazane jest przyjmowanie przez agenta firmy inwestycyjnej jakichkolwiek wpłat, w związku z czynnościami wykonywanymi na podstawie umowy, o której mowa w ust. 1, od osób, na rzecz których firma inwestycyjna świadczy usługi, jak również dokonywanych przez firmę inwestycyjną na rzecz tych osób.

5. Za szkodę wyrządzoną przez agenta firmy inwestycyjnej w związku z wykonywaniem czynności w imieniu i na rachunek firmy inwestycyjnej odpowiada solidarnie ta firma inwestycyjna i agent, który wyrządził szkodę. Odpowiedzialność wyłączona jest w przypadku gdy szkoda nastąpiła wskutek działania siły wyższej lub wyłącznie z winy osoby trzeciej.

6. Agent firmy inwestycyjnej obowiązany jest przy każdej czynności wykonywanej na rzecz firmy inwestycyjnej okazywać pełnomocnictwo firmy inwestycyjnej, w imieniu której działa. W przypadku gdy agentem firmy inwestycyjnej jest osoba wykonująca zawód maklera papierów wartościowych lub doradcy inwestycyjnego, obowiązana jest ona ponadto okazywać dokument potwierdzający posiadanie uprawnień do wykonywania zawodu maklera papierów wartościowych lub doradcy inwestycyjnego.

7. W stosunku do agenta firmy inwestycyjnej Komisji przysługują przewidziane w ustawie o nadzorze uprawnienia kontrolne, w zakresie dotyczącym czynności wykonywanych na rzecz firmy inwestycyjnej oraz sporządzanych w związku z tymi czynnościami dokumentów.

8. Komisja prowadzi rejestr agentów firm inwestycyjnych.

9. Komisja skreśla agenta firmy inwestycyjnej z rejestru, o którym mowa w ust. 8, jeżeli wykonuje on czynności, o których mowa w ust. 2, z naruszeniem przepisów prawa lub nie dochowując należytej staranności. Przepisy art. 132 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

10. Podmiot, który został skreślony z listy agentów firm inwestycyjnych z przyczyn, o których mowa w ust. 4, nie może ponownie być wpisany do tego rejestru przed upływem 10 lat od dnia skreślenia, a w przypadku gdy skreślenie nastąpiło w związku z popełnieniem przez agenta firmy inwestycyjnej przestępstwa - nie wcześniej niż nastąpi zatarcie skazania za to przestępstwo.

1. W przypadku gdy agentem firmy inwestycyjnej ma być osoba fizyczna, Komisja dokonuje, na wniosek zainteresowanego, wpisu do rejestru agentów firmy inwestycyjnej, jeżeli dana osoba posiada odpowiedni poziom wiedzy i doświadczenia zawodowego z zakresu usług pośrednictwa finansowego, obowiązujących przepisów prawa oraz standardów działalności firm inwestycyjnych, stwierdzony przez Komisję w wyniku przeprowadzonego egzaminu zgodnie z art. 130. Wniosek o wpis składany jest w terminie 30 dni od dnia złożenia z wynikiem pozytywnym egzaminu dla agenta firmy inwestycyjnej.

2. Warunki, o których mowa w ust. 1, uważa się za spełnione w przypadku osób mających prawo wykonywania zawodu maklera papierów wartościowych lub doradcy inwestycyjnego.

3. W przypadku gdy agentem firmy inwestycyjnej ma być osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, Komisja dokonuje, na wniosek zainteresowanego, wpisu do rejestru agentów firmy inwestycyjnej, jeżeli podmiot ten posiadanym doświadczeniem z zakresu obrotu maklerskimi instrumentami finansowymi, oraz strukturą organizacyjną gwarantuje wykonywanie czynności, o których mowa w art. 79 ust. 2, w sposób prawidłowy z dołożeniem należytej staranności.

4. W przypadku gdy agentem firmy inwestycyjnej ma być podmiot prowadzący działalność gospodarczą nadzorowaną zgodnie z odrębnymi przepisami przez organ, z którym Komisja zawarła porozumienie, o którym mowa w art. 20 ust. 2 ustawy o nadzorze, Komisja, po otrzymaniu wniosku, o którym mowa w ust. 1, występuje do odpowiedniego organu nadzoru o przedstawienie opinii dotyczącej sytuacji finansowej oraz sposobu prowadzenia działalności przez ten podmiot. Przedstawienie przez właściwy organ nadzoru pozytywnej opinii rozumiane jest jako wypełnianie przez podmiot ubiegający się o wpis do rejestru agentów firmy inwestycyjnej warunków, o których mowa w ust. 3.

5. Komisja odmawia wpisu do rejestru agentów firmy inwestycyjnej w przypadku gdy osoba fizyczna ubiegająca się o wpis lub osoba kierująca działalnością podmiotu, o którym mowa w ust. 3, ubiegającego się o wpis została uznana prawomocnym orzeczeniem za winnego przestępstwa skarbowego, przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi gospodarczemu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, za przestępstwa określone w art. 305, 307 lub 308 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z 2004 r. Nr 33, poz. 286 oraz z 2005 r. Nr 10, poz. 68) za przestępstwa określone w ustawie o giełdach towarowych, lub za przestępstwa określone w niniejszej ustawie.

6. Komisja odmawia również dokonania wpisu podmiotu, o którym mowa w ust. 3, do rejestru agentów firmy inwestycyjnej, w przypadku gdy wykonywanie przez ten podmiot czynności, o których mowa w art. 79 ust. 2, mogłoby doprowadzić do naruszenia bezpieczeństwa obrotu lub interesów klientów firmy inwestycyjnej.

7. Wniosek o wpis do rejestru agentów firmy inwestycyjnej składany jest za pośrednictwem firmy inwestycyjnej, na rzecz której mają być wykonywane czynności, o których mowa w art. 79 ust. 2, i zawiera:

8. Podmiot wpisany do rejestru agentów firmy inwestycyjnej jest obowiązany do niezwłocznego pisemnego informowania Komisji o:

1.  Wniosek o udzielenie zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej zawiera:

2.  Do wniosku załącza się:

3. We wniosku, o którym mowa w ust. 1, nie zamieszcza się informacji określonych w ust. 1 pkt 5 i 6, w przypadku gdy dotyczą one:

4. W celu ustalenia wpływu wywieranego przez podmiot posiadający pośrednio lub bezpośrednio akcje lub udziały wnioskodawcy w liczbie zapewniającej co najmniej 10% ogólnej liczby głosów na sposób prowadzenia działalności maklerskiej, przestrzegania zasad uczciwego obrotu lub należytego zabezpieczenia interesów klientów, Komisja może żądać przedstawienia innych danych dotyczących sytuacji prawnej lub finansowej tego podmiotu.

5. Przepisy ust. 1, ust. 2 pkt 9 i ust. 4 dotyczące akcji lub akcjonariuszy stosuje się odpowiednio do udziałów lub wspólników w przypadku gdy wnioskodawcą jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Przepis ust. 2 pkt 9 dotyczący oświadczenia o źródle pochodzenia środków pieniężnych przeznaczonych na zapłatę za obejmowane lub nabywane akcje stosuje się odpowiednio do oświadczenia o źródle pochodzenia środków pieniężnych wnoszonych jako wkład do spółki osobowej w przypadku, gdy wnioskodawcą jest spółka jawna, partnerska lub komandytowa.

1. Firma inwestycyjna jest obowiązana zatrudniać co najmniej:

2. Warunki, o których mowa w ust. 1, uważa się za spełnione, jeżeli czynności wymienione w tym przepisie wykonuje makler papierów wartościowych lub doradca inwestycyjny będący komplementariuszem w spółce komandytowo-akcyjnej lub komandytowej albo wspólnikiem w spółce jawnej lub partnerskiej będącej firmą inwestycyjną.

3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do zagranicznych firm inwestycyjnych prowadzących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność maklerską bez konieczności otwierania oddziału.

1.  Komisja rozpoznaje wniosek o zezwolenie na prowadzenie działalności maklerskiej w terminie 2 miesięcy od dnia jego złożenia.

2.  Zezwolenie zawiera:

1) wniosek nie spełnia wymagań określonych w art. 82;

2) wniosek lub załączone do niego dokumenty nie są zgodne pod względem treści z przepisami prawa lub ze stanem faktycznym;

3) wnioskodawca nie spełnia wymagań określonych w art. 95 lub art. 100;

4) charakter powiązań istniejących pomiędzy podmiotami należącymi do grupy kapitałowej, w skład której wchodzi wnioskodawca, uniemożliwia ustalenie rzeczywistej struktury tej grupy, rzeczywistych właścicieli lub sprawowanie efektywnego nadzoru nad działalnością wnioskodawcy;

5) osoby wymienione w art. 105, art. 113 ust. 6 albo art. 117 ust. 5 nie spełniają warunków określonych w tych przepisach;

6) opinia, o której mowa w art. 98 ust. 1 lub 2 albo w art. 117 ust. 3, jest negatywna;

7) z analizy wniosku i załączonych do niego dokumentów wynika, że wnioskodawca nie zapewni prowadzenia działalności w sposób niezagrażający bezpieczeństwu obrotu papierami wartościowymi lub należycie zabezpieczający interesy klientów;

8) wnioskodawca nie przedstawi, na żądanie Komisji, informacji, o których mowa w art. 82 ust. 4 i 5;

9) środki pieniężne przeznaczone na nabycie lub objęcie akcji albo udziałów wnioskodawcy albo środki pieniężne wniesione jako wkład do będącej wniskodawcą spółki jawnej, partnerskiej lub komandytowej pochodzą z pożyczek, kredytów lub z nieudokumentowanych źródeł, w przypadku gdy wnioskodawca ubiega się o zezwolenie na prowadzenie działalności maklerskiej w formie domu maklerskiego;

10) podmioty posiadające bezpośrednio lub pośrednio przez podmioty zależne akcje albo udziały wnioskodawcy reprezentujące łącznie co najmniej 10% ogólnej liczby głosów lub 10% kapitału zakładowego, nie zapewniają właściwego prowadzenia przez wnioskodawcę działalności maklerskiej.

1) wszelkich zmianach danych zawartych we wniosku o udzielenie zezwolenia i w załącznikach do niego, z zastrzeżeniem pkt 2, oraz o zmianach danych zawartych w zawiadomieniu, o którym mowa w art. 87;

2) zmianach w składzie akcjonariuszy albo wspólników posiadających, bezpośrednio lub pośrednio przez podmioty zależne, co najmniej 10% ogólnej liczby głosów lub co najmniej 10% kapitału zakładowego;

3) nabyciu akcji lub udziałów w innych spółkach w liczbie, która zapewnia prawo do co najmniej 5% ogólnej liczby głosów.

1.  Po uzyskaniu zezwolenia firma inwestycyjna jest obowiązana zawiadamiać Komisję o zamiarze rozpoczęcia działalności maklerskiej w zakresie innym niż wskazany we wniosku, o którym mowa w art. 82, co najmniej na 30 dni przed dniem jej rozpoczęcia.

2.  Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

1.  Zezwolenie na prowadzenie działalności maklerskiej wygasa:

2. W razie konieczności zabezpieczenia interesu publicznego Komisja może w drodze decyzji skrócić termin wskazany w ust. 1 pkt 3.

3. O ile w decyzji w sprawie cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej lub decyzji, o której mowa w ust. 2, nie określono inaczej, w przypadku otwarcia likwidacji - do czasu wygaśnięcia zezwolenia - albo w przypadku cofnięcia zezwolenia - do czasu zaprzestania prowadzenia działalności - firma inwestycyjna wykonuje wyłącznie czynności wynikające z prowadzenia rachunków papierów wartościowych, rachunków, o których mowa w art. 69 ust. 4 pkt 2, rachunków pieniężnych lub umów o zarządzanie portfelem maklerskich instrumentów finansowych - bez możliwości zawierania nowych umów, oraz wynikające z nabytych na rachunek klientów maklerskich instrumentów finansowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c lub d, czynności mające na celu zakończenie tych inwestycji przez klientów.

4.  W przypadku wygaśnięcia lub cofnięcia zezwolenia lub zaprzestania prowadzenia rachunków papierów wartościowych, rachunków, o których mowa w art. 69 ust. 4 pkt 2, i rachunków pieniężnych przez podmiot prowadzący działalność maklerską Komisja może nakazać przeniesienie papierów wartościowych, innych maklerskich instrumentów finansowych i środków pieniężnych oraz dokumentów związanych z prowadzeniem rachunków papierów wartościowych, rachunków, o których mowa w art. 69 ust. 4 pkt 2, i rachunków pieniężnych do innej firmy inwestycyjnej, która uprzednio wyraziła na to zgodę. W innych przypadkach do postępowania z dokumentami związanymi z prowadzeniem działalności maklerskiej stosuje się art. 476 § 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych. Właściwy sąd niezwłocznie zawiadamia Komisję o wyznaczonym przechowawcy.

1.  Firma inwestycyjna, która zaprzestała prowadzenia działalności maklerskiej, ma obowiązek archiwizowania i przechowywania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przez okres 5 lat od dnia zaprzestania prowadzenia tej działalności, dokumentów oraz innych nośników informacji związanych z prowadzeniem tej działalności. Obowiązek uważa się za wykonany w przypadku zapewnienia przez firmę inwestycyjną przechowywania dokumentów oraz innych nośników informacji przez podmiot trzeci spełniający wymagania określone w odrębnych przepisach.

2. Upoważniony przedstawiciel Komisji ma prawo wstępu do siedziby lub lokalu podmiotu przechowującego dokumenty i inne nośniki informacji celem wglądu do tych dokumentów i nośników.

3.  Na pisemne żądanie Komisji lub jej upoważnionego przedstawiciela podmiot przechowujący dokumenty jest obowiązany do niezwłocznego sporządzenia na własny koszt i przekazania kopii tych dokumentów i nośników.

4. Przepisy ust. 1 nie narusza przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694, z późn. zm.⁸⁾).

5. Przepisów ust. 1-4 nie stosuje się do zagranicznych firm inwestycyjnych prowadzących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność maklerską bez otwierania oddziału.

1. Komisja prowadzi jawny rejestr firm inwestycyjnych zawierający wskazanie firm lub nazw, adresów siedziby oraz zakresu czynności, które poszczególne firmy wykonują na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach posiadanego zezwolenia.

2. Rejestr firm inwestycyjnych dostępny jest na stronie internetowej Komisji.

1. Firmy inwestycyjne, w liczbie co najmniej 25, mogą utworzyć, na zasadach określonych w odrębnych przepisach, izbę gospodarczą, zwaną dalej "izbą".

2. Organizację władz izby, tryb ich powoływania, zakres kompetencji oraz zadania izby określa statut izby.

3. Firmy inwestycyjne prowadzące działalność wyłącznie w zakresie zarządzania portfelami maklerskich instrumentów finansowych lub doradztwa inwestycyjnego w zakresie maklerskich instrumentów finansowych dopuszczonych do obrotu zorganizowanego, mogą być członkami izby, o której mowa w ust.1, lub izby gospodarczej, o której mowa w przepisach o funduszach inwestycyjnych.

1. Przepisów art. 82, art. 84-87 oraz art. 89 ust. 1 i 2 nie stosuje się do zagranicznych firm inwestycyjnych.

2. Przepisy art. 89 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio do zagranicznych firm inwestycyjnych - w przypadku zawieszenia lub zakazania, zgodnie z art. 171 ust. 3 pkt 1 lub 2, w całości albo w części prowadzenia działalności maklerskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

1.  Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia:

- przy zapewnieniu należytej staranności, ochrony klienta oraz bezpiecznego i sprawnego zawierania i rozliczania transakcji, a także przejrzystości i bezpieczeństwa obrotu;

2.  Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia, obowiązki sprawozdawcze domów maklerskich, banków prowadzących działalność maklerską oraz zagranicznych firm inwestycyjnych prowadzących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność maklerską w formie oddziału i zagranicznych osób prawnych, o których mowa w art. 117, prowadzących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność maklerską w formie oddziału, banków powierniczych, podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2, oraz Krajowego Depozytu w zakresie obrotu papierami wartościowymi emitowanymi przez Skarb Państwa, tak aby sprawozdania sporządzane przez te podmioty pozwalały na dokonywanie analiz w zakresie stanu, dynamiki oraz struktury zadłużenia budżetu państwa w skarbowych papierach wartościowych według grup inwestorów oraz rodzajów tych papierów.

1. Domem maklerskim może być wyłącznie:

- z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej "domem maklerskim".

2. Działalność maklerska prowadzona przez spółkę, o której mowa w ust. 1 pkt 2 i 4 - 6, może obejmować wyłącznie czynności wskazane w art. 69 ust. 2, ust. 3 pkt 2 oraz w ust. 4 pkt 1, 5-8.

3. Akcje domu maklerskiego mogą być wyłącznie imienne, chyba że są zdematerializowane.

4. Zapłata za obejmowane lub nabywane akcje lub udziały domu maklerskiego, które nie są zdematerializowane, nie może pochodzić z pożyczek, kredytów ani z nieudokumentowanych źródeł.

5. Środki pieniężne wnoszone jako wkład do będącej domem maklerskim spółki jawnej, partnerskiej oraz komandytowej nie mogą pochodzić z pożyczek, kredytów ani z nieudokumentowanych źródeł.

6. Jednoosobowym założycielem domu maklerskiego w formie spółki akcyjnej może być wyłącznie osoba prawna.

7. Jednoosobowym założycielem domu maklerskiego w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością może być wyłącznie osoba prawna lub osoba fizyczna mająca prawo wykonywania zawodu maklera papierów wartościowych lub doradcy inwestycyjnego.

8. W spółce komandytowo-akcyjnej oraz w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzących działalność maklerską ustanawia się radę nadzorczą.

9. W przypadku gdy liczba komplementariuszy albo wspólników spełniających warunek wskazany w ust. 1 pkt 2, 4-6 spadnie poniżej dwóch, dom maklerski, z zastrzeżeniem art. 83, jest obowiązany do niezwłocznego doprowadzenia do stanu zgodnego z przepisem ust. 1, jednakże w terminie nie dłuższym niż 6 miesięcy od dnia, w którym dom maklerski przestał spełniać warunek wskazany w ust. 1. Do czasu doprowadzenia do stanu zgodnego z przepisem ust. 1, dom maklerski wykonuje wyłącznie czynności wynikające z zawartych umów o świadczenie usług maklerskich bez możliwości zawierania nowych umów.

1.  Nie wymaga uzyskania zezwolenia wykonywanie przez dom maklerski następujących czynności:

2. Do pożyczania maklerskich instrumentów finansowych, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, nie stosuje się przepisów Kodeksu cywilnego o umowie pożyczki.

3.  Minister właściwy do spraw instytucji finansowych może określić, w drodze rozporządzenia, inne niż określone w ust. 1 czynności, których wykonywanie przez dom maklerski nie wymaga uzyskania zezwolenia, o ile czynności te są związane z rynkiem finansowym, przy uwzględnieniu konieczności zapewnienia bezpiecznego i sprawnego prowadzenia działalności maklerskiej.

1. Udzielenie przez Komisję zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej spółce:

- następuje po zasięgnięciu pisemnej opinii właściwego organu nadzoru innego państwa członkowskiego lub państwa należącego do OECD lub WTO, który udzielił zezwolenia na prowadzenie działalności w tym państwie; przedmiotem opinii jest sposób prowadzenia tej działalności, w szczególności jego zgodność z przepisami prawa obowiązującymi w tym państwie.

2. Udzielenie przez Komisję zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej spółce:

- następuje po zasięgnięciu pisemnej opinii organu innego państwa członkowskiego, który udzielił podmiotowi, o którym mowa w pkt 1-3, zezwolenia na prowadzenie działalności w tym państwie; celem uzyskania opinii jest dokonanie oceny akcjonariuszy podmiotu należącego do tej samej grupy kapitałowej, co wnioskodawca, jak również ocena wiarygodności i doświadczenia członków zarządu podmiotu należącego do tej samej grupy kapitałowej co wnioskodawca, lub innych osób mających wpływ na zarządzanie tym podmiotem.

3. Przez wywieranie znacznego wpływu rozumie się posiadanie nie mniej niż 20% i nie więcej niż 50% głosów na walnym zgromadzeniu lub zgromadzeniu wspólników - w przypadku spółki akcyjnej, spółki komandytowo-akcyjnej lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, lub uprawnienie do podejmowania decyzji dotyczącej kształtowania polityki finansowej lub bieżącej działalności gospodarczej tej osoby prawnej.

1. Przez kapitał założycielski domu maklerskiego rozumie się sumę kapitału zakładowego w wielkości, w jakiej został wpłacony, kapitału zapasowego, niepodzielonego zysku z lat ubiegłych i pomniejszonego o wielkość dywidendy z zysku netto w trakcie zatwierdzania, jedynie w przypadku gdy zysk ten został zweryfikowany przez osoby odpowiedzialne za badanie sprawozdań finansowych, oraz kapitałów rezerwowych z wyłączeniem kapitału z aktualizacji wyceny, pomniejszoną o niepokrytą stratę z lat ubiegłych.

2. W przypadku spółki jawnej, partnerskiej lub komandytowej przez kapitał zakładowy rozumie się sumę wkładów wniesionych do spółki przez jej wspólników.

1. Kapitał założycielski domu maklerskiego na prowadzenie działalności, o której mowa w art. 69 ust. 2 i 3, wynosi, z zastrzeżeniem ust. 2-9, co najmniej 625 000 zł, nie mniej jednak niż równowartość 125 000 euro.

2. W przypadku prowadzenia przez dom maklerski wyłącznie działalności, o której mowa w art. 69 ust. 2 pkt 1 lub ust. 3 pkt 2, kapitał założycielski wynosi co najmniej 250 000 zł, nie mniej jednak niż równowartość 50 000 euro.

3. W przypadku prowadzenia przez dom maklerski wyłącznie działalności, o której mowa w art. 69 ust. 2 pkt 4, kapitał założycielski wynosi co najmniej 500 000 zł, nie mniej jednak niż równowartość 100 000 euro.

4. W przypadku prowadzenia przez dom maklerski wyłącznie działalności, o której mowa w art. 69 ust. 2 pkt 4 i ust. 3 pkt 2, kapitał założycielski wynosi co najmniej 500 000 zł, nie mniej jednak niż równowartość 100 000 euro.

5. W przypadku prowadzenia przez dom maklerski działalności, o której mowa w art. 69 ust. 2 pkt 3 lub 6, kapitał założycielski wynosi, z zastrzeżeniem ust. 8, co najmniej 4 000 000 zł, nie mniej jednak niż równowartość 800 000 euro.

6. W przypadku prowadzenia przez dom maklerski działalności, o której mowa w art. 69 ust. 2 pkt 4 lub art. 69 ust. 3 pkt 2, oraz działalności, o której mowa w art. 69 ust. 4 pkt 1, 2 lub 3, kapitał założycielski wynosi co najmniej 625 000 zł, nie mniej jednak niż równowartość 125 000 euro.

7. W przypadku prowadzenia przez dom maklerski działalności, o której mowa w art. 69 ust. 3 pkt 3, kapitał założycielski wynosi co najmniej 4 000 000 zł, nie mniej jednak niż równowartość 800 000 euro.

8. Nie wymaga kapitału założycielskiego w wysokości ustalonej zgodnie z ust. 5, prowadzenie przez dom maklerski działalności, o której mowa w art. 69 ust. 2 pkt 3, wyłącznie w zakresie transakcji długoterminowych o cechach określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 11.

9. Nie wymaga kapitału założycielskiego prowadzenie przez dom maklerski wyłącznie działalności, o której mowa w art. 69 ust. 2 pkt 1 lub ust. 3 pkt 2, jeżeli dom maklerski zawarł z zakładem ubezpieczeń umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe z tytułu prowadzenia działalności maklerskiej, zgodnie z którą minimalna suma ubezpieczenia wynosi równowartość w złotych 1 000 000 euro w odniesieniu do jednego zdarzenia, którego skutki są objęte umową ubezpieczenia, oraz równowartość w złotych 1 500 000 euro w odniesieniu do wszystkich takich zdarzeń. Wartość minimalnej sumy ubezpieczenia jest ustalana przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski po raz pierwszy w roku, w którym umowa ubezpieczenia została zawarta.

10. Równowartość kwot, o których mowa w ust. 1-7, wyrażonych w euro jest określana przy zastosowaniu średniego kursu euro ustalanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego na dzień poprzedzający datę złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej.

11. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia, cechy transakcji długoterminowych, które mogą być dokonywane przez dom maklerski bez obowiązku posiadania kapitału założycielskiego w wysokości określonej w ust. 5, z uwzględnieniem konieczności zapewnienia bezpiecznego prowadzenia działalności maklerskiej.

1. W przypadku gdy poziom środków własnych domu maklerskiego, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 94 ust. 1 pkt 2, zwanych dalej "środkami własnymi", spadnie poniżej wymaganego poziomu, Komisja wzywa dom maklerski do doprowadzenia środków własnych do właściwego poziomu, wyznaczając termin doprowadzenia poziomu środków własnych do stanu zgodnego z przepisami prawa.

2. W przypadku bezskutecznego upływu terminu, o którym mowa w ust. 1, Komisja może zastosować jedną z sankcji, o których mowa w art. 169 ust. 1. Przepisy art. 169 ust. 4, 5, 7 i 8 stosuje się odpowiednio.

1.  W razie powzięcia wątpliwości co do prawidłowości lub rzetelności sprawozdań finansowych albo innych informacji finansowych, których obowiązek sporządzenia przez dom maklerski wynika z odrębnych przepisów lub prawidłowości prowadzenia ksiąg rachunkowych, Komisja może zlecić kontrolę tych sprawozdań, informacji i ksiąg rachunkowych podmiotowi uprawnionemu do badania sprawozdań finansowych. W przypadku gdy kontrola wykaże istotne nieprawidłowości dom maklerski zwraca Komisji koszty przeprowadzenia kontroli.

2. W stosunku do oddziału domu maklerskiego znajdującego się na terytorium innego państwa członkowskiego, Komisji przysługują uprawnienia określone w ust. 1 oraz art. 88. Wykonanie uprawnień następuje po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego organu nadzoru w państwie, na którego terytorium znajduje się oddział domu maklerskiego.

3. Podmioty uprawnione do badania sprawozdań finansowych domu maklerskiego, podmiotu dominującego wobec domu maklerskiego lub podmiotu wywierającego na dom maklerski znaczny wpływ w rozumieniu art. 98 ust. 3, są obowiązane niezwłocznie przekazać Komisji informacje, w posiadanie których weszły w związku z wykonywanymi czynnościami, dotyczące zdarzeń powodujących:

4. Wykonanie obowiązku, o którym mowa w ust. 3, nie narusza tajemnicy, o której mowa w art. 4a ustawy z dnia 13 października 1994 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie.

1. W przypadku zamiaru rozszerzenia zakresu działalności prowadzonej dotychczas przez dom maklerski będący spółką komandytowo-akcyjną o czynności inne niż wskazane w art. 69 ust. 2 pkt 1 i 4, ust. 3 pkt 2 oraz w ust. 4 pkt 5-7, zawiadomienie, o którym mowa w art. 87 ust. 1, jest dokonywane po przekształceniu tej spółki w spółkę akcyjną lub spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Do zawiadomienia załącza się dokumenty potwierdzające fakt przekształcenia.

2. W przypadku zamiaru rozszerzenia zakresu działalności prowadzonej dotychczas przez dom maklerski będący spółką jawną, partnerską albo komandytową o czynności inne niż wskazane w art. 69 ust. 2 pkt 1, ust. 3 pkt 2 oraz w ust. 4 pkt 5-7, zawiadomienie, o którym mowa w art. 87 ust. 1, jest dokonywane po przekształceniu tej spółki w spółkę akcyjną lub spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Do zawiadomienia załącza się dokumenty potwierdzające fakt przekształcenia.

1.  Dom maklerski jest obowiązany posiadać centralę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2.  Za centralę domu maklerskiego uważa się jednostkę organizacyjną domu maklerskiego, w której wykonują w sposób stały działalność członkowie zarządu domu maklerskiego, komplementariusze w spółce komandytowo-akcyjnej lub komandytowej albo wspólnicy w spółce jawnej lub partnerskiej będącej domem maklerskim.

1. W skład zarządu domu maklerskiego powinny wchodzić co najmniej dwie osoby posiadające wykształcenie wyższe, co najmniej trzyletni staż pracy w instytucjach rynku finansowego oraz dobrą opinię w związku ze sprawowanymi funkcjami.

2. W przypadku domu maklerskiego posiadającego formę spółki osobowej wymogi wskazane w ust. 1 mają zastosowanie do komplementariuszy lub wspólników, którym przysługuje prawo prowadzenia spraw spółki, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych.

1. Zezwolenie na prowadzenie działalności maklerskiej, z zastrzeżeniem ust. 2-10, uprawnia dom maklerski do prowadzenia w formie oddziału lub bez konieczności otwierania oddziału działalności maklerskiej na terytorium wszystkich innych państw członkowskich w zakresie czynności wykonywanych na podstawie tego zezwolenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Dom maklerski jest obowiązany zawiadomić Komisję o zamiarze prowadzenia działalności maklerskiej w formie oddziału lub bez otwierania oddziału na terytorium innego państwa członkowskiego.

3.  Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 2, zawiera:

4. Przepisów ust. 3 pkt 3 i 4 nie stosuje się w przypadku gdy działalność maklerska będzie prowadzona bez otwierania oddziału.

5. Komisja przekazuje informacje, o których mowa w ust. 3, w terminie 3 miesięcy - w przypadku gdy działalność ma być prowadzona w formie oddziału, lub miesiąca - w przypadku gdy działalność ma być prowadzona bez otwierania oddziału - od ich otrzymania, właściwemu organowi nadzoru innego państwa członkowskiego, na terytorium którego ma działać oddział lub będzie prowadzona działalność. W przypadku gdy działalność ma być prowadzona w formie oddziału Komisja wraz z informacjami, o których mowa w ust. 3, przekazuje informacje o ogólnych zasadach funkcjonowania polskiego systemu rekompensat.

6. O przekazaniu informacji, o których mowa w ust. 3, właściwemu organowi nadzoru innego państwa członkowskiego Komisja informuje dom maklerski, którego te informacje dotyczą.

7. W przypadku zmiany zasad funkcjonowania systemu rekompensat, Komisja przekazuje informację o tych zmianach właściwemu organowi nadzoru w innym państwie członkowskim, na którego terytorium działa dom maklerski.

8. Informacje o zmianie danych zawartych w zawiadomieniu dom maklerski przekazuje Komisji oraz właściwemu organowi nadzoru innego państwa członkowskiego, na terytorium którego działa oddział lub jest prowadzona działalność bez otwierania oddziału, nie później niż na miesiąc przed dniem wejścia w życie tych zmian.

9. Komisja może, w terminie 3 miesięcy - w przypadku gdy działalność ma być prowadzona w formie oddziału, lub miesiąca - w przypadku gdy działalność ma być prowadzona bez otwierania oddziału - od dnia złożenia zawiadomienia, zgłosić sprzeciw wobec zamiaru utworzenia oddziału lub rozpoczęcia działalności bez otwierania oddziału poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli stanowiłoby to zagrożenie dla funkcjonowania domu maklerskiego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

10. Działalność maklerska na terytorium innego państwa członkowskiego może być rozpoczęta po otrzymaniu od właściwego organu nadzoru tego państwa informacji wskazującej warunki prowadzenia tej działalności lub po upływie 2 miesięcy liczonych od dnia otrzymania przez właściwy organ nadzoru w innym państwie członkowskim, na którego terytorium działalność ma być prowadzona, zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2. Działalność, która ma być prowadzona bez otwierania oddziału, może być podjęta po otrzymaniu przez dom maklerski od Komisji informacji, o której mowa w ust. 6.

11. Komisja niezwłocznie informuje właściwy organ nadzoru innego państwa członkowskiego, na którego terytorium działa dom maklerski o cofnięciu lub wygaśnięciu zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej będącego podstawą prowadzenia działalności na terytorium danego państwa.

12. Komisja informuje Komisję Europejską o liczbie przypadków zgłoszenia sprzeciwu, o którym mowa w ust. 9.

13. Przepisów ust. 1-12 nie stosuje się do domu maklerskiego prowadzącego działalność maklerską wyłącznie w zakresie wskazanym w art. 69 ust. 3 lub 4.

14. Dom maklerski może ubiegać się o możliwość prowadzenia działalności w formie oddziału lub w innej formie w kraju niebędącym państwem członkowskim pod warunkiem uprzedniego zawarcia przez Komisję porozumienia, o którym mowa w art. 20 ust. 2 ustawy o nadzorze, z organem nadzoru w kraju, w którym ma być prowadzona ta działalność. W tym przypadku przepisy ust. 2-4 i 9 stosuje się odpowiednio.

1. Zezwolenia Komisji, wydanego na wniosek domu maklerskiego, wymaga:

2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia, wymogi, jakim powinny odpowiadać wnioski, o których mowa w ust. 1, uwzględniając konieczność dokonywania na ich podstawie oceny skutków, jakie mogą spowodować czynności objęte wnioskami, w zakresie sytuacji finansowej domu maklerskiego.

1. Zawiadomienia Komisji wymaga zamiar bezpośredniego lub pośredniego nabycia lub objęcia akcji domu maklerskiego w liczbie:

- przy czym posiadanie akcji domu maklerskiego przez podmioty pozostające w tej samej grupie kapitałowej uważa się za ich posiadanie przez jeden podmiot.

2. Przez pośrednie nabycie akcji domu maklerskiego rozumie się nabycie lub objęcie akcji lub udziałów podmiotu posiadającego bezpośrednio lub pośrednio akcje domu maklerskiego, jeżeli w wyniku nabycia lub objęcia dojdzie do osiągnięcia lub przekroczenia 50% ogólnej liczby głosów lub 50% kapitału zakładowego tego podmiotu.

3. Komisji przysługuje prawo zgłoszenia sprzeciwu wobec planowanego bezpośredniego lub pośredniego nabycia lub objęcia akcji domu maklerskiego w liczbie nabycia w terminie 3 miesięcy od dnia dokonania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, w przypadku gdy istnieje uzasadnione podejrzenie, że podmiot zamierzający nabyć akcje domu maklerskiego mógłby wywierać niekorzystny wpływ na zarządzanie tym domem maklerskim. W przypadku niezgłoszenia sprzeciwu Komisja może wyznaczyć termin, w ciągu którego nabycie akcji domu maklerskiego może zostać dokonane.

4. Wykonywanie prawa głosu z akcji nabytych pomimo sprzeciwu, o którym mowa w ust. 3, jest bezskuteczne.

5. W przypadku gdy podmiotem nabywającym akcje domu maklerskiego jest zagraniczna firma inwestycyjna, bank zagraniczny albo zagraniczny zakład ubezpieczeń posiadający zezwolenie na prowadzenie działalności wydane przez właściwy organ nadzoru innego państwa członkowskiego, Komisja zasięga opinii organu nadzoru, który udzielił zezwolenia na prowadzenie działalności przez te podmioty. Przedmiotem opinii jest sposób prowadzenia działalności przez podmiot, który zamierza nabyć akcje domu maklerskiego, w tym w szczególności jego zgodność z przepisami prawa.

6. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio w przypadku gdy podmiotem nabywającym akcje domu maklerskiego jest podmiot dominujący wobec podmiotu, o którym mowa w ust. 5, lub podmiot wywierający znaczny wpływ w rozumieniu art. 98 ust. 3 na podmiot, o którym mowa w ust. 5, a także w przypadku jeżeli w wyniku pośredniego nabycia podmiot, którego akcje są przedmiotem nabycia, stałby się podmiotem zależnym od nabywcy albo podmiotem, na który nabywca zacznie wywierać znaczny wpływ w rozumieniu art. 98 ust. 3.

7. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera wskazanie liczby akcji, które nabywca zamierza nabyć, ich udział w kapitale zakładowym oraz liczbę głosów, jaką nabywca osiągnie na walnym zgromadzeniu oraz składane pod rygorem odpowiedzialności karnej, oświadczenie o źródle pochodzenia środków pieniężnych przeznaczonych na zapłatę za obejmowane lub nabywane akcje domu maklerskiego.

8. Niezgłoszenie przez Komisję sprzeciwu w terminie, o którym mowa w ust. 3, oznacza zgodę na nabycie akcji domu maklerskiego, na warunkach wskazanych w zawiadomieniu.

9. Przepisy ust. 1-8 dotyczące akcji domu maklerskiego stosuje się odpowiednio do udziałów domu maklerskiego w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

1. Zawiadomienia Komisji wymaga zamiar zbycia akcji domu maklerskiego:

- przy czym posiadanie akcji domu maklerskiego przez podmioty pozostające w tej samej grupie kapitałowej uważa się za ich posiadanie przez jeden podmiot. Zawiadomienie dokonywane jest przez zbywającego nie później niż na 2 tygodnie przed planowanym zbyciem akcji.

2. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera wskazanie liczby akcji, które mają zostać zbyte, ich udział w ogólnej liczbie głosów oraz w kapitale zakładowym oraz liczbę głosów, jaką zbywca osiągnie na walnym zgromadzeniu w wyniku zbycia.

3. Zawiadomienie Komisji o planowanym zbyciu akcji domu maklerskiego nie wyłącza obowiązku dokonania zawiadomienia, o którym mowa w art. 108 ust. 1.

4. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do akcji domu maklerskiego dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym.

5. Przepisy ust. 1-3 dotyczące akcji domu maklerskiego stosuje się odpowiednio do udziałów domu maklerskiego w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

1.  Jeżeli wpływ wywierany przez akcjonariusza lub akcjonariuszy domu maklerskiego posiadających akcje reprezentujące co najmniej 10% ogólnej liczby głosów lub co najmniej 10% kapitału zakładowego jest niekorzystny dla zarządzania tym domem maklerskim, Komisja może nakazać zaprzestanie wywierania takiego wpływu, wskazując termin oraz warunki i zakres podjęcia stosownych czynności, a w przypadku niezastosowania się do tego nakazu - zakazać, na okres nie dłuższy niż 2 lata, wykonywania prawa głosu z akcji.

2.  Jeżeli po upływie okresu obowiązywania zakazu, o którym mowa w ust. 1, przyczyny będące podstawą decyzji zakazującej wykonywania prawa głosu nie ustały, Komisja może nakazać akcjonariuszowi lub akcjonariuszom, którzy podlegali temu zakazowi, w terminie określonym w decyzji, zbycie całości lub części akcji.

3. Jeżeli osoby, które nabyły pośrednio akcje domu maklerskiego, wywierają niekorzystny wpływ na zarządzanie tym domem maklerskim, Komisja może nakazać zaprzestanie wywierania niekorzystnego wpływu na zarządzanie domem maklerskim, wskazując termin oraz warunki i zakres podjęcia stosownych czynności.

4. Przepisy ust. 1-3 dotyczące akcjonariuszy lub akcji domu maklerskiego stosuje się odpowiednio do wspólników lub udziałów domu maklerskiego w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

1. Dom maklerski nie może nabywać na własny rachunek akcji wyemitowanych przez podmioty, wobec których jest podmiotem zależnym.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do nabywania akcji znajdujących się w obrocie zorganizowanym:

1. Komisja zawiadamia Komisję Europejską o:

2. Do zawiadomień, o których mowa w ust. 1, Komisja dołącza opis struktury grupy kapitałowej, z tym że w przypadku zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, opis powinien być sporządzony według stanu uwzględniającego nabycie akcji podmiotu prowadzącego działalność maklerską.

3. Komisja zawiadamia Komisję Europejską o przeszkodach prawnych, regulacyjnych i organizacyjnych, jakie napotykają domy maklerskie lub banki prowadzące działalność maklerską w związku z prowadzeniem takiej działalności na terytorium państw niebędących państwami członkowskimi.

1.  Bank z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może prowadzić działalność maklerską po uzyskaniu zezwolenia Komisji.

2. Wniosek o udzielenie zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej przez bank powinien dodatkowo zawierać:

3. W przypadku wniosku o udzielenie zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej przez bank, przez regulamin, o którym mowa w art. 82 ust. 2 pkt 5, rozumie się regulamin inwestowania na własny rachunek w maklerskie instrumenty finansowe przez pracowników jednostki organizacyjnej banku prowadzącej działalność maklerską oraz przez osoby kierujące lub nadzorujące działalność tej jednostki.

4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dodatkowo załącza się informacje o sposobach monitorowania i kontroli ryzyka stopy procentowej związanego z całością prowadzonej działalności.

5. Warunkiem uzyskania zezwolenia jest wydzielenie działalności maklerskiej w ramach banku, polegające na:

6. W skład władz jednostki organizacyjnej, o której mowa w ust. 2 pkt 1, powinny wchodzić co najmniej dwie osoby posiadające wykształcenie wyższe, co najmniej trzyletni staż pracy w instytucjach rynku finansowego oraz dobrą opinię w związku ze sprawowanymi funkcjami.

7. Przepisów o wydzieleniu finansowym działalności maklerskiej w ramach banku nie stosuje się do banku prowadzącego działalność maklerską wyłącznie w zakresie przyjmowania i przekazywania zleceń nabycia lub zbycia maklerskich instrumentów finansowych.

8. Bank prowadzący działalność maklerską obowiązany jest posiadać centralę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

9. Za centralę, o której mowa w ust. 8, uważa się jednostkę organizacyjną banku, w której jest prowadzona działalność maklerska i w której w sposób stały wykonują działalność osoby kierujące działalnością maklerską.

10. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady wydzielenia organizacyjnego działalności maklerskiej banku, uwzględniając konieczność zapewnienia zachowania poufności danych w wydzielonej jednostce organizacyjnej banku przy jednoczesnym zagwarantowaniu bezpiecznego i sprawnego prowadzenia działalności maklerskiej.

1. Za kapitał założycielski banku prowadzącego działalność maklerską uważa się fundusz przeznaczony na prowadzenie działalności maklerskiej, wydzielony z funduszy własnych banku w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, powiększony o fundusze rezerwowe utworzone przez bank prowadzący działalność maklerską, z wyłączeniem funduszu aktualizacji wyceny.

2. Zezwolenia Komisji, wydanego na wniosek banku prowadzącego działalność maklerską, wymaga:

3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia, wymogi, jakim powinny odpowiadać wnioski, o których mowa w ust. 2, uwzględniając konieczność dokonywania na ich podstawie oceny skutków, jakie mogą spowodować czynności objęte wnioskami, w zakresie sytuacji finansowej banku prowadzącego działalność maklerską.

1. Czynności związane z zawieraniem umów o świadczenie usług przez bank w ramach prowadzonej działalności maklerskiej lub umożliwiające realizację tych umów, w szczególności polegające na doradzaniu klientowi lub potencjalnemu klientowi w zakresie prowadzonej przez dany bank działalności maklerskiej, przyjmowaniu i przekazywaniu zleceń, o których mowa w art. 69 ust. 2 pkt 1, oraz odbieraniu innych oświadczeń woli dla banku w ramach prowadzonej działalności maklerskiej, mogą być wykonywane poza wyodrębnioną jednostką banku, w której prowadzona jest działalność maklerska.

2. Podstawą wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1, poza jednostką banku, w której prowadzona jest działalność maklerska, są regulacje wewnętrzne banku określające w szczególności szczegółowy zakres tych czynności oraz sposób ich wykonywania. Nie później niż w terminie miesiąca przed rozpoczęciem wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1, poza jednostką organizacyjną, w której prowadzona jest działalność maklerska, bank jest obowiązany przedstawić Komisji regulacje wewnętrzne, z których wynika przyjęty sposób postępowania.

3. W przypadku gdy przyjęty przez bank sposób postępowania mógłby doprowadzić do naruszenia bezpieczeństwa obrotu lub interesów klientów banku, Komisja może w terminie miesiąca od dnia dokonania zawiadomienia zgłosić sprzeciw wobec jego wdrożenia.

4. W stosunku do jednostek banku wykonujących czynności, o których mowa w ust. 1, Komisji przysługują przewidziane w ustawie o nadzorze uprawnienia kontrolne, w zakresie dotyczącym tych czynności oraz sporządzanych w związku z tymi czynnościami dokumentów.

1. W zakresie nieuregulowanym przepisami niniejszego oddziału do banku prowadzącego działalność maklerską oraz wykonywania nadzoru nad takim bankiem stosuje się odpowiednio przepisy oddziału 2, z wyłączeniem art. 95, art. 98 i art. 108-111.

2. Przepis art. 102 ust. 1 stosuje się wyłącznie do sprawozdania finansowego jednostki organizacyjnej banku prowadzącej działalność maklerską. Przepis art. 102 ust. 3 stosuje się do sprawozdania finansowego banku w części dotyczącej wyłącznie działalności maklerskiej.

3. Zawiadomienie, o którym mowa w art. 106 ust. 2, sporządzone przez bank prowadzący działalność maklerską Komisja przekazuje za pośrednictwem Komisji Nadzoru Bankowego, właściwemu organowi nadzoru w innym państwie członkowskim, na którego terytorium bank zamierza otworzyć oddział lub prowadzić działalność maklerską bez otwierania oddziału.

1.  Zagraniczna osoba prawna prowadząca działalność maklerską na terytorium państwa należącego do OECD lub WTO z siedzibą na terytorium tego państwa może prowadzić na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność maklerską w formie oddziału.

2.  Za oddział uważa się wyodrębnioną w strukturach zagranicznej osoby prawnej, o której mowa w ust. 1, jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która prowadzi działalność maklerską na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Za jeden oddział uważa się wszystkie jednostki organizacyjne danej zagranicznej osoby prawnej, o której mowa w ust. 1, zlokalizowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach których jest prowadzona działalność maklerska.

3.  Udzielenie przez Komisję zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej zagranicznej osobie prawnej, o której mowa w ust. 1, następuje po zasięgnięciu pisemnej opinii organu nadzoru, który udzielił zezwolenia na prowadzenie działalności w państwie siedziby tej zagranicznej osoby prawnej. Przedmiotem opinii jest sposób prowadzenia tej działalności, w szczególności jej zgodność z przepisami prawa obowiązującymi w tym państwie.

4. Udzielenie zagranicznej osobie prawnej, o której mowa w ust. 1, zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej, następuje pod warunkiem:

5. W skład władz oddziału powinny wchodzić co najmniej dwie osoby posiadające wykształcenie wyższe, co najmniej trzyletni staż pracy w instytucjach rynku finansowego oraz dobrą opinię w związku ze sprawowanymi funkcjami.

6. Do wykonywania nadzoru nad zagraniczną osobą prawną, o której mowa w ust. 1, prowadzącą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność maklerską w formie oddziału stosuje się odpowiednio przepisy art. 102 ust. 1 i 3 w przypadku gdy z odrębnych przepisów wynika obowiązek sporządzania przez oddział tej zagranicznej osoby prawnej sprawozdań finansowych.

1. Zagraniczna firma inwestycyjna oraz zagraniczna osoba prawna, o której mowa w art. 117 ust. 1, może otworzyć przedstawicielstwo na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Za przedstawicielstwo uważa się wyodrębnioną w strukturach tej firmy lub osoby jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która prowadzi działalność wyłącznie w zakresie reklamy i promocji zagranicznej firmy inwestycyjnej lub zagranicznej osoby prawnej, o której mowa w art. 117 ust. 1, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3.  O otwarciu przedstawicielstwa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczna firma inwestycyjna lub zagraniczna osoba prawna, o której mowa w art. 117 ust. 1, niezwłocznie informuje Komisję.

1. Zagraniczna firma inwestycyjna może bez zezwolenia, o którym mowa w art. 69 ust. 1, wykonywać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej czynności stanowiące zgodnie z art. 69 ust. 2-4 działalność maklerską, pod warunkiem że dana czynność jest objęta zezwoleniem udzielonym tej firmie inwestycyjnej przez właściwy organ nadzoru w państwie jej siedziby. Działalność maklerska może być prowadzona poprzez utworzenie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oddziału, w rozumieniu art. 117 ust. 2, lub bez konieczności otwierania oddziału.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do czynności wykonywanych na podstawie umowy z Narodowym Bankiem Polskim, Skarbem Państwa lub organem państwowym wykonującym czynności związane z polityką pieniężną państwa, kształtowaniem kursu wymiany walut, polityką zarządzania długiem publicznym oraz polityką zarządzania wolnymi środkami Skarbu Państwa.

3.  Warunkiem rozpoczęcia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej prowadzenia przez zagraniczną firmę inwestycyjną działalności maklerskiej w zakresie określonym w ust. 1 jest poinformowanie Komisji przez właściwy organ nadzoru, który udzielił tej firmie inwestycyjnej zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej, o zamiarze rozpoczęcia działalności. Działalność maklerska bez otwierania oddziału może zostać podjęta po otrzymaniu przez Komisję informacji od zagranicznego organu nadzoru, a w przypadku oddziału - z chwilą wskazania przez Komisję warunków prowadzenia tej działalności maklerskiej, lub z upływem dwóch miesięcy od dnia otrzymania przez Komisję informacji od zagranicznego organu nadzoru.

4. Komisja, w terminie nie dłuższym niż 2 miesiące od dnia otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 3, przygotuje się do sprawowania nadzoru nad działalnością tej firmy oraz informuje ją o warunkach prowadzenia działalności maklerskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

5. Przez warunki prowadzenia działalności maklerskiej, o których mowa w ust. 4, rozumie się w szczególności:

6. Do tworzenia i działalności oddziałów zagranicznych firm inwestycyjnych nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, z wyłączeniem art. 14 tej ustawy.

1. Za zezwoleniem Komisji bank z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może prowadzić rachunki papierów wartościowych (działalność powiernicza).

2. Prowadzenie przez bank rachunków papierów wartościowych na terytorium innego państwa członkowskiego wymaga zezwolenia, o którym mowa w ust. 1.

3.  Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, może być udzielone również w przypadku gdy bank otrzymał już zezwolenie na prowadzenie działalności maklerskiej. W takim przypadku prowadzenie rachunków papierów wartościowych odbywa się poza jednostką organizacyjną banku prowadzącą działalność maklerską.

4.  Wniosek o udzielenie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

5.  Do wniosku załącza się:

6. Działalnością banku polegającą na prowadzeniu rachunków papierów wartościowych powinny kierować co najmniej dwie osoby posiadające wykształcenie wyższe, co najmniej trzyletni staż pracy w instytucjach rynku finansowego oraz dobrą opinię w związku ze sprawowanymi funkcjami.

7. Kapitał założycielski banku powierniczego nie może być niższy niż wskazany w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe.

8. Bank powierniczy obowiązany jest posiadać centralę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

9.  Za centralę banku powierniczego uważa się jednostkę organizacyjną banku, w której w sposób stały wykonują działalność osoby kierujące działalnością banku polegającą na prowadzeniu rachunków papierów wartościowych.

10. Do wykonywania czynności prowadzenia rachunków papierów wartościowych bank powierniczy zobowiązany jest zatrudniać co najmniej jednego maklera papierów wartościowych.

1. Klient banku powierniczego może w umowie, której przedmiotem jest prowadzenie rachunku papierów wartościowych, zastrzec, że rozliczenie na rachunku klienta transakcji zawartej na podstawie zlecenia klienta nastąpi po dostarczeniu bankowi przez klienta potwierdzenia tej transakcji.

2. Papiery wartościowe nabyte w wyniku transakcji, o której mowa w ust. 1, zostają zapisane na rachunku papierów wartościowych:

- prowadzonym w celu ewidencjonowania papierów wartościowych nabywanych lub zbywanych na rzecz klientów, o których mowa w ust. 1.

3.  Przeniesienie papierów wartościowych będących przedmiotem transakcji, o której mowa w ust. 1, z rachunku podmiotu, o którym mowa w ust. 2, na rachunek papierów wartościowych klienta następuje po dostarczeniu bankowi przez klienta i ten podmiot zgodnych potwierdzeń tej transakcji, w terminie wskazanym w potwierdzeniu złożonym przez klienta.

4.  Papiery wartościowe zbyte w wyniku transakcji, o której mowa w ust. 1, pozostają zapisane na rachunku papierów wartościowych klienta do chwili wskazanej w dostarczonym przez niego potwierdzeniu transakcji.

5.  W przypadku niedostarczenia zgodnych potwierdzeń transakcji, o której mowa w ust. 1, do dnia, w którym powinno nastąpić jej rozliczenie w depozycie papierów wartościowych, podmiot, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, odpowiada wobec podmiotu, który na rachunek klienta zawarł transakcję na rynku regulowanym, za zapłatę ceny oraz dostarczenie papierów wartościowych do rozliczenia. W przypadku gdy klient przekazuje zlecenie bezpośrednio podmiotowi, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, podmiot ten odpowiada za rozliczenie zawartej transakcji.

6.  Przepisy ust. 1-5 nie mają zastosowania w przypadku gdy przed rozliczeniem transakcji, o której mowa w ust. 1, w depozycie papierów wartościowych nastąpiło wygaśnięcie lub ustanie stosunku prawnego będącego podstawą świadczenia usług przez podmiot, o którym mowa w ust. 2, na rzecz klienta lub utrata przez ten podmiot uprawnień do prowadzenia działalności maklerskiej.

7. Przenoszenie papierów wartościowych w wyniku transakcji, o której mowa w ust. 1, oraz pożytków z tych papierów wartościowych pomiędzy rachunkami papierów wartościowych klienta banku powierniczego i podmiotu określonego w ust. 2 oraz pomiędzy rachunkami podmiotów, o których mowa w ust. 2, uważa się za dokonywane na rynku regulowanym. 

8. Nabycie papierów wartościowych w wyniku transakcji, o której mowa w ust. 1, przez podmiot, o którym mowa w ust. 2, powoduje powstanie po stronie tego podmiotu obowiązków określonych w przepisach rozdziału 4 ustawy o ofercie publicznej wyłącznie w przypadku gdy papiery te pozostają zapisane na jego rachunku papierów wartościowych, o którym mowa w ust. 2, w dniu następującym po dniu rozliczenia tej transakcji w depozycie papierów wartościowych.

9. Przepisy ust. 2-8 stosuje się odpowiednio do niebędących papierami wartościowymi maklerskich instrumentów finansowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym.

1. Na żądanie Komisji lub jej upoważnionego przedstawiciela osoby uprawnione do reprezentowania banku powierniczego lub wchodzące w skład jego statutowych organów, albo zatrudnione w banku powierniczym, są obowiązane do niezwłocznego sporządzenia i przekazania, na koszt tego banku powierniczego, kopii dokumentów i innych nośników informacji oraz do udzielenia pisemnych lub ustnych wyjaśnień dotyczących prowadzonej działalności powierniczej, w zakresie nadzoru sprawowanego przez Komisję nad zgodnością prowadzonej działalności z zasadami prowadzenia rachunków papierów wartościowych.

2. Na żądanie Komisji lub jej upoważnionego przedstawiciela bank powierniczy jest obowiązany również do niezwłocznego przekazywania informacji dotyczących rejestrowanych na prowadzonych przez ten bank rachunkach bankowych środków pieniężnych stanowiących zabezpieczenia określone w przepisach wydanych na podstawie art. 94 ust. 1 pkt 3 oraz środków pieniężnych stanowiących depozyt zabezpieczający w przypadku dokonywania transakcji maklerskimi instrumentami finansowymi, jeżeli z konstrukcji tego instrumentu wynika obowiązek posiadania depozytu zabezpieczającego.

3. W stosunku do oddziału banku powierniczego znajdującego się na terytorium innego państwa członkowskiego, Komisji przysługują w zakresie sprawowania nadzoru nad prowadzoną działalnością powierniczą uprawnienia określone w ust. 1. Wykonanie uprawnień następuje po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego organu nadzoru w państwie, na którego terytorium znajduje się oddział banku powierniczego.

1. W zakresie nieuregulowanym w niniejszym oddziale do banku powierniczego oraz do wykonywania nadzoru nad takim bankiem stosuje się odpowiednio przepisy art. 85, 86, 89, 90, 92 i 101.

2. Zawiadomienie, o którym mowa w art. 101 ust. 2, pochodzące od banku powierniczego Komisja, za pośrednictwem Komisji Nadzoru Bankowego, przekazuje właściwemu organowi nadzoru w innym państwie członkowskim, na którego terytorium bank zamierza prowadzić rachunki papierów wartościowych.

1. Osoby fizyczne posiadające pełną zdolność do czynności prawnych mogą, na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej pod rygorem nieważności, zrzeszać się w klubach inwestora. W jednym klubie inwestora może być zrzeszonych nie mniej niż 3 i nie więcej niż 20 osób.

2. W umowie, o której mowa w ust. 1, członkowie klubu inwestora zobowiązują się do:

3. Każdemu członkowi klubu inwestora przysługuje prawo wniesienia w ciągu roku kalendarzowego na rachunki pieniężne służące do obsługi prowadzonych dla tego klubu rachunków papierów wartościowych środków pieniężnych w łącznej wysokości nie wyższej niż 20 000 zł.

4. Klub inwestora ani jego członkowie nie są przedsiębiorcami w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej.

5. W zakresie nieuregulowanym w ust. 1-4 do umowy, o której mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 860-864, art. 865 § 1 i art. 866-875 ustawy z dnia 13 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.

1. Przez wykonywanie zawodu maklera papierów wartościowych, zwanego dalej "maklerem", lub doradcy inwestycyjnego, zwanego dalej "doradcą", rozumie się wykonywanie funkcji w organach zarządzających lub nadzorczych firmy inwestycyjnej bądź wykonywanie lub nadzorowanie wykonywania:

- w ramach pozostawania tej osoby w stosunku pracy, zlecenia lub w innym stosunku prawnym o podobnym charakterze z firmą inwestycyjną.

2. Przez wykonywanie zawodu maklera lub doradcy rozumie się również:

1. Makler i doradca, wykonując zawód, są obowiązani działać zgodnie z przepisami prawa i zasadami uczciwego obrotu oraz mieć na względzie słuszne interesy zleceniodawców.

2. Tytuły zawodowe "makler papierów wartościowych" i "doradca inwestycyjny" podlegają ochronie prawnej.

3. Prawo wykonywania zawodu maklera lub doradcy przysługuje osobom, które są wpisane odpowiednio na listę maklerów lub na listę doradców, o ile prawo to nie zostało zawieszone zgodnie z przepisem art. 132 ust. 1.

1. Na listę maklerów lub na listę doradców może być wpisana osoba fizyczna:

2. W przypadku osoby nieposiadającej polskiego obywatelstwa do stwierdzenia pełni praw publicznych właściwe są przepisy prawa państwa, którego obywatelstwo posiada dana osoba.

1. Egzaminy na maklera, doradcę oraz agenta firmy inwestycyjnej są sprawdzianem teoretycznego przygotowania kandydatów, z następujących dziedzin:

2. Egzamin dla doradców jest dodatkowo sprawdzianem teoretycznego przygotowania kandydatów z następujących dziedzin: ekonomia, statystyka, finanse publiczne, finanse przedsiębiorstw oraz zarządzanie portfelami, w skład których wchodzi jeden lub większa liczba maklerskich instrumentów finansowych.

3. Sprawdzian umiejętności, o którym mowa w art. 131 ust. 3, jest sprawdzianem teoretycznego przygotowania kandydatów z następujących dziedzin:

4. Ustalony przez komisję egzaminacyjną zakres tematyczny egzaminu lub sprawdzianu umiejętności, o którym mowa w art. 131 ust. 3, w terminie co najmniej 90 dni przed wyznaczonym terminem egzaminu lub sprawdzianu podawany jest wraz z tym terminem do wiadomości publicznej przez publikację w Dzienniku Urzędowym Komisji Papierów Wartościowych i Giełd oraz przez zamieszczenie tych informacji na stronie internetowej Komisji.

5.  Egzamin na maklera przeprowadza komisja egzaminacyjna dla maklerów, egzamin na doradcę przeprowadza komisja egzaminacyjna dla doradców, natomiast egzamin na agenta firmy inwestycyjnej przeprowadza komisja egzaminacyjna dla agentów. Sprawdzian umiejętności, o którym mowa w art. 131 ust. 3, przeprowadza komisja egzaminacyjna dla doradców.

6.  Komisja egzaminacyjna składa się z 6 członków powoływanych i odwoływanych przez Przewodniczącego Komisji. Przewodniczący Komisji powołuje przewodniczącego komisji egzaminacyjnej spośród jej członków oraz, na wniosek przewodniczącego komisji egzaminacyjnej, zastępcę przewodniczącego komisji egzaminacyjnej i sekretarza komisji egzaminacyjnej.

7.  Obsługę administracyjno-biurową komisji egzaminacyjnych zapewnia urząd Komisji.

8.  Przewodniczący komisji egzaminacyjnej kieruje jej pracami oraz wyznacza terminy egzaminów. Przewodniczący komisji egzaminacyjnej dla doradców ustala terminy sprawdzianów umiejętności, o których mowa w art. 131 ust. 3.

9.  Członkom komisji egzaminacyjnych przysługuje wynagrodzenie za udział w pracach komisji.

10.  Za egzaminy oraz za sprawdzian umiejętności, o którym mowa w art. 131 ust. 3, pobiera się opłaty, które stanowią dochód budżetu państwa.

11.  Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia:

1. Wpisu na listę maklerów albo na listę doradców dokonuje Komisja na wniosek zainteresowanego, złożony w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia egzaminu z wynikiem pozytywnym, daty uznania przez Komisję uprawnień do wykonywania zawodu albo dnia zdania z wynikiem pozytywnym sprawdzianu umiejętności.

2. Wpis na listę maklerów lub doradców bez konieczności składania egzaminu mogą uzyskać osoby, których kwalifikacje zostały uznane na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 kwietnia 2001 r. o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych (Dz. U. Nr 87, poz. 954, z późn. zm.⁹⁾).

3. Wpis na listę doradców bez konieczności składania egzaminu mogą również uzyskać osoby nieposiadające uprawnień, o których mowa w ust. 2, o ile posiadają określony w przepisach wydanych na podstawie ust. 4, nadany przez zagraniczną instytucję, tytuł, do uzyskania którego należy wykazać się wiedzą w zakresie zbliżonym do zakresu tematycznego obowiązującego na egzaminie dla doradców, oraz o ile ich kwalifikacje stwierdzone w wyniku przeprowadzonego sprawdzianu umiejętności gwarantują, że będą one wykonywać zawód na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w sposób należyty.

4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia, wykaz nadawanych przez określone zagraniczne instytucje tytułów uprawniających do ubiegania się, zgodnie z ust. 3, o wpis na listę doradców bez konieczności składania egzaminu, uwzględniając wyłącznie tytuły nadawane przez zagraniczne instytucje uznające w prowadzonych przez nie postępowaniach kwalifikacyjnych wynik egzaminu przed komisją egzaminacyjną dla doradców.

5. Osoba wpisana na listę maklerów lub na listę doradców jest obowiązana do niezwłocznego pisemnego informowania Komisji o:

6. Listy maklerów i doradców, skreślenie z listy oraz zawieszenie uprawnień do wykonywania zawodu maklera lub doradcy podlegają ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Komisji Papierów Wartościowych i Giełd.

7. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1, zawierający odniesienie do danych, o których mowa w art. 129 ust. 1, a w przypadku danych dotyczących karalności oraz wyniku egzaminu, sprawdzianu umiejętności lub uznania uprawnień do wykonywania zawodu powinien zawierać wymóg dołączenia odpowiednich dokumentów lub ich kopii. Dane wymagane we wniosku powinny zapewniać Komisji możliwość weryfikacji wypełniania przez wnioskodawcę wymogów wskazanych w art. 129 ust. 1.

1. Komisja może skreślić maklera lub doradcę z listy albo zawiesić jego uprawnienia do wykonywania zawodu na okres od 3 miesięcy do 2 lat na skutek naruszenia w związku z wykonywaniem zawodu przepisów prawa lub regulaminów i innych przepisów wewnętrznych, do których przestrzegania makler lub doradca jest zobowiązany w związku z wykonywaniem zawodu.

2. Komisja wydaje decyzję o skreśleniu z listy albo o zawieszeniu uprawnień do wykonywania zawodu po przeprowadzeniu rozprawy.

3. W razie konieczności zabezpieczenia interesu publicznego Komisja może, od chwili wszczęcia postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 1, zawiesić uprawnienia maklera lub doradcy do czasu wydania decyzji w sprawie, jednak na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy. Przepisu ust. 2 nie stosuje się.

4. W przypadku wydania decyzji o zawieszeniu uprawnień maklera lub doradcy do wykonywania zawodu, okres zawieszenia uprawnień, o którym mowa w ust. 3, wlicza się do okresu zawieszenia uprawnień, o którym mowa w ust. 1.

5. Z zastrzeżeniem ust. 6, osoba skreślona z listy maklerów lub listy doradców z przyczyn, o których mowa w ust. 1 lub w art. 133 pkt 3, nie może być ponownie wpisana na listę maklerów ani na listę doradców przed upływem 10 lat od dnia wydania decyzji. W przypadku gdy skreślenie nastąpiło z przyczyny, o której mowa w art. 133 pkt 3, ponowne wpisanie nie może także nastąpić wcześniej, niż nastąpi zatarcie skazania za przestępstwo, którego popełnienie stanowiło podstawę wydania decyzji o skreśleniu z listy maklerów lub z listy doradców.

6. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, wydając decyzję o skreśleniu z listy maklerów lub doradców, Komisja może skrócić termin, o którym mowa w ust. 5.

1) na wniosek osoby wpisanej na listę;

2) w razie całkowitego albo częściowego ubezwłasnowolnienia;

3) na skutek uznania prawomocnym orzeczeniem za winnego przestępstwa skarbowego, przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi gospodarczemu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, za przestępstwa określone w art. 305, 307 lub 308 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej, za przestępstwa określone w ustawie z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub za przestępstwa określone w niniejszej ustawie;

4) na skutek śmierci osoby wpisanej na listę;

5) w przypadkach, o których mowa w art. 132 ust. 1.

1. W rozumieniu przepisów niniejszego działu:

2. Przepisy niniejszego działu stosuje się odpowiednio do oddziałów zagranicznych osób prawnych, o których mowa w art. 117 ust. 1, o ile nie są uczestnikami systemu rekompensat obowiązującego w państwie ich siedziby lub system rekompensat w państwie siedziby nie zapewnia odszkodowań w wysokości określonej w ustawie.

3.  W przypadku banków powierniczych system rekompensat obejmuje papiery wartościowe i inne maklerskie instrumenty finansowe będące przedmiotem obrotu na rynku zorganizowanym zapisane na rachunkach papierów wartościowych prowadzonych przez te banki.

1. Krajowy Depozyt tworzy i prowadzi obowiązkowy system rekompensat, w celu gromadzenia środków na wypłaty inwestorom rekompensat, pochodzących z wpłat, o których mowa w art. 139 ust. 1 i 5.

2.  Celem systemu rekompensat jest zapewnienie inwestorom wypłat do wysokości określonej ustawą, środków pieniężnych oraz zrekompensowanie wartości utraconych maklerskich instrumentów finansowych, zgromadzonych przez nich w domach maklerskich, w tym w ich oddziałach poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z tytułu świadczonych na ich rzecz usług, w zakresie czynności, o których mowa w art. 69 ust. 2, ust. 3 pkt 1 i 3 oraz ust. 4 pkt 1 i 2, w przypadku:

3. Koszty prowadzenia przez Krajowy Depozyt systemu rekompensat oraz opłaty należne z tytułu zarządzania systemem rekompensat są pokrywane z aktywów tego systemu.

1.  Rada nadzorcza Krajowego Depozytu, na wniosek zarządu, uchwala regulamin funkcjonowania systemu rekompensat. Regulamin oraz jego zmiany wymagają zatwierdzenia przez Komisję. Komisja odmawia zatwierdzenia regulaminu lub jego zmian, jeżeli jego treść lub proponowane zmiany są sprzeczne z przepisami prawa lub mogłyby naruszyć bezpieczeństwo zarządzania systemem rekompensat lub wypłat rekompensat z tego systemu.

2.  Regulamin, o którym mowa w ust. 1, określa szczegółowy sposób funkcjonowania systemu rekompensat, a w szczególności:

1.  Uczestnictwo domów maklerskich w systemie rekompensat jest obowiązkowe.

2.  Dom maklerski jest zwolniony z uczestnictwa w systemie rekompensat z chwilą:

1. W przypadku gdy system rekompensat obowiązujący w państwie siedziby zagranicznej firmy inwestycyjnej prowadzącej działalność maklerską na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w formie oddziału nie zapewnia rekompensat w wysokości lub w zakresie określonym w ustawie, oddział zagranicznej firmy inwestycyjnej może, w celu zagwarantowania inwestorom wypłat rekompensat do wysokości lub zakresu określonego w ustawie, złożyć do Krajowego Depozytu wniosek o przystąpienie do systemu rekompensat. Złożenie przez oddział zagranicznej firmy inwestycyjnej wniosku jest równoznaczne z jego uczestnictwem w tym systemie.

2. Roczna wpłata, o której mowa w art. 139 ust. 1, dokonana przez oddział zagranicznej firmy inwestycyjnej ma na celu uzupełnienie poziomu rekompensat zapewnianego przez system rekompensat obowiązujący w państwie jej siedziby do wysokości lub zakresu rekompensat zapewnianego przez system rekompensat.

3. W przypadku gdy oddział zagranicznej firmy inwestycyjnej nie wykonuje bądź nienależycie wykonuje obowiązki wynikające z uczestnictwa w systemie rekompensat, Krajowy Depozyt niezwłocznie informuje o tym Komisję. Komisja przekazuje właściwemu organowi nadzoru, który udzielił zagranicznej firmie inwestycyjnej zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej, informacje otrzymane od Krajowego Depozytu, wskazując jednocześnie termin wykluczenia oddziału zagranicznej firmy inwestycyjnej z systemu rekompensat, nie dłuższy niż 12 miesięcy od dnia przekazania informacji.

4. Krajowy Depozyt współpracuje z organem nadzoru, o którym mowa w ust. 3, przy podejmowaniu przez ten organ środków mających na celu zapewnienie przez oddział zagranicznej firmy inwestycyjnej należytego wykonania obowiązków wynikających z uczestnictwa w systemie rekompensat.

5. W przypadku gdy po upływie okresu, o którym mowa w ust. 3, i pomimo podjęcia środków, o których mowa w ust. 4, oddział zagranicznej firmy inwestycyjnej nie wykonuje lub nienależycie wykonuje obowiązki wynikające z uczestnictwa w systemie rekompensat, Krajowy Depozyt może, za zgodą organu nadzoru, o którym mowa w ust. 3, wykluczyć oddział zagranicznej firmy inwestycyjnej z systemu rekompensat.

6. Udział oddziału zagranicznej firmy inwestycyjnej w systemie rekompensat nie ulega zwrotowi w przypadku wykluczenia z systemu, jeżeli w okresie wskazanym w regulaminie, o którym mowa w art. 136 ust. 1, przypadającym po tym wykluczeniu ujawnią się okoliczności stanowiące podstawę dokonania wypłat rekompensat inwestorom będącym klientami tego oddziału.

7. System rekompensat zapewnia inwestorom wypłatę rekompensat z tytułu usług świadczonych na ich rzecz w zakresie czynności, o których mowa w art. 69 ust. 2 , ust. 3 pkt 1 i 3 oraz ust. 4 pkt 1 i 2, przez zagraniczną firmę inwestycyjną w ramach jej oddziału na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed dniem jego wykluczenia z systemu.

8. Oddział zagranicznej firmy inwestycyjnej informuje niezwłocznie klientów o wykluczeniu z systemu rekompensat, wskazując w szczególności datę wykluczenia.

9. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, Krajowy Depozyt określa zasady i tryb wypłaty rekompensat dla inwestorów z tytułu usług świadczonych na ich rzecz w zakresie czynności, o których mowa w art. 69 ust. 2, ust. 3 pkt 1 i 3 oraz ust. 4 pkt 1 i 2, przez zagraniczną firmę inwestycyjną prowadzącą działalność maklerską na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w formie oddziału.

10. Zasady i tryb, o których mowa w ust. 9, są ustalane w porozumieniu z podmiotem zarządzającym systemem rekompensat obowiązującym w państwie siedziby zagranicznej firmy inwestycyjnej.

11. Zasady i tryb, o których mowa w ust. 9, powinny w szczególności zapewniać:

12. Zasady i tryb, o których mowa w ust. 9, powinny przewidywać sposób ustalania wysokości rekompensat przysługujących z poszczególnych systemów rekompensat inwestorom posiadającym roszczenie wzajemne wobec zagranicznej firmy inwestycyjnej prowadzącej działalność maklerską na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w formie oddziału.

13. W zakresie nieuregulowanym przepisami ust. 1-12, do uczestnictwa oddziału zagranicznej firmy inwestycyjnej w systemie rekompensat, przepisy niniejszego działu stosuje się odpowiednio.

1. Domy maklerskie, z zastrzeżeniem ust. 5 oraz ust. 18-20, wnoszą do systemu rekompensat w każdym roku kalendarzowym obowiązkowe roczne wpłaty, zwane dalej "rocznymi wpłatami", w wysokości sumy iloczynów:

2. Przez wartość maklerskich instrumentów finansowych, posiadanych przez inwestorów, rozumie się cenę bieżącą ustaloną zgodnie z zasadami zawartymi w przepisach określających szczególne zasady rachunkowości domów maklerskich.

3. Przez średni stan środków pieniężnych inwestorów rozumie się stosunek sumy stanu środków pieniężnych inwestorów na poszczególne dni robocze w ciągu 12 miesięcy do liczby dni roboczych przypadających w tym okresie.

4. Przez średnią wartość maklerskich instrumentów finansowych posiadanych przez inwestorów rozumie się stosunek sumy wartości maklerskich instrumentów finansowych posiadanych przez inwestorów na poszczególne dni robocze w ciągu 12 miesięcy do liczby dni roboczych przypadających w tym okresie.

5. Banki powiernicze wnoszą obowiązkowo do systemu rekompensat w każdym roku kalendarzowym roczne wpłaty w wysokości iloczynu stawki, o której mowa w ust. 1 pkt 2, oraz, obliczanej zgodnie z zasadami określonymi w ust. 2 i 4, średniej wartości maklerskich instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu na rynku zorganizowanym, z ostatnich 12 miesięcy, zapisanych na rachunkach inwestorów.

6. Do celów obliczenia średniego stanu środków pieniężnych, o którym mowa w ust. 3, oraz średniej wartości, o której mowa w ust. 4 i 5, nie stosuje się wyłączenia, o którym mowa w art. 134 ust. 1 pkt 1 lit. s.

7. Wysokość stawek, o których mowa w ust. 1, na kolejny rok kalendarzowy określa i przekazuje domom maklerskim Krajowy Depozyt, nie później niż do końca roku kalendarzowego poprzedzającego rok, w którym wpłata ma być wniesiona.

8. Domy maklerskie wnoszą, z zastrzeżeniem ust. 18-20, roczne wpłaty w czterech ratach wnoszonych do ostatniego dnia roboczego miesiąca kończącego każdy kwartał kalendarzowy, z tym że raty za pierwszy oraz drugi kwartał są równe i wnoszone w wysokości określonej zgodnie z ust. 1 i 5, zaś raty za trzeci oraz czwarty kwartał są równe i wnoszone w wysokości określonej zgodnie z ust. 1 i 5 według średniego stanu środków pieniężnych inwestorów oraz średniej wartości maklerskich instrumentów finansowych posiadanych przez inwestorów z drugiego półrocza poprzedniego roku kalendarzowego oraz pierwszego półrocza roku kalendarzowego, w którym wpłaty są wnoszone, z zastrzeżeniem ust. 9 i 10.

9. W przypadku gdy suma roszczeń inwestorów z tytułu rekompensat przekroczy wysokość środków zgromadzonych w systemie rekompensat, wartość należnych, a jeszcze niewpłaconych rat na poczet rocznych wpłat za dany rok kalendarzowy wnoszona jest w terminie 7 dni od ogłoszenia przez Krajowy Depozyt, w piśmie o zasięgu ogólnokrajowym, wezwania do ich wniesienia przez domy maklerskie.

10. W przypadku gdy suma roszczeń inwestorów z tytułu rekompensat przekroczy wysokość środków zgromadzonych w systemie rekompensat i należnych, a jeszcze niewpłaconych rat na poczet rocznych wpłat za dany rok kalendarzowy, kwota rocznych wpłat, które powinny zostać wpłacone do systemu w tym roku kalendarzowym może zostać podwyższona przez zastosowanie stawki nie wyższej jednak niż 1,8%.

11. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii Komisji i Krajowego Depozytu, dokonuje, w drodze rozporządzenia, podwyższenia, o którym mowa w ust. 10, oraz określa termin jego płatności, z uwzględnieniem konieczności zapewnienia realizacji roszczeń inwestorów.

12. W przypadku opóźnienia w dokonaniu wpłaty którejkolwiek z rat, o których mowa w ust. 8 i 9, lub kwoty określonej w ust. 11, Krajowemu Depozytowi przysługuje roszczenie o zapłatę do systemu rekompensat odsetek w wysokości odsetek pobieranych od zaległości podatkowych. Wyciągi z ksiąg Krajowego Depozytu, podpisane przez upoważnionych członków zarządu Krajowego Depozytu i opatrzone jego pieczęcią, stwierdzające istnienie zobowiązania podmiotu objętego systemem rekompensat i zaopatrzone w oświadczenie, że oparte na nich roszczenia są wymagalne, mają moc tytułów wykonawczych bez potrzeby uzyskiwania dla nich klauzul wykonalności. 

13. W przypadku gdy dom maklerski nie wykonuje bądź nienależycie wykonuje obowiązki wynikające z uczestnictwa w systemie rekompensat, Krajowy Depozyt niezwłocznie informuje o tym Komisję. Komisja podejmuje środki, o których mowa w art. 169 ust. 1 lub 2, w związku z nienależytym wykonywaniem przez dom maklerski obowiązków wynikających z uczestnictwa w systemie rekompensat.

14. W przypadku gdy oddział domu maklerskiego prowadzący działalność w innym państwie członkowskim nie wykonuje bądź nienależycie wykonuje obowiązki wynikające z uczestnictwa w systemie rekompensat, do którego przystąpił, Komisja po otrzymaniu od podmiotu zarządzającego tym systemem informacji o zaistnieniu tych okoliczności, współpracuje z tym podmiotem oraz podejmuje środki, o których mowa w art. 169 ust. 1 lub 2, w związku z nienależytym wykonywaniem przez oddział domu maklerskiego obowiązków wynikających z uczestnictwa w tym systemie.

15. W przypadku gdy od poinformowania Komisji przez właściwy podmiot zarządzający systemem rekompensat upłynęło co najmniej 12 miesięcy i pomimo podjęcia środków, o których mowa w art. 169 ust. 1 i 2, oddział domu maklerskiego nie wykonuje lub nienależycie wykonuje obowiązki wynikające z uczestnictwa w systemie rekompensat innego państwa członkowskiego, Komisja może, w sytuacji gdy wystąpi o to podmiot zarządzający systemem rekompensat tego innego państwa członkowskiego, udzielić zgody na wykluczenie oddziału domu maklerskiego z tego systemu.

16. Oddział domu maklerskiego informuje niezwłocznie klientów o wykluczeniu z systemu rekompensat innego państwa członkowskiego, wskazując w szczególności datę wykluczenia.

17. Komisja informuje właściwy podmiot zarządzający systemem rekompensat w innym państwie członkowskim, do którego przystąpił oddział domu maklerskiego, o zaistnieniu jednej z okoliczności, o której mowa w art. 135 ust. 2.

18. Obowiązek wnoszenia rocznych wpłat do systemu rekompensat przez dom maklerski ulega zawieszeniu, w przypadku gdy dotychczasowe wpłaty domu maklerskiego do systemu osiągną wysokość określoną zgodnie z ust. 19. Nie wyłącza to obowiązku dokonania przez dom maklerski wpłaty do systemu w związku z podwyższeniem stawek, o którym mowa w ust. 10.

19. Wysokość powodującą zawieszenie wpłat domu maklerskiego do systemu rekompensat ustala się odpowiednio, zgodnie z zasadami obliczania wysokości rocznych wpłat, jako dziesięciokrotność stawki, o której mowa w:

20. W przypadku przekroczenia wysokości wniesionych rocznych wpłat do systemu rekompensat Krajowy Depozyt zwraca domowi maklerskiemu nadwyżkę wniesionych wpłat. Zwrot nadwyżki nie dokonuje się w przypadku gdy nadwyżka ta jest skutkiem zaprzestania prowadzenia przez dom maklerski działalności, z którą wiąże się obowiązek wnoszenia wpłat do systemu.

21. Przepisów ust. 18-20 nie stosuje się w przypadku, gdy z systemu rekompensat dokonano wypłat na rzecz inwestorów - do czasu, gdy wartość aktywów systemu rekompensat osiągnie poziom wymagany przepisami prawa.

1. Środki wniesione przez domy maklerskie tytułem rocznych wpłat i odsetki, o których mowa w art. 139 ust. 12, a także pożytki uzyskane z tytułu zarządzania tymi środkami, stanowią współwłasność łączną uczestników systemu. W przypadku zwolnienia z uczestnictwa w systemie rekompensat, domowi maklerskiemu zwracany jest udział we współwłasności, w wysokości, która przysługiwałaby domowi maklerskiemu w przypadku jej ustania. Udział jest zwracany, jeżeli w okresie wskazanym w regulaminie funkcjonowania systemu rekompensat nie ujawnią się okoliczności stanowiące podstawę dokonania wypłat rekompensat inwestorom będącym klientami tego domu maklerskiego.

2.  W związku z uczestnictwem w systemie rekompensat domy maklerskie tworzą, w ciężar kosztów, rezerwy do wysokości wpłat wniesionych do systemu. W przypadku zwrotu nadwyżki wniesionych wpłat dom maklerski zmniejsza utworzoną rezerwę o wysokość nadwyżki.

3. Środki wniesione przez dom maklerski tytułem rocznych wpłat, odsetki, o których mowa w art. 139 ust. 12, a także pożytki uzyskane z tytułu zarządzania tymi środkami, nie podlegają egzekucji prowadzonej z majątku uczestnika systemu.

1.  System rekompensat zabezpiecza wypłatę środków inwestorów, o których mowa w art. 135 ust. 2, pomniejszonych o należności domu maklerskiego od inwestora z tytułu świadczonych usług, według stanu z dnia zaistnienia jednej z okoliczności, o której mowa w art. 135 ust. 2, do wysokości równowartości w złotych 3 000 euro - w 100% wartości środków objętych systemem rekompensat, oraz 90% nadwyżki ponad tę kwotę, z tym że górna granica środków objętych systemem rekompensat wynosi równowartość w złotych 22 000 euro, z zastrzeżeniem ust. 2.

2.  Górna granica środków objętych systemem rekompensat wynosi:

3.  Do obliczenia wartości euro w złotych przyjmuje się kurs średni Narodowego Banku Polskiego, zgodnie z ogłaszaną tabelą kursową, z dnia zaistnienia okoliczności stanowiącej podstawę do wypłat rekompensat.

4.  Kwoty, o których mowa w ust. 1 i 2, określają maksymalną wysokość roszczeń inwestora niezależnie od tego, w jakiej wysokości i na ilu rachunkach posiadał środki, o których mowa w art. 135 ust. 2, lub z ilu wierzytelności przysługują mu należności w danym domu maklerskim.

5. W przypadku gdy maklerskie instrumenty finansowe i środki pieniężne są przedmiotem współwłasności, każdemu ze współwłaścicieli przysługuje wobec systemu roszczenie w wysokości proporcjonalnej do posiadanego udziału, lecz nie więcej niż w wysokości określonej w ust. 1 i 2. W przypadku współwłasności łącznej wysokość udziału określają przepisy odnoszące się do tej współwłasności w przypadku jej ustania.

6.  Rekompensaty są płatne według terminarza wypłat nie później jednak niż w terminie 3 miesięcy od dnia zatwierdzenia tego terminarza przez Krajowy Depozyt.

7.  W przypadku wystąpienia szczególnie uzasadnionych okoliczności uniemożliwiających wypłatę rekompensat w terminie 3 miesięcy, Komisja może, na wniosek Krajowego Depozytu, przedłużyć termin wypłat, nie dłużej jednak niż o kolejne 3 miesiące.

8.  Krajowy Depozyt składa wniosek, o którym mowa w ust. 7, nie później niż na 14 dni przed upływem terminu wypłat rekompensat.

9.  Roszczenia z tytułu rekompensaty przedawniają się z upływem 10 lat od dnia zaistnienia okoliczności stanowiącej podstawę do wypłat rekompensat.

10.  Inwestor zachowuje prawo do dochodzenia od masy upadłości lub domu maklerskiego swoich roszczeń ponad kwotę określoną w ust. 1 i 2.

1.  Syndyk lub zarządca jest obowiązany, w terminie 30 dni od dnia ogłoszenia upadłości domu maklerskiego, ustalić na podstawie ksiąg tego domu maklerskiego i przedstawić w formie pisemnej Krajowemu Depozytowi:

2.  Krajowy Depozyt, w terminie 14 dni, sprawdza przedstawioną przez syndyka lub zarządcę listę inwestorów, wyliczenie kwot rekompensat pod względem zgodności z ustawą i wymaganiami określonymi w ust. 1 pkt 1 oraz terminarz wypłat, o którym mowa w ust. 1 pkt 4.

3. W przypadku powstania uzasadnionych wątpliwości co do podanej przez syndyka lub zarządcę wysokości wydatków określonych w ust. 1 pkt 3, Krajowy Depozyt zwraca się do sędziego-komisarza o zatwierdzenie wydatków w trybie art. 168 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 60, poz. 535, z późn. zm.¹⁰⁾), co nie wstrzymuje powzięcia przez Krajowy Depozyt uchwały o przekazaniu kwot na wypłatę rekompensat.

4.  Jeżeli Krajowy Depozyt stwierdzi, że lista inwestorów nie odpowiada warunkom określonym w ust. 1 pkt 1, odmawia jej przyjęcia i zwraca ją syndykowi lub zarządcy, o czym niezwłocznie powiadamia sędziego-komisarza.

5.  Syndyk lub zarządca jest obowiązany do usunięcia braków wskazanych przez Krajowy Depozyt w terminie nie dłuższym niż 7 dni.

6.  Po ustaleniu listy wierzytelności przez syndyka, nadzorcę sądowego lub zarządcę lub po stwierdzeniu wierzytelności prawomocnym orzeczeniem sądu, listę, o której mowa w ust. 1 pkt 1, uzupełnia się o wierzytelności inwestorów nieobjęte tą listą.

7.  Przepisy ust. 1-6 nie wyłączają uprawnienia inwestora do zgłaszania do Krajowego Depozytu roszczeń z tytułu rekompensat nieobjętych listą, o której mowa w ust. 1 pkt 1.

1. Zarząd Krajowego Depozytu, w terminie 7 dni od dnia przyjęcia listy, o której mowa w art. 142 ust. 1 pkt 1, podejmuje i podaje do publicznej wiadomości, w drodze ogłoszenia w dwóch dziennikach o zasięgu ogólnopolskim, uchwałę o przekazaniu syndykowi lub zarządcy kwot na wypłatę rekompensat, z zastrzeżeniem ust. 3.

2.  Uchwała, o której mowa w ust. 1, określa:

3.  W kwocie na wypłatę rekompensat uwzględnia się w całości udział w systemie, jaki przysługuje domowi maklerskiemu w stanie upadłości.

4. Kwoty na wypłatę rekompensat, przekazane na podstawie uchwały zarządu Krajowego Depozytu syndykowi lub zarządcy, nie wchodzą do masy upadłości i nie mogą być wykorzystane przez syndyka lub zarządcę na żaden inny cel niż wypłata rekompensat.

1.  Syndyk lub zarządca jest obowiązany do dokonywania wypłat rekompensat na warunkach określonych ustawą oraz w uchwale zarządu Krajowego Depozytu, o której mowa w art. 143 ust. 1, zgodnie z terminarzem wypłat.

2.  Po zakończeniu wypłat syndyk lub zarządca dokonuje rozliczenia wypłaconych kwot i sporządza sprawozdanie, które przekazuje Krajowemu Depozytowi w terminie 21 dni od dnia zakończenia wypłat. W tym terminie syndyk lub zarządca przekazuje Krajowemu Depozytowi, zwracane do systemu rekompensat, kwoty niewypłacone inwestorom oraz odsetki naliczone od kwoty przekazanej przez Krajowy Depozyt na wypłatę rekompensat przez bank prowadzący rachunek, na który wpłacono tę kwotę.

3.  Krajowy Depozyt sprawuje kontrolę przestrzegania przez syndyka lub zarządcę domu maklerskiego warunków wypłat rekompensat, określonych w ustawie oraz w uchwale zarządu Krajowego Depozytu, o której mowa w art. 143 ust. 1.

4.  O nieprawidłowościach ujawnionych w toku kontroli Krajowy Depozyt zawiadamia sędziego-komisarza, wzywając syndyka lub zarządcę do ich usunięcia.

1. Wierzytelności przysługujące inwestorowi w stosunku do masy upadłości, w wysokości kwot wypłaconych z tytułu rekompensat przechodzą z mocy prawa na Krajowy Depozyt, który realizuje je na rzecz systemu rekompensat.

2. Kwoty zwrócone Krajowemu Depozytowi przez syndyka lub zarządcę w trybie określonym w art. 145 ust. 2 nie zmniejszają wierzytelności Krajowego Depozytu do masy upadłości z tytułu przekazania środków pieniężnych na wypłatę rekompensat.

1. W przypadku gdy nastąpi prawomocne oddalenie wniosku o ogłoszenie upadłości ze względu na to, że majątek domu maklerskiego nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania, albo gdy nastąpi ustanowienie zarządu własnego, o którym mowa w art. 76 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze, do całości majątku domu maklerskiego, albo stwierdzenie przez Komisję zaistnienia okoliczności, o której mowa w art. 135 ust. 2 pkt 3:

2. W przypadku ogłoszenia upadłości domu maklerskiego z możliwością zawarcia układu, wierzytelności inwestorów wobec upadłego z tytułu usług świadczonych na ich rzecz w zakresie czynności, o których mowa w art. 69 ust. 2, ust. 3 pkt 1 i 3 oraz ust. 4 pkt 1 i 2, do wysokości przysługujących im rekompensat, nie są objęte układem, a w głosowaniu nad układem, obok innych wierzycieli, mogą brać udział jedynie inwestorzy, których wierzytelności wobec upadłego są wyższe od przysługujących im rekompensat, i tylko w zakresie tej nadwyżki.

1.  Krajowy Depozyt składa Komisji corocznie sprawozdanie z działalności systemu rekompensat za rok poprzedni, nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia kończącego poprzedni rok obrotowy.

2.  Sprawozdanie z działalności systemu rekompensat podlega zbadaniu przez podmiot uprawniony do badania sprawozdań finansowych.

1) dane osobowe strony umowy lub innej czynności prawnej;

2) treść umowy lub przedmiot czynności prawnej;

3) dane o sytuacji majątkowej strony umowy, w tym oznaczenie rachunku papierów wartościowych, innego rachunku, na którym zapisywane są instrumenty finansowe niebędące papierami wartościowymi, lub rachunku pieniężnego służącego do obsługi tych rachunków, liczbę i oznaczenie instrumentów finansowych, oraz wartość środków zgromadzonych na tych rachunkach.

1.  Do zachowania tajemnicy zawodowej są obowiązani:

2. Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej istnieje również po ustaniu stosunków prawnych, o których mowa w ust. 1.

1) sądu lub prokuratora w związku z toczącym się postępowaniem karnym lub postępowaniem w sprawie o przestępstwo skarbowe;

2) sądu lub prokuratora w związku z wykonaniem wniosku o udzielenie pomocy prawnej, pochodzącego od państwa obcego, które na mocy ratyfikowanej umowy międzynarodowej wiążącej Rzeczpospolitą Polską ma prawo występować o udzielenie informacji objętych tajemnicą zawodową;

3) sądu w związku z toczącym się postępowaniem cywilnym w sprawie, w której stroną jest podmiot będący stroną umowy lub innej czynności objętej tą tajemnicą - w zakresie informacji dotyczących tego podmiotu;

4) Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej w związku z toczącym się przed organem kontroli skarbowej postępowaniem w sprawie:

5) Prezesa Najwyższej Izby Kontroli lub upoważnionego przez niego kontrolera - w zakresie informacji dotyczących jednostki kontrolowanej, niezbędnych do ustalenia stanu faktycznego w prowadzonym postępowaniu kontrolnym dotyczącym tej jednostki, określonym w ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz. U. z 2001 r. Nr 85, poz. 937, z późn. zm.¹¹⁾);

6) podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych podmiotu, o którym mowa w art. 150 ust. 1 pkt 2, na podstawie zawartej z nim umowy - w zakresie informacji określonych przepisami o rachunkowości;

7) służb ochrony państwa i ich upoważnionych pisemnie funkcjonariuszy lub żołnierzy - w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia postępowania sprawdzającego na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych;

8) Policji, jeżeli jest to konieczne do skutecznego zapobieżenia popełnieniu przestępstwa, jego wykrycia albo ustalenia sprawcy i uzyskania dowodów, na zasadach i w trybie określonych w art. 20 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58, z późn. zm.¹²⁾);

9) komornika sądowego w związku z toczącym się postępowaniem zabezpieczającym lub egzekucyjnym w sprawie roszczeń wobec podmiotu będącego stroną umowy lub innej czynności prawnej objętej tajemnicą zawodową - w zakresie informacji dotyczących tego podmiotu;

10) organu egzekucyjnego w związku z prowadzeniem egzekucji administracyjnej w sprawie obowiązków podmiotu będącego stroną umowy lub innej czynności prawnej objętej tajemnicą zawodową - w zakresie informacji dotyczących tego podmiotu.

1. Nie narusza obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej przekazywanie informacji stanowiących taką tajemnicę:

- w wykonaniu obowiązków określonych ustawą o nadzorze uzupełniającym;

- jeżeli informacje te są niezbędne do wykonywania zadań w zakresie nadzoru przez Komisję lub właściwy organ nadzoru w innym państwie członkowskim albo do skutecznego prowadzenia postępowania upadłościowego, sprawowania zarządu masą upadłości lub prowadzenia likwidacji, lub - w zakresie informacji określonych przepisami o rachunkowości - do celów badania sprawozdań finansowych tych domów maklerskich, banków lub zagranicznych firm inwestycyjnych;

2. Osoby, o których mowa w art. 150 ust. 1, są obowiązane do zachowania w tajemnicy informacji dotyczących udzielania Policji informacji na zasadach określonych w art. 20 ust. 4-10 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58, z późn. zm.), oraz dotyczące zawiadomienia, o którym mowa w art. 20 ust. 13 tej ustawy. Zachowanie tajemnicy obowiązuje wobec osób, których ta informacja dotyczy, oraz osób trzecich, z wyjątkiem osób reprezentujących Komisję oraz pracowników urzędu Komisji, którym informacje te są przekazywane w związku z wykonywaniem ustawowo określonych zadań w zakresie nadzoru.

1) rzecznikowi dyscyplinarnemu lub sądowi dyscyplinarnemu stowarzyszenia, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 lit. a i b ustawy o nadzorze, wyłącznie w zakresie niezbędnym do ustalenia, na potrzeby wszczęcia lub prowadzenia postępowania dyscyplinarnego, naruszenia zasad etyki zawodowej przez maklera lub doradcę;

2) rzecznikowi sądu lub sądowi izby, wyłącznie w zakresie niezbędnym do ustalenia, na potrzeby prowadzonego postępowania, naruszenia przez członka izby zasad etyki lub zasad rzetelnego wykonywania działalności gospodarczej;

3) Krajowemu Depozytowi, spółce prowadzącej giełdę lub spółce prowadzącej rynek pozagiełdowy, o ile przekazanie takiej informacji jest niezbędne do wykonywania ustawowo określonych zadań tych podmiotów.

1.  Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej mają także osoby, którym informacje stanowiące taką tajemnicę zostały ujawnione w przypadkach określonych w art. 151-154 lub art. 20, art. 21 i art. 23 ustawy o nadzorze, chyba że na ujawnienie takich informacji przez te osoby zezwala przepis prawa.

2. Osoby, o których mowa w art. 150 ust. 1, oraz osoby, o których mowa w ust. 1, ponoszą odpowiedzialność za szkody wynikające z nieuprawnionego ujawnienia informacji stanowiącej tajemnicę zawodową i wykorzystania jej niezgodnie z przeznaczeniem.

3. Osoby, o których mowa w art. 150 ust. 1, nie ponoszą odpowiedzialności za szkodę wynikającą z ujawnienia i wykorzystania niezgodnie z przeznaczeniem informacji stanowiącej tajemnicę zawodową przez osoby, którym informacje takie zostały przekazane na podstawie art. 151-154 lub art. 20, art. 21 i art. 23 ustawy o nadzorze.

1) jest określona w sposób precyzyjny, wtedy gdy wskazuje na okoliczności lub zdarzenia, które wystąpiły lub których wystąpienia można zasadnie oczekiwać, a jej charakter w wystarczającym stopniu umożliwia dokonanie oceny potencjalnego wpływu tych okoliczności lub zdarzeń na cenę lub wartość instrumentów finansowych lub na cenę powiązanych z nimi pochodnych instrumentów finansowych;

2) mogłaby po przekazaniu do publicznej wiadomości w istotny sposób wpłynąć na cenę lub wartość instrumentów finansowych lub na cenę powiązanych z nimi pochodnych instrumentów finansowych, wtedy gdy mogłaby ona zostać wykorzystana przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych przez racjonalnie działającego inwestora;

3) w odniesieniu do osób zajmujących się wykonywaniem dyspozycji dotyczących instrumentów finansowych, ma charakter informacji poufnej, również wtedy gdy została przekazana tej osobie przez inwestora lub inną osobę mającą wiedzę o takich dyspozycjach, i dotyczy składanych przez inwestora dyspozycji nabycia lub zbycia instrumentów finansowych, przy spełnieniu przesłanek określonych w pkt 1 i 2.

1. Każdy kto:

- nie może wykorzystywać takiej informacji.

2. Osoby, o których mowa w ust. 1, nie mogą:

3. W przypadku uzyskania informacji poufnej przez osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, zakaz, o którym mowa w ust. 1, dotyczy również osób fizycznych, które uczestniczą w podejmowaniu decyzji inwestycyjnych w imieniu lub na rzecz tej osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej.

4. Wykorzystywaniem informacji poufnej jest nabywanie lub zbywanie, na rachunek własny lub osoby trzeciej, instrumentów finansowych, w oparciu o informację poufną będącą w posiadaniu tej osoby, albo dokonywanie, na rachunek własny lub osoby trzeciej, innej czynności prawnej powodującej lub mogącej powodować rozporządzenie takimi instrumentami finansowymi, jeżeli instrumenty te:

5. Ujawnieniem informacji poufnej jest przekazywanie, umożliwianie lub ułatwianie wejścia w posiadanie przez osobę nieuprawnioną informacji poufnej dotyczącej:

6. Zakazu ujawniania informacji poufnej nie narusza przekazywanie takiej informacji:

7. Nie stanowi wykorzystywania informacji poufnej:

8. Zakazu udzielania rekomendacji lub nakłaniania innej osoby na podstawie informacji poufnej do nabycia lub zbycia instrumentów finansowych, których dotyczy ta informacja, nie narusza przekazywanie informacji w związku z dokonywaniem czynności, o których mowa w ust. 7 pkt 1-3.

1. Emitent lub wystawca instrumentów finansowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub któregokolwiek z innych państw członkowskich, niezależnie od tego, czy transakcje, których przedmiotem jest dany instrument, są dokonywane na tym rynku, jest obowiązany do sporządzenia i prowadzenia odrębnych list osób fizycznych posiadających dostęp do określonych informacji poufnych, które pozostają z emitentem lub z innym podmiotem, działającym w jego imieniu lub na jego rzecz, w stosunku pracy, zlecenia lub innym stosunku prawnym o podobnym charakterze, w tym pełniących funkcje w organach nadzorczych emitenta.

2. Przy dokonywaniu wpisu osoby posiadającej dostęp do określonej informacji poufnej na listę, o której mowa w ust. 1, emitent poucza tę osobę o karnych i administracyjnych konsekwencjach związanych z bezprawnym ujawnieniem informacji poufnych, w tym wynikających z ich nieodpowiedniego zabezpieczenia, lub wykorzystaniem takich informacji.

3. Na żądanie Komisji lub jej upoważnionego przedstawiciela, emitent niezwłocznie przekazuje listy, o których mowa w ust. 1, informuje o wpisaniu kolejnych osób na listę po dacie jej sporządzenia oraz o wszelkich zmianach danych w nich zawartych.

1. Osoby wymienione w art. 158 ust. 1 pkt 1 lit. a nie mogą, w czasie trwania okresu zamkniętego, nabywać lub zbywać, na rachunek własny lub osoby trzeciej, akcji emitenta, praw pochodnych dotyczących akcji emitenta oraz innych instrumentów finansowych z nimi powiązanych, oraz dokonywać, na rachunek własny lub osoby trzeciej, innych czynności prawnych powodujących lub mogących powodować rozporządzenie takimi instrumentami finansowymi.

2. Okresem zamkniętym jest:

1. Osoby:

- są obowiązane do przekazywania Komisji oraz temu emitentowi informacji o zawartych przez te osoby oraz osoby blisko z nimi związane, na własny rachunek, transakcjach nabycia lub zbycia akcji emitenta, praw pochodnych dotyczących akcji emitenta oraz innych instrumentów finansowych powiązanych z tymi papierami wartościowymi, dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym lub będących przedmiotem ubiegania się o dopuszczenie do obrotu na takim rynku.

2. Przez osoby blisko związane z osobą, o której mowa w ust. 1, rozumie się:

3. Podmioty, o których mowa w ust. 2 pkt 4, są obowiązane do udostępniania osobom, o których mowa w ust. 1, oraz osobom blisko związanym z tymi osobami, informacji niezbędnych do wykonania obowiązku określonego w ust. 1.

4. Emitent jest obowiązany do niezwłocznego udostępniania informacji otrzymanych na podstawie ust. 1, równocześnie spółce prowadzącej rynek regulowany, na którym notowane są papiery wartościowe tego emitenta, oraz do publicznej wiadomości, w trybie określonym w art. 56 ust. 1 ustawy o ofercie publicznej.

5. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia:

- mając na uwadze zapewnienie prawidłowego wykonywania przez Komisję zadań w zakresie nadzoru, oraz konieczność zapewnienia dostępu uczestników rynku do informacji.

1. Podmioty nadzorowane, o których mowa w art. 5 pkt 1-3, 12 i 13 ustawy o nadzorze, są obowiązane do niezwłocznego informowania Komisji o każdym uzasadnionym podejrzeniu bezprawnego ujawnienia lub wykorzystania informacji poufnej, w zakresie, trybie i na warunkach określonych w art. 40.

2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, spoczywa również na:

3. Zakazy i wymogi, o których mowa w art. 158-162, w tym wynikające z przepisów wydanych na podstawie art. 162 ust. 5, mają zastosowanie w przypadkach określonych w art. 39 ust. 4.

1. Od każdej ze spółek prowadzących rynek regulowany oraz od Krajowego Depozytu pobiera się opłaty z tytułu nadzoru w wysokości nie większej niż 0,03% wartości umów przenoszących prawa zawieranych na rynku regulowanym.

2. Od każdego z podmiotów organizujących alternatywny system obrotu pobiera się opłaty z tytułu nadzoru w łącznej wysokości nie większej niż 0,03% wartości umów przenoszących prawa w ramach tego systemu, z wyłączeniem umów, których przedmiotem są papiery wartościowe emitowane przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski lub opiewające na zbywalne prawa majątkowe wynikające z tych papierów.

3. Od każdej z firm inwestycyjnych zawierających transakcje, o których mowa w art.74 ust.1 pobiera się opłaty z tytułu nadzoru w łącznej wysokości nie większej niż 0,015 % wartości umów przenoszących prawa.

4. Od każdej z firm inwestycyjnych zawierających umowy sprzedaży na własny rachunek z klientem dającym zlecenie w przypadku, gdy przedmiotem zlecenia jest nabycie lub zbycie maklerskich instrumentów finansowych nie będących papierami wartościowymi dopuszczonymi do obrotu zorganizowanego pobiera się opłaty z tytułu nadzoru w łącznej wysokości nie większej niż 0,015 % wartości umów przenoszących prawa.

5. Zagraniczne firmy inwestycyjne prowadzące działalność maklerską na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zagraniczne osoby prawne prowadzące taką działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w formie oddziału, podlegają opłatom, o których mowa w ust. 2, chyba że na zasadzie wzajemności polskie podmioty prowadzące działalność maklerską w państwach siedziby tych zagranicznych podmiotów nie podlegają tego rodzaju opłatom.

1. W przypadku gdy spółka prowadząca giełdę narusza przepisy prawa, nie przestrzega zasad uczciwego obrotu lub narusza interesy uczestników obrotu, Komisja może nałożyć karę pieniężną do wysokości 1 000 000 zł.

2. Wydanie decyzji następuje po przeprowadzeniu rozprawy.

3. Komisja może również wystąpić do ministra właściwego do spraw instytucji finansowych z wnioskiem o uchylenie zezwolenia na prowadzenie giełdy, w przypadku gdy spółka prowadzi giełdę z naruszeniem prawa, nie przestrzega zasad uczciwego obrotu lub narusza interesy uczestników obrotu.

1. W przypadku gdy spółka prowadząca rynek pozagiełdowy narusza przepisy prawa, nie przestrzega zasad uczciwego obrotu lub narusza interesy uczestników obrotu, Komisja może:

2. Wydanie decyzji następuje po przeprowadzeniu rozprawy.

1. Komisja może, z zastrzeżeniem ust. 2, cofnąć zezwolenie na prowadzenie działalności maklerskiej albo ograniczyć zakres wykonywanej działalności maklerskiej, w przypadku gdy firma inwestycyjna:

2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3 lub 6, Komisja może również:

- jeżeli uzasadnia to charakter naruszeń, których dopuściła się firma inwestycyjna.

3. Sankcje, o których mowa w ust. 1 lub 2, Komisja może zastosować również wobec firmy inwestycyjnej powierzającej do wykonywania czynności wskazane w art. 79 ust. 2 agentowi firmy inwestycyjnej, który w związku z wykonywaniem czynności na rzecz tej firmy inwestycyjnej narusza przepisy prawa, zasady uczciwego obrotu lub interesy zleceniodawców.

4. W przypadku cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej, podmiot, który je utracił, nie może ponownie wystąpić z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na prowadzenie tej działalności przed upływem 5 lat od dnia, w którym decyzja o cofnięciu zezwolenia stała się ostateczna, chyba że Komisja wyrazi zgodę na skrócenie tego terminu.

5. W razie konieczności zabezpieczenia interesu publicznego, Komisja może, od chwili wszczęcia postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 1, zawiesić, na okres nie dłuższy niż miesiąc, możliwość wykonywania, w całości lub w części, działalności maklerskiej.

6. Komisja może nałożyć karę pieniężną do wysokości 500 000 zł na podmiot wykonujący czynności, o których mowa w art. 71 ust. 1, w przypadku gdy narusza on przepisy wydane na podstawie art. 94 ust. 1 pkt 1.

7. Wydanie decyzji następuje po przeprowadzeniu rozprawy.

8. Uchwała Komisji, będąca podstawą wydania decyzji, o której mowa w ust. 7, podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Komisji Papierów Wartościowych i Giełd. Komisja może nakazać jej ogłoszenie w dwóch dziennikach ogólnopolskich, na koszt podmiotu określonego w ust. 1 lub 6.

9. Przepisy ust. 1-3, 7 i 8 stosuje się odpowiednio w przypadku powzięcia przez Komisję informacji o naruszeniu przez dom maklerski prowadzący działalność maklerską na terytorium innego państwa członkowskiego przepisów regulujących prowadzenie działalności maklerskiej na terytorium tego państwa. W takim przypadku o zastosowaniu sankcji Komisja informuje właściwy organ nadzoru tego państwa członkowskiego.

1. W przypadku gdy bank powierniczy:

- Komisja może, z zastrzeżeniem ust. 2, nałożyć na ten bank karę pieniężną do wysokości 500 000 zł.

2. W przypadku gdy uzasadnia to charakter naruszeń, których dopuścił się bank powierniczy, Komisja może cofnąć zezwolenie na prowadzenie działalności powierniczej.

3. Przepisy art. 169 ust. 4, 5 i 7-9 stosuje się odpowiednio do banku powierniczego.

1. W przypadku stwierdzenia przez Komisję, że zagraniczna firma inwestycyjna lub agent firmy inwestycyjnej działający w imieniu zagranicznej firmy inwestycyjnej narusza przepisy prawa regulujące prowadzenie działalności maklerskiej lub działalności powierniczej obowiązujące na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Komisja, w drodze decyzji, nakazuje zagranicznej firmie inwestycyjnej zaprzestanie tych naruszeń, wyznaczając termin ich usunięcia.

2.  Komisja informuje właściwy organ nadzoru zagranicznej firmy inwestycyjnej o stwierdzeniu naruszeń, o których mowa w ust. 1, oraz o uchybieniu terminowi do ich usunięcia.

3.  W przypadku gdy zagraniczna firma inwestycyjna, o której mowa w ust. 1, nie zaprzestała naruszeń lub nie usunęła ich w wyznaczonym terminie, po upływie miesiąca od poinformowania właściwego organu nadzoru zgodnie z ust. 2, Komisja może, informując o tym ten organ:

4.  Wydanie decyzji następuje po przeprowadzeniu rozprawy.

5. Uchwała Komisji, będąca podstawą wydania decyzji, o której mowa w ust. 4, podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Komisji Papierów Wartościowych i Giełd. Komisja może nakazać jej ogłoszenie w dwóch dziennikach ogólnopolskich, na koszt zagranicznej firmy inwestycyjnej.

6. W przypadku zakazania zagranicznej firmie inwestycyjnej prowadzenia działalności maklerskiej lub powierniczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, firma ta nie może podjąć tej działalności przed upływem 5 lat od dnia, w którym decyzja zakazująca prowadzenia działalności stała się ostateczna, chyba że Komisja wyrazi zgodę na skrócenie tego terminu.

7.  W razie konieczności zabezpieczenia interesu publicznego Komisja może - przed podjęciem czynności określonych w ust. 1-3 - zawiesić, na okres nie dłuższy niż miesiąc, możliwość wykonywania, w całości albo w części, działalności maklerskiej lub powierniczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczną firmę inwestycyjną, informując o tym jednocześnie Komisję Europejską oraz właściwy organ nadzoru w innym państwie członkowskim, który udzielił zezwolenia zagranicznej firmie inwestycyjnej.

8. Komisja informuje Komisję Europejską o sankcjach zastosowanych zgodnie z ust. 3.

9. Do zagranicznej firmy inwestycyjnej prowadzącej działalność maklerską na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie stosuje się przepisów art. 169.

1. W przypadku gdy Krajowy Depozyt narusza przepisy prawa, nie przestrzega zasad uczciwego obrotu lub narusza interesy jego uczestników, Komisja może nałożyć karę pieniężną do wysokości 1 000 000 zł.

2. Wydanie decyzji następuje po przeprowadzeniu rozprawy.

1. Na każdego kto nie dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w art. 24 ust. 1, art. 47 ust. 1, art. 108 ust. 1 lub w art. 109 ust. 1, lub dopuszcza się tego czynu, działając w imieniu lub w interesie osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, Komisja może nałożyć w drodze decyzji karę pieniężną do wysokości 500 000 zł.

2. Komisja może, w drodze decyzji, nałożyć karę, o której mowa w ust. 1, również na osobę, która nabywa lub obejmuje akcje pomimo zgłoszenia sprzeciwu, o którym mowa w art. 24 ust. 3, art. 47 ust. 3 lub art. 108 ust. 3, lub dopuszcza się tego czynu, działając w imieniu lub w interesie osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej.

3. Wydanie decyzji, o której mowa w ust. 1 lub 2, następuje po przeprowadzeniu rozprawy.

4. Uchwała Komisji będąca podstawą wydania decyzji, o której mowa w ust. 1 lub 2, podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Komisji Papierów Wartościowych i Giełd. Komisja może nakazać jej ogłoszenie w dwóch dziennikach ogólnopolskich na koszt strony.

1. Na każdego kto dokonuje manipulacji, o której mowa w art. 39 ust. 2 pkt 4 lit. b lub pkt 8, Komisja może, w drodze decyzji, nałożyć karę pieniężną do wysokości 200 000 zł lub karę pieniężną do wysokości dziesięciokrotności uzyskanej korzyści majątkowej albo obie te kary łącznie.

2. Tej samej karze podlega, kto wchodzi w porozumienie mające na celu dokonanie manipulacji.

3. Wydanie decyzji następuje po przeprowadzeniu rozprawy.

4. Uchwałę będącą podstawą wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, Komisja w całości lub w części ogłasza w Dzienniku Urzędowym Komisji Papierów Wartościowych i Giełd lub nakazuje jej opublikowanie w dwóch dziennikach ogólnopolskich, na koszt strony, chyba że spowodowałoby to poniesienie przez uczestników obrotu niewspółmiernej szkody lub naraziłoby na poważne niebezpieczeństwo rynki finansowe.

1. Na każdego kto dokonuje lub zleca dokonanie stabilizacji ceny instrumentów finansowych z naruszeniem zasad określonych w prospekcie emisyjnym lub z naruszeniem przepisów, o których mowa w art. 39 ust. 3 pkt 1, Komisja może, w drodze decyzji, nałożyć karę pieniężną do wysokości 1 000 000 zł.

2. Na każdego kto nabywa akcje własne z naruszeniem przepisów, o których mowa w art. 39 ust. 3 pkt 1, Komisja może, w drodze decyzji, nałożyć karę pieniężną do wysokości 1 000 000 zł.

3. Na każdego kto nabywa, nie będąc uprawnionym, akcje spółki prowadzącej rynek giełdowy lub spółki prowadzącej rynek pozagiełdowy, Komisja może, w drodze decyzji, nałożyć karę pieniężną do wysokości 1 000 000 zł.

4. Na każdego kto nie przekazuje informacji, o których mowa w art. 40, lub przekazuje je z naruszeniem warunków określonych w tych przepisach, Komisja może, w drodze decyzji, nałożyć karę pieniężną do wysokości 1 000 000 zł.

5. Na każdego kto nie przekazuje informacji, o których mowa w art. 163, lub przekazuje je z naruszeniem warunków określonych w tych przepisach, Komisja może, w drodze decyzji, nałożyć karę pieniężną do wysokości 1 000 000 zł.

6. Tej samej karze podlega kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1-5, działając w imieniu lub w interesie osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej.

7. Na każdego kto sporządza rekomendacje dotyczące instrumentów finansowych lub ich emitentów przeznaczone do rozpowszechniania wśród inwestorów lub zajmuje się rozpowszechnianiem takich rekomendacji, z naruszeniem przepisów rozporządzenia, o którym mowa w art. 42 ust. 2, lub też nie zachowuje przy tym należytej staranności lub nie zapewnia rzetelności sporządzanych rekomendacji albo nie ujawnia słusznego interesu, a także konfliktów interesów istniejących w chwili ich sporządzania lub rozpowszechniania, Komisja może, w drodze decyzji, nałożyć karę pieniężną do wysokości 1 000 000 złotych.

8. W decyzji o nałożeniu kary Komisja może wyznaczyć termin ponownego wykonania obowiązku lub dokonania czynności wymaganej przepisami, których naruszenie było podstawą nałożenia kary pieniężnej. W razie bezskutecznego upływu tego terminu Komisja może powtórnie wydać decyzję o nałożeniu kary pieniężnej.

9. Wydanie decyzji następuje po przeprowadzeniu rozprawy.

1. Na osobę wymienioną w art. 158 ust. 1 pkt 1 lit. a, która w czasie trwania okresu zamkniętego dokonuje czynności, o których mowa w art. 161 ust. 1, Komisja może nałożyć, w drodze decyzji, karę pieniężną do wysokości 200 000 zł, chyba że osoba ta zleciła uprawnionemu podmiotowi prowadzącemu działalność maklerską zarządzanie portfelem jej papierów wartościowych, w sposób który wyłącza ingerencję tej osoby w podejmowane na jej rachunek decyzje.

2. Wydanie decyzji następuje po przeprowadzeniu rozprawy.

3. Uchwałę będącą podstawą wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, Komisja w całości lub w części ogłasza w Dzienniku Urzędowym Komisji Papierów Wartościowych i Giełd lub nakazuje jej opublikowanie w dwóch dziennikach ogólnopolskich, na koszt strony, chyba że spowodowałoby to poniesienie przez uczestników obrotu niewspółmiernej szkody lub naraziłoby na poważne niebezpieczeństwo rynki finansowe.

4. Uprawnienia Komisji, o których mowa w ust. 1, mają zastosowanie w przypadkach określonych w art. 39 ust. 4.

1. Na osobę, która nie wykonała lub nienależycie wykonała obowiązek, o którym mowa w art. 162 ust. 1, Komisja może nałożyć, w drodze decyzji, karę pieniężną w wysokości do 100 000 zł, chyba że osoba ta:

2. Wydanie decyzji następuje po przeprowadzeniu rozprawy.

1. W przypadku gdy emitent lub wprowadzający nie wykonuje albo wykonuje nienależycie obowiązki, o których mowa w art. 159 i art. 160, lub wynikające z przepisów wydanych na podstawie art. 162 ust. 5, Komisja może:

2. Przepisy art. 19 oraz art. 96 ust. 5-8, 10 i 11 ustawy o ofercie publicznej stosuje się odpowiednio.

1.  Wystawiający świadectwo odpowiada za szkodę wyrządzoną wskutek wystawienia świadectwa nieważnego, wydania świadectwa osobie nieuprawnionej lub niedokonania blokady papierów wartościowych w związku z wystawieniem świadectwa, chyba że szkoda nastąpiła z powodu siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą wystawiający nie ponosi odpowiedzialności.

2.  Jeżeli wystawiający świadectwo działał na zlecenie innej osoby, odpowiedzialność wystawiającego i zleceniodawcy jest solidarna i nie można jej ograniczyć lub wyłączyć z góry.

1. Kto wbrew zakazowi, o którym mowa w art. 158 ust. 1, wykorzystuje informację poufną, podlega grzywnie do 5 000 000 zł albo karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5, albo obu tym karom łącznie.

2. Jeżeli czynu określonego w ust. 1 dopuszcza się osoba, o której mowa w art. 158 ust. 1 pkt 1 lit. a, podlega ona grzywnie do 5 000 000 zł albo karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8, albo obu tym karom łącznie.

1. Kto dokonuje manipulacji, o której mowa w art. 39 ust. 2 pkt 1-3, pkt 4 lit. a lub pkt 5-7, podlega grzywnie do 5 000 000 zł albo karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5, albo obu tym karom łącznie.

2. Kto wchodzi w porozumienie z inną osobą mające na celu manipulację, o której mowa w art. 39 ust. 2 pkt 1-3, pkt 4 lit. a lub pkt 5-7, podlega grzywnie do 2 000 000 zł.

1. Kto uniemożliwia lub utrudnia przeprowadzanie czynności, o których mowa w art. 30 ust. 1-3, art. 37 w związku z art. 30 i art. 64, art. 88, art. 90 ust. 2 i 3 oraz art. 124, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.

2. Tej samej karze podlega, kto działając w imieniu lub w interesie osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej:

3. Orzekanie w sprawach określonych w ust. 1 i 2 następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia.

1) art. 752¹ otrzymuje brzmienie:

2) w art. 901 § 4 otrzymuje brzmienie:

3) art. 911⁸ otrzymuje brzmienie:

1) w art. 1a w pkt 12 lit. a otrzymuje brzmienie:

2) w dziale 2 w rozdziale 5 oddział 2 otrzymuje brzmienie:

1) w art. 5a:

2) w art. 17:

3) w art. 23:

4) w art. 30a:

5) w art. 30b w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

1) w art. 12 w ust. 4 dodaje się pkt 18 w brzmieniu:

2) w art. 16:

3) w art. 17 w ust. 1e pkt 2 otrzymuje brzmienie:

4) w załączniku nr 3 dodaje się poz. 25 w brzmieniu:

1) w art. 2 w pkt 1 lit. c otrzymuje brzmienie:

2) w art. 16 ust. 4a otrzymuje brzmienie:

1) w art. 7 w ust. 2 dodaje się pkt 7 w brzmieniu:

2) w art. 22:

3) w art. 23 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

1) w art. 26 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

2) w art. 28 ust. 1a otrzymuje brzmienie:

1) w art. 41 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

2) w art. 42 w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie:

3) w art. 49 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

4) w art. 50 w ust. 2 w pkt 2 lit. b otrzymuje brzmienie:

5) w art. 54 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

6) w art. 64 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

7) w art. 93 ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

8) w art. 102 ust. 8 otrzymuje brzmienie:

9) w art. 141 w ust. 1:

10) w art. 151 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

11) w art. 152 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

1) w art. 4 w ust. 1 w pkt 8 lit. a otrzymuje brzmienie:

2) art. 28 otrzymuje brzmienie:

3) w art. 79b ust. 2 otrzymuje brzmienie:

4) w art. 90 ust. 4-7 otrzymuje brzmienie:

5) uchyla się art. 184.

1) art. 88 otrzymuje brzmienie:

2) w art. 315 § 1 otrzymuje brzmienie:

3) w art. 320 w § 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

4) w art. 328 § 6 otrzymuje brzmienie:

5) w art. 329 § 3 otrzymuje brzmienie:

6) w art. 331 § 3 otrzymuje brzmienie:

7) w art. 336 § 3 otrzymuje brzmienie:

8) w art. 340 § 3 otrzymuje brzmienie:

9) w art. 343 § 1 otrzymuje brzmienie:

10) w art. 362 w § 1 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:

11) art. 403 otrzymuje brzmienie:

12) w art. 406:

13) w art. 451 w § 2 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

"W przypadku zdematerializowanych akcji spółki publicznej, za wydanie dokumentów akcji uważa się zapisanie ich na rachunku papierów wartościowych zgodnie z przepisami o obrocie instrumentami finansowymi.".

1) w art. 2:

2) w art. 5:

3) w art. 6 ust. 6 otrzymuje brzmienie:

4) w art. 11 w ust. 2 pkt 16 otrzymuje brzmienie:

5) w art. 14:

6) w art. 17 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

7) w art. 18:

8) w art. 27 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

9) w art. 37 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

10) w art. 38 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

11) uchyla się art. 47.

1) w art. 2:

2) w art. 12 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

3) w art. 21 w ust. 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

4) w art. 33 w ust. 2 pkt 8 otrzymuje brzmienie:

a) lit. b otrzymuje brzmienie:

b) dodaje się lit. d w brzmieniu:

1) w art. 326 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

2) art. 466 otrzymuje brzmienie:

1) w art. 29 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

2) w art. 34:

3) w art. 35 ust. 9 otrzymuje brzmienie:

4) w art. 36 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

5) w art. 155 w ust. 1:

6) w art. 239 ust. 11 otrzymuje brzmienie:

1) w art. 2 w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie:

2) w art. 3:

3) w art. 5 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

4) art. 6 otrzymuje brzmienie:

5) w art. 7 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

6) w art. 11 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

7) art. 13 otrzymuje brzmienie:

1) w art. 2:

2) w art. 27 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

3) art. 28 otrzymuje brzmienie:

4) w art. 39 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

1) w art. 2:

2) w art. 6 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

3) w art. 7:

4) w art. 15 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

5) w art. 18 w ust. 2 pkt 8 i 9 otrzymują brzmienie:

6) art. 27 otrzymuje brzmienie:

7) w art. 28 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

8) w art. 33:

9) w art. 35 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

10) w art. 37 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

11) w art. 42:

12) w art. 44 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

13) w art. 46:

14) w art. 47 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

15) w art. 50 ust. 9 otrzymuje brzmienie:

16) art. 53 otrzymuje brzmienie:

17) w art. 58 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

18) w art. 65 w ust. 2 pkt 7 otrzymuje brzmienie:

19) w art. 101:

20) w art. 102 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

21) art. 116 otrzymuje brzmienie:

22) w art. 120:

23) w art. 121 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

24) w art. 122 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

25) w art. 123 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

26) uchyla się art. 124 i art. 125;

27) w art. 126:

"Do propozycji nabycia niepublicznych certyfikatów inwestycyjnych należy dołączyć:",

28) art. 127 otrzymuje brzmienie:

29) w art. 130 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

30) w art. 136 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

31) w art. 137 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

32) w art. 140 ust. 7 otrzymuje brzmienie:

33) w art. 141 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

34) w art. 143 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

35) w art. 162 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

36) w art. 181 ust. 7 otrzymuje brzmienie:

37) art. 196 otrzymuje brzmienie:

38) w art. 280 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

1) w art. 75 w ust. 1:

2) w art. 84 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

1) w art. 2 pkt 7 otrzymuje brzmienie:

2) w art. 17 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

3) w art. 18 ust. 7 otrzymuje brzmienie:

1.  Z dniem wejścia w życie ustawy, do działalności spółki Giełda Papierów Wartościowych w Warszawie S.A. stosuje się przepisy tej ustawy, z wyłączeniem art. 25 i art. 167 ust. 2.

2.  Komisja występuje do ministra właściwego do spraw instytucji finansowych o zakazanie spółce, o której mowa w ust. 1, prowadzenia rynku giełdowego, w przypadku gdy spółka prowadzi tę działalność z rażącym naruszeniem prawa.

3. Papiery wartościowe w rozumieniu art. 3 ust. 3 i 4 ustawy, o której mowa w art. 226, będące w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy przedmiotem obrotu na rynku regulowanym, stają się z tym dniem niebędącymi papierami wartościowymi instrumentami finansowymi, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c i d.

4. Papiery wartościowe w rozumieniu art. 3 i 4 ustawy, o której mowa w art. 226, będące w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy przedmiotem obrotu na rynku regulowanym, które nie są w tym dniu zarejestrowane w depozycie papierów wartościowych, stają się niebędącymi papierami wartościowymi instrumentami finansowymi, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c i d, z dniem zarejestrowania w tym depozycie, pod warunkiem że rejestracja ta nastąpi w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

5. Z dniem wejścia w życie ustawy, urzędowy rynek giełdowy organizowany przez spółkę, o której mowa w ust. 1, spełniający warunki określone w przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 226, staje się rynkiem oficjalnych notowań, o którym mowa w art. 16 ust. 2.

1.  Z dniem wejścia w życie ustawy, do działalności spółki prowadzącej rynek pozagiełdowy stosuje się przepisy tej ustawy, z wyłączeniem art. 36, art. 37 ust. 2 i art. 168 ust. 1 pkt 2 i 3.

2.  Komisja zakazuje spółce, o której mowa w ust. 1, prowadzenia rynku pozagiełdowego, w przypadku gdy spółka prowadzi tę działalność z rażącym naruszeniem prawa.

1. Zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej lub na prowadzenie rachunków papierów wartościowych udzielone przez Komisję przed dniem wejścia w życie ustawy uprawniają do wykonywania czynności określonych odpowiednio w art. 69 ust. 2-4 albo w art. 121 ust. 1. W przypadku zamiaru wykonywania przez dom maklerski lub bank prowadzący działalność maklerską czynności określonych w art. 69 ust. 2-4, które przed dniem wejścia w życie ustawy nie stanowiły działalności maklerskiej, przepisy art. 87 i art. 78 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

2. Podmioty prowadzące działalność maklerską na podstawie zezwoleń udzielonych przez Komisję przed dniem wejścia w życie ustawy są obowiązane, w terminie 6 miesięcy od dnia jej wejścia w życie, do dostosowania prowadzonej działalności do warunków wymaganych przepisami ustawy.

3. Spółki prowadzące rynek regulowany w dniu wejścia w życie ustawy są obowiązane do dostosowania treści regulaminów, o których mowa odpowiednio w art. 105 ust. 1 i art. 115 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 226, do zmian wynikających z przepisów niniejszej ustawy, w terminie 3 miesięcy od dnia jej wejścia w życie.

4. Emitenci papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 226, którzy nie zawarli umowy, o której mowa w art. 70 tej ustawy, przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, są obowiązani do zawarcia umowy, o której mowa w art. 5 ust. 3-5, w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

1. Zachowują ważność wpisy na listę maklerów papierów wartościowych i listę doradców inwestycyjnych dokonane przed dniem wejścia ustawy w życie.

2. Pozostają w mocy zgody i zezwolenia udzielone przez Komisję przed dniem wejścia ustawy w życie.

1. Maklerzy wpisani na listę maklerów papierów wartościowych przed dniem wejścia w życie ustawy w celu uzyskania uprawnień do wykonywania czynności doradztwa inwestycyjnego są zobowiązani zdać egzamin uzupełniający. Wymóg ten dotyczy również doradztwa inwestycyjnego w ramach wykonywania przez takiego maklera czynności agenta firmy inwestycyjnej.

2. Egzamin uzupełniający przeprowadzany jest przez komisję egzaminacyjną dla maklerów. Przepisy art. 130 ust. 1, 3 i 9 oraz przepisy wydane na podstawie art. 130 ust. 11 pkt 1 i 2 stosuje się odpowiednio w zakresie dotyczącym egzaminu przed komisją egzaminacyjną dla maklerów, z zastrzeżeniem, że zakres tematyczny egzaminu uzupełniającego obejmuje wyłącznie zagadnienia związane z wykonywaniem czynności doradztwa inwestycyjnego.

3. W przypadku maklera wpisanego na listę maklerów papierów wartościowych przed dniem wejścia w życie ustawy, wymóg zatrudnienia, o którym mowa w art. 83 ust. 1 pkt 3, uważa się za spełniony, jeżeli złożył on z wynikiem pozytywnym egzamin uzupełniający.

4. Fakt złożenia egzaminu uzupełniającego, o którym mowa w ust. 1, podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, o którym mowa w art. 7 ust. 6 ustawy o nadzorze.

1. W sprawach o przestępstwa określone w art. 167-173 ustawy, o której mowa w art. 226, co do których postępowanie karne zostało umorzone lub nastąpiła odmowa jego wszczęcia ze względu na ustanie karalności tego przestępstwa w związku z wejściem w życie niniejszej ustawy, Przewodniczący Komisji może zwrócić się do sądu lub prokuratora o udostępnienie informacji lub kopii dokumentów dotyczących tych spraw, w zakresie niezbędnym do wszczęcia przez Komisję postępowania administracyjnego w sprawach o odpowiadające tym przestępstwom czyny określone w art. 173 ust. 1, art. 174-176.

2. Do czynów stanowiących przestępstwa określone w art. 167-173 ustawy, o której mowa w art. 226, popełnionych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, a ujawnionych po tym dniu, stosuje się przepisy tej ustawy w zakresie dotyczącym czynów określonych w art. 173 ust. 1, art. 174-176.

1.  Do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 2, przepisy tej ustawy.

2. Osoby, które w dniu wejścia w życie ustawy spełniają, według przepisów dotychczasowych, warunki do uzyskania wpisu na listę maklerów lub listę doradców, uzyskują wpis na listę, po złożeniu stosownego wniosku, z zachowaniem 3- miesięcznego terminu, o którym mowa w art. 131 ust. 1.