Druk nr 1043
11 lipca 2005 r.
SENAT
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
V KADENCJA
MARSZAŁEK SEJMU
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Pan
Longin PASTUSIAK
MARSZAŁEK SENATU
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Zgodnie z art. 121 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej mam zaszczyt przesłać Panu Marszałkowi do rozpatrzenia przez Senat uchwaloną przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej na 107. posiedzeniu w dniu 8 lipca 2005 r. ustawę
o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej.
Z poważaniem
(-) wz. Tomasz Nałęcz
Wicemarszałek Sejmu
USTAWA
z dnia 8 lipca 2005 r.
o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej1)
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
Ustawa określa:
1) niektóre formy wspierania działalności innowacyjnej, w szczególności zasady i tryb udzielania kredytu technologicznego i umarzania części tego kredytu;
2) zasady nadawania statusu centrum badawczo-rozwojowego.
Art. 2.
Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) badania - badania naukowe, badania przemysłowe i badania przedkonkurencyjne;
2) badania naukowe - badania naukowe w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. Nr 238, poz. 2390 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 85, poz. 727);
3) badania przemysłowe - badania przemysłowe w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki;
4) badania przedkonkurencyjne - badania przedkonkurencyjne w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki;
5) duża inwestycja - inwestycję, w której wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą w formie umorzenia części kredytu technologicznego przekraczają równowartość w złotych 50 mln euro netto (bez podatku od towarów i usług) według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na dzień złożenia wniosku o udzielenie kredytu technologicznego, przy czym:
a) wydatki na inwestycję są wydatkami na środki trwałe dokonywanymi w okresie trzech lat od dnia złożenia wniosku o udzielenie kredytu technologicznego przez jednego lub więcej przedsiębiorców realizujących tę inwestycję oraz
b) środki trwałe są powiązane ze sobą fizycznie lub funkcjonalnie i służą do realizacji ściśle określonego celu, w szczególności produkcji konkretnego produktu lub różnych produktów, jeżeli są one wytwarzane przy wykorzystaniu takich samych surowców;
6) działalność innowacyjna - działalność związaną z przygotowaniem i uruchomieniem wytwarzania nowych lub udoskonalonych materiałów, wyrobów, urządzeń, usług, procesów lub metod, przeznaczonych do wprowadzenia na rynek albo do innego wykorzystania w praktyce;
7) inwestycja technologiczna - inwestycję polegającą na:
a) zakupie nowej technologii, jej wdrożeniu i uruchomieniu produkcji nowych wyrobów lub modernizacji wyrobów lub świadczeniu nowych usług lub modernizacji usług świadczonych w oparciu o tę technologię albo
b) wdrożeniu własnej nowej technologii i uruchomieniu produkcji nowych wyrobów lub modernizacji wyrobów lub świadczeniu nowych usług lub modernizacji usług świadczonych w oparciu o tę technologię;
8) jednostka naukowa - jednostkę naukową w rozumieniu art. 2 pkt 9 lit. a-f ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki;
9) kredyt technologiczny - kredyt, który może ulec częściowemu umorzeniu na zasadach określonych w ustawie, udzielony przedsiębiorcy na inwestycję technologiczną;
10) nowa technologia - wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań naukowych i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie dłużej niż 5 lat;
11) prace rozwojowe - prace rozwojowe w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki;
12) przedsiębiorca - przedsiębiorcę w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 173, poz. 1807 i Nr 281, poz. 2777 oraz z 2005 r. Nr 33, poz. 289 i Nr 94, poz. 788);
13) używane środki trwałe - środki trwałe stanowiące:
a) budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat,
b) pozostałe środki trwałe, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez przedsiębiorcę dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej 6 miesięcy
- które nie zostały nabyte lub wytworzone z wykorzystaniem pomocy publicznej.
Rozdział 2
Kredyt technologiczny
Art. 3.
1. Kredyt technologiczny jest udzielany przez Bank Gospodarstwa Krajowego ze środków Funduszu Kredytu Technologicznego, o którym mowa w art. 9.
2. Kredyt technologiczny nie może być udzielany na realizację:
1) dużej inwestycji lub
2) inwestycji w sektorze hutnictwa żelaza i stali, włókien syntetycznych, górnictwa węgla i rybołówstwa oraz na działalność związaną z produkcją, przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu produktów, o których mowa w Załączniku nr 1 do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.
3. W przypadku inwestycji technologicznej w sektorze budownictwa okrętowego, kredyt technologiczny może być udzielony wyłącznie na unowocześnienie lub modernizację istniejących stoczni w celu poprawy efektywności posiadanych instalacji. Udzielenie kredytu technologicznego nie może być związane z restrukturyzacją finansową danej stoczni.
Art. 4.
1. Kredyt technologiczny jest udzielany na warunkach nie odbiegających od warunków oferowanych na rynku, z zastrzeżeniem możliwości częściowego umorzenia kwoty kapitału kredytu.
2. Udział własny przedsiębiorcy w finansowaniu inwestycji technologicznej, na którą będzie udzielony kredyt technologiczny, nie może być mniejszy niż 25% wartości tej inwestycji.
3. Udziału własnego, o którym mowa w ust. 2, nie mogą stanowić środki, które zostały uzyskane przez przedsiębiorcę w związku z udzieloną pomocą publiczną, w szczególności w formie kredytów, dopłat do oprocentowania kredytów, a także gwarancji lub poręczeń, na warunkach korzystniejszych od oferowanych na rynku.
4. Wysokość kapitału kredytu technologicznego nie może przekroczyć równowartości w złotych kwoty 2 mln euro przeliczanej według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na dzień udzielenia kredytu technologicznego.
Art. 5.
1. Wnioski o udzielenie kredytu technologicznego w danym roku kalendarzowym składa się w miesiącach kwietniu, lipcu i październiku.
2. Bank Gospodarstwa Krajowego rozpatruje wnioski o udzielenie kredytu technologicznego według kolejności wpływu.
3. Do wniosku przedsiębiorca dołącza następujące dokumenty:
1) aktualny odpis z rejestru przedsiębiorców albo aktualne zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej;
2) opinię sporządzoną przez jednostkę naukową, centrum badawczo-rozwojowe, o którym mowa w art. 12, lub stowarzyszenie naukowo-techniczne o zasięgu ogólnopolskim, których zakres działania jest związany z inwestycją technologiczną, na którą ma być udzielony kredyt technologiczny, potwierdzającą, że technologia, w oparciu o którą będzie realizowana inwestycja, jest nową technologią;
3) dokumenty potwierdzające udział własny przedsiębiorcy w finansowaniu inwestycji technologicznej, na którą ma być udzielony kredyt technologiczny;
4) informację o pomocy publicznej uzyskanej na realizację inwestycji technologicznej będącej przedmiotem wniosku, która będzie finansowana kredytem technologicznym.
4. Opinia, o której mowa w ust. 3 pkt 2, powinna zawierać opis nowej technologii, w oparciu o którą będzie realizowana inwestycja technologiczna i okres jej stosowania na świecie.
5. Jeżeli do wniosku nie zostały dołączone dokumenty, o których mowa w ust. 3, Bank Gospodarstwa Krajowego wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia braków w terminie 14 dni, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.
6. Bank Gospodarstwa Krajowego rozpatruje wniosek w terminie 60 dni od dnia złożenia kompletnego wniosku.
7. Bank Gospodarstwa Krajowego rozpatruje wnioski o udzielenie kredytu technologicznego do wyczerpania środków określonych w planie finansowym, o którym mowa w art. 11 ust. 2.
Art. 6.
1. Bank Gospodarstwa Krajowego dokonuje umorzenia części kredytu technologicznego na zasadach określonych w ustawie.
2. Bank Gospodarstwa Krajowego dokonuje umorzenia części kredytu technologicznego w ratach w wysokości odpowiadającej 20% wartości netto wykazanej na przedkładanych, nie częściej niż dwa razy w roku, przez kredytobiorcę fakturach dokumentujących dokonanie sprzedaży towarów lub usług powstałych w wyniku inwestycji technologicznej finansowanej z kredytu technologicznego wraz z potwierdzeniem dokonania zapłaty.
3. Całkowita kwota umorzenia, o którym mowa w ust. 1, nie może przekroczyć:
1) równowartości w złotych 1 mln euro przeliczonej według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na dzień dokonania umorzenia;
2) 50% kwoty wykorzystanego kapitału kredytu technologicznego;
3) w danym roku kalendarzowym - iloczynu 10% kwoty kapitału wykorzystanego kredytu technologicznego i liczby lat, które upłynęły od dnia udzielenia przedsiębiorcy kredytu technologicznego;
4) 30% wydatków, o których mowa w ust. 8, w przypadku inwestycji technologicznej realizowanej w Warszawie lub Poznaniu, z zastrzeżeniem ust. 4-7;
5) 40% wydatków, o których mowa w ust. 8, w przypadku inwestycji technologicznej realizowanej we Wrocławiu, Krakowie lub Gdańsku-Gdyni-Sopocie, z zastrzeżeniem ust. 4-7;
6) 50% wydatków, o których mowa w ust. 8, w przypadku inwestycji technologicznej realizowanej na obszarach niewymienionych w pkt 4 i 5, z zastrzeżeniem ust. 4-7.
4. Pomoc w formie umorzenia, o którym mowa w ust. 2, podlega sumowaniu z inną pomocą publiczną uzyskaną przez przedsiębiorcę w innych formach oraz z innych źródeł, przeznaczoną na inwestycję technologiczną będącą przedmiotem kredytu technologicznego lub na tworzenie nowych miejsc pracy związanych z tą inwestycją, i nie może łącznie przekroczyć limitów, o których mowa w ust. 3 pkt 4-6 oraz w ust. 5-7.
5. W przypadku gdy umorzenie dotyczy kredytu technologicznego udzielonego na inwestycję technologiczną w sektorze motoryzacyjnym, maksymalna wielkość pomocy publicznej wynosi 30% limitów, o których mowa w ust. 3 pkt 4-6, jeżeli wartość całkowitej pomocy publicznej brutto, o której mowa w ust. 4, przekracza równowartość 5 mln euro.
6. W przypadku gdy umorzenie dotyczy kredytu technologicznego udzielonego na inwestycje technologiczne w sektorze budownictwa okrętowego, maksymalny limit pomocy publicznej wynosi 22,5% wydatków, o których mowa w ust. 8.
7. W przypadku gdy umorzenie kredytu technologicznego jest udzielane przedsiębiorcy będącemu mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001), zmienionego rozporządzeniem nr 364/2004/WE z dnia 25 lutego 2004 r. (Dz. Urz. WE L 63 z 28.02.2004), zwanego dalej "rozporządzeniem nr 70/2001", maksymalną wysokość limitów, o których mowa w ust. 3 pkt 4-6, podwyższa się o 15 punktów procentowych brutto, z wyłączeniem przedsiębiorcy działającego w sektorze transportu.
8. Umorzeniem mogą być objęte, pomniejszone o należny podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, następujące wydatki poniesione w związku z realizacją inwestycji technologicznej, udokumentowane zapłaconymi fakturami:
1) na zakup, na warunkach rynkowych, nowych lub używanych środków trwałych, z wyłączeniem środków transportu, w przypadku przedsiębiorców prowadzących działalność w zakresie transportu;
2) na rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych;
3) na instalację i uruchomienie środków trwałych;
4) na prace przedrealizacyjne, w tym niezbędne studia, ekspertyzy, koncepcje, projekty techniczne bezpośrednio i wyłącznie związane z wdrożeniem nowej technologii, w oparciu o którą jest realizowana inwestycja technologiczna finansowana kredytem technologicznym oraz koszty produkcyjne niezbędne do legalizacji technologicznej produktu (wyrobu lub usługi) powstałego w wyniku tej inwestycji;
5) na zakup wartości niematerialnych i prawnych w formie: patentów, licencji, nieopatentowanej wiedzy technicznej, technologicznej lub z zakresu organizacji i zarządzania, które w przypadku przedsiębiorcy niebędącego mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu rozporządzenia nr 70/2001 nie mogą przekroczyć 25% wydatków, o których mowa w pkt 1 i 2, pod warunkiem że:
a) będą stanowić własność kredytobiorcy i będą przez niego wykorzystywane wyłącznie w podregionie w rozumieniu przepisów o Nomenklaturze Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NTS), w którym zrealizowana została inwestycja technologiczna finansowana kredytem technologicznym, przez okres co najmniej 5 lat od dnia zakończenia inwestycji,
b) zostały nabyte od osób trzecich na warunkach rynkowych,
c) podlegają amortyzacji zgodnie z przepisami podatkowymi.
Art. 7.
Umorzenie następuje pod warunkiem, że kredytobiorca przedłoży następujące dokumenty:
1) faktury dokumentujące wydatki, o których mowa w art. 6 ust. 8;
2) faktury dokumentujące sprzedaż towarów lub usług powstałych w wyniku inwestycji technologicznej finansowanej kredytem technologicznym odpowiednio za okres od zakończenia tej inwestycji do dnia umorzenia lub okres od dnia ostatniego umorzenia do dnia kolejnego umorzenia;
3) opinię sporządzoną przez jednostkę naukową, centrum badawczo-rozwojowe lub stowarzyszenie naukowo-techniczne o zasięgu ogólnopolskim, których zakres działania jest związany z inwestycją technologiczną finansowaną kredytem technologicznym, potwierdzającą zastosowanie nowej technologii, na którą został udzielony kredyt technologiczny;
4) informację o pomocy publicznej udzielonej na realizację inwestycji technologicznej finansowanej kredytem technologicznym odpowiednio za okres do dnia pierwszego umorzenia lub okres od dnia ostatniego umorzenia do dnia kolejnego umorzenia;
5) zobowiązanie, że działalność gospodarcza związana z inwestycją technologiczną finansowaną kredytem technologicznym będzie prowadzona przez co najmniej 5 lat od dnia jej zakończenia, pod rygorem zwrotu umorzonej kwoty kredytu technologicznego;
6) zaświadczenie wydane przez naczelnika właściwego urzędu skarbowego o niezaleganiu z zapłatą podatków odpowiednio za okres od zakończenia tej inwestycji do dnia umorzenia lub okres od dnia ostatniego umorzenia do dnia kolejnego umorzenia;
7) zaświadczenie właściwego wójta (burmistrza, prezydenta miasta) o niezaleganiu z zapłatą podatków i opłat lokalnych;
8) zaświadczenie właściwego miejscowo oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o niezaleganiu z zapłatą składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne odpowiednio za okres od zakończenia tej inwestycji do dnia umorzenia lub okres od dnia ostatniego umorzenia do dnia kolejnego umorzenia.
Art. 8.
W sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale do udzielania kredytu technologicznego oraz czynności związanych z wykonywaniem umowy kredytu technologicznego, w tym do ustanawiania zabezpieczeń, stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, z późn. zm.2)).
Rozdział 3
Fundusz Kredytu Technologicznego
Art. 9.
W Banku Gospodarstwa Krajowego tworzy się Fundusz Kredytu Technologicznego, zwany dalej "Funduszem".
Art. 10.
1. Na Fundusz składają się:
1) dotacje celowe z budżetu państwa określane corocznie w ustawie budżetowej;
2) spłaty rat kapitałowych kredytów technologicznych;
3) prowizje za udzielanie kredytów technologicznych;
4) odsetki od udzielonych kredytów technologicznych;
5) odsetki od lokat środków Funduszu w bankach;
6) środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz inne środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi;
7) inne wpływy.
2. Środki Funduszu przeznacza się na:
1) udzielanie kredytów technologicznych;
2) pokrywanie kosztów funkcjonowania Funduszu;
3) wynagrodzenie prowizyjne przysługujące Bankowi Gospodarstwa Krajowego w wysokości iloczynu kosztów, o których mowa w pkt 2, i współczynnika 0,1.
Art. 11.
1. Bank Gospodarstwa Krajowego wyodrębnia w swoim planie finansowym plan finansowy Funduszu opracowany w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych oraz z ministrem właściwym do spraw gospodarki.
2. Plan finansowy Funduszu określa co najmniej:
1) łączną kwotę, która może być przeznaczona na udzielanie kredytów technologicznych w danym roku;
2) łączną wysokość kwoty, do której przewiduje się umorzenia kredytów technologicznych;
3) przewidywane dochody i koszty.
3. Bank Gospodarstwa Krajowego sporządza dla Funduszu odrębne sprawozdanie finansowe oraz rachunek zysków i strat.
4. Bank Gospodarstwa Krajowego składa ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych oraz ministrowi właściwemu do spraw gospodarki, w terminie do końca miesiąca następującego po każdym kwartale, sprawozdanie z realizacji planu finansowego Funduszu.
Rozdział 4
Status centrum badawczo-rozwojowego
Art. 12.
1. Przedsiębiorca niebędący jednostką badawczo-rozwojową może uzyskać status centrum badawczo-rozwojowego.
2. Status centrum badawczo-rozwojowego może uzyskać przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1:
1) którego przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za rok obrotowy poprzedzający rok złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 6, wyniosły co najmniej równowartość w złotych 800 000 euro przeliczoną według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roku obrotowego poprzedzającego rok złożenia wniosku;
2) którego przychody netto ze sprzedaży wytworzonych przez siebie wyników badań lub prac rozwojowych stanowią co najmniej 50% przychodów określonych w pkt 1;
3) który nie zalega z zapłatą podatków, składek na ubezpieczenia społeczne i składek na ubezpieczenie zdrowotne.
3. Kryteria, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, ustala się w oparciu o zbadane i pozytywnie zaopiniowane przez biegłego rewidenta oraz zatwierdzone przez organ zatwierdzający sprawozdanie finansowe za rok obrotowy poprzedzający rok złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 6.
4. Organem uprawnionym do nadawania statusu centrum badawczo-rozwojowego jest minister właściwy do spraw gospodarki.
5. Minister właściwy do spraw gospodarki nadaje status centrum badawczo-rozwojowego, w drodze decyzji administracyjnej, po zasięgnięciu opinii:
1) ministra właściwego do spraw nauki, w zakresie zgodności z kierunkami polityki naukowo-technologicznej i innowacyjnej państwa oraz w zakresie badań i prac rozwojowych, o których mowa w ust. 6 pkt 6;
2) ministra właściwego ze względu na rodzaj działalności prowadzonej przez przedsiębiorcę, w zakresie zgodności z priorytetowymi kierunkami prowadzenia badań i prac rozwojowych;
3) wójta (burmistrza, prezydenta miasta) właściwego ze względu na miejsce wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę ubiegającego się o nadanie statusu centrum badawczo-rozwojowego.
6. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, ubiegający się o nadanie statusu centrum badawczo-rozwojowego składa wniosek do ministra właściwego do spraw gospodarki. Wniosek powinien zawierać:
1) firmę, siedzibę i adres przedsiębiorcy;
2) oznaczenie formy prawnej przedsiębiorcy;
3) numer identyfikacji podatkowej (NIP);
4) numer REGON;
5) dane dotyczące przychodów netto, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2;
6) opis badań lub prac rozwojowych prowadzonych przez przedsiębiorcę, w tym opis zadań badawczo-rozwojowych zrealizowanych w ostatnim roku obrotowym oraz ich wyników, a także wykaz uzyskanych akredytacji, patentów lub zastosowań w praktyce.
7. Do wniosku, o którym mowa w ust. 6, przedsiębiorca dołącza następujące dokumenty:
1) aktualny odpis z rejestru przedsiębiorców;
2) odpis decyzji o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej (NIP);
3) odpis decyzji o nadaniu statystycznego numeru identyfikacyjnego REGON;
4) zatwierdzone na podstawie odrębnych przepisów sprawozdanie finansowe przedsiębiorcy za rok obrotowy poprzedzający złożenie wniosku wraz z wyszczególnieniem przychodów netto z tytułu sprzedaży badań lub prac rozwojowych;
5) raport z badania sprawozdania finansowego, o którym mowa w pkt 4, wraz z opinią biegłego rewidenta;
6) zaświadczenie właściwego naczelnika urzędu skarbowego o niezaleganiu z zapłatą podatków;
7) zaświadczenie miejscowo właściwego oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o niezaleganiu z zapłatą składek na ubezpieczenia społeczne i składek na ubezpieczenie zdrowotne;
8) zaświadczenie właściwego wójta (burmistrza, prezydenta miasta) o niezaleganiu z zapłatą podatków i opłat lokalnych;
9) w przypadku spółki handlowej powstałej w wyniku komercjalizacji lub prywatyzacji jednostki badawczo-rozwojowej - informację o wysokości ulg podatkowych przysługujących tej jednostce badawczo-rozwojowej w ostatnim roku obrotowym jej działalności.
Art. 13.
1. Minister właściwy do spraw gospodarki odmawia, w drodze decyzji administracyjnej, nadania przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 12 ust. 1, statusu centrum badawczo-rozwojowego w przypadku gdy przedsiębiorca ten nie spełnia warunków, o których mowa w art. 12 ust. 2.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki może odmówić nadania przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 12 ust. 1, statusu centrum badawczo-rozwojowego w przypadku negatywnej opinii, o której mowa w art. 12 ust. 5 pkt 1, 2 lub 3.
Art. 14.
Przedsiębiorca, który uzyskał status centrum badawczo-rozwojowego, składa ministrowi właściwemu do spraw gospodarki w terminie 14 dni od dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego za rok sprawozdawczy:
1) dokumenty, o których mowa w art. 12 ust. 7 pkt 4-8;
2) opis badań lub prac rozwojowych prowadzonych przez przedsiębiorcę, w tym opis zadań badawczo-rozwojowych zrealizowanych w ostatnim roku obrotowym oraz ich wyników, a także wykaz uzyskanych akredytacji, patentów lub zastosowań w praktyce.
Art. 15.
1. Minister właściwy do spraw gospodarki wydaje decyzję o pozbawieniu przedsiębiorcy statusu centrum badawczo-rozwojowego, w przypadku gdy:
1) analiza dokumentów złożonych na podstawie art. 14 wykaże, że przedsiębiorca ten nie spełnia warunków, o których mowa w art. 12 ust. 2;
2) przedsiębiorca nie spełni obowiązku, o którym mowa w art. 14.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" komunikaty o wydanych decyzjach w sprawie nadania i pozbawienia przedsiębiorcy statusu centrum badawczo-rozwojowego.
Art. 16.
1. Centrum badawczo-rozwojowe tworzy fundusz innowacyjności.
2. Fundusz innowacyjności tworzy się z comiesięcznego odpisu wynoszącego 50% dochodu uzyskanego przez centrum badawczo-rozwojowe w poprzednim miesiącu.
3. Odpis, o którym mowa w ust. 2, obciąża koszty działalności centrum badawczo-rozwojowego.
4. Środki funduszu innowacyjności są gromadzone na odrębnym rachunku bankowym.
5. Równowartość odpisów dokonanych zgodnie z ust. 2 centrum badawczo-rozwojowe przekazuje na rachunek bankowy funduszu innowacyjności w terminie do ostatniego dnia każdego miesiąca.
6. Środki funduszu innowacyjności przeznacza się na pokrywanie kosztów prowadzenia badań i prac rozwojowych.
7. Środki funduszu innowacyjności zalicza się do przychodów z działalności w przypadku:
1) niewykorzystania ich w danym roku kalendarzowym - w wysokości niewykorzystanych środków;
2) utraty przez przedsiębiorcę statusu centrum badawczo-rozwojowego.
Art. 17.
W sprawach nieuregulowanych w art. 12-15 stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.
Rozdział 5
Zmiany w przepisach obowiązujących
Art. 18.
W ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 1993 r. Nr 94, poz. 431, z późn. zm.3)) w art. 12:
1) w ust. 2 po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu:
"5a) przedsiębiorców o statusie centrum badawczo-rozwojowego uzyskanym na zasadach określonych w ustawie z dnia ...2005 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Nr ..., poz. ...), w zakresie przedmiotów opodatkowania zajętych na cele prowadzonych badań i prac rozwojowych,";
2) po ust. 9 dodaje się ust. 10 i 11 w brzmieniu:
"10. Z tytułu zwolnienia od podatku rolnego, o którym mowa w ust. 2 pkt 5a, jednostkom samorządu terytorialnego przysługuje z budżetu państwa zwrot utraconych dochodów.
11. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb zwrotu utraconych dochodów, o których mowa w ust. 10, kierując się potrzebą zabezpieczenia budżetów gmin przed utratą dochodów.".
Art. 19.
W ustawie z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz.U. z 2001 r. Nr 33, poz. 388, z późn. zm.4)) uchyla się art. 74.
Art. 20.
W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84, z późn. zm.5)) w art. 7:
1) w ust. 2 po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu:
"5a) przedsiębiorców o statusie centrum badawczo-rozwojowego uzyskanym na zasadach określonych w ustawie z dnia ...2005 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Nr ..., poz. ...) w odniesieniu do przedmiotów opodatkowania zajętych na cele prowadzonych badań i prac rozwojowych,";
2) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie:
"4. Z tytułu zwolnień z podatków i opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 8 oraz ust. 2 pkt 5a, jednostkom samorządu terytorialnego przysługuje z budżetu państwa zwrot utraconych dochodów.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb zwrotu utraconych dochodów, o których mowa w ust. 4, kierując się potrzebą zabezpieczenia budżetów gmin przed utratą dochodów z tytułu zwolnień w opłatach i podatkach.".
Art. 21.
W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.6)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 6 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być jednak, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym, z zastrzeżeniem art. 6a, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.";
2) w art. 22 dodaje się ust. 14 w brzmieniu:
"14. Przepisów ust. 5 i 6 można nie stosować do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na badania i prace rozwojowe.";
3) w art. 22m w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
"3) od poniesionych kosztów zakończonych prac rozwojowych - 12 miesięcy.";
4) po art. 26b dodaje się art. 26c w brzmieniu:
"Art. 26c. 1. Od podstawy obliczenia podatku (opodatkowania), ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.
2. Za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, nabytą przez podatnika od jednostek naukowych w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238, poz. 2390 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 85, poz. 727) lub centrów badawczo-rozwojowych, o których mowa w ustawie z dnia ... 2005 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz.U. Nr ..., poz. ...), która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej jednostki naukowej.
3. Prawo do odliczeń przysługuje podatnikowi uzyskującemu przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3. Kwota odliczeń nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z tego źródła.
4. Prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.
5. Podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
6. Jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 5 w roku poprzedzającym rok w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji.
7. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 5 i 6. W sytuacji gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
8. Odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć:
1) 50% kwoty, ustalonej zgodnie z ust. 5 i 6, dla podatnika będącego mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej w roku, w którym nabył prawo do odliczenia, albo
2) 30% kwoty, ustalonej zgodnie z ust. 5 i 6, dla pozostałych podatników.
9. Podatnik traci prawo do odliczeń związanych z nabyciem nowej technologii, jeżeli przed upływem trzech lat podatkowych licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:
1) udzieli w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii; nie dotyczy to przeniesienia prawa w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz łączenia lub podziału dotychczasowych podmiotów gospodarczych - dokonywanych na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych, albo
2) zostanie ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku, lub zostanie postawiony w stan likwidacji, albo
3) otrzyma zwrot wydatków na tę technologię w jakiejkolwiek formie.
10. W razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 9, podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym składanym za rok, w którym wystąpiły te okoliczności, do zwiększenia podstawy obliczenia podatku (opodatkowania) o kwotę dokonanych odliczeń, do których utracił prawo, a w razie poniesienia straty - do jej zmniejszenia o tę kwotę. W przypadku, o którym mowa w ust. 9 pkt 3, kwotę odliczeń, do której podatnik utracił prawo, określa się proporcjonalnie do udziału zwróconych wydatków w wartości początkowej nowej technologii.
11. Do odliczeń o których mowa w ust. 1 nie mają zastosowania przepisy art. 23 ust. 1 pkt 45.".
Art. 22.
W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.7)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 15:
a) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
"4. Koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem ust. 4a.",
b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:
"4a. Koszty uzyskania przychodu poniesione na badania i prace rozwojowe mogą być potrącane w roku podatkowym, w którym zostały faktycznie poniesione.";
2) w art. 16m w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
"3) od poniesionych kosztów zakończonych prac rozwojowych - 12 miesięcy,";
3) w art. 17:
a) w ust. 1 pkt 4k otrzymuje brzmienie:
"4k) dochody Banku Gospodarstwa Krajowego prowadzącego Krajowy Fundusz Mieszkaniowy, Fundusz Termomodernizacji, Fundusz Kredytu Technologicznego i Krajowy Fundusz Drogowy oraz banku prowadzącego kasę mieszkaniową, stanowiące równowartość dochodu uzyskanego przez te Fundusze lub kasę mieszkaniową z tytułów określonych w odrębnych przepisach - w części przeznaczonej wyłącznie na realizację wymienionych w tych przepisach celów, odpowiednio Funduszy lub kasy mieszkaniowej,",
b) w ust. 1c pkt 1 otrzymuje brzmienie:
"1) przedsiębiorstwach państwowych, spółdzielniach i spółkach,";
4) po art. 18a dodaje się art. 18b w brzmieniu:
"Art. 18b. 1. Od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione na nabycie nowych technologii.
2. Za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań naukowych i prac rozwojowych, nabytą przez podatnika od jednostek naukowych w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238, poz. 2390 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 85, poz. 727) lub centrów badawczo-rozwojowych, o których mowa w ustawie z dnia ... 2005 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej jednostki naukowej.
3. Prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.
4. Podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
5. Jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 4 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji.
6. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5. W sytuacji gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
7. Odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć:
1) 50% kwoty, ustalonej zgodnie z ust. 5 i 6, dla podatnika będącego mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej w roku, w którym nabył prawo do odliczenia, albo
2) 30% kwoty, ustalonej zgodnie z ust. 5 i 6, dla pozostałych podatników.
8. Podatnik traci prawo do odliczeń związanych z nabyciem nowej technologii, jeżeli przed upływem trzech lat podatkowych licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:
1) udzieli w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii; nie dotyczy to przeniesienia prawa w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz łączenia lub podziału dotychczasowych podmiotów gospodarczych - dokonywanych na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych, albo
2) zostanie ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku, lub zostanie postawiony w stan likwidacji, albo
3) otrzyma zwrot wydatków na tę technologię w jakiejkolwiek formie.
9. W razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 8, podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym składanym za rok, w którym wystąpiły te okoliczności, do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dokonanych odliczeń, do których utracił prawo, a w razie poniesienia straty - do jej zmniejszenia o tę kwotę. W przypadku, o którym mowa w ust. 8 pkt 3, kwotę odliczeń, do której podatnik utracił prawo, określa się proporcjonalnie do udziału zwróconych wydatków w wartości początkowej nowej technologii.
10. Przepisy ust. 9 stosuje się odpowiednio w razie utraty przez podatkową grupę kapitałową statusu podatnika. Obowiązek, o którym mowa w ust. 9, ciąży wówczas na spółce, która wprowadziła nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
11. Do odliczeń, o których mowa w ust. 1, nie mają zastosowania przepisy art. 16 ust. 1 pkt 48.".
Art. 23.
W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz.U. z 2000 r. Nr 9, poz. 131, z późn. zm.8)) w art. 14 po ust. 3b dodaje się ust. 3c w brzmieniu:
"3c. Nie nalicza się obowiązkowej opłaty rocznej od aktywów Funduszu Kredytu Technologicznego utworzonego w Banku Gospodarstwa Krajowego.".
Art. 24.
W ustawie z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości (Dz.U. Nr 109, poz. 1158, z późn. zm.9)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 4:
a) w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
"4) działalności innowacyjnej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia ...2005 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Nr ..., poz. ...),",
b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
"4. Do zadań Agencji, o których mowa w ust. 1 pkt 4, należy w szczególności:
1) działanie na rzecz realizacji założeń polityki innowacyjnej państwa,
2) wspieranie i promocja przedsięwzięć, w tym programów, centralnych i regionalnych w zakresie rozwoju innowacyjności,
3) przygotowywanie i realizacja własnych programów działań wspierających działalność innowacyjną,
4) wspomaganie organów administracji rządowej i samorządowej w zbieraniu i przetwarzaniu danych o potrzebach gospodarki narodowej w zakresie innowacyjności,
5) wspieranie działalności instytucji otoczenia przedsiębiorstw działających na rzecz wzrostu innowacyjności przedsiębiorstw i gospodarki, takich jak: jednostki badawczo-rozwojowe, centra badawczo-rozwojowe, centra transferu technologii, inkubatory przedsiębiorczości i parki technologiczne,
6) współpraca międzynarodowa w zakresie promocji i rozwoju innowacyjności.";
2) w art. 6 w ust. 1:
a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:
"1) świadczenie usług doradczych dla przedsiębiorców, bezrobotnych i podmiotów działających na rzecz rozwoju gospodarczego, innowacyjności, zatrudnienia lub rozwoju zasobów ludzkich, które nie działają dla zysku lub zysk przeznaczają na cele statutowe,",
b) po pkt 8 dodaje się pkt 8a w brzmieniu:
"8a) prowadzenie w ramach rejestru, o którym mowa w pkt 8, rejestru podmiotów działających na rzecz innowacyjności pod nazwą "Krajowa Sieć Innowacji",",
c) pkt 9 otrzymuje brzmienie:
"9) promowanie podmiotów, o których mowa w pkt 8 i 8a, organizowanie współpracy między nimi oraz świadczenie na ich rzecz usług doradczych, szkoleniowych i informacyjnych,",
d) w pkt 10:
- lit. a otrzymuje brzmienie:
"a) wspomaganie działań określonych w pkt 1-6 i 11, prowadzonych przez inne podmioty,",
- lit. b otrzymuje brzmienie:
"b) wspomaganie inwestycji mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców, w szczególności sprzyjających wzrostowi ich konkurencyjności i innowacyjności,",
- lit. d otrzymuje brzmienie:
"d) wzmacnianie potencjału podmiotów działających na rzecz rozwoju gospodarczego, innowacyjności, zatrudnienia lub rozwoju zasobów ludzkich.",
e) dodaje się pkt 11 w brzmieniu:
"11) podejmowanie, wspieranie i finansowanie przedsięwzięć w zakresie transferu nowych technologii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia ...2005 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej.";
3) w art. 6b w ust. 1 dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
"5) podmiotom działającym na rzecz innowacyjności.".
Art. 25.
W ustawie z dnia 20 marca 2002 r. o finansowym wspieraniu inwestycji (Dz.U. Nr 41, poz. 363, z późn. zm.10)) w art. 2 w ust. 1 pkt 15 otrzymuje brzmienie:
"15) parku technologicznym - należy przez to rozumieć zespół wyodrębnionych nieruchomości wraz z infrastrukturą techniczną, utworzony w celu dokonywania przepływu wiedzy i technologii pomiędzy jednostkami naukowymi w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. Nr 238, poz. 2390 i Nr 273, poz. 2703) a przedsiębiorcami, na którym oferowane są przedsiębiorcom, wykorzystującym nowoczesne technologie, usługi w zakresie doradztwa w tworzeniu i rozwoju przedsiębiorstw, transferu technologii oraz przekształcania wyników badań naukowych i prac rozwojowych w innowacje technologiczne, a także stwarzający tym przedsiębiorcom możliwość prowadzenia działalności gospodarczej przez korzystanie z nieruchomości i infrastruktury technicznej na zasadach umownych,".
Art. 26.
W ustawie z dnia 30 października 2002 r. o podatku leśnym (Dz.U. Nr 200, poz. 1682 i Nr 216, poz. 1826) w art. 7:
1) w ust. 2 dodaje się pkt 6 w brzmieniu:
"6) przedsiębiorców o statusie centrum badawczo-rozwojowego uzyskanym na zasadach określonych w ustawie z dnia ...2005 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Nr ..., poz. ...) w zakresie przedmiotów opodatkowania zajętych na prowadzenie przez nich badań i prac rozwojowych.";
2) po ust. 3 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu:
"4. Z tytułu zwolnienia od podatku leśnego, o którym mowa w ust. 2 pkt 6, jednostkom samorządu terytorialnego przysługuje z budżetu państwa zwrot utraconych dochodów.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb zwrotu utraconych dochodów, o których mowa w ust. 4, kierując się potrzebą zabezpieczenia budżetów gmin przed utratą dochodów.".
Art. 27.
W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 oraz z 2005 r. Nr 14, poz. 113 i Nr 90, poz. 756) w załączniku nr 4 skreśla się poz. 5.
Rozdział 6
Przepisy przejściowe i końcowe
Art. 28.
1. Spółka handlowa powstała w wyniku komercjalizacji lub prywatyzacji jednostki badawczo-rozwojowej otrzymuje status centrum badawczo-rozwojowego na okres do dnia rozpatrzenia jej wniosku o nadanie tego statusu, bez konieczności zachowania warunków określonych w art. 12 ust. 2.
2. Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem złożenia przez spółkę wniosku w terminie 6 miesięcy od dnia przekształcenia. W przypadku gdy wniosek nie zostanie uwzględniony, spółka jest obowiązana do zapłaty podatków, opłat należnych za okres zwolnienia w terminie miesiąca od dnia uprawomocnienia się decyzji w sprawie wniosku.
Art. 29.
1. Do jednostek organizacyjnych, które uzyskały status jednostki badawczo-rozwojowej na podstawie art. 74 ustawy o jednostkach badawczo-rozwojowych stosuje się przepisy dotychczasowe do upływu okresu, na który nadany został status jednostki badawczo-rozwojowej.
2. Do postępowań o udzielenie statusu jednostki badawczo-rozwojowej, wszczętych i niezakończonych do dnia 31 grudnia 2005 r., stosuje się przepisy dotychczasowe.
Art. 30.
Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Bankowego, dostosuje, w drodze rozporządzenia, statut Banku Gospodarstwa Krajowego do przepisów ustawy, biorąc pod uwagę zasady tworzenia i wykorzystywania Funduszu.
Art. 31.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów art. 12-22 oraz art. 26-28, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2006 r.
MARSZAŁEK SEJMU
/ -/ wz. Tomasz Nałęcz
Wicemarszałek Sejmu