Szanowny Panie Ministrze!

Zgodnie z art. 18 ust. 7 ustawy, możliwe jest cofnięcie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych w przypadku nieprzestrzegania zawartych w ustawie zasad obrotu napojami alkoholowymi, a w szczególności sprzedaży alkoholu osobom nieletnim i nietrzeźwym, a także w przypadku powtarzającego się w miejscu sprzedaży lub najbliższej okolicy zakłócania porządku publicznego w związku ze sprzedażą napojów alkoholowych przez daną placówkę. W obu przypadkach cofnięcie zezwolenia wymaga zasięgnięcia opinii właściwej komisji rady gminy. Trzeba w tym miejscu podkreślić, że późniejsza decyzja wójta, burmistrza czy prezydenta o cofnięciu albo nie zezwolenia na sprzedaż jest powieleniem opinii komisji rady gminy.

W ten sposób komisja rady gminy, która nie jest organem i nie ma uprawnień do rozstrzygania spraw indywidualnych z zakresu administracji publicznej, staje się poprzez art. 18 ust. 7 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi uczestnikiem postępowania, zobowiązanym do stosowania wszystkich zasad postępowania administracyjnego, a także przeprowadzania w razie potrzeby dowodów, przesłuchiwania świadków itp. Konieczność sprostania wymogom kpa przy wydawaniu opinii powoduje praktycznie paraliż pracy jednej z komisji rady gminy, gdyż zamiast zajmować się sprawami związanymi z tworzonym prawem lokalnym, musi ona rozpatrywać wnioski o cofnięcie zezwolenia na sprzedaż alkoholu z zachowaniem wszystkich rygorów kpa.

W większości przypadków komisja nie jest również w stanie właściwie ocenić faktycznych i prawnych okoliczności sprawy, z którą wiąże się wydawana opinia. Materiały przygotowywane przez pracowników urzędów gmin praktycznie nie pozwalają na stwierdzenie, że sprzedaż alkoholu w określonym miejscu spowodowała zakłócenie porządku publicznego w jego najbliższej okolicy, a jedynie czynią taką ewentualność prawdopodobną. W każdym z takich przypadków należałoby przeprowadzić szczegółowe postępowanie dowodowe. W przeciwnym razie samorządowe kolegium odwoławcze ma podstawy do uwzględnienia zażalenia strony. Powoduje to dalsze przedłużenie postępowania i angażuje członków komisji rady gminy w pracę mającą niewiele wspólnego z wykonywaniem mandatu radnego.