Kolejna zmiana na stanowisku prezesa Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych spowodowała poważne zaburzenia w działalności tej instytucji. Zwolnienie kilkudziesięciu doświadczonych osób pracujących na stanowiskach kierowniczych w Warszawie i w Oddziałach terenowych z jednej strony, a wstrzymanie wydatków z tego funduszu z drugiej strony, spowodowały olbrzymie zaniepokojenie zakładów pracy chronionej. Również podjęcie decyzji o zmniejszeniu refundacji odsetek z tytułu kredytów bankowych zaciągniętych przez te zakłady, a następnie wycofanie się z tej decyzji, świadczą o braku konsekwencji i nieudolnej polityce nowego kierownictwa. Niedopuszczalna jest również koncepcja tego kierownictwa, że powrót do refundacji 50% odsetek z tytułu zaciągniętych kredytów przez zakłady pracy chronionej uniemożliwi refundację odsetek wszystkim zakładom, w wyniku czego część z nich nie otrzyma żadnej refundacji.

Z drugiej strony wiadomo, że aktualnie w posiadaniu funduszu są olbrzymie środki, których wielkość systematycznie wzrasta. Nie świadczy to dobrze o działaniu jego kierownictwa, a jedynie o chaosie i bałaganie, jaki w nim panuje. Niedopuszczalne jest ze względów społecznych i ekonomicznych to, aby środki te, zamiast wspierać zakłady pracy chronionej i kreować dalsze miejsca pracy, leżały bezużytecznie w bankach. Decyzje te spowodowały, że wiele zakładów pracy chronionej musiało ograniczyć produkcję, co jest źródłem ich strat finansowych. Są to zatem decyzje niewłaściwe i szkodliwe.

Zdumienie budzi również fakt, że fundusz był przez pół roku kierowany praktycznie jednoosobowo, gdyż nie został powołany we właściwym czasie trójosobowy zarząd w pełnym składzie, a rada nadzorcza skompletowana została dopiero 1 czerwca bieżącego roku. To wszystko, a także powołanie na stanowisko prezesa osoby nie znającej mechanizmów funkcjonowania funduszu, zrodziło wiele negatywnych zjawisk.

Konieczna jest zatem w tej sprawie skuteczna interwencja Pana Ministra. Nie można dopuścić do tego, aby tak ważna instytucja funkcjonowała nieprawidłowo, niezależnie bowiem od jej zmian strukturalnych musi ona w sposób stabilny wspierać zakłady pracy chronionej. A nie jest to przecież aż tak trudna sprawa, gdyż wpływy funduszu są stałe i ustabilizowane. Trzeba tylko właściwie planować ich wydatkowanie, a później konsekwentnie realizować przyjęte ustalenia. Nie można też podejmować decyzji zaskakujących zakłady pracy chronionej i ograniczających możliwości ich funkcjonowania. Środki funduszu, których źródłem są wpłaty zakładów pracy, muszą być rozdysponowane w sposób jawny, z zachowaniem właściwych procedur.